Jump to content

Խարիլաոս Ֆլորակիս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Խարիլաոս Ֆլորակիս
 
Կուսակցություն՝ Հունաստանի կոմունիստական կուսակցություն
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ
��ննդյան օր հուլիսի 20, 1914(1914-07-20)[1]
Ծննդավայր Կարդիցա
Վախճանի օր մայիսի 22, 2005(2005-05-22)[2][1] (90 տարեկան)
Վախճանի վայր Աթենք, Հունաստան
Քաղաքացիություն  Հունաստան
 
Ինքնագիր Изображение автографа
 
Պարգևներ
Լենինի շքանշան Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան
Միջազգային Լենինի խաղաղության մրցանակ
Կառլ Մարքսի շքանշան և Բարեկամության շքանշան[3]

Խարիլաոս Ֆլորակիս (հուն․՝ Χαρίλαος Φλωράκης, հուլիսի 20, 1914, Հունաստանի թագավորություն, Թեսալիամայիսի 22, 2005, Աթենք, Հունաստան), հույն պետական և քաղաքական գործիչ[4][5], 1972-1989 թվականներին Հունաստանի կոմունիստական կուսակցության գլխավոր քարտուղարը[4][6]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խարիլաոս Ֆլորակիսը ծնվել է 1914 թվականի հուլիսի 20-ին Հունաստանի թագավորությունում։ 1941 թվականից եղել է Հունաստանի կոմունիստական կուսակցության անդամ։

1943-1944 թվականներին գերմանական Երրորդ Ռայխը Ադոլֆ Հիտլերի գլխավորությամբ Բուլղարիայից անցնում է Հունաստան։

Այդ թվականներին Խարիլաոսը եղել է հունական բանակային կայազորների կազմում և գլխավորել է հունական կանոնավոր բանակային կորպուսներից մեկը։

Այն բանից հետո, երբ գերմանական ուժերը Բուլղարիայի օգնությամբ գրավեցին Հունաստանը, Խարիլաոսը որոշ ժամանակահատված իր գործ��ւնեությունը ծավալում էր գաղտնի կերպով, քանի որ գերմանական կենտրոնական կառավարությունը արգելում էր Գերմանիայի կողմից օկուպացված տարածքներում կոմունիստական քարոզչությունը։

1946-1949 թվականներին Հունաստանում բռնկվում է քաղաքացիական պատերազմ։ Այս շրջանում նա զբաղեցնում է, հունական կայազորի առաջին բաժնի պետի պաշտոնը։

1950-ականներին խորհրդային զորքերը դուրս բերվեցին Հունաստանից, Բուլղարիայից և Ռումինիայից։ Ծառայության մեջ գտնվո Խարիլաոսը 1954 թվականին ապօրինաբար վերադառնում է Հունաստան։

1949 թվականներին եղել է կենտրոնական կոմիտեի քարտուղարի թեկնածու։ 1950 թվականին դարձել է Հունաստանի կոմկուսի կենտկոմի անդամ։

1967 թվականին Խարիլաոսը դառնում է քաղաքական գործիչների դեմ մղվող «Սև գնդապետներ» ռեժիմի զոհ։ Նա ազատազարկվում է մինչև 1972 թվականը։

1972 թվականին դարձել է Հունաստանի կոմկուսի առաջին քարտուղար։ Մեծ ներդրում է ունեցել Հունաստանուոմ պարտիզանական շարժման զարգացման գործում, ինչպես նաև երկրի խաղաղության ապահովման համար։

Մահացել է սրտի կանգի հետևանքով՝ 2005 թվականի մայիսի 21-ին Հունաստանի մայրաքաղաք Աթենքում։ Թաղված է Թեսալիայում։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]