Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հովհաննես Հարությունյան (այլ կիրառումներ)
Հովհաննես (Վալերի) Մնացականի Հարությունյան (հոկտեմբերի 10, 1948(1948-10-10), Բագրավան, Աղինի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ բանաստեղծ, թարգմանիչ, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1980 թվականից։
Հովհաննես Հարությունյանը ծնվել է 1948 թվականի հոկտեմբերի 10-ին, ՀԽՍՀ Անիի շրջանի Բուղդաշեն (այժմ՝ Բագրավան) գյուղում։ 1967 թվականին ավարտել է Երևանի մեքենաշինական տեխնիկումը, 1974 թվականին՝ Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի ժուռնալիստիկայի բաժինը։ Ուսանել է նաև Կիևի ու Պրահայի համալսարաններում։ 1975 թվականից աշխատել է ՀԽՍՀ հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական կոմիտեի արվեստի բաժնում որպես խմբագիր[1]։
- Չեխիայի մշակույթի նախարարության մեդալ (1983)
- Աշխարհի իմաստուն հեքիաթներ.- Երևան։ Էդիթ Պրինտ, 2014.- 224 էջ.- Բովանդ-ից՝ Մարդն իր համար չի ծնվում; Արծաթե դրամը; Մոր սերը։
- Բորովիչկա Վացլավ։ Մահափորձեր, որոնք պիտի փոխեին աշխարհը.- Երևան։ Լույս, 1987.- 507 էջ։
- Կոզակ Յան։ Մարիանա Ռադվակովա։ Վիպակ.- Երևան։ Սովետական գրող, 1986.- 127 էջ։
- Հանզլիկ Յոզեֆ։ Փայտե սրով արքայազնի մասին։ Հեքիաթ.- Երևան։ Սովետական գրող, 1980.- 16 էջ։
- Հաշեկ Յարոսլավ։ Երգիծանքի և հումորի այբբենարան.- Երևան։ Սովետական գրող, 1983.- 152 էջ։
- Մինարիկ Յոզեֆ։ Սլովակյան դեկամերոն։ Փոքր մականվանյալ.- Երևան։ Սովետական գրող, 1985.- 156 էջ։
- Մորից Ռուդո։ Վարպետ Նաղաշի ձիուկը։ Հեքիաթ-վիպակ.- Երևան։ Սովետական գրող, 1983.- 30 էջ։
- Չեխ բանաստեղծներ.- Երևան։ Սովետական գրող, 1979.- 107 էջ։
- Պրիշվին Միխայիլ։ Ոսկի մարգագետին.- Երևան։ Արևիկ, 1989.- 770 էջ.- (Համաշխարհային գրականություն պատանիների համար).- Բովանդ-ից՝ «Գյուտարարը»; Մանուկները և բադիկները; Կռունկը։
- Սելիմովիչ Մեշա։ Դերվիշն ու մահը։ Վեպ.- Երևան։ Խորհրդային գրող, 1989.- 414 էջ։
- Սեկորա Օնդրժեյ։ Գավառաշեն քաղաքի տարեգրությունը.- Երևան։ Սովետական գրող, 1982.- 64 էջ։
- Վալեկ Միրոսլավ։ Մեծ հուզում.- Երևան։ Սովետական գրող, 1984.- 48 էջ։
- ↑ Գրական տեղեկատու։ Երևան։ «Սովետական գրող»։ 1986։ էջ 239։
ԽՍՀՄ և 
Հայաստան
