იხილეთ წყარო გვერდისთვის პორტალი:წმინდანები/მამაკაცი წმინდანები/არქივი

← პორტალი:წმინდანები/მამაკაცი წმინდანები/არქივი
თქვენ არ გაქვთ ამ მოქმედების - „ამ გვერდის რედაქტირება“ განხორციელების ნებართვა შემდეგი მიზეზის გამო:
Your IP address is in a range that has been blocked on all Wikimedia Foundation wikis.
The block was made by ‪EPIC‬. The reason given is Open proxy/Webhost: See the help page if you are affected.
Start of block: 08:48, 2 ივლისი 2024
Expiry of block: 08:48, 2 ივლისი 2025
Your current IP address is 206.189.44.186. The blocked range is 206.189.32.0/20.
გთხოვთ, შეიყვანოთ ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი დეტალი თქვენს მიერ დასმულ ნებისმიერ შეკითხვაში. თუ თვლით, რომ შეცდომით დაიბლოკეთ, ამის შესახებ დამატებითი ინფორმაცია და ინსტუქცია შეგიძლიათ იხილოთ ღია პროქსი-სერვერების გამოყენების დაუშვებლობის გლობალური წესების გვერდზე.
წინააღმდეგ შემთხვევაში, ბლოკირების გასაჩივრებისათვის, გთხოვთ მიმართოთ მეტაზე. You could also send an email to the stewards VRT queue at stewards@wikimedia.org including all above details.
თქვენ შეგიძლიათ ნახოთ ამ გვერდის საწყისი ფაილი და მისი ასლი შექმნათ.
==2009==
===დეკემბერი===
'''წმიდა ნიკოლოზ საკვირველმოქმედი''' ([[257]]-[[351]]) - მირონ-ლუკიის მთავარეპისკოპოსი, [[მართლმადიდებლობა|მართლმადიდებელი]] ეკლესიის წმინდანი, ხსენების დღე არის ძველი სტილით [[6 დეკემბერი]], ახალი სტილით - [[19 დეკემბერი]]. 

 	
წმიდა ნიკოლოზ საკვირველმოქმედი, მირონ-ლუკიის [[მთავარეპისკოპოსი]], [[ლუკია|ლუკიის ოლქის]] პათარში ([[მცირე აზია|მცირე აზიის ნახევარკუნძულის]] სამხრეთ სანაპიროზე) დაიბადა ქრისტეს შობიდან 257 წელს. მის კეთილმსახურ მშობლებს – თეოფანესა და ნონას – შვილი დიდხანს არ ეძლეოდათ და მხურვალედ ევედრებოდნენ უფალს მემკვიდრის მონიჭებას, თან აღთქმა დადეს, რომ თუ სათხოვარი შეუსრულდებოდათ, ნანატრ შვილს უფალსვე შესწირავდნენ. ბოლოს წრფელი გულით აღვლენილი ლოცვა შესმენილ იქნა და ნონამ შვა ძე, რომელსაც ნიკოლოზი დაარქვეს. წმიდანმა დაბადებისთანავე აღასრულა პირველი სასწაული: მშობიარობის შემდეგ დედამისი ხანგრძლივი სნეულებისგან განიკურნა. ახალშობილი ყრმა [[ნათლისღება|ნათლისღებისას]] ემბაზში ფეხზე იდგა ყველას დაუხმარებლად. წმიდა ნიკოლზმა [[მარხვა]]ც ჩვილობაში დაიწყო: [[ოთხშაბათი|ოთხშაბათობით]] და [[პარასკევი|პარასკევობით]] მხოლოდ ერთხელ ღებულობდა დედის [[რძე]]ს, მას შემდეგ, რაც მშობლები საღამოს ლოცვით კანონს აღასრულებნდენ. .. (...''[[ნიკოლოზ სასწაულმოქმედი|სრულად]]'') 

==2010==
===იანვარი===
'''აბო თბილელი''' (დ. დაახლ. [[757]] - გ. [[6 იანვარი]], [[786]]), [[ქრისტიანობა|ქრისტიანობისათვის]] წამებული არაბი, ნერსე ქართლის ერისმთავრის მსახური, ნელსაცხებელთა ოსტატი. [[მართლმადიდებლობა|მართლმადიდებელი]] ეკლესიის წმინდანი, ხსენების დღე არის ძველი სტილით [[8 იანვარი]], ახალი სტილით - [[21 იანვარი]]. 

