NGC 104
Ausgesinn
47 Tucanae opgeholl mam 2MASS. | |
Stärebild | Tucana Tuc |
---|---|
Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |
Rektaszensioun | 0h 24m 05,67s |
Deklinatioun | -72° 04' 52,6" |
Ausgesinn | |
Visuell Magnitude | + 4,9 mag mag |
Visuell Magnitude (B-Band) | + 5,78 mag mag |
Wénkelduerchmiesser | 30,9' |
Physikalesch Donnéeën | |
Gehéiert zu | Mëllechstrooss |
Distanz (Lj) | 13,400 Lj |
Routverrécklung | (62 ± 1) |
Radialvitess | -18,7 km/s |
Absolutten Duerchmiesser | 120 Lj |
Alter | 1 ∙ 1010 |
Geschicht | |
Entdecker | Nicolas Louis de Lacaille |
Entdeckungsdatum | 1751 |
Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |
0021-723 | |
GC | 52 |
h | 2322 |
Mel | 1 |
NGC | 104 |
ESO | 50- |
GCl | 1 |
Dun | 18 |
De 47 Tucanae (och NGC 104 genannt) ass nom Omega Centauri den zweethellste Kugelstärekoup um Himmel a scho mat bloussem A als Niwwelfleck am Stärebild Tucana ze gesinn.
Hien huet en typesche Stärennumm, deen hie senger Gréisst, dem kompakten Ausgesinn an der grousser visueller Hellegkeet verdankt. De Kugelstärekoup gouf fréier fir en eenzele Stär gehalen. Méi no ënnersicht gouf hien am Joer 1751 vum franséischen Astronom Nicolas Louis de Lacaille.
De 47 Tucanae läit ganz no bei der Klenger Magellanescher Wollek, zu där hien awer net gehéiert, an huet e Wénkelduerchmiesser vun 30' an eng Hellegkeet vu +4,00 mag.
Koordinaten (Equinoxe J2000.0)
- Rektaszensioun: 0h24m06s
- Deklinatioun: -72°05'
Kuckt och
[änneren | Quelltext änneren]Um Spaweck
[änneren | Quelltext änneren]Commons: 47 Tuc – Biller, Videoen oder Audiodateien |