Ելենա Բելաու

Ելենա Բելաու
Ծնվել է	նոյեմբերի 22, 1859
Ծննդավայր	Վայմար, Սաքսեն-Վեյմար-Էյզենախ
Վախճանվել է	մարտի 26, 1940 (80 տարեկան)
Վախճանի վայր	Աուգսբուրգ, Բավարիա, Գերմանական ռայխ
Մասնագիտություն	գրող
Լեզու	գերմաներեն
Քաղաքացիություն	Գերմանական ռայխ
	Helene Böhlau Վիքիպահեստում

Ելենա Բելաու (գերմ.՝ Helene Böhlau, նոյեմբերի 22, 1859(1859-11-22)^[1], Վայմար, Սաքսեն-Վեյմար-Էյզենախ^[2] - մարտի 26, 1940(1940-03-26)^[1], Աուգսբուրգ, Բավարիա, Գերմանական ռայխ), գերմանացի գրող, ֆեմինիստուհի։

Կենսագրություն

Ելենա Բելաուն ծնվել է 1859 թվականին, Վայմարում։ Հայրը հրատարակիչ էր և զբաղվում էր գրքերի առևտրով։ Կրթություն է ստացել տնային պայմաններում։ Ուսումը շարունակելու համար նրան ուղարկել են արտասահման։ Օսմանյան կայսրությունում նա հանդիպել և ամուսնացել է գիտնական և ճարտարապետ Ֆրիդրիխ Արնդի հետ, ով հետագայում ընդունել է իսլամ և փոխել իր անունը` դառնալով Օմար էլ Ռաշիդ բեյ։ Հետագայում տեղափոխվել է Մյունխեն^[3]։

Ստեղծագործական ուղի

Բելաուի առաջին գրական փորձերը վերաբերում են այսպես կոչված «ընտանեկան սիրավեպին»։ Գրողի առաջին վեպը` Reines Herzens schuldig, լույս է տեսել 1888 թվականին։ Բելաուի մասին առաջին անգամ խոսվել է նրա Der Rangierbahnhof (1896) վեպի հետ կապված, որում կարելի էր գտնել իրական կյանքի իրական պատկերը։ Ժամանակի ընթացքում գրողը դարձել է ֆեմինիզմի գաղափարների համոզիչ կրողը։ Նման բնութագիրը դրսևորվում է նրա Das Recht der Mutter (1896), Schlimme Flitterwochen (տղամարդկանց վրա կտրուկ հարձակումներով), Halbthier! (1899) ստեղծագործություններում։ Բելաուն գերմանական գրականության բնագավառում նատուրալիզմի ներկայացուցիչ էր (Der Rangierbahnhof, Das Recht der Mutter and Halbtier!)։ Հորդորելով գերմանացի կանանց նորարարությունների, բացատրելով նրանց իրենց իրավունքները, մասնագիտությունն ու պարտականությունները` Բելաուն, այնուամենայնիվ, չի իդեալականացրել իր ժամանակակից կանանց հասարակության ներկայացուցիչներին։ Halbthier-ում անդրադառնալով երիտասարդ սերնդի դաստիարակության հարցին` նա վատ օրինակ էր համարում տարեցների նկատմամբ ոչ պատշաճ հարգանքի դրսևորումները։ Բացի վեպերից, նա գրել է մի շարք վիպակներ հին Վայմարի մասին՝ Գյոթեի ժամանակի Վայմարի հասարակության կյանքից։ Հրաշալի «հին Վայմարի կյանքի պատկերները» ունեն բոլորովին հատուկ կերպար՝ զուրկ որևէ ավելորդությունից։ Հեղինակը այստեղ շատ ջերմորեն է վերաբերում հին ժամանակների գավառական հասարակությանը, չնայած որ միևնույն ժամանակ ձգտում է ավելի լավ ապագայի (Die Kristallkugel, Sommerbuch, Altweimarsche Geschichten)։ Մեծ ժողովրդականություն էին վայելում նրա Ratsmädelgeschichten (1888, վերահրատարակվել է 1897, 1905 և 1923 թվականներին) և Altweimarischer Geschichten (1897) վեպերը։ Բելաուն համարվում է իր ժամանակի ամենանշանավոր գրողներից մեկը։ Նա արժանացել է Շիլլերի Գերմանական հիմնադրամի մրցանակի։

Ստեղծագործություններ

Novellen (1882)
Es hat nicht Sein Sollen (1891)
Das Recht der Mutter (1896; 1903)
Neue Ratsmädel-und Weimarische Geschichten (1897)
Halbtier (1899)
Sommerbuch (1902)
Die Kristallkugel (1903)
Isebies (1911)

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118878484 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ БЕЛАУ Елена статья в Литературной энциклопедии

Արտաքին հղումներ

«Белау, Елена». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
The Encyclopedia Americana (1920)/Böhlau, Helene

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ելենա Բելաու» հոդվածին։

[_dc8f74af369a1933-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)

[_17f63533cce7665f-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118878484 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[3] БЕЛАУ Елена статья в Литературной энциклопедии

[1]