წმინდანი [[ბაღდადი|ბაღდადიდან]] [[ქართლი|ქართლში]] ჩამოჰყვა [[ნერსე II|ნერსეს]]. აბო გაკვირვებული იყო ქართველთა ზნეობით; იგი სწავლობდა ქართულ ენას, დადიოდა ეკლესიაში, ესაუბრებოდა სამღვდელოებას, ლოცულობდა მათთან ერთად და მარხულობდა. შემდეგ ქართლიდან დევნილ ერისთავს თან გაჰყვა [[ხაზარეთი|ხაზარეთში]], სადაც ქრისტიანობა მიიღო. 

აბო თან გაჰყვა არაბთა რისხვას განრიდებულ ერისმთავარს აფხაზეთში. იგი მადლობდა ღმერთს, რომ იხილა ადგილი, სადაც ყველა ქრისტიანი იყო და ერთი პირითა და ერთი გულით ადიდებდა შემოქმედს. შემდგომმა პოლიტიკურმა მოვლენებმა ნერსეს საშუალება მისცა ისევ ქართლს დაბრუნებოდა... (...''[[აბო თბილელი|სრულად]]'')

===თებერვალი===
'''მაქსიმე აღმსარებელი''' (დ. [[580]] - გ. [[13 აგვისტო]], [[662]]) წელს დაიბადა [[კონსტანტინოპოლი|კონსტანტინოპოლში]], კეთილმსახურ ქრისტიანთა ოჯახში. სიყმაწვილეში მან მრავალმხრივი განათლება მიიღო: სწავლობდა [[ფილოსოფია]]ს, [[გრამატიკა]]ს, [[რიტორიკა]]ს, გაეცნო ძველ ავტორებს, სრულყოფილად დაეუფლა საღვთისმეტყველო დიალექტიკას. სახელმწიფო სამსახურში ჩამდგარი მაქსიმე თავისი განსწავლულობისა და კეთილსინდისიერების წყალობით, იმპერატორ [[ჰერაკლეს]] (611-641) პირველი მდივანი გახდა, მაგრამ სამეფო კარის ცხოვრება ამძიმებდა მას. ამიტომ [[ქრისოპოლი]]ს ([[ბოსფორი]]ს მოპირდაპირე ნაპირზე) მიაშურა და ბერად აღიკვეცა. კეთილკრძალული მოღვაწეობით წმიდანმა საძმოს გულწრფელი სიყვარული დაიმსახურა და მალე მონასტრის წინამძღვარი გახდა, თუმცა ამ ხარისხშიც იგი, თავისივე სიტყვებით, „უბრალო ბერად“ რჩებოდა საოცარი თავმდაბლობის გამო. 633 წელს ერთი ღვთისმეტყველის, შემდეგში იერუსალიმელი პატრიარქის სოფრონის (ხს. 11 მარტს) თხოვნით მაქსიმემ დატოვა სავანე და ალექსანდრიაში გაემგზავრა.... (...''[[მაქსიმე აღმსარებელი|სრულად]]'')

===მარტი===
მისი უწმიდესობა და უნეტარესობა '''ამბროსი''' (ერისკაცობაში '''ბესარიონ ზოსიმეს ძე ხელაია''') (* [[7 სექტემბერი]], [[1861]], [[მარტვილი]] ― გ. [[29 მარტი]], [[1927]], [[თბილისი]]), [[ქართველები|ქართველი]] სასულიერო და საზოგადო მოღვაწე, მეცნიერი, [[საქართველო|სრულიად საქართველოს]] [[კათოლიკოსი|კათოლიკოს-პატრიარქი]] და [[მცხეთა]]-[[თბილისი]]ს მთავარეპისკოპოსი [[1921]]-[[1927]] წლებში.  

