zondag 31 december 2017

Punt


Terwijl ik in de verte al dagen het knallen van vuurwerk 
hoor, een aankondiging dat het jaar nu echt op zijn 
einde loopt, loop (of zit) ik al die tijd al tot een soort 
van punt te komen over het afgelopen jaar..
Het is er de tijd voor en omdat ik het fijn vind als de 
dingen rond zijn, dan kan je het achter je laten, heb ik 
het jaar van alle kanten bekeken, maar geen punt tot nu toe..
(ik heb nog een dag en een avond, haha)
Ik kan niet zeggen dat het een feestelijk jaar was, maar 
bijzonder slecht was het ook niet, hmmm...
Als ik aan mensen vraag hoe het gaat en ze zeggen; gewoon,
dan vind ik dat zo'n nietszeggend antwoord en vraag ik me 
altijd af of er niet ergens een kleine twinkeling is..
Die zijn er natuurlijk altijd, momenten van vreugde, blijheid,
verassing en van gewoon tevreden zijn met hoe het is.
Misschien worden ze weggestreept door de minder fijne
dingen die gebeuren en is het algehele gevoel dan; gewoon.
Zoiets is het bij mij ook, een jaar met van alles wat
zonder grote dieptepunten of grote hoogten..


Wel zal dit altijd het jaar zijn dat ik het contact herstelde
met mijn moeder en het besef dat het altijd mogelijk is
om te vergeven, maar dan ook echt en je vervolgens weer
volledig vrij en met overgave voor iemand in te zetten.
Dat was een belangrijk inzicht, misschien wel het belangrijkste
wat ik heb verworven en in zekere zin bevrijdend.
Dat ga ik zeker meenemen naar het nieuwe jaar, verder ga ik 
proberen zo weinig mogelijk bagage die ik verzamelde
voornamelijk in mijn hoofd (oh al die muizenissen :-) mee 
te nemen, ik ga mijn uiterste best doen licht te reizen.
Natuurlijk weet ik al altijd weer dingen zijn die je hart 
verzwaren en dat er bergen komen waar je overheen moet
niet eens in zicht zijn maar ik ga gewoon op pad
met een knapzak, haha, ik heb nog nooit iemand gezien 
met een knapzak, zo'n zakdoek als tasje aan een stok 
gebonden, maar een mooi beeld is het wel..
Als ik zou kunnen fluiten, zou ik dat erbij doen..

Enfin, geen punt, enkel wat overwegingen, ook goed,
ik weet niet of je het herkent maar vaak ben je zelf
degene die het hardste is voor jezelf, ik merk dat alles
vele malen lichter als je je zelf met wat mildheid bekijkt.

Dus, geen punt Ingrid, dat je geen punt hebt :-))

Ik wens je een fijne jaarwisseling en ik zal me nog even 
beraden op een nieuwjaarswens..
-X-
Gepost door Ingrid op zondag, december 31, 2017 11 reacties
Labels: ,

vrijdag 22 december 2017

Kerstgevoel

Gisteravond had ik het even met P over mijn blogbericht
van gisteren en over het ontbreken van het algehele 
kerstgevoel, ook noemde ik dat het jammer was dat 
we als kleine zelfstandigen geen kerstpakket kregen.
Ook al zaten er vaak dingen in waar je niets mee deed
en vaak gaf ik het weg maar toch was het altijd leuk.
Vervolgens vergat ik het weer (dat gaat vaak zo met 
allerlei verlangens, ze komen en ze gaan weer) en later
op de avond werd er aangebeld..
Het was een pakketbezorger met een heel feestelijke
doos, tot mijn grote verbazing kwam het uit Wenen,
van mijn zoon Daan en zijn vriendin Julia.
Er zat een kaartje bij dat iedereen het jammer vond dat 
ik er niet bij kon zijn dit jaar maar zo was ik toch een beetje
in Wenen, de doos was gevuld met allemaal lekkere 
dingen daarvandaan, echt zo heerlijk.
Julia en haar moeder hadden zelfs koekjes gebakken, 
zoals de traditie daar is, ik was zo ontroerd dat ik 
er gewoon van moest huilen (oh haha sentimentele troela)

Een soort van kerstgevoel maakte zich toch van mij meester
en de bovenstaande quote sluit daar volledig bij aan.
Ik liet hem jaren geleden ook al eens zien tijdens deze
dagen, maar ik kan gewoon geen mooiere vinden..

Eigenlijk telt deze niet alleen met de kerst maar voor
alle dagen die nog komen gaan, denk je niet?

Ik wens je hoe dan ook hele fijne warme dage samen
en ik meld mij volgende week ergens weer.
-XXX-
Gepost door Ingrid op vrijdag, december 22, 2017 24 reacties
Labels: , ,

donderdag 21 december 2017

Prima-modus


Al jaren is de kerst niet meer iets waar ik speciaal naar
uit zie en één van de weinige periodes in het jaar waarbij
ik moeite moet doen om niet met enig gevoel van onbehagen
te kijken naar alle plaatjes en verhalen op de social media.
Normaal kan ik het allemaal best goed in perspectief zien
maar nu heb ik soms het gevoel dat het wat minnetjes afsteekt.
(hoewel ik best weet dat het onmogelijk allemaal zo
prachtig kan zijn als het wordt voorgespiegeld)
P en ik zijn er niet in geslaagd om een soort van traditie
op te bouwen voor de kerstdagen, we hebben beide volwassen 
kinderen en dat waren ze al toen we elkaar leerde kennen.
Mijn zoon woont in Wenen, daar vierde ik vorig jaar
een heerlijke kerst zo uit het boekje met familie en sneeuw :-)
Dit jaar zou ik weer gaan maar dat heb ik het afgezegd 
vanwege de verontrustende situatie met mijn moeder.


