Վազգեն Աբգարյան

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Աբգարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Վազգեն Աբգարյան
Ծնվել է	օգոստոսի 20, 1922(1922-08-20)
Ծննդավայր	Աշտարակ, Էջմիածնի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ
Մահացել է	հունիսի 2, 1994(1994-06-02) (71 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Կրթություն	Երևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան (1950) և Երևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան (1952)
Մասնագիտություն	հոգեբույժ և հոգեբան
Գիտական աստիճան	բժշկական գիտությունների թեկնածու (1967)
Աշխատավայր	Խորհրդային բանակ, Երևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան և Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան
Պարգևներ

Վազգեն Դանիելի Աբգարյան (օգոստոսի 20, 1922(1922-08-20), Աշտարակ, Էջմիածնի գավառ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ - հունիսի 2, 1994(1994-06-02), Երևան, Հայաստան), հայ հոգեբույժ, հոգեբան։ Բժշկագիտության թեկնածու։ Բժշկական ծառայության կապիտան։

Վազգեն Աբգարյանը ծնվել է Աշտարակում։ Ավարտել է տեղի միջնակարգ դպրոցը։ Մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողություններին, Ստալինգրադի պաշտպանության համար մղած մարտերում վիրավորվել է, տեղափոխվել հոսպիտալ, ապա՝ զորացրվել։ 1945-1950 թվականներին սովորել է Երևանի բժշկական ինստիտուտի բուժական-կանխարգելողական ֆակուլտետում։ 1950-1952 թվականներին եղել է նույն ինստիտուտի հոգեբուժության ամբիոնի կլինիկական օրդինատուրայում։ 1952-1960 թվականներին ծառայել է Խորհրդային բանակում՝ որպես զինվորական բժիշկ, ունեցել է բժշկական ծառայության կապիտանի կոչում։ 1960-1967 թվականներին աշխատել է Երևանի բժշկական ինստիտուտի հոգեբուժության ամբիոնի պրոբլեմային լաբորատորիայում՝ որպես կրտսեր գիտաշխատող։ 1967 թվականին պաշտպանել է թեկնածուական թեզ՝ «էլեկտրաֆարմակոթերապիայի ազդեցությունը զանազան ծագման ցնցումային ��իճակների վրա» թեմայով, և ստացել բժշկագիտության թեկնածուի գիտական աստիճան։ 1967-1983 թվականներին եղել է հոգեբուժության ամբիոնի դոցենտ և պրոբլեմային լաբորատորիայի ավագ գիտաշխատող։ 1960-1969 թվականներին, միաժամանակ աշխատել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական մանկավարժական ինստիտուտի հոգեբանության լաբորատորիայում՝ որպես կրտսեր, 1969-1982 թվականներին՝ ավագ գիտաշխատող։ 1983-1993 թվականներին աշխատել է Նաիրիի շրջանի Եղվարդի բուժմիավորման պոլիկլինիկայում՝ որպես հոգեբույժ։

Հեղինակ է հոգեբուժության և հոգեբանության խնդիրներին նվիրված մի քանի տասնյակ գիտական հոդվածների։

Մահացել է 1994 թվականի հունիսի 2-ին Երևանում։

• «Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի» շքանշան
• «Անբասիր ծառայության համար» շքանշան
• «Մարտական սխրանքների համար» շքանշան
• «Աշխատանքի վետերան» մեդալ
• Հոբելյանական մեդալներ

• Համակցված սարք որոշ հոգեբանական պրոցեսների ուսումնասիրության համար (ռուսերեն), Խաչատուր Աբովյանի անվան ՀՄԻ հոգեբանության լաբորատորիայի գիտական աշխատությունների ժողովածու, հատոր 3, Երևան, 1960։
• Մտավոր և աշխատանքային գործունեության անհատական առանձնահատկությունների դրսևորման որոշ գործոնների մասին (ռուսերեն), Հոգեբանների անդրկովկասյան 3-րդ գիտաժողովի նյութերը, Բաքու, 1962։
• Մտավոր գործունեության տարբեր տեմպեր ունեցող 2-3 դասարանների աշակերտների ուղեղային գործունեության որոշ հոգեֆիզիոլոգիական առանձնահատկությունների խնդրի մասին (ռուսերեն), Անդրկովկասյան հանրապետությունների հոգեբանների 5-րդ գիտաժողով, 1970։
• Մտածողության տարբեր տեմպեր ունեցող 2-3 դասարանների աշակերտների ԷՈՒԳ-ի անհատական առանձնահատկությունները (ռուսերեն), հանրապետական գիտաժողով, Երևան, 1972։

• Հարություն Մինասյան, 100 հայ հոգեբույժներ, Գիրք Ա, Երևան, 2002։