Ռուդոլֆ Սերկին

Ռուդոլֆ Սերկին;
Ծնվել է	մարտի 28, 1903[…]
Ծննդավայր	Խեբ, Բոհեմիայի թագավորություն, Ցիսլեյտանիա, Ավստրո-Հունգարիա
Մահացել է	մայիսի 8, 1991[…] (88 տարեկան)
Մահվան վայր	Guilford, Ուինդհեմ շրջան, Վերմոնտ, ԱՄՆ
Գերեզման	Christ Church Cemetery
Քաղաքացիություն	Ավստրիա և ԱՄՆ
Մասնագիտություն	դաշնակահար, երաժիշտ և երաժշտության ուսուցիչ
Աշխատավայր	Քերտիսի անվան եր��ժշտական ինստիտուտ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	Էռնստ ֆոն Սիմենսի մրցանակ և Հոլիվուդյան փառքի ծառուղու աստղ
Անդամություն	Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա
Երեխաներ	Peter Serkin?
	Rudolf Serkin Վիքիպահեստում

Ռուդոլֆ Սերկին^[9], (անգլ.՝ Rudolf Serkin; մարտի 28, 1903(1903-03-28)^[1]^[2]^[3]^[…], Խեբ, Բոհեմիայի թագավորություն, Ցիսլեյտանիա, Ավստրո-Հունգարիա^[4]^[5]^[6] - մայիսի 8, 1991(1991-05-08)^[1]^[2]^[3]^[…], Guilford, Ուինդհեմ շրջան, Վերմոնտ, ԱՄՆ), ամերիկացի դաշնակահար և ուսուցիչ։

Նրա նվագները տարբերվում են դասական ավանդույթների ամբողջականությամբ և ճշտությամբ։ Նա հայտնի է որպես 20-րդ դարում Բեթհովենի մեծագույն մեկնաբան^[10]։

Կենսագրություն

Ծնվել է Էգերում՝ Բոհեմիայի թագավորությունում (այժմ Հեբ, Չեխիա)՝ հրեաների ընտանիքում։ Նա երգիչ Մորդկո Սյորկինի և Ավգուստի Շերգելի որդին է^[11]։ 9 տարեկանում նրան ուսման նպատակով ուղարկել են Վիեննա^[12], որտեղ նա սովորել է Յոզեֆ Մարքսի (կոմպոզիցիա) և Ռիխարդ Ռոբերտի (դաշնամուր) մոտ և 12 տարեկանում իր առաջին ելույթն է ունենում Վիեննայի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբում։ 1918-1920-ական թվականներին Սյորկինը սովերել է Առնոլդ Շյոնբերգի մոտ և ակտիվորեն մասնակցել շենբերգյան հասարակության մասնավոր երաժշտական ներկայացումների, կազմակերպել է նորագույն երաժշտության համերգներ։

1920 թվականից նա հաստատվել է Բեռլինում, պարբերաբար համերգներ է տվել Գերմանիայում և եվրոպական այլ երկրներում՝ ինչպես մենահամերգներով, այնպես էլ դուետներով՝ ջութակահար Ադոլֆ Բուշի և Բուշի քառյակի հետ (Հետագայում Սյորկինը ամուսնանում է Բուշի դստեր՝ Իռենի հետ)։ Գերմանիայում նացիստների իշխանության գալուց հետո Սյորկինն ու Բուշի ընտանիքը տեղափոխվել է Շվեյցարիա։ 1930-ական թվականների ողջ ընթացքում Սյորկինը և Բուշը ակտիվորեն ելույթներ են ունեցել ԱՄՆ-ում, իսկ 1936 թվականին նա ունենում է իր առաջին համերգը՝ Նյո Յորքի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի մասնակցությամբ՝ Արտուրո Տոսկանինիի ղեկավարմամբ, իսկ 1937 թվականին Քարնեգի հոլում ունենում է իր առաջին մենահամերգը։ Այս ելույթները, որոնք հանդիպում էին քննադատների էնտուզիազմին, թույլ են տալիս Սյորկինին Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ հաստատվել ԱՄՆ-ում։

ԱՄՆ-ում առաջվա նման Սյորկինը ելույթներ է ունենում և ձայնագրվում, իսկ 1972 թվականի մարտին Յոհաննես Բրամսի առաջին կոնցերտի ժամանակ տոնում է Նյու Յորքի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբում իր 100-րդ ելույթը։

Որպես ուսուցիչ՝ նա և Բուշը 1951 թվականին Մարլբորոյում հիմնում են երաժշտության և երաժշտական փառատոների ամառային դպրոց, որը նպաստել է ԱՄՆ-ում կամերային կատարողականության զարգացմանը։ Երկար ժամանակ նա Կուրտիսի երաժշտության ինստիտուտում դասավանդել է դաշնամուր, իսկ 1968-1976-ական թվականներին ղեկավարել է այն։

Սյորկինի ստեղծագործագործությունների ուղենիշը կազմել է Կլաուդիո Աբադոյի ղեկավարմամբ Լոնդոնում ձայնագրված Մոցարտի դաշնամուրային կոնցերտի ցիկլը։ Հարկ է նշել, որ Սյորկինը խորը մեկնաբանել է Բեթհովենի, Բրամսի ստեղծագործությունները։

Սյորկինի ձայնագրումների մեջ պաշտոնական մեծ ճանաչում է ձեռք բերել Մստիսլավ Ռոստրոպովիչի հետ համատեղ իրականացված Բրամսի թավջութակի և դաշնամուրի համար երկու սոնատների ձայնագրությունը, որն արժանացել է «Գրեմմի» մրցանակի (1984) ՝ որպես տարվա լավագույն կամերային ձայնագրություն։

Արժանացել է մասնագիտական և պետական մրցանակների, այդ թվում՝ Ազատության նախագահական մեդալի, որը ԱՄՆ-ում ամենաբարձր պարգևներից մեկն է։

Նրա յոթ երեխաներից ճանաչում է ձեռք բերել ամերիկացի դաշնակահար Պիտեր Սյորկինը^[13]։

Հետաքրքիր փաստեր

Ռուսաստանում հրատարակված 2-CD-ում Բեթհովենի № 5 կոնցերտի (1941 թվականին Նյու Նորքի ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի հետ ձայնագրված) «դիրիժորը Բրունո Վալտերն է», իրականում նվագում է Ռուդոլֆ Սյորկինը, սակայն ոչ մի երգաշարում դրա մասին գրված չէ^[14]։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Encyclopædia Britannica
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Discogs — 2000.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Archivio Storico Ricordi — 1808.
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
↑ Find A Grave — 1996.
↑ https://www.evs-musikstiftung.ch/en/prize/prize/archive/prize-winner-archive.html
↑ Американский вариант произношения: см. Pronouncing Dictionary of Music and Musicians Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine
↑ «The 25 Essential Beethoven Recordings: Rudolf Serkin Plays Sonatas | Beethoven Awareness Month». WQXR (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 30-ին.
↑ Henahan, Donal (1991 թ․ մայիսի 10). «Rudolf Serkin, 88, Concert Pianist, Dies». The New York Times. 0362-4331. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 30-ին.
↑ Facebook, Twitter, Show more sharing options, Facebook, Twitter, LinkedIn (1991 թ․ մայիսի 10). «Piano Genius Rudolf Serkin Is Dead at 88». Los Angeles Times (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 30-ին. {{cite web}}: |author= has generic name (օգնություն)CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
↑ Stephen Lehmann, Marion Faber Rudolf Serkin: A Life. — Oxford University Press, 2003-01-16. — 361 с. — ISBN 978-0-19-535144-6
↑ Recorded Performances of Bruno Walter

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռուդոլֆ Սերկին» հոդվածին։

[_1db18bd42cb738cb-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_aeeb092d2a136d4b-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Encyclopædia Britannica

[_a9e77f9659a228a7-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Discogs — 2000.

[_c8a99cdc15acbe49-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ

[_d23e29c89a4d1e9b-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Archivio Storico Ricordi — 1808.

[_6ebe841cbd49e1cf-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.

[_a92da8f161e44fc7-7] Find A Grave — 1996.

[_bb8febb3f802825b-8] ttps://www.evs-musikstiftung.ch/en/prize/prize/archive/prize-winner-archive.html

[9] Американский вариант произношения: см. Pronouncing Dictionary of Music and Musicians Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine

[10] «The 25 Essential Beethoven Recordings: Rudolf Serkin Plays Sonatas | Beethoven Awareness Month». WQXR (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 30-ին.

[11] Henahan, Donal (1991 թ․ մայիսի 10). «Rudolf Serkin, 88, Concert Pianist, Dies». The New York Times. 0362-4331. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 30-ին.

[12] Facebook, Twitter, Show more sharing options, Facebook, Twitter, LinkedIn (1991 թ․ մայիսի 10). «Piano Genius Rudolf Serkin Is Dead at 88». Los Angeles Times (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 30-ին. {{cite web}}: |author= has generic name (օգնություն)CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)

[13] Stephen Lehmann, Marion Faber Rudolf Serkin: A Life. — Oxford University Press, 2003-01-16. — 361 с. — ISBN 978-0-19-535144-6

[14] Recorded Performances of Bruno Walter

[1]