Mijn dochter woont in Breda, maar zij heeft ook haar 
vader en een vriend waarmee ze verplichtingen heeft.
(ik zou met kerstavond naar haar toe gaan, maar ik 
heb nogal een hardnekkige griep)
De dochter van P heb ik maar twee keer ontmoet, ze wil
niets met mij te maken hebben, hoewel ze daar nooit een 
reden voor heeft gegeven, zijn zoon komt af en toe wel
maar dan weer niet met de kerst, kortom..
Ook een samengestelde familie met volwassen kinderen
is niet altijd eenvoudig en ik ga aan niemand trekken.
Dus niks geen prachtig gedekte tafel, bergen cadeautjes,
 een grote gelukkige familie en dat soort dingen.
Wij zullen mijn moeder bezoeken in het ziekenhuis en
op de terugweg een hapje eten bij de moeder van P.
Voor de rest een goed boek en een breiwerkje.

Ik vertel dit verhaal omdat ik denk dat er best meer 
mensen zijn bij wie het niet helemaal pracht, praal
en vrede op aarde zal zijn hoewel het misschien best 
lastig zal zijn om dat te zeggen..
Ware het dat ik helemaal niet wist wat anderen zouden 
doen of krijgen en ik mezelf niet zou vergelijken met
alle wonderschone plaatjes (wat sowieso nooit een
goed idee is) dan zou ik het allemaal prima vinden.
Dus ik doe mijn best om de prima-modus te vinden
en de dingen te nemen zoal ze komen.

Ik wens je een fijne dag (ik griep nog even voort)
-X-
Gepost door Ingrid op donderdag, december 21, 2017 19 reacties
Labels: , ,

dinsdag 19 december 2017

Dekentje


En net zoals ik het vroeger heerlijk vond als ik een 
weekje ziek was, echt waar, zo vervelend vind ik het nu.
Dat er dan naar school werd gebeld dat je toch echt niet
kon komen en dan wankelend naast je bed stond en mijn
moeder het verschoonde en een ontbijtje voor je maakte.
Het eindeloze dommelen onder de warme dekens en af 
en toe een beetje lezen en 's avonds kreeg ik dan rode kool
met appelmoes, dat was Het ziek-zijn-eten, heerlijk.
Als je je dan iets beter voelde mocht je af en toe met een
dekentje op de bank en pas weer naar school als je een
hele dag was op geweest, anders niet..:-)
Hoewel P. een aardige man is is hij niet echt van het 
zorgende type, dus ik maak zelf mijn bed op, neem wat
paracetomol om een beetje op de been te blijven,
ik moet bijvoorbeeld wel gewoon de bestellingen inpakken.
En fiets ik zelf naar de winkel, rillend en wel om
hoestdrank om daarna op de bank gaan hangen.
Nee..ik vind er niet veel aan, misschien komt het ook wel
omdat ik me er tegen verzet in plaats van me er 
aan over te geven, wie zal het zeggen..

Enfin, een vriendelijke maar wat snotterige groet, 
haha, uit de ziekenboeg en ik wens je een fijne dag.
-X-
Gepost door Ingrid op dinsdag, december 19, 2017 15 reacties
Labels: ,

maandag 18 december 2017

Postzegelvrouwtje


Van het weekend ging ik naar de rommelmarkt, ondanks 
het feit dat ik het gevoel had dat ik verkouden werd,
je kent het wel zere keel, beetje wiebelig gevoel en 
je hoofd wat gevuld lijkt met watten.
Maar net zo dat je je niet beroerd genoeg voelt om in je 
bed te blijven liggen, dus ik deed een grote das om, propte
wat zakdoeken in mijn jaszakken en fietste als
een bejaarde op mijn gemak richting de rommelmarkt.


Ik moet zeggen dat ik altijd een beetje overweldigd ben
door het gigantische aanbod aan spullen, vooral alle kramen
met bergen kleren, het is me gewoon teveel om daar 
eens in te gaan staan trekken, aan al die afdankertjes.
Dus ik wandel een beetje over de markt, maak hier en
daar een praatje met iemand over zijn handel, dat vind
ik het leukste maar ik koop bijna nooit wat..niet dat 
ik het allemaal niet enig vind, maar ik wil het
gewoon niet hebben, bovendien waar moet ik het laten.


De allerfijnste kraam vind ik die van de postzegelmannetjes,
allemaal postzegelboeken in kratten met een tafel 
erbij waar mensen (lees; mannen) met een pincet en een
vergrootglas (er zou eens een karteltje af zijn :-) de boeken
uit zitten te pluizen op zoek naar die ene zegel.
Daar schuif ik altijd even aan en één van de verkopers
die Ger heet, haha ze kennen mij al en ik hen, heeft altijd
wel wat speciaals wat hij dan van achter de kraam haalt.
Iets waarvan hij dacht dat ik het wel leuk zou vinden
en meestal is dat ook zo, ik blader dan een tijdje door
de boeken en haal er mooie zegels uit, terwijl ik luister
naar het geklets van de mannetjes, deze keer ging het
erover wat ze op hun meegebrachte boterhammen hadden.
Eentje had krentenbollen, die hij gerust wilde delen, ooh 
echt ik wil later ook een postzegelmannetje (vrouwtje)
worden, haha misschien ben ik dat al een beetje..
Niets zo heerlijk kalm om thuis alle zegels op tafel leggen
en dan groepjes van bij elkaar passende exemplaren


Omdat ik er natuurlijk veel te veel heb, verkoop ik
een deel via de webwinkel, de rest bewaar ik in bakjes
(ook zo fijn aan postzegels dat ze nauwelijks ruimte innemen)
Je doet er verder niets mee maar ik heb er plezier in.
Mocht je ook zin hebben om fijn wat met postzegels
te schuiven op je tafel; ik dacht dat het misschien leuk
zou zijn als ik er 100 weggeef, ongesorteerd, dan kan je 
er zelf groepjes van maken (spreekt de enthousiast)
Ik snap best dat er genoeg mensen zijn die denken 
nu ja, wat een rare give-away, maar dat geeft niets
dan laat je het gewoon aan je voorbij gaan..

