«Պողպատե ալքիմիկոս»–ի խմբագրումների տարբերություն

«Պողպատե ալքիմիկոս» (ճապ.՝ 鋼の錬金術師 հագանե նո ռենկինձյուցուսի, անգլ.՝ Fullmetal Alchemist), Հիրոմու Արակավայի մանգան։ Մանգան ամեն ամիս թողարկվել է 2001 թվականի օգոստոսից մինչև 2010 թվականի հունիսը Shonen Gangan ամսագրում, որը պատկանում է Square Enix ընկերությանը։ Մանգայում կա 109 գլուխ, հրատարակված 27 հատորներում։ 2011 թվականին «Կոմիկս-Արտ»-ը հայտարարարեց Ռուսաստանում մանգայի լիցենզավորման մասին։ Ռուսական հրատարակությունը առաջին հատորի եղել է 2012 թվականի հունվարի 26-ին։

Անիմեն մանգային հարմարեցմամբ նկարել է Bones ստուդիան, որը թողարկեց 51-սերիայանոց անիմե-սերիալ, որը Ճապոնիայում ներկայացվեց 2003 թվականի հոկտեմբերի 4-ից մինչև 2004 հոկտեմբերի 2-ը։ Ֆիլմ-շարունակությունը անիմեի «Պողպատե ալքիմիկոս. Շամբալայի զավթողը» նկարել է նույն ստուդիան, իսկ անիմեն Ճապոնիայում ցուցադրվել է 2005 թվականի հուլիսի 23-ին։ 2009 թվականի ապրիլի 5-ին դուրս է եկել երկրորդ անիմեն «Պողպատե ալքիմիկոս. Եղբայրություն» անվանումով, որը ի տարբերություն առաջինի ավելի մոտիկ է օրիգինալին։ 2011 թվականին թողարկվել է երկրորդ ֆիլմը «Պողպատե ալքիմիկոս. Միլոսի սուրբ աստղը»։ Եվ մանգան, և երկու անիմե-էկրանացումները ստացել են լայն ճանաչում. նրանք եղել են լավ ընդունված և քննադատների, և հեռուստադիտողների կողմից։

Սյուժեի գործողությունները տեղի են ունենում Ամեստրիս երկրում, որտեղ ալքիմիան լայն տարածված է, որպես գիտություն։ Երկու գլխավոր հերոսները եղբայրներ Էդվարդ և Ալֆոնս Էլրիկները, ձախողվելով ալքիմիայի միջոցով իրենց մահացած մորը համբառնելու գործում, փնտրում են լեգենդար փիլիսոփայական քարը, որպեսզի հետ բերեն Էդվարդի ձեռքը և ոտքը և Ալֆոնսի մարմինը, որոնց կորցրել էին անհաջող տրանսմուտացիայի հետևանքով։

«Պողպատե ալքիմիկոս»-ի աշխարհը կատարվել է 20-րդ դարի սկզբի անտուրաժով: Անիմեում և մանգայում կան ավտոմեքենաներ, գնացքներ, ռադիոտեխնիկա, հեռախոսային կապ, տանկեր, բայց բացակայում է ավիացիան, սակայն զարգացած է մեխանիկական պրոտեզ-ավտոզրահների տեխնոլոգիան, և սրա հետ միասին որպես գիտություն տարածված է ալքիմիան:

