Ívarp

Ívarp^[1] er eintæk vörpun ${\displaystyle i}$ sem varpar mengi á sjálft sig, þ.e. sérhvert stak í formengi vörpuninnar hefur eitt og aðeins eitt stak í bakmenginu, sem er jafnt stak úr formenginu. svo að:^[2]

${\displaystyle i:A\rightarrow B,\qquad i(x)=x.}$

fyrir öll x í ${\displaystyle A}$ ef ${\displaystyle A}$ er hlutmengi í ${\displaystyle B}$. Fallgildi ívarpsins er stök í mengi fastapunkta fallsins og ívarp er skv. skilgreiningu gagntækt fall.

• Hlutleysa
• Náttúrulegt ívarp
• Samsemdarvörpun