Ode an die Freude

Ode an die Freude (Latine 'Ode ad gaudium') est poema a Friderico Schiller anno 1785 pactum unitatem et fraternitatem celebrans aevi illuminationis speciminibus nixum. Ludovicus van Beethoven in Symphonia IX huic poemati anno 1824 melodiam praeclaram composuit. Hoc opus musicum novis verbis instructum saeculo XX exeunte factus est Hymnus Europae.

Incipium poematis Schilleri:

Theodisce	Latine
Freude, schöner Götterfunken, Tochter aus Elysium, Wir betreten feuertrunken, Himmlische, dein Heiligtum. Deine Zauber binden wieder, was die Mode streng geteilt; alle Menschen werden Brüder, wo dein sanfter Flügel weilt.	Gaudium, bella scintilla diva, filia ex Elysio, Intramus bibito a flamma, Caelestis, in tuo templo. Tua magia ligat iterum, quem modus severus divisit; Omnes homines erunt fratres, ubi tua tenera ala manet.

Musica

Haec stipula ad musicam spectat. Amplifica, si potes!