[[1885]] დაამთავრა [[თბილისი]]ს სასულიერო სემინარია. [[1887]]-[[1896]] მღვდლად იყო [[სოჭი|სოჭში]], შემდეგ [[სოხუმი|სოხუმში]]. იყო აგრეთვე სოხუმის, ახალი ათონისა და ლიხის საეკლესიო-სამრევლო სკოლების ზედამხედველი და ქართული ენის მასწავლებელი. ებრძოდა ცარიზმის რუსიფიკატორულ და შოვინისტურ პოლიტიკას აფხაზეთში. გამოდიოდა პრესაში შავრაზმელი გოლუბცოვისა და ეპისკოპოს არსენის (იზოტოვი) წინააღმდეგ, რომლების აფხაზებს ქართველების სიძულვილს უნერგავდნენ და დევნიდნენ ქართულ ენას. [[1897]] ამბროსი [[ყაზანი]]ს სასულიერო აკადემიაში შევიდა. [[1900]] წელს ბერად აღიკვეცა. აკადემია დაასრულა [[1901]] წელს... (...''[[ამბროსი|სრულად]]'')

===აპრილი===
'''დიმიტრი ივანეს ძე ყიფიანი''' (დ. 14 აპრილი/[[26 აპრილი]], [[1814]], სოფ. [[მერეთი]], [[გორის მაზრა]] – გ. 24 ოქტომბერი/[[5 ნოემბერი]], [[1887]], [[სტავროპოლი]]) – [[ქართველები|ქართველი]] საზოგადო მოღვაწე, პუბლიცისტი, ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი მესვეური. 2007 წ. [[საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია|საქართველოს საპატრიარქომ]] დიმიტრი ყიფიანი წმინდანად შერაცხა.

[[1830]] წელს დაამთავრა კეთილშობილთა სასწავლებელი და იქვე დაინიშნა მასწავლებლად. [[1832]] წლის [[შეთქმულება 1832 წლისა|შეთქმულებაში]] მონაწილეობის გამო [[ვოლოგდა]]ში გადაასახლეს. [[1886]] წელს [[თბილისის სასულიერო სემინარია|თბილისის სასულიერო სემინარიის]] რექტორის ჩუდეცკის მკვლელობასთან დაკავშირებით საქართველოს ეგზარქოსმა პავლემ (ლებედევი) ქართველი ერი დასწყევლა. ყიფიანმა მას საპროტესტო წერილი გაუგზავნა და საქართველოს დატოვება მოსთხოვა. ამის გამო თანამდებობიდან გადააყენეს და იმავე წელს [[სტავროპოლი|სტავროპოლში]] გადაასახლეს, სადაც ღამით მძინარე მოკლეს. ქართულ საზოგადოებაში მაშინვე გაჩნდა ეჭვი, რომ მკვლელობა რუსეთის პოლიციის აგენტებმა ჩაიდინეს. [[აკაკი წერეთელი]] წერდა, „ის ტვინი, რომელიც საქართველოზე ჰფიქრობდა, თავზე გადაანთხი��ს... იმ გულზე, რომელიც სამშობლოსათვის სძგერდა, ცივი ხელები დააკრეფინეს“.... (...''[[დიმიტრი ყიფიანი|სრულად]]'')

===მაისი===
'''ანდრია პირველწოდებული''' ({{lang-el|'''Ανδρέας'''}} - ”მამაცი”, {{lang-la|''Andreas''}}), ქრისტიანული ტრადიციით, [[ქრისტეს თორმეტი მოციქული|ქრისტეს თორმეტ მოციქულთაგანი]]. ხსენების დღე - 29 (12.05) აპრილი, 30 (13.12) ნოემბერი.

XI საუკუნიდან ანდრია მოციქული [[საქართველო]]ში ცნობილი იყო როგორც ქართველებში ქრისტიანობის პირველი მქადაგებელ-გამავრცელებელი. ანდრია მოციქული [[ორიგენე|ორიგენს]] (II-III საუკუნეები) [[სკვითები]]ს განმანათლებლად ჰყავს გამოყვანილი. VIII-IX საუკუნეებში ბიზანტიურ მწერლობაში ანდრია მოციქული [[პონტოს სამეფო]]ს მქადაგებლად არის დასახელებული. ანდრია მოციქულის საქართველოში მოღვაწეობის შესახებ პირველი ცნობა [[ნიკიტა პაფლაგონიელი|ნიკიტა პაფლაგონიელს]] (გ. [[890]]) მოეპოვება. მის ნაშრომში ანდრიას წილხვდომილად ჩრდილოეთია აღნიშნული და თვით იგი იბერთა და სავრომატების, ტავრებისა და სკვითების განმანათლებლად იწოდება. ამგვარად, ცნობა ანდრია მოციქულის საქართველოში მოღვაწეობაზე ბერძნულ მწერლობაში IX საუკუნის II ნახევარში ჩნდება და საქართველოშიც აქედანაა შემოსული X-XI საუკუნეებში.... (...''[[ანდრია პირველწოდებული|სრულად]]'')

===ივნისი===
'''ანთიმოზ ივერიელი'''  (დ. [[1650]] ან [[1660]] - გ. [[1716]]) - მწიგნობარი, მესტამბე, განმანათლებელი, პოლიტიკური და საეკლესიო მოღვაწე. [[1708]] წელს [[ვლახეთი]]ს მიტროპოლიტი. წარმოშობით [[ქართველები|ქართველი]].

