Մնացական Թարյան

Մնացական Թարյան
Ծնվել է	հունիսի 16, 1920
Ծննդավայր	Վաղարշապատ, Հայաստան
Վախճանվել է	սեպտեմբերի 30, 1999 (79 տարեկան)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայաստան
Մասնագիտություն	բանաստեղծ և արձակագիր
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Զավակներ	Նվեր Մխիթարյան; Անահիտ Թարյան; Գոհար Մխիթարյան; Արմեն Մխիթարյան
	Մնացական Թարյան Վիքիդարանում

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Թարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Մնացական Վարդանի Թարյան (Մխիթարյան) (հունիսի 16, 1920(1920-06-16), Վաղարշապատ, Հայաստան - սեպտեմբերի 30, 1999(1999-09-30), Երևան, Հայաստան), հայ բանաստեղծ, արձակագիր։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1976 թվականից։

Կենսագրություն

1940 թվականին ավարտել է Վաղարշապատի Շոթա Ռուսթավելու անվան մանկավարժական ուսումնարանը։ 1939-1940 թվականներին աշխատել է Ապարանի շրջանի Ղրխդագիրման (այժմ՝ Հնաբերդ) գյուղի միջնակարգ դպրոցում։ 1941-1945 թվականներին ծառայել է խորհրդային բանակում, մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։ 1942 թվականին ծանր վիրավորվել, գերվել է, ազատվելուց հետո՝ 1945 թվականին, բռնադատվել է, 1947 թվականին՝ արդարացվել։ 1947-1978 թվականներին աշխատել է Հայաստանի կույրերի միավորման № 2 մշակույթի տանը որպես գեղմասվար։ Գրողի մի շարք բանաստեղծություններ վերածվել են երգերի^[1]^[2]^[3]։

Երկեր

Իմ սիրած գույնը, 1955։
Գարնանային ծաղիկներ, 1959։
Նավորդները, 1963։
Մի կտոր հաց, 1967։
Ես աշուն եմ նկարել, 1971։
Հույսի հաղթանակը, 1975։
Սիրում եմ ձեզ, երեխաներ, 1980։
Վրիժառուն/Мститель: повести, рассказы. 1984^[4]։
Մեծ սիրտ, 1986։
Գերությունից գերություն, 1990^[5]։
Սրնգահար քամին, 2004^[6]։
Երկուսը դժոխքում։ Հուշագրական վիպակ և պատմվածքներ, Թարյան, Մնացական Վարդանի, Թարյան, Անահիտ Մնացականի։ Երևան։ Լուսակն, 2010^[7]։
Գնդակահարությունից փախած մարդը։ Հուշագրական վիպակ։ 2015^[8]։

Հիշատակ

Թարյանի անունով է կոչվում Էջմիածնի թիվ 4 գրադարանը^[9]։
Թարյանին նվիրված հուշատախտակ կա Երևանի Կոմիտասի պողոտայի այն շենքի պատին, որտեղ բանաստեղծն ապրել է 1960-1999 թվականներին։

Տես նաև

Գերությունից գերություն

Ծանոթագրություններ

↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.
↑ «Մնացական Թարյան». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 16-ին.
↑ Գրական տեղեկատու, Երևան, Սովետական գրող, 1981, 544 էջ։
↑ Թարյան, Մնացական (1984). Мститель: повести, рассказы. "Սովետական Գրող" Հրատարկչություն.
↑ Թարյան, Մնացական Վարդանի (1990). Գերությունից գերություն։ Բանաստեղծություններ ։ Դպրոցական միջին եւ բարձր տարիքի համար. Արեւիկ. ISBN 9785807703125.
↑ Թարյան, Մնացական Վարդանի (2004). Սրնգահար քամին։ Մանկական բանաստեղծություններ. Արեւիկ. ISBN 9785807706577.
↑ Թարյան, Մնացական (2010). Երկուսը դժոխքում. Lusakn hratarakchʻutʻyun. ISBN 9789939834030.
↑ Թարյան, Մնացական (2015). Գնդակահարությունից փախած մարդը։ հուշագրական վիպակ. "Antares" Hratarakchʻutʻyun. ISBN 9789939518374.
↑ «Մնացական Թարյանի անվան թիվ 4 գրադարան». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 17-ին.

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մնացական Թարյան» հոդվածին։

[1] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.

[2] «Մնացական Թարյան». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 6-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 16-ին.

[3] Գրական տեղեկատու, Երևան, Սովետական գրող, 1981, 544 էջ։

[4] Թարյան, Մնացական (1984). Мститель: повести, рассказы. "Սովետական Գրող" Հրատարկչություն.

[5] Թարյան, Մնացական Վարդանի (1990). Գերությունից գերություն։ Բանաստեղծություններ ։ Դպրոցական միջին եւ բարձր տարիքի համար. Արեւիկ. ISBN 9785807703125.

[6] Թարյան, Մնացական Վարդանի (2004). Սրնգահար քամին։ Մանկական բանաստեղծություններ. Արեւիկ. ISBN 9785807706577.

[7] Թարյան, Մնացական (2010). Երկուսը դժոխքում. Lusakn hratarakchʻutʻyun. ISBN 9789939834030.

[8] Թարյան, Մնացական (2015). Գնդակահարությունից փախած մարդը։ հուշագրական վիպակ. "Antares" Hratarakchʻutʻyun. ISBN 9789939518374.

[9] «Մնացական Թարյանի անվան թիվ 4 գրադարան». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 17-ին.

[1]