Lengua Islandesa

L'islandes (nom nativ íslenska) l'è una lengua del ram Nord Germanic, e l'è la lengua de l'Islanda. I so parent püssè stret j'hinn i dialett nurveges ucidental.

L'islandes el gh'ha un bel po' d'inflession gramatical ins i nom, al cuntrari dla magiur part di lengu dl'Europa ucidental. El gh'a un sistema numinal paragunabil a qul del Latin, o mej incura del Nors Antich.

A l'è na lengua indoeuropea dal ramm di lengu gérmànich. Giamò che i geent che'i parlaven l'Islandes i hènn mai na via da l'Islànda, la lengua l'è restada l'istessa ch'a l'eva 200 ann fa. Da fatt se'n abitaant da l'Islanda al legia vüna di stori nordich, anca se al se trata da'n test scrivüü in dal IX° secul d.C., al pò capill. Restaant isulada cum'a l'è, l'Islandees a l'è propi restaa cungelàa in dal temp; dunca quan che sa parla cunt'un islandes sa def savé che s'è dré parlà la stesa lengua che i pupulaziun germanich i parlavan mila e pasa ann fa.

La gramatica islandesa l'é mia vüna di püsé facil a'mparà. A l'è dabon multu antica e la üsa ul caso. A diferenza da tanti altri lengu germanich muderni, al à preservàa na declinaziun verbala par persona e mia sulament par modu e teemp. Da püssee la üsa ul congiuntif, che i altri lengu i han perdüü.

(chi a ghè da besögn che sa faga na tabéla).

Faðir vor, þú sem er á himnum.
Helgist þitt nafn,
til komi þitt ríki,
verði þinn vilji,
svo á jörðu sem á himni.
Gef oss í dag vort daglegt brauð.
Fyrirgef oss vorar skuldir,
svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldunautum.
Og eigi leið þú oss í freistni,
heldur frelsa oss frá illu, amen.

• Pidgin basch-islandes