[[საქართველო]]დან გატაცებული და [[კონსტანტინოპოლი|კონსტანტინოპოლს]] მონად გაყიდული მოხვდა ვლახეთში, რომელიც მისთვის მეორე სამშობლოდ იქცა. არსებობს მოსაზრება, რომლის თანახმად ანთიმოზ ივერიელი საქართველოდან იმ ასაკისა გაიტაცეს, როცა იგი სავსებით ჩამოყალიბებული პიროვნება იყო. ანთიმოზ ივერიელის, ვითარცა მესტამბის, პირველი ნაბიჯები დაკავშირებულია [[ბუქარესტი]]ს სტამბასთან, სადაც მან [[1691]] წელს დაბეჭდა პირველი წიგნი. სასტამბო მოღვაწეობასთან ერთად, ანთიმოზ ივერიელმა დიდი ამაგი დასდო რუმინული სალიტერატურო ენის განვითარებას. ამავე საქმეს ემსახურებოდა მისი მოთხოვნა - მღვდელმსახურება აღსრულებულიყო [[რუმინული ენა|რუმინულ ენაზე]]. დიდია ანთიმოზ ივერიელის ღვაწლი [[ქართული სტამბა|ქართული სტამბის]] დაარსებაში. [[თბილისი|თბილისში]] სტამბას საფუძველი ჩაუყარა მისმა მოწაფემ [[მიხაი იშტვანოვიჩი|მიხაილ იშტვანოვიჩმა]]. [[1709]] წელს ამ სტამბაში დაიბეჭდა "[[სახარება]]". როგორც პოლიტიკური მოღვაწე, იბრძოდა რუმინეთის დამოუკიდებლობისათვის, ხალხს მოუწოდებდა [[ოსმალეთი]]ს წინააღმდეგ საბრძოლველად. რადიკალურმა კურსმა მთავართან დააპირისპირა, რასაც ანთიმოზ ივერიელისთვის სასულიერო ღირსების აყრა და ექსორია მოჰყვა. [[სინას მთა]]ს მიმავალი გზაში მოკლეს... (...''[[ანთიმოზ ივერიელი|სრულად]]'')

===ივლისი===
'''ღირსი პაისი დიდი''' [[V საუკუნე]]ში მოღვაწე წმინდანად წოდებული [[ქრისტიანი]] [[ასკეტი|განდეგილი]]. დაიბადა [[ეგვიპტე]]ში, მდიდარი და კეთილმსახური [[ქრისტიანი|ქრისტიანების]] ოჯახში. [[წმინდანი]]ს მამა ადრე გარდაიცვალა, დედამ კი [[ანგელოზი]]ს შეგონებით უმცროსი შვილი - პაისი [[ღვთისმსახურება|ღვთისმსახურებს]] მიაბარა აღსაზრდელად. პაისიმ სიყრმეშივე შეიყვარა [[მონაზვნური ცხოვრება]] და, როცა წამოიზარდა, ეგვიპტის ერთ-ერთ სკიტს მიაშურა. აქ ნეტარმა სრულიად მოიკვეთა საკუთარი ნება და ყველაფერში მოძღვარს, [[პამვა მეუდაბნოე|წმინდა პამვას]] (ხს. [[18 ივლისი|18 ივლისს]]) ემორჩილებოდა. მოსაგრე გულმოდგინედ კითხულობდა [[ბიბლია|წმინდა წერილს]], მოუკლებლად ლოცულობდა, მკაცრად [[მარხვა|მარხულობდა]], თავდაპირველად იგი კვირაში ერთხელ იღებდა საზრდელს, შემდეგ - ორ კვირაში ერთხელ, ზოგჯერ კი, წმინდა [[ზიარება|ზიარების]] მიღების შემდეგ, მთელი სამოცდაათი დღის მანძილზე რჩებოდა უსმელ-უჭმელი. პაისი წმიდა პამვას სიკვდილამდე ამ სავანეში ცხოვრობდა, შემდეგ კი, ღვთის ნებით, [[ნიტრიის უდაბნო]]ს სიღრმეში შევიდა და საკუთარი ხელით გამოკვეთილ [[მღვიმე]]ში დაეყუდა. ღირსი პაისი საოცარი თავმდაბლობით გამოირჩეოდა. იგი ცდილობდა, შეძლებისდაგვარად დაეფარა თავისი ღვაწლი. ძმების შეკითხვაზე, რომელი სათნოებააო ყველაზე აღმატებული, წმინდანი პასუხობდა: „ის, რომელიც ფარულად აღესრულება და რომლის შესახებაც არავინ უწყის“.