Ik zal ze donderdag weggeven, je hoeft alleen maar
een reactie hieronder te zetten, dank je wel.
Ik wens je een fijne maandag
-X-
Gepost door Ingrid op maandag, december 18, 2017 36 reacties
Labels: , , ,

vrijdag 15 december 2017

Stempelen



Van de week zat ik eens even mijn bureaublad 
van mijn pc te sorteren, ook virtueel kan je er een
rommeltje van maken, dus ik zette alles netjes in mappen.
En schoof ze naar de plek waar ik ze wilde hebben,
zo ook de map van het boek Lov-ing Wool.
Eigenlijk heb ik sinds de publicatie van het boek 
nooit meer in het boek zelf of in de, overigens 
keurig georganiseerde map, gekeken.
Omdat het boek zo slecht verkocht en het daarom het
einde van mijn boeken-maak-periode veroorzaakte,
durfde ik er gewoon niet meer n te kijken omdat ik dacht
dat ik misschien geen goed werk had geleverd of 
gewoon ergens de plank volledig mis had geslagen..


Dus ik bekeek nog eens alle foto's, alle handgeschreven 
hoofdstuk aankondigen, elk hoofdstuk op wel 10 
verschillende manieren zodat de vormgever kon kiezen.
De vele tekeningen die ik maakte en ik dacht aan alle 
maanden dat ik met plezier werkte aan het boek.
Ik dacht aan alle keuzes die ik maakte voor het boek
en ik kwam tot de conclusie dat ik het nu weer precies
zo gedaan zou hebben, dit was het boek wat ik wilde maken.
Daar was ik blij om, dat ik het niet beter had kunnen 
doen dan ik deed en ook al heeft het slecht verkocht 
en verdiende ik er uiteindelijk niets mee, toch ben
ik er trots op, dat durf ik nu best te zeggen.


Volgens het contract wat ik had moest ik alle bestanden
enzo bewaren voor een eventuele herdruk of vertaling,
maar die gaan er beide nooit komen.
Omdat ik het jammer vind van al dat werk dacht ik dat 
het misschien leuk zou zijn als ik soms eens een simpele
zelfmaker uit het boek op mijn blog zou zetten,
(sommige zelfmakers hebben gewoon te veel tekst,
dus allemaal is geen optie) om te beginnen vandaag.
Een klein simpel projectje waarmee je je eigen
inpak papier kunt stempelen, misschien wel leuk
voor de komende cadeautjes periode.

Ik wens je een heel fijn weekend
-X-
Gepost door Ingrid op vrijdag, december 15, 2017 14 reacties
Labels: , ,

donderdag 14 december 2017

Keuzes..


Laatst was Guusje (nichtje en buurmeisje) hier even, 
ze vertelde dat ze een werkstuk ging maken over keuzes
maken, en dat je gemiddeld wel 30.000 keuzes per dag maakt.
Dat leek mij nogal veel, maar als je het zo ongeveer uit rekent,
zeg; 15 uur per dag, dat zijn er 2000 per uur, dat zijn dan
ongeveer 33 keuzes per minuut kan het best eens kloppen.
Zo besloot ik in de korte tijd dat ik op was, dat ik een warme trui
aan zou doen, koffie zou drinken, dit bericht zou schrijven..
En dan heb je nog alle kleine dingen die je kiest zonder er
bij na te denken, zoals het licht aan doen, de trap aflopen etc.


Het hield mij nogal bezig de afgelopen dagen en ik dacht
na over de grote keuzes die ik gemaakt had, de keuzes die
levens bepalend zijn voor jezelf en voor anderen.
Zoals waar ga je wonen, wat voor werk ga je doen, er 
zijn dingen die ik achteraf betreur, maar als ik er weer voor
zou staan zou ik hoogstwaarschijnlijk hetzelfde kiezen, 
ik nam die beslissingen met wat ik toen wist
 en kon niet overzien wat de gevolgen waren.
Je weet pas achteraf of het goed of veel minder
 goed uitpakte en dan is het het makkelijk zeggen
 dat je het anders had moeten doen, of zelfs dat je 
er spijt van hebt, dat heeft helemaal geen zin.
Je kan ook nooit weten wat er gebeurd zou zijn als je
een andere keuze had gemaakt, misschien was 
dat ook helemaal niet zo goed afgelopen.
 Ik moet zeggen dat ik dit nogal een bevrijdende 
gedachte vond, dat de dingen gegaan zijn zoals ze gingen.


Nu kan ik er ook bij zeggen dat ik Zoveel keuzes moet
maken elke dag, elk uur of zelfs elke minuut dat het 
er gewoon teveel zijn en dat het daarom ook wel eens
een verkeerde geweest kan zijn, haha.
Gisteren probeerde ik eens een uurtje geen keuzes te 
maken maar dat gaat gewoon niet want ook op de bank 
zitten en naar buiten kijken is er eentje..
Bij dit blogbericht kon ik overigens niet kiezen welke 
foto ik het beste vond dus ik zette ze er allemaal maar bij.
(het is een half afgemaakte deken, overigens)

Ik ben nu ongeveer een uur op, dat betekent dat ik 
ongeveer 2000 bewusten en onbewuste keuzes maakte,
ik heb dus nog 28.000 te maken vandaag, ik word al 
moe bij het idee, de eerste ervan kies ik nu
door je een fijne dag (ik had ook mooie kunnen zeggen;-)
te wensen, bij deze!
-X-
Gepost door Ingrid op donderdag, december 14, 2017 6 reacties
Labels: , ,

dinsdag 12 december 2017

Ik knutsel voort..


