Սուրէն Սաֆարեան
Սուրէն Սաֆարեան | |
---|---|
Ծնած է | 21 Օգոստոս 1923 |
Ծննդավայր | Պաքու, Անդրկովկասի ԽՖՍՀ, Խորհրդային Միութիւն |
Մահացած է | 22 Ապրիլ 1988 (64 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն |
Քաղաքացիութիւն | Խորհրդային Միութիւն |
Կրթութիւն |
Փանոս Թէրլեմէզեանի անուան գեղարուեստի ուսումնարան Երեւանի Պետական Գեղարուեստաթատերական հիմնարկ |
Մասնագիտութնիւն | գեղանկարիչ |
Պարգեւներ | Հայկական ԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ Աշխատանքային Կարմիր դրօշի շքանշան «Պատուոյ նշան» շքանշան «Հայրենական պատերազմի» I աստիճանի շքանշան? «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ? և Վլադիմիր Իլյիչ Լենինի ծննդյան 100-ամյակի հոբելյանական մեդալ? |
Հայր | Սարգիս Սաֆարյան? |
Սուրէն Սաֆարեան (21 Օգոստոս 1923, Պաքու, Անդրկովկասի ԽՖՍՀ, Խորհրդային Միութիւն - 22 Ապրիլ 1988, Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն), հայ գեղանկարիչ։
Կենսագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Սաֆարեան ծնած Պաքու: Ուսումնառութեան տարիները անցած են Երեւանի մէջ: Յաճախած է Գեղարուեստի ուսումնարան, 1942 թուականին աւարտելով զայն, անմիջապէս մեկնած է ռազմաճակատ: Յետագային կրթութիւնը շարունակած է Երեւանի պետական գեղարուեստի կաճառէն ներս, 1947-1952 թուականներուն:
Ստեղծագործական գործունէութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Սուրէն Սաֆարեան ստեղծագործած է բազմաթիւ դիմանկարներ, բնանկարներ ու զանազան նիւթերով պաստառներ: Անոր գործերը աչքի կը զարնեն իրապաշտութեամբ ու աւարտուածութեամբ։ Ակներեւ է հեղինակի մանրամասն մշակումն ու մանրակրկիտ աշխատանքը:
Սաֆարեանական գո��նապնակը բաղկացած է կապոյտի, վարդագոյնի, կարմրաշագանակագոյնի յագեցած երանգներով, որոնք իւրայատուկ գրաւչութիւն կը հաղորդեն իր ստեղծագործութիւններուն: Կտաւներու գլխաւոր առանցքը կը կազմեն նկարիչի խոհերը ազատութեան, մարդկութեան ճակատագրի ու անոր ապագայի մասին:
Ուշագրաւ է նաեւ Սաֆարեանի գործունէութիւնը Հայաստանի Նկարիչներու միութեան մէջ, որուն անդամակցած է 1953 թուականին, ապա եղած է վարչութեան քարտուղարը, աւելի վերջ ալ՝ նախագահը։ Այս տարիներուն ան հանդէս եկած է շարք մը նախաձեռնութիւններով ու մտայղացումներով. անոր ջանքերու շնորհիւ կազմակերպուած է ամենամեայ «Մէկ գործի ցուցահանդէս»ը:
Նշանակալի է նկարիչի մանկավարժական գործունէութիւնը, որուն ան սկսած է նուիրուիլ 1952 թուականին՝ դասաւանդելով «Փանոս Թերլեմեզեան» գեղարուեստի ուսումնարանէն ներս, ապա՝ Երեւանի Պետական գեղարուեստաթատերական կաճառին մէջ, ուր 1976 թուականէն սկսեալ ղեկավարած է գծանկարի ամպիոնը: 1988 թուականէն սկսեալ նոյն պաշտօնը վարած է նաեւ «Խաչատուր Աբովեան» մանկավարժական կաճառին մէջ:
Գործերը
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Պատերազմական տարիները դարձած են անոր արուեստի առանցքային նիւթերէն մէկը: Պատմայեղափոխական նիւթով մեծադիր աշխատանքները զգալի տեղ կը զբաղեցնեն նկարիչի արուեստին մէջ («Անդորր», «Կռունկներ» եւ այլն):
Հայաստանի Ազգային պատկերասրահին մէջ կը ցուցադրուի հեղինակի «Հայրենի մեղեդիներ» նկարը, որու համար «1945-ի գարնան» եւ «Ազատարարները» ստեղծագործութիւններու հետ միասին 1971 թուականին ան արժանացած է «Մ. Կրեքովի» անուան արծաթէ մետալի: Սաֆարեանի վրձինած դիմանկարները բազմաբնոյթ են՝ մշակոյթի անուանի գործիչներէ (Մեսրոպ Մաշտոց, Սայաթ-Նովա, Չարենց եւ այլք) մինչեւ հասարակ գիւղացիներ ու արհեստաւորներ («Ձկնորս Արշակը», «Դարբին Գ. Սարգսեանի դիմանկարը»):
Եւրոպական կարգ մը երկիրներ կատարած ճամբորդութիւնները Սաֆարեան-նկարիչի համար ներշնչումի մեծ աղբիւր հանդիսացան՝ հարստացնելով անոր գունապնակը վառ գոյներով, առիթ ընձեռելով շփուելու զանազան մշակոյթներու ու ժողովուրդներու հետ եւ անոր զուգահեռ արժեւորելու եւ ան��րադառնալու նաեւ ազգային նիւթերուն («Հինաւուրց յուշարձաններ», «Ընդհատուած մեղեդի»): Այս ճամբորդութիւններու հիման վրայ ստեղծագործած գեղանկարչական շարքերը կը փոխանցեն զանազան ազգերու եւ երկիրներու բնորոշ շունչն ու կերպարները՝ տիպական կերպարներով ու տեսարաններով («Տոն Քիշոթ», «Քապուկի թատրոնի մոթիֆներով», «Քոլիզէյ»): Սուրէն Սաֆարեան ստեղծագործած է նաեւ բնանկարներ՝ պատկերելով Հայաստանի գեղատեսիլ վայրերը, բանաստեղծական տեսարաններն ու պատմամշակութային կոթողները («Սեւանը ձմրան» «Հին Գորիս», «Աշտարակի Կարմրաւոր»):
Ցուցահանդէսներ եւ մրցանակներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Սուրէն Սաֆարեան արժանացած է բազմաթիւ պարգեւներու ու կոչումներու: Անոր ցուցահանդէսներու մասնակցութիւնը սկիզբ առած է 1947 թուականին: Առաջին անհատական ցուցահանդէսը բացուած է 1969 թուականին Էջմիածնի, իսկ մէկ տարի վերջ՝ Լենինականի ու Դիլիջանի մէջ: Ունեցած է բազմաթիւ անհատական ու խմբակային ցուցահանդէսներ Հայաստանի եւ այլ երկիրներու մէջ[1]:
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ «ՅԻՇԵԼՈՎ ՆԿԱՐԻՉ ՍՈՒՐԷՆ ՍԱՖԱՐԵԱՆԸ»։ www.jamanak.com։ արտագրուած է՝ 2022-02-27