ღირსი პაისი [[V საუკუნე]]ში მიიცვალა ღრმა მოხუცებულობაში. ბერებმა იგი პატივით მიაბარეს მიწას. რამდენიმე ხნის შემდეგ წმიდა [[ისიდორე პელუსიოტელი|ისიდორე პელუსიოტელმა]] (ხს. [[4 თებერვალი|4 თებერვალს]]) ნეტარი მამის უხრწნელი ნაწილები თავის [[მონასტერი|მონასტერში]] გადაასვენა და მისი სულიერი მეგობრის, [[ღირსი პავლე მეუდაბნოე]]ს ნეშტის გვერდით დააბრძანა. წმინდანის ხსენების დღეა [[2 ივლისი|19 (2.07) ივნისი]]... (...''[[პაისი დიდი|სრულად]]'')

===აგვისტო===
'''წინასწარმეტყველი ელია თეზბიტელი''' ([[ებრ.]] אליהו, Eliyahu) - ერთ-ერთი უდიდესი წინასწარმეტყველი - ლევიტელთა ტომიდან აღმოცენდა [[იესო ქრისტე|ქრისტეს]] შობამდე [[ძვ. წ. IX საუკუნე|ცხრაასზე მეტი წლის წინ]]. ნეტარის ზედწოდება - თეზბიტელი მისი მშობლიური ქალაქის, [[თეზბა]]ს სახელიდან მომდინარეობს (ეს ქალაქი, ერთი ვარაუდით, [[გალილეა]]ში მდებარეობდა, სხვა მოსაზრებით კი - მდინარე [[იორდანე]]ს მახლობლად, [[გალაადი]]ს ქვეყანაში). [[ეპიფანე კვიპრელი]]ს ცნობით, როცა ელია დაიბადა, მისმა მამამ იდუმალი ჩვენება იხილა: კეთილსახიერი ჭაბუკები ცეცხლის ალში ხვევდნენ ახალშობილს და ცეცხლით კვებავდნენ.  ელიამ სიყმაწვილიდანვე ღმერთს უძღვნა თავი - უდაბნოში განმარტოვდა და მკაცრ [[მარხვა]]ში, [[ლოცვა]]სა და ღვთის განგებულებაზე ფიქრში ატარებდა დღეებს. უფალმა მას საწინასწარმეტყველო მსახურებისათვის უსჯულო მეფე [[ახაბი]]ს ზეობისას მოუწოდა.

ელია დასახლდა ქვრივ ქალთან და უფალმა სასწაული მოახდინა: ისინი პურს ყოველდღე აცხობდნენ, მაგრამ ფქვილი და ზეთი არ თავდებოდა. 
მალე ქვრივის ბიჭუნა ავად გახდა და მოკვდა. მგლოვიარე დედამ იფიქრა, რომ იგი ღმერთმა დასაჯა ძველი ცოდვებისათვის და თვალცრემლიანი მივიდა ელიასთან. ელიამ უთხრა: ”მომეცი შენი შვილი”. მან დედას გამოართვა მკვდარი ბავშვი და ოთახში შეიყვანა, თავის ლოგინზე დააწვინა და ლოცვით გააცოცხლა.