Soms vraag ik me werkelijk af of ik nog wel aan kan
komen met die knutseldingetjes, als ik het hele
veranderde bloglandschap bekijk zie ik veelal proffesioneel
uitziende pagina's, vaak gesponsord en wel, en als ik dan 
mijn blog bekijk, ziet het eruit als een in elkaar geknutseld
rommelig geheel, wat het natuurlijk ook is..
Dan vraag ik me af of het authentiek is (haha) of dat ik 
gewoon ergens ben blijven hangen en de boot heb gemist.
Niet dat dat erg is, ik heb zoveel schepen de haven uit zien
varen waar ik misschien op had moeten zitten, dat je inmiddels
beter kan zeggen dat ik de hele vloot gemist heb..


Meestal ben ik blij dat ik op de kade ben blijven staan,
ik zou waarschijnlijk toch zeeziek worden op zo'n boot ;-)
Maar soms vraag ik me ineens af of ik niet mee had 
moeten gaan, wat er zou zijn achter de horizon..
En dan ga ik maar gewoon weer verder waar ik gebleven was
en knutsel ik weer een blogberichtje in elkaar, post het
hier, klik mijn blog weg en ga ik andere dingen doen.
Ik denk dat het menselijk is om jezelf te vergelijken met
anderen maar uiteindelijk heb je er niets aan, er zijn altijd 
dingen die beter lijken dan wat jij hebt/doet maar ook
weer vele situaties die vele malen minder zijn,
je hoeft enkel het journaal aan te zetten ter relativering..
Dan kan je niet tot een andere conclusie komen dan dat
het precies goed is waar je bent, of wat je doet
dus ik rommel nog fijn een beetje door op en aan
deze blog, hij past me, alles in overweging genomen,
uitstekend (tot het moment dat ik me weer afvraag..haha)

Ik wuif naar je met een witte zakdoek vanaf de kade
-X-
Gepost door Ingrid op dinsdag, december 12, 2017 27 reacties
Labels: , , ,

maandag 11 december 2017

En het sneeuwde..


Oh en sneeuw kwam er, niet zoveel als in het midden
van het land, maar uiteindelijk dan toch werd het
hier dan ook een beetje wit en stil..
Nu had ik natuurlijk veel mooiere foto's kunnen nemen,
dan deze die ik zo nam vanuit mijn huisje met de telefoon, maar 
mijn winterjas ligt nog bij mijn zoon in Wenen, echt waar.
Ik had vorig jaar zoveel bagage dat ik hem daar liet,
ik wilde hem deze kerst op gaan halen maar ik blijf hier
vanwege de wiebelige situatie met mijn moeder.
Ik ben echt dol op bijzonder en extreem weer,
onweer, storm, heel veel sneeuw en ik volg alle
weerkaarten en voorspellingen op de voet.


Vooral Windytv vind ik echt geweldig, mijn zoon 
stuurde de link ooit eens, hij is net als ik een liefhebber
van het weer en kaarten, we houden elkaar zeer regelmatig
op de hoogte van hoe het is en wat er komen gaat..
Vandaag zou ik eigenlijk met mijn broer naar het zuiden
gaan om over mijn moeder te gaan praten die nog steeds
in het ziekenhuis ligt (en hoe moet het nu verder, zo'n soort
gesprek) maar we besloten het toch maar niet te doen.
Code oranje, een sneeuwinfarct, oh echt dat woord kende 
ik nog niet, maatschappij-ontwrichtend weer, van alles las
ik al over wat er vandaag opnieuw bovenop ons zal vallen..:-)

Ik blijf gewoon lekker thuis, ik heb tenslotte geen winterjas,
haha, en ik volg alles gewoon op de weerpagina's
en af en toe zal ik een foto maken met mijn telefoon
en die naar mijn zoon sturen.

Als je op pad gaat zul je dan voorzichtig zijn?
Ik wens je een fijne dag
-X-
Gepost door Ingrid op maandag, december 11, 2017 4 reacties
Labels: ,

vrijdag 8 december 2017

Kaartjes


Toen ik iets meer dan een jaar geleden mijn eerste 
webwinkel had, kocht ik een soort van super printer,
daarmee printte ik al mijn tekeningen zelf.
Het idee daarachter was dat ik dan geen voorraad hoefde te
hebben en ik kon printen als iemand iets zou bestellen.
Dat ging best goed allemaal, het was wel veel werk omdat
ik ook alles moest snijden en er ging best vaak iets mis.
Dat winkeltje deed ik uiteindelijk dicht, met name omdat
P een paar maanden hier niet was en ik niet wist hoe
ik de website must updaten en dat soort dingen.
Nu heb ik een andere winkel, die ik helemaal zelf kan
onderhouden, daar ben ik best heel trots op.
Toen de printer begon te haperen en het printen mij
zo ongeveer een dagelijkse paniekaanval bezorgde, 
dacht ik dat ze misschien moest laten drukken, waar ik
dan ook weer tegenop zag, want hoe en waar dan..


Dus ik probeerde het met een winterkaartje, dat zag er 
goed uit en na wat opstart problemen (mijn naam op zijn 
kop, verkeerd aangeleverde bestanden, oh, oh..als die
technische dingen daar krijg ik de zenuwen van)
weet ik hoe het allemaal werkt en ben ik langzaam al
mijn zelfgeprinte kaarten aan het vervangen door gedrukte.
Zo handig, als er een bestelling komt hoef ik enkel de 
juiste kaart van de stapel te pakken, echt heel fijn.
Het ziet er ook zo Echt uit op de een of andere manier,
haha, bijna alsof ik ze niet zelf maakte..
In de webwinkel staat het erbij of het een kaart is of
een print die ik maakte, ook heb ik wat setjes gemaakt
die veel goedkoper zijn dan 1 los kaartje.
Ik heb echt plezier in het winkeltje spelen en deze
winkeljuffrouw waardeert elke bestelling die er 
binnenkomt en ook doe ik mijn uiterste best om 
alles zo feestelijk mogelijk in te pakken.
Ik maak maar eens wat reclame voor mijn werk, haha.

