Natuurlijk weet ik niet of het zo is, maar het lijkt mij dat
achter alle mooie plaatjes op de social media, een
verhaal schuilt wat misschien veel minder fraai is dan
doet vermoeden, maar misschien ook wel niet, misschien
bestaan er echt wel perfecte levens, zonder problemen
van welke aard dan ook, ik gun het werkelijk iedereen..
Sommige dingen zijn ook lastig om te delen en waarom
zou je ook, je hebt natuurlijk geen idee wie het leest
of meekijkt en vooral wil je natuurlijk niet onder doen
voor een ander of zielig gevonden worden (oh gruwel)
Gisteren plaatste ik een klein oproepje op mijn stories
van Instagram en op Twitter, niet dat ik enige reactie
kreeg hoor, maar het was in het kader van; je probeert
nog eens wat en een balletje kan raar rollen.
Ik deed dat omdat P. eigenlijk op zoek is naar werk,
nee, niet eigenlijk, hij is hele dagen op zoek en dat
al twee jaar, honderden solliciaties, de één na de ander.
Het levert niks op, niet dat hij geen goede opleiding
heeft, hij is econoom, of te weinig ervaring, maar zodra
zijn leeftijd (dik boven de 50) ter sprake komt is het klaar.
Dit hele gedoe levert achter de schermen flink wat
spanning op, zo nu en dan, het huisje is nogal klein
om hele dagen samen in te zitten, daarnaast zou wat extra
inkomen heel fijn zijn, niet dat ik me arm voel hoor,
helemaal niet, ik tel mijn zegeningen.
We mogen van mijn broer in dit huisje wonen,
op een plek die eigenlijk kilometers boven onze stand is,
normaal zouden we hier echt nooit kunnen wonen.
Laatst kochten we een andere auto, die hebben we nodig
om naar mijn moeder te gaan, hij kostte niet meer
dan de prijs van een aardige fiets, maar hij rijdt (voorlopig:-)
Verder heb ik geen spullen nodig, ik heb er geen verlangen
naar, noch de plek om het op te bergen.
We zijn al twee jaar niet op vakantie geweest, mijn reisjes
naar Wenen betaalde mijn zoon en zijn vriendin (lief!)
maar fietsen in en buiten de stad is ook fijn.
Kleding is overal tweedehands te vinden, dus wij redden
het wel, ik heb voor hetere vuren gestaan.
P. geeft tegenwoordig wat bijles, wiskunde en economie
en doet voor wat mensen de administratie, dus ik dacht
ik vraag eens of er ZZPers of kleine zelfstandigen zijn voor
wie hij dat zou kunnen doen (hij is niet op de social media)
Ik voelde me een beetje bezwaard, want het lijkt wat af te
steken, tegen al die mooie plaatjes, maar soms kan het me
ineens zo overvallen deze hele situatie en ben ik in tranen..
Maar de volgende dag denk ik Hup en ga ik weer verder,
we hebben een prachtig dak boven ons hoofd, we hebben
te eten en vooral Goede Moed..
Ik wens je een fijne dag
-X-