უფლის ნებით, წინასწარმეტყველი ელია ცეცხლოვანი ეტლებით იქნა აღტაცებული ზეცად. ეკლესიის სწავლებით, იგი მეორედ მოსვლის წინ ანტიქრისტეს სამხილებლად ენოქთან ერთად უნდა მოვიდეს და ხორციელი სიკვდილიც დაითმინოს. საეკლესიო გადმოცემით, [[ელიას ხალენი]] [[საქართველო]]შია დაფლული, [[სვეტიცხოველი|სვეტიცხოვლის ტაძარში]], [[წმინდა ელია წინასწარმეტყველის სახელობის ეკვდერი (მცხეთა)|წმინდა ელია წინასწარმეტყველის სახელობის ეკვდერში]]... (...''[[ელია წინასწარმეტყველი|სრულად]]'')

===სექტემბერი===
'''მოსე''' ([[ივრითი|ებრ.]]: מֹשֶה ''მოშე''; [[არაბული ენა|არაბ.]]: موسى, ''მუსა'') — [[ბიბლია|ბიბლიის]] მიხედვით, ძვ. ებრაელთა სჯულმდებელი და წინასწარმეტყველი, განმათავისუფლებელი და ბელადი.

უდიდესი წინასწარმეტყველის წოდება [[ისრაელი]]ს ძველ ისტორიაში მიმაგრებული აქვს მოსეს. იგი არა მარტო [[ებრაელი ერის]] დამფუძნებელი იყო როგორც ნაციის, არამედ მისი კანონმდებელი, [[მღვდელი]] და ღმერთთან შუამავალი. ალბათ ყველა��ე კარგად ის ცნობილია თავისი ხალხის ზებუნებრივი გამოყვანით მონობიდან [[ეგვიპტე]]ში ჩ.წ.-მდე [[13]]-ე საუკუნეში.

მოსეს თანახმად, სამყარო 10 მცენაბაზე არის დამოკიდებული. რომლებგანაც ადამიანის ქცევის საბაზისო წესები გამოდის. მისი ცხოვრების ისტორია პირველადაა აღწერილი ბიბლიის წიგნ [["ექსოდში"]], თუმცა არსებობს აგრეთვე მნიშვნელოვანი მითითებები წიგნებში "[[ციფრები]]", "[[ლევიტუსი]]" და "[[დეუტერუმი]]". დღეს [[იუდაიზმი|იუდაიზმის]] რელიგია მხოლოდ [[ბიბლია|ბიბლიის]] ამ ხუთ წიგნზეა დაფუძნებული(რომლებსაც ხშირად მოსეს წიგნებს ეძახიან). მათ ჰქვია [[თორა]], კანონის წიგნები.

დებატები მოსეს ცხოვრების ირგვლივ, მისი როლის [[ისრაელი]]ს წარსულში, მისი ავტორობის [[ბიბლია|ბიბლიის]] პირველ ხუთ წიგნზე, მძვინვარებს მეცნიერთა შორის უკვე მრავალი [[დეკადა|დეკადის]] განმავლობაში. ისინი ვინც ბიბლიას სიტყვა-სიტყვით იგებენ, თვლიან, რომ ყველაფერი მოსეზე ნათქვამი არის აბსოლუტური ისტორიული სიმართლე. ხოლო სწავლულები და ისტორიკოსი კრიტიკოსები თვლიან, რომ წიგნში შემდგომში ბევრი ლეგენდარული, ფანტასტიკური ჩაიწერა. ისინი აგრეთვე დაჟინებით ამბობენ, რომ, იგი ვერ მიიწერდა წიგნებს. ამ დაპირისპირებაში უპირატესობა აქვთ სწავლულებს, რადგანაც მათ დაამტკიცეს, რომ ბიბლია შედგება რამდენიმე გაერთიანებული ტექსტისგან... (...''[[მოსე|სრულად]]'')

===ოქტომბერი===
'''სერგი რადონეჟელი''' ({{lang-ru|Сергий Радонежский}}; დ. [[3 მაისი]], [[1314]] – გ. [[25 სექტემბერი]], [[1392]]) – [[რუსები|რუსი]] [[მართლმადიდებლობა|მართლმადიდებელი]] ეკლესიის წმინდანი, ხსენების დღე  არის ძველი სტილით [[25  სექტემბერი]], ახალი სტილით - [[8 ოქტომბერი]].