Ik wens je een heel warm weekend, het wordt een
gure boel buiten.
-X-

Gepost door Ingrid op vrijdag, december 08, 2017 9 reacties
Labels: , ,

donderdag 7 december 2017

Dasje


Het voelt alsof ik een griepje onder de leden heb, het zou ook
geen wonder zijn met al dat gebrek aan zonlicht
en alle virussen die rondwaren, haha dat klinkt als een
soort van griezelverhaal, dat is het natuurlijk niet.
Ik denk dat het veel breien op de bank wordt de komende
dagen, misschien kan ik dan eindelijk eens de das 
afmaken die half afgemaakt in de wolmand ligt..
(ik heb verschillende half afgemaakte projecten op
het moment, ik bedenk steeds weer iets anders)
Meestal maakte ik dassen door gewoon 1 recht, 1 averecht
te breien, maar laatst kwam ik deze steek tegen
die een veel voller en wolliger effect geeft.
En eigenlijk is het nog steeds 1 recht 1 averecht maar
omdat het verspringt...ooh dit gaat een heel wazig bericht
worden, dat heb je soms, de boog kan niet altijd
gespannen staan, en die van mij is op het moment..

Ik wens je veel plezier met breien of met 
wat je dan ook gaat doen.
-X-
Gepost door Ingrid op donderdag, december 07, 2017 4 reacties
Labels: , , ,

woensdag 6 december 2017

Knutselen #231


Eigenlijk had ik dit knutselbericht voor gisteren bedacht,
maar toen ik de computer aanzette, keek ik eerst even
naar mijn mail, dat kan je beter niet doen als je je nog
moet concentreren op iets anders..
Er zat een bericht in dat er een bericht was van de 
belastingdienst, niks geen blauwe enveloppen meer,
maar alles digitaal, ik kreeg er hartkloppingen van na
de laatste keer, maar het was zomaar een mededeling.
Wel was ik zo van slag even dat ik met geen mogelijkheid
meer kon verzinnen waar mijn blogbericht over zou gaan.
Ik heb heb geloof ik een belasting-fobie opgelopen,
het woord alleen al maakt dat ik mij paniekerig voel,
misschien moet ik in een praatgroep om er vanaf te komen,
met andere anonieme-belasting-schrikachtigen


Vanochtend liet ik mijn mail even voor wat het was
en wist ik weer waar ik over wilde babbelen, dat lijkt
mij een passend woord als het gaat over knutselen.
Ik maakte deze week uit de geweldige jaren 30,
Grabbelton (zo heten ze) boeken een ster, of is het 
misschien toch een bloem, het stond bij het hoofdstuk;
Gezellige werkjes om te maken voor de kerst..

Het is niet erg moeilijk deze, hoewel ik denk dat 
kleuters echt wel wat hulp nodig hebben, het zou natuurlijk
kunnen dat de kinderen in de jaren 30 veel handiger
waren dan tegenwoordig, dat weet ik niet, zou best kunnen.
Het papier moet wel echt 6 maal zo lang zijn als breed
ik knipte het eerst iets korter (altijd eigenwijs) maar 
dan kan je de ster, of de bloem, daar wil ik 
vanaf wezen, echt niet rondvouwen..


De uiteinden plakte ik elkaar met dubbelzijdige tape,
maar je kan het ook gewoon met lijm doen (gluton bijvoorbeeld:-)
Bij mij kwam het niet helemaal uit, dus ik heb het
nog een beetje bijgeknipt (ik ben een ongelofelijke
rommelige knutselaar, ietwat ongeduldig en slordig)

Enfin, ik wens je er heel veel plezier mee.
Ik wil ook nog even iedereen bedanken voor alle 
reacties op het bericht van het cadeautje.
Ik zou natuurlijk het liefst iedereen iets geven, maar ja,
dan moet ik eerst geen berichten meer ontvangen 
van de belastingdienst enzo, dus ik wil graag iets
sturen naar Ineke Jonker en Loes van Oosten
(er waren zoveel reacties dat ik er maar 2 heb gekozen)

Mooie dag voor jou, en oh weer zo grijs en somber,
maar ik las dat het misschien wel gaat sneeuwen
dit weekend, dat zou fijn zijn, een witte wereld 
in plaats van een grijze..
-X-
Gepost door Ingrid op woensdag, december 06, 2017 3 reacties
Labels: , , ,

maandag 4 december 2017

Makkers


Gisteravond zag ik hier achter door de bomen de maan
schijnen, het was een prachtige ronde maan, die er een 
beetje geheimzinnig uit zag, met een kring erom en wat 
van die donkere slierten wolken ervoor.
Eigenlijk was het echt zo'n Sinterklaas maan en in gedachten
zong ik even de zinnen; zie de maan schijnt door de bomen
en dan nog de wonderlijke zin; makkers staakt uw wild geraas,
ik heb me altijd afgevraagd wie die makkers zijn en waar
ze nu zo wild over raasden, maar dat terzijde..
Ik dacht onwillekeurig even terug aan de Sinterklaas viering
toen ik klein was die altijd heel klein gevierd werd.
Mijn moeder had niet veel te besteden en elk jaar kreeg
ik een nieuwe pyama en soms wat zelfgemaakte kleertjes
voor mijn enige Barbie, nu, acheraf,  kan ik dat wel waarderen,
maar ik wilde zo graag zo'n ingepakt setje met schoentjes
en al, maar nooit gekregen..:-)


Ik vier al jaren geen Sinterklaas meer, echt al jaren niet
en toch vind ik het een leuk feest, ik ga me overigens
verre houden van de hele discussie (of van welke discussie 
dan ook)  die vooral gevoerd wordt op de social media
(en jee wat er gezegd wordt tegen elkaar, oh echt :-(
Maar goed, omdat ik het niet helemaal zomaar voorbij
wilde laten gaan, dacht ik dat het leuk zou zijn als je 
hier je schoen kan zetten, voor zomaar een klein aardigheidje.
Niet al die pakjes die je hier ziet, die maakte ik voor de 
foto, haha, er zitten lege doosjes in, het papier maakte
ik wel zelf, ik vond het gewoon leuk om het te gebruiken.