Հիմնական իրադարձությունները սյուժեի կատարվում են Ամեստրիս երկրում, որը փաստացի գտնվում է մարտական դրության մեջ: Երեք կողմից նրան շրջապատում են թշնամի կայսրո��թյուններ, որոնց հետ Ամեստրիսը գտնվում է պատերազմի մեջ: Եվ միայն արևելյան մասում երկրի գտնվում է անապատ, որը ապահով առանձնացնում է երկիրը Սին կայսրության հետ: Արևելյան անապատի մեջ գտնվում են Քսերկս քաղաքի հանքերը, որտեղ շատ դարեր առաջ առաջացել է ալքիմիան: Ամեստրիսի հյուսիսային մասում գտնվում են Բրիգս լեռները և համանուն ամրոցը, որը գտնվում է թշնամի Դրահմա կայսրության և երկրի սահմանին: Երկրում ներքին իրավիճակը ստաբիլ չէ, հատկապես հարավում, որտեղ անիմեի և մանգայի գործողություններից 5 տարի առաջ մեծ ջանքերի գործադրումով միայն ստացվեց ճնշել Իշվարի բնակիչների արյունալի ապստամբությունը: Դրանից հետո երկիրը ուժեղ միլիտարացված է իսկ երկրի կառավարությունը հիշեցնում է ամբողջատիրությունը: Իրական կառավարությունը երկրի բանակի ձեռքերում է: Բանակի գլուխ կանգնած է ֆյուրերը, ով նաև երկրի ղեկավարն է: Երկիրը բաժանված է 5 օկրուգների, Կենտրոնական, Արևելյան, Հյուսիսային, Արևմտյան և Հարավային, որոնք փաստացի կառավարվում են համապատասխան մարմինների կողմից: Բանակին են պատկանում շատ կառույցներ, օրինակ, ածխի հանքերը, բացի այդ երկիրը ունի առանձին ալքիմիկոսների բաժանմունք: Պետական ալքիմիկոսներին տարբերում են արծաթե գրպանի ժամերի միջոցով և ունիկալ կոչումների միջոցով: Մարտիկ ատում են բանակը և հատկապես պետական ալքիմիկոսներին` անվանելով նրանց «բանակի շներ», որովհետև նրանք մեղավոր են Իշվարի ոչնչացման համար և այլ ներքին կոնֆլիկտների մեջ մտնելու համար, որի արդյունքում մահացան շատ մարդիկ: 2003 թվականի անիմեում գործողությունները կատարվում են միայն Ամեստրիսում և Իշվարում: Ուրիշ երկրներ չեն հիշատակվում, հնարավոր է նրանք բացակայում են 2003 թվականի անիմեում:

Ալքիմիա, գիտություն, որը զբաղվում է մատերիայի մի ձևից մյուսի փոխակերպումով: Ալքիմիայի օգտագործման համար պետք է իմանալ քիմիայի և ֆիզիկայի հիմունքները: Մատերիայի փոխակերպումը անվանվում է տրանսմուտացիա և բաղկացած է երեք փուլից. առաջին - հետազոտություն, նյութի կառուծվածքի պարզումը, երկրորդ - մատերիայի բաժանը բաղադրիչների, երրորդ - սինթեզ ցանկալի մատերիայի: Ալքիմիկոսները կարող են նյութը փոխակերպել ուրիշ նյութի, փոխել նյութի ձևը, կարող են նաև միացնել իրար կենդանի օրգանիզմները, ստեղծելով խիմերների կամ առարկաների մեջ հոգիներ տեղադրել արյան կնիքի միջոցով: Գոյություն ունի նաև ալքիմիայի հիմնական կանոն, հավասարապես փոխանակման օրենք, որը իր մեջ ներառում է հետևյալը. եթե ալքիմիկոսին ինչ-որ բան է պետք, նա պետք է ինչ-որ բան զոհաբերի: Փոխարկման համար ալքիմիկոսը պետք է գծի ալքիմիկական շրջան, որից հետո ակտիվացնի այն: Շրջանները կարող են գծվել հենց փոխարկման տեղում, ալքիմիկոսի հագուստին կամ ալքիմիկոսի մաշկի վրա:

Ամեն մի հոգու մեջ կան դարպասներ, որոնք էլ հենց թողնում են մարդկանց օգտագործել ալքիմիան: Ալքիմիկոսներին արգելված է ստեղծել ոսկի, արգելված է նաև ալքիմիայի միջոցով մարդու օրգանիզմ ստեղծել: Եթե ալքիմիկոսը փորձի մարդու օրգանիզմ ստեղծել, ապա ինչ-որ անհայտ բան, որն իրեն անվանում է ճշմարտություն դարպասների միջոցով ալքիմիկոսին կտա ահռելի գիտելիքներ ալքիմիայի վերաբերյալ և ալքիմիկոսը կհասկանա, որ մարդու հոգու տրանսմուտացիայի համար չկա գին և դրանից հետո վերցնում է ալքիմիկոսից «վճարը» դասի համար և որպես կանոն դա ալքիմիկոսի մարմնի մաս է: Ալքիմիկոսը ճշմարտության հետ կապի մեջ գտնվելով կարող է առանց ալքիմիկական շրջանի իրականացնել փոխարկումներ: Սին կայսրության մեջ մի ուրիշ ալքիմիայի տեսակ է, որը կոչվում է ալկագեստիա: Հիմունքները և նպատակները ալկագեստիայի փոքր-ինչ տարբերվում են ալքիմիայից, այն հիմնված է ցի էներգիայի վրա և հիմնականում օգտագործվում է բժշկական նպատակներով: 2003 թվականի անիմեում դարպասները մեր աշխարհ տեղափոխվելու համար են:

Փիլիսոփայական քար, լեգենդար նյութ, բազմակի հզորացնող ալիքիմիկոսի ուժը և թույլ է տալիս կատարել փոխարկումներ առանց հետևելու հավասարապես փոխանակման օրենքին` տալով ալքիմիկոսին գրեթե անվերջ իշխանություն մատերիայի հանդեպ: Փիլիսոփայական քարի հիմքը հանդիսանում են կենդանի մարդիկ: Այս նյութը լինում է արյուն-կարմիր գույնի, կարող է լինել կամ պինդ, կամ հեղուկ, կարող է ունենալ ցանակցած ձև և չափ և նույնիսկ կարող է լինել մարդու մարմնում: 2003 թվականի անիմեում ոչ ավարտին հասցված փիլիսոփայական քարը կոչում էին կարմիր քար: Վերջին շատ անգամ թուլ է փիլիսոփայական քարից, բայց և այսպես կարող է հզորացնել շատ անգամ ալքիմիկոսի ուժը: Կարմիր քարի թուլությունը այն է, որ արագ կորցնում է իր ուժը և կարող է փշրվել: Կարմիր քար ստեղծելու համար պետք է կարմիր ջուր, որը ունի վատ ազդեցություն մարդու օրգանիզմի համար:

Գամունկուլ, արհեստական մարդիկ, որոնք ստեղծվել են ալքիմիայի միջոցով: Նրանց կարող ենք տարբերել ուրաբարոսի նշանի միջոցով, որը գտնվում է մարմնի մի մասում: Գամունկուլները կարող են մտածել, խոսել, զգալ և սրանց մեջ տարբերություն չունեն մարդկանցից: Չեն ծերանում, տիրապետում են գերմարդկային ունակությունների: Գամունկուլները կարող են ստեղծվել տարբեր ճանապարհներով: Առաջին գամունկուլը ստեղծվել է Կսերկսի ալքիմիկոսների կողմից, որոնք օգտագործել են մարդու արյուն: Ամեն մեկը նրանցից տիրապետում է տարբեր ունակությունների: Փաստացի ստեղծված են փիլիսոփայական քարից, չեն մահանա, մինչև չվերջանա նրանց քարը: Ստեղծումից հետո ստացել են մարդու մարմին, բայց կարող էին ստանալ նաև ուրիշ մարմնի ձևեր: Որպեսզի կյանք տալ այսպիսի գամունկուլների պետք է նրանց մեջ փիլիսոփայական քար դնել: 2009 թվականի անիմեում և մանգայում կարելի էր ստեղծել գամունկուլների մարդկանցից, նրանց մարմնի մեջ տեղադրելով փիլիսոփայական քար: Հիմնականում մարդիկ մահանում էին սրանից, իսկ ողջ մնացածները դառնում էին գամունկուլներ: 2009 թվականի անիմեում և մանգայում ստեղծվել էր նաև անմահ բանակ բաղկացած գամունկուլներից, որը ստեղծվել էր Ամեստրիսի գիտնականների կողմից, սակայն բանակի փոխարել նրանք ստացան միայն զոմբիների հավաքածու:

Էդվարդ և Ալֆոնս Էլրիկներ, եղբայրներ, որոնք ապրում են Ռիզեմբուրգ գյուղում Ամեստրիս երկրում: Նրանց հայրը, Վան Հոհենհայմը հեռացել է տնից, երբ Էդվարդը և Ալֆոնսը դեռ երեխա էին: Տարիներ անց, նրանց մայրը Տրիշա Էլրիկը մահանում է անբուժելի հիվանդությունից: Նրա մահից հետո Էդվարդը և Ալֆոնսը փորձում են ալքիմիայի միջոցով վերդակենդանացնել իրենց մորը: Դրա համար նրանք կարդում են իրենց հոր գրառումները մարդկային ձևավորման մասին: Եղբայրները փորձում են կատարել տրանսմուտացիա, սակայն այն ավարտվում է անհաջողությամբ և Էդվարդը կորցնում է իր ձախ ոտքը, իսկ Ալֆոնսը կորցնում է իր ամբողջ մարմինը: Հետո եղբորը փրկելու հույսով Էդվարդը իր ձեռքի գնով Ալֆոնսի հոգին տեղավորում է ասպետի զրահներում: Ալֆոնսը Էդվարդին տանում է իրենց ընկերուհի Վինրի Ռոքբելի և նրա տատիկի Պինակոյի մոտ: Նրանց հյուր է գալիս պետական ալքիմիկոս Ռոյ Մուստանգը և Էդվարդին առաջարկում է դառնալ պետական ալքիմիկոս և աշխատել Ամեստրիսի բանակի հետ: Երբ Վինրին և Պինակոն Էդվարդի վերջույթները փոխարինում են պրոտեզ-ավտոզրահներով, նա որոշում է բանակում աշխատել, որպեսզի կարողանա տեսնել մարտական ալքիմիկոսների արխիվներին, որտեղ, ինչպես մտածում է Էդվարդը կարող է վերականգնել իր և եղբեր մարմինները:

Էդվարդը դառնում է պետական ալքիմիկոս: Այս կոչումը Էդվարդին թուլատրում է ահռելի գրականություն, որից նա կարող է իմանալ ինչպես վերդականգնել իր և եղբոր մարմինները, բայց նաև դառնում է «կենդանի զենք» բանակի համար(«բանակի շուն»): Շատ մարդիկ Էդվարդին և Ալֆոնսին այդքան էլ լավ չեն վերաբերվում հենց Էդվարդի կոչման համար: Մի անգամ Էդվարդը և Ալֆոնսը լսում են փիլիսոփայական քարի մասին, որը ալքիմիկոսին հնարավորություն է տալիս շրջանցել հավասարապես փոխանակման կանոնը: Հետո հայտնվում է մի սերիական մարդասպան սպի մականունով, ով իշվարիտ է և սպանում է պետական ալքիմիկոսներին Ամեստրիսին պատժելու համար իր երկիրը ոչնչացնելու համար: Որոնումը շարունակելով նրանք հանդիպում են Մարկո բժշկին, ով պետական ալքիմիկոս է և ստեղծել է փիլիսոփայական քար: Մարկո բժիշկը Էդվարդին տալիս է մի քանի հուշումներ փիլիսոփայական քարի համար, որի արդյունքում եղբայրները իմանում են, որ փիլիսոփայական քարի հումքը իրական մարդիկ են: Էլրիկները գնում են 5-րդ հետազոտական լաբորատորիա, նրանք կարծում էին, որ հենