Jump to content

Quinque libri classici

E Vicipaedia

Quinque libri classici[1] Sinenses sive quinque volumina[2] sic enumerantur:

His saepe additur textus non iam servatus "classicum musicum" appellatus (樂經 Yuè jīng), qui, si re vera olim exstiterit, post librorum cremationem deperditus est. Chronographus Sima Qian "classicum sextum" nuncupavit.[9]

  1. "Quinque libri classici": P. J. Pigneaux et al., Dictionarium Anamitico-Latinum (Fredericnagori, 1838) (p. 242 apud Google Books)
  2. P. Couplet et al., p. xv
  3. Confucii Chi-king, sive, Liber carminum, ex Latina P. Lacharme interpretatione, edidit Julius Mohl Stuttgartiae et Tubingae, Sumptibus J. G. Cottae, 1830.
  4. "ex Odarum libris": Intorcetta et al. (1687) p. 23, similiter alibi; "liber odarum et poëmatum", "liber carminum" etc. ibidem
  5. "Xu kim sive libros historiales": Intorcetta et al. (1687) p. xxii; "liber Xu kim", "libri Xu kim" etc. ibidem passim
  6. Martini Martinii, Sinicae historiae decas prima: res a gentis origine ad Christum natum in extrema Asia, sive magno Sinarum imperio gestas complexa, p. 307 (Textus apud Google Books)
  7. P. Couplet et al., p. xix
  8. "historiam Regulorum Chun cieu, id est Ver & autumnus, dictam orditur Confucius": Intorcetta et al. (1687) tab. chron. p. 12
  9. Burton Watson, interpr., Records of the Historian: Chapters from the Shih Chi of Ssu-ma Ch'ien (Novi Eboraci: Columbia University Press. 1969) p. 11

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Philippus Couplet et al., Confucius Sinarum philosophus (1687).
  • Prosperus Intorcetta, Christianus Herdtrich, Franciscus Rougemont, Philippus Couplet, Confucius Sinarum philosophus, sive Scientia Sinensis. Parisiis: Horthemels, 1687 Textus apud Internet Archive Textus apud Gallica
  • Michael Nylan, The five "Confucian" classics. Novo Portu: Yale University Press, 2001. ISBN 978-0-300-08185-5

Nexus interni