Dus als je een klein cadeautje wel kan waarderen, zet hier
dan je virtuele schoen neer, gewoon voor de lol en mocht 
iemand mij meer kunnen vertellen over het wilde geraas
van de makkers dan hoor ik dat graag :-))
Morgen zal ik het dan weggeven.

Ik denk dat ik maar een nieuwe pyama voor mezelf ga
kopen, zo'n gezellige geruite flanellen en een oude traditie leven
in ga blazen; elk jaar een nieuwe pyama voor Sinterklaas.

Ik wens je een fijne dag
-X-
Gepost door Ingrid op maandag, december 04, 2017 36 reacties
Labels: , , , ,

vrijdag 1 december 2017

De loop der dingen


Van de week bewerkte ik deze foto's, die ik een paar
weken geleden nam, of eigenlijk nam P. ze, van mijn 
dochter Judith en mij in de tuin van mijn moeder.
Het was op de dag voordat ze 's nachts een kleine beroerte
kreeg en in het ziekenhuis werd opgenomen.
Het was een bijzondere dag, drie generaties vrouwen
even bij elkaar, dat komt bijna nooit voor en daarom
een gedenkwaardig fijne herinnering..


Toen ik van de week naar de foto's keek, dacht ik na 
over mijn plaats in de familie en hoe de dingen langzaam 
verschuiven, hoe de verhoudingen veranderen.
Mijn kinderen zijn al jaren de deur uit en hebben eigen 
levens, waar ik natuurlijk wel af en toe deel van ben
en waar ze dingen over vertellen maar van het grootste
deel weet ik helemaal niets (en dat is ook goed zo)
Ook merk ik dat zij af en toe zorgen over mij hebben,
en mij raad geven over dingen, je zou kunnen zeggen
dat we nu een min of meer gelijkwaardige relatie hebben.
Hoewel zij mijn moederlijk aandacht en soms advies
(hoewel ik niet het type ben wat gauw zou zeggen wat iemand 
moet doen, ik luister naar ze, probeer hun keuzes te begrijpen 
en ze daarin te bemoedigen) zeker nog kunnen waarderen.


Dan heb je mijn moeder, waar, onder andere ik, nu 
zorg voor hebben, veel zorg, mag ik wel zeggen.
Ze verblijft nog steeds in het ziekenhuis, maar kan,
met heel veel hulp, over een paar weken naar huis.
Dat idee jaagt mij wat schrik aan omdat wij allemaal
ver weg wonen en het eigenlijk niet meer verantwoord is
maar wij willen allemaal haar wens respecteren.
Van haar krijgen wij geen moederlijk zorg meer, zij stelt
zich volledig afhankelijk op van anderen, heel ingewikkeld.

Er is dus duidelijk een verschuiving gaande in de verhoudingen,
soms moeilijk maar er schuilt ook een schoonheid in,
om zo deel uit de maken van de loop van het leven..
Och jee, dat klinkt wel heel filosofisch, toch ervaar ik het zo.
Ik ben benieuwd of iemand zich hier in herkent..

Ik wens je een fijn weekend
-X-
Gepost door Ingrid op vrijdag, december 01, 2017 12 reacties
Labels:

woensdag 29 november 2017

Sterren knutselen


Voordat we gaan beginnen met knutselen of zoals bij 
de reacties stond; knusselen, die houdt ik er in, dat zegt het
 eigenlijk helemaal, wat een leuk nieuw woord, wil ik even 
melden dat de lucht vanochtend voor het eerst sinds lange
tijd blauw is, met wat prachtige roze wolken, zo heerlijk.
Nu ik het knusselwerkje ;-) terug zie denk ik dat het misschien
wel heel erg simpel is, maar ja het is uit een kinderboek.
Er stond ook nog een andere in, maar daar kwam wat rekenwerk 
bij kijken, en omdat ik vroeger nooit opgelet heb met
sommen maken, heb ik me daar maar niet aan gewaagd ;-)
Dus, zo maak je ze..
 Dat moet lukken toch, in het boek plakten ze de sterren 
aan elkaar met kinderlijm, ik moest meteen aan de 
kleuterschool denken, daar had je van die potten met
dikke witte lijm, wat dan altijd klonterde als je het op
het papier smeerde met een kwast, ik deed het altijd met
mijn vingers die ik dan afveegde aan mijn trui, maar 
dat mocht dan weer niet, haha, zo flauw..


Ik deed een splitpennentje in het midden, waarom lijm
gebruiken (met klonten) als er zoiets hips en makkelijks
bestaat als een roze splitpennetje (grapje)
Het papier van de eerste foto kocht ik bij de Sostere Grene,
niet gesponsord, voor de duidelijkheid, soms weet ik
niet meer zo goed waar ik naar kijk op Instagram en blogs,
is het nu reclame of vind men het product echt zo geweldig,
maar dat geheel en al terzijde, natuurlijk..

Alle fouten zijn vanzelfsprekend voor mijn rekening,
elke zelfmaker die ik plaats heeft er wel eentje, of meerdere.
Maar fouten of niet, hier kom je vast wel uit, denk je niet?

