შინაარსზე გადასვლა

სინოტივის ზღვა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სინოტივის ზღვა
Mare Humorum
მონაცემები
სიგრძე 419.67 კმ.
სახელწოდება
ეპონიმი ტენიანობა
დამტკიცებულია IAU (1935)
მდებარეობა
24.48° ს. გ. 38.57° დ. გ. / 24.48° ს. გ. 38.57° დ. გ. / -24.48; -38.57
ციური სხეული მთვარე
სინოტივის ზღვა — მთვარე
სინოტივის ზღვა
სინოტივის ზღვა ვიკისაწყობში

სინოტივის ზღვა[1] (ლათ. Mare Humorum) — მთვარის ზღვა, რომელიც მდებარეობს მთვარის ხილული მხარის სამხრეთ-დასავლეთ ნაწილში. სინოტივის ზღვის მიმდებარე მთები ქმნიან უძველესი ზემოქმედების აუზის საზღვარს. აუზი ივსება გამაგრებული ბაზალტის ლავით, რომელიც ზოგან სცილდება მის საზღვრებს: ამრიგად, აუზის ჩრდილო-დასავლეთი საზღვარი შეუფერხებლად გადადის ქარიშხლების ოკეანის სამხრეთ წვერში. გამაგრებული ლავის ფენის სისქე ითვლება 3 კმ-ზე მეტი, ხოლო ფენის სისქე იზრდება აუზის ცენტრისკენ. ზღვის ზუსტი ასაკის დადგენა რთულია, რადგან ამ ტერიტორიიდან არ არის შეგროვებული კლდ��ს ნიმუშები. თუმცა, მიჩნეულია, რომ ზღვის ასაკი ნექტარიულისა და იმბრიის აუზების ასაკის მსგავსია, ანუ ის მერყეობს 3,4-დან 4,4 მილიარდ წლამდე[2].

მკვლევარები ტენიანობის ზღვას მეცნიერული თვალსაზრისით საკმაოდ საინტერესო წარმონაქმნად თვლიან, რადგან ის საშუალებას გვაძლევს გავიგოთ სხვა მთვარის ზღვების ფორმირების პროცესები აუზის ტექტონიკის გავლენის ქვეშ და მასკონების ევოლუცია - ზონები. მთვარის ქერქის გრავიტაციული ანომალიებით.

ზღვის აუზში მდებარე შედარებით დიდ კრატერებს შორის გამოირჩევიან გასენდის კრატერი ჩრდილოეთ სანაპიროზე (დიამეტრი 110 კმ) და დოპელმაიერი სამხრეთში (დიამეტრი 66 კმ)[3]. გასენდის კრატერი განიხილებოდა, როგორც აპოლო 17-ის დესანტის შესაძლო დაშვების ადგილი. სამხრეთ-აღმოსავლეთით მდებარე კელვინის რაფიდან ზღვაში სოლი ეშვება ამავე სახელწოდების კონცხი.

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]