ღირსი სერგი რადონეჟელი [[დონის როსტოვი|როსტოვის]] მახლობლად, სოფელ ვარნიცაში მცხოვრები კეთილმსახური ბოიარების, კირილესა და მარიამის ოჯახში დაიბადა 1314 წლის 3 მაისს. მისი ღვთივრჩეულობა ადრევე გაცხადდა: ჯერ კიდევ შვილის შობამდე საღვთო ლიტურგიის დროს დედამ და მთელმა ერმა ცხადად გაიგონეს ჩვილის სამგზისი წამოძახილი მშობლის საშოში. ახალშობილს ბართლომე დაარქვეს. ყრმამ სიცოცხლის პირველივე დღეებიდან ყველა გააოცა თავისი მარხვით: ოთხშაბათს და პარასკევს დედის რძეს არ ეკარებოდა. ბავშვი არც მაშინ იღებდა დედისგან საკვებს, თუ მას ხორცი ჰქონდა ნაჭამი. როცა ეს შეამჩნია, მარიამმა საერთოდ აღიკვეთა ხორცეულის მიღება.

წმინდა სერგიმ [[1392]] წლის 25 სექტემბერს მშვიდობით შეჰვედრა სული უფალს. მისი ცხედარი სავანის ტაძრის სამხრეთ კედელთან, საკურთხევლის მახლობლად დაკრძალეს. [[1422]] წლის 5 ივლისს მღვდელმსახურთა დასის, დიდებულებისა და ხალხის სიმრავლის თანდასწრებით პატივით ამოასვენეს ნეტარი მამის ნაწილები. როცა კუბო გახსნეს, საოცარი კეთილსურნელება ამოიფრქვა - არა მარტო ცხედარს, წმიდა სერგი რადონეჟელის სამოსელსაც კი არ დასტყობოდა გახრწნის კვალი... (...''[[სერგი რადონეჟელი|სრულად]]'')

===ნოემბერი===
'''წმინდა დიდმოწამე დიმიტრი თესალონიკელი''' ან '''სოლუნელი''' ({{lang-el|Άγιος Δημήτριος}}; გ. [[306]] წ.)— [[ქრისტიანობა|ქრისტიანი]] [[წმინდანი]]. ის [[წამება|აწამეს]] [[რომის იმპერატორები|რომის იმპერატორის]] [[დიოკლეტიანე]] დროს.

ტახტზე ასულმა [[მაქსიმილიანე გალეროსი|მაქსიმილიანე გალეროსმა]], სამხედრო ღირსებებისათვის, იგი თესალონიკის მხარის [[პოკონსული|პორკონსულად]] დანიშნა [[305]] წელს. მას ევალებოდა [[ქალაქი]]ს დაცვა [[ბარბაროსები]]საგან და ქრისტიანების დევნა. მაგრამ დევნის ნაცვლად დიმიტრი განცხადებულად ქადაგებდა ქრისტიანულ სარწმუნოებას და ამ გზით ბევრი ქვეშევრდომიც მოაქცია ქრისტიანობაზე. განრისხებულმა მაქსიმილიანემ საპყრობილეში ჩააგდებინა იგი, თვით კი ამასობაში გლადიატორთა ასპარეზობებით ტკბებოდა, სადაც მისი რჩეული გოლიათი, ვინმე ლიოსი ორთაბრძოლებში ამარცხებდა ქრისტიანებს. ქრისტიანმა ჭაბუკმა [[ნესტორ თესალონიკელი|ნესტორმა]] საპყრობილეში მყოფ დიმიტრის გამოსთხოვა ლოცვა-კურთხევა ლიოსთან შესაბმელად. დიმიტრის ლოცვა-კურთხევით ნესტორმა სძლია ლიოსს, რისთვისაც იმპერატორმა გამარჯვებული სიკვდილით დასაჯა, ხოლო დიმიტრის მკვლელები შეუგზავნა... (...''[[დიმიტრი თესალონიკელი|სრულად]]'')

===დეკემბერი===
ამ გვერდზე გამოყენებული თარგები:
თარგი:Lang-el (იხილე წყარო) (ნახევრად დაცული)
თარგი:Lang-la (იხილე წყარო) (ნახევრად დაცული)
თარგი:Lang-ru (იხილე წყარო) (ნახევრად დაცული)
თარგი:LangWithName (იხილე წყარო) (ნახევრად დაცული)
პორტალი:წმინდანები/მამაკაცი წმინდანები/არქივი-ზე დაბრუნება.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/პორტალი:წმინდანები/მამაკაცი_წმინდანები/არქივი“-დან