Ik wens je een stralende dag
-X-
Gepost door Ingrid op woensdag, november 29, 2017 11 reacties
Labels: , , ,

dinsdag 28 november 2017

Knutselwerkjes


Laatst gingen wij even naar Delft, dat doen we af en toe
omdat P daar uit de buurt komt en hij vind het leuk om
daar naar de markt te gaan, net als vroeger.
Hij loopt dan rond als een reisleider, hij heeft nog net
niet zo'n vlaggetje zodat ik hem niet kwijt kan raken, haha
en vertelt van alles over de stad, over de geschiedenis
(dat begint dan met; wist je dat..en dan zeg ik nee :-)
maar ook over zijn eigen ervaringen, die hij al vaker
vertelde, toch zeg ik dan; oh echt, wat leuk..


Deze keer liepen we op weg naar de auto langs een
klein rommelwinkeltje, precies zo als ik ze graag heb,
alles op elkaar gestapeld en een beetje een chaos.
Ik rommelde wat in de dozen en tussen de boeken
en tot mijn grote plezier vond ik twee hele oude 
(eind jaren '30 ) knutselboeken, die ik niet kenden.
Ze lagen helemaal uit elkaar maar ik wilde ze toch hebben,
toen ik ze af ging rekenen, zei de man van wie de winkel was
(hij zat verstopt tussen stapels met spullen) je bent je
er van bewust dat ze niet meer 100% in orde zijn ?
Oh haha, ja dat had ik gezien en vervolgens vroeg hij
of ik 1 euro teveel vond voor beide boeken, nee hoor.


Het zijn echt heerlijke boeken, vol met knutselwerkjes,
ook al zo'n geweldig woord, de knusheid spat er van af.
Het is jammer dat ik geen keukentafel heb anders kon ik
knutselen in de keuken terwijl de stoofpeertjes pruttelen.
Ik dacht dat het misschien een leuk idee was om regelmatig
een werkje uit het boek te maken en hier dan uitleg te geven,
want bovenal heb ik behoefte aan gezellige warme dingen.
Ik maakte er al eentje, die zal ik morgen laten zien.

Ik wens je een hele fijne dag, en oh dat weer, terwijl ik
hier zit te typen slaat de hagel tegen de ramen, ik denk dat 
ik tussen de buien door toch maar stoofpeertjes ga halen
en als die opstaan gezellig wat ga knippen en plakken..

-X--
Gepost door Ingrid op dinsdag, november 28, 2017 17 reacties
Labels: , ,

maandag 27 november 2017

Plaatje


Weet je nog dat als je vroeger iets goed had gedaan op 
school, bijvoorbeeld een voldoende had gehaald voor
rekenen (dat was bij mij heel bijzonder) dat je dan een
plaatje in je schrift geplakt kreeg..
Ik weet dat nog heel goed, ik ben dol op plaatjes en ik 
kreeg ze niet zo vaak want ik keek liever uit het raam
naar de lucht en de vogels dan naar het bord..
Daar kreeg je geen plaatje voor, voor het heel goed naar
buiten kunnen kijken en een beetje mijmeren over de dingen.
dat hoefde ook helemaal niet, het was al beloning genoeg 
om even weg te kunnen dromen, weg van de realiteit..


Daar dacht ik vanochtend aan voordat ik begon met dit
bericht en al jullie reacties op mijn vorige bericht las..
Als die aardige woorden zijn eigenlijk hetzelfde als
een plaatje krijgen, niet zozeer omdat het allemaal zo 
mooi is wat ik schrijf maar ik heb wel het gevoel dat er
meegeleefd en gedacht wordt, echt heel erg fijn en lief.
Wat jammer eigenlijk dat je als volwassene nooit een plaatje 
krijgt voor alles wat je doet terwijl dat best heel fijn zou zijn.
Woorden vergeet je snel maar stel dat je een heel schrift
vol zou hebben en daar af en toe in kon bladeren zodat je 
zag wat je allemaal goed hebt gedaan, oh haha, ja.

Natuurlijk wil ik hier een virtueel plaatje aan jou geven,
ik waardeer het bijzonder, alle aardige woorden, die hier
altijd onder mijn berichten staan, dank je wel.
En zoals mijn meester (zo noemden we dat toen) in de 
vierde klas er nog wel eens bij schreef als je het echt goed
deed; ga zo door mijn kind en je zult spinazie eten :-)

Ik wens je een fijne dag
-X-
Gepost door Ingrid op maandag, november 27, 2017 10 reacties
Labels: , ,

vrijdag 24 november 2017

Lalala en Hup


Net toen ik van de week weer de draad wilde oppakken,
hup, tegen mezelf had gezegd en besloten had mij door 
wat tegenwind en grijze dagen niet gek te laten maken,
kreeg ik een telefoontje van de belastingdienst.
Ze bellen tegenwoordig blijkbaar, toe ik vroeg waarom
was het antwoord dat ze graag persoonlijk contact willen.
Dat klinkt allemaal reuze gezellig maar de mededeling was
dat helemaal niet, ik moet een aanzienlijke som bij betalen
omdat kosten die in 2015 zijn opgevoerd zijn niet 
worden toegekend, dat waren voornamelijk
de kosten die ik maakte voor het laatste boek.
(het voert te ver om het hier helemaal uit te leggen)
Eigenlijk zou de uitgever die betalen, maar toen ze gemaakt 
waren, hadden ze toch ineens geen budget meer over..
Daar was ik toen al naar van en omdat het boek niet goed 
verkocht en ik alle kosten zelf moet betalen, kosten die 
niet verrekend mochten worden, kom ik op nul uit..
Oh, ik dacht dat ik er in bleef, 8 maanden voor niets 
gewerkt, en ik zakte echt als een plumpudding in,
geen Hup ter wereld kon mij overeind helpen..


Ik sliep er een paar nachten niet van, ken je dat, dat je
maar de hele tijd in cirkels rond blijft denken, eindeloos,
steeds weer hetzelfde, zo vermoeiend..
Ik deed de ene mindfulness oefening na de andere,
maar ook dat leek niet te helpen, dus ik besloot om alle 
gedachten de vrije ruimte te laten en gewoon te gaan breien,
meters heb ik gebreid deze week en inmiddels ben ik 
wat gekalmeerd (hoewel als ik er aan denk..)

