Iseum
Vide etiam paginam discretivam: Iseus (discretiva).
IseumRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°39′31″N 10°3′13″E
Numerus incolarum: 8 973
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Iseum: situs
Locus: 45°39′31″N 10°3′13″E
Numerus incolarum: 8 973
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Brixiana
Geographia
Superficies: 28.42 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Adrum, Curtis Franca, Mons Insula, Monticellum (Provincia Brixiana), Pollavenum, Provallium, Sulzanum, Tabernula, Paraticum, Praedium, Sarnicum, Capriolum
Territoria finitima: Adrum, Curtis Franca, Mons Insula, Monticellum (Provincia Brixiana), Pollavenum, Provallium, Sulzanum, Tabernula, Paraticum, Praedium, Sarnicum, Capriolum
Tabula aut despectus
.svg)
Iseum[1] (-i, n.) (etiam Iseus, Isaeum[2], Yseum[3], Sebum[3]) (Italiane: Iseo) est oppidum Italiae et municipium, circiter 9 160 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Brixiana situm. Incolae Iseani (in antiquo: Sebini) appellantur.
Geographia
[recensere | fontem recensere]Municipium in Pago Sebino Brixiano Inferiori apud Sebinum lacum et in Francia Curta historica ac geographica terra Italiae situm.
Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Fractiones
[recensere | fontem recensere]- Bosine
- Clusanae
- Covelo
- Cremignane
- Pilzone
Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]Nexus interni
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Iseum spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium municipii in Provincia Brixiana. -
Charta Franciae Curtae. -
Collocatio Franciae Curtae in Provincia Brixiana.
.svg)
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ BRIXIA SACRA - MEMORIE STORICHE DELLA DIOCESI DI BRESCIA - III. FRANCIACORTA, SEBINO E BASSA OCCIDENTALE
- ↑ Thesaurus antiquitatum et historiarum Italiae ...: regionis Transpadanae et Alpibus Vicinae ... (Google eBook) - Joannes Georgius Graevius, Peter Burmann, excudit Petrus Vander Aa, 1722 - 6 pagine
- ↑ 3.0 3.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}