Dit is natuurlijk niet het gezellige Lala bericht wat ik voor 
ogen had, maar dit is gewoon zoals de dingen zijn, mede 
door het hele social media gebeuren heb ik wel eens het idee
dat ik de enige ben die geen leien dakje heeft waar alle
problemen zo vanaf glijden..

Ik zal de belasting betalen, de komende maanden brood met
pindakaas eten, haha, proberen de draad weer op te 
pakken en ik zal op zoek gaan naar de Lalala mindset,
en de luchtigheid de dingen..
Ter geruststelling, ik weet uit ervaring dat ik dat echt wel 
weer zal vinden, dat heeft de ervaring mij geleerd.

Ik wens je een heel goed weekend
-X-
Gepost door Ingrid op vrijdag, november 24, 2017 32 reacties
Labels: , ,

maandag 20 november 2017

Kortom


Het was nu niet bepaald een weekend om over naar huis
te schrijven (dit is overigens niet mijn huis hoor) laat 
staan hier op mijn blog, ik zou iedereen meenemen in een 
soort van sombere november droefheid..
Lang geleden belde ik vaak met een vriendin, gewoon over
de dingen van de dag, over de leuke dingen maar ook
om eens lekker te klagen over wat er niet goed ging.
We eindigden het klaag gedeelte altijd met dat één van ons
zei; kortom..en dan zei de ander; ellende, vervolgens 
schaterden we het dan het uit, het werkte heerlijk relativerend.


Daan was toen nog een klein Daantje en vaak als ik dan zei;
kortom, riep hij al; ellende, hij dacht dat het iets heel
grappigs was, omdat we er zo om moesten lachen.
(dat was het natuurlijk ook)
Ik bel allang niet meer met die vriendin, zo gaan die 
dingen soms, en ook mis ik Daan die ellende roept,
eigenlijk mis ik mijn hele relativeringsvermogen op het moment..
Ik zit een beetje mee te somberen met het weer,
zelfs de foto's die ik maakte stralen nu niet een fijne
lichtheid der dingen uit..


Dus ik besloot om weer eens even een tijdje te gaan
lala bloggen, wat zoveel wil zeggen dat ik een bericht
zal maken als ik iets gezelligs te zeggen heb, misschien
elke dag maar soms misschien ook niet..
Ik heb het gevoel dat ik ruimte nodig heb om de dingen 
te ervaren zoals ze zijn en op zoek te gaan naar lichtheid,
in welke vorm dan ook..kortom..haha
Ik wens je, hoe dan ook, een mooie maandag
-X-
Gepost door Ingrid op maandag, november 20, 2017 14 reacties
Labels: , ,

vrijdag 17 november 2017

Breilesje


Nu het zo snel donker is zit ik meer te handwerken dan
ik in de zomer doe, dan is het fijn om na het eten nog 
even naar buiten te gaan, maar op het moment moet je
al om een uur of 4 het licht aan doen..
Het lijkt wel of ik eerder stil val op deze dagen en dan 
pak ik sneller een handwerkje, een tijdje haakte ik wantjes,
dat ging zo lekker, dat ik er waarschijnlijk veel te veel
maakte, ik verkocht er al best veel, maar er zijn er
nog meer dan genoeg over..
Na al dat gehaak had ik zin in een breiwerkje, 
ondertussen keek ik op Netflix naar Alias Grace, heel fijn,
een kostuumdrama, daar hou ik van, wel met een moord,
ik zeg het maar even, mocht je daar niet van houden,
maar vooral een prachtig psychologisch drama.


Nadat ik een foto op Instagram zette van het kussen
kreeg ik verschillende malen de vraag naar het 
stekenpatroon, ik prijs natuurlijk mijn kussen, wat in de
webwinkel staat, uit de markt, maar vooruit, ik gun 
natuurlijk iedereen een fijn breiwerkje.
Ik schreef het enthousiast op het breiwerk zelf, maar ik
weet nu al dat ik er vragen over ga krijgen, omdat
het misschien niet goed genoeg leesbaar is, dus;
Zet de steken op; dat moet een veelvoud zijn van 4 steken
en dan nog 3 extra (dat is belangrijk anders kom je niet uit)
Rij 1; 1 recht *1 averecht, 3 recht* Herhaal van * tot * tot er
nog 2 steken overblijven. Brei 1 averecht, 1 recht.
Rij 2: brei alle steken averecht.
Rij 3: *3 recht, 1 averecht*  Herhaal van * tot * 
tot er 3 steken overblijven. 3 steken recht breien.
Rij 4: averecht breien.
Deze 4 rijen steeds herhalen.
Het is wel een breiwerk waarbij je steeds moet 
tellen en goed moet opletten, ik haalde verschillende 
keren een stuk uit, als je 1 steek verkeerd doet,
klopt het patroon niet meer, maar op den duur herken
je dat patroon en gaat het steeds makkelijker.


En dit is het kussen geworden, mocht je er ook eentje
willen maken, maakt dan eerst een proeflapje met het garen
en de naalden die je wil gebruiken, zet bijvoorbeeld 
10 steken op, haal het van de naalden af en meet het op,
meet dan het kussen en reken uit hoeveel steken je nodig hebt.
Let wel op dat veelvoud van 4 plus 3 steken om mee te
beginnen, anders krijg je het niet goed.
Het klinkt altijd veel ingewikkelder als je het opschrijft,
ik zou zeggen; gewoon proberen :-)

Ik wens je een fijn weekend
-X-
Gepost door Ingrid op vrijdag, november 17, 2017 12 reacties
Labels: , ,
Abonneren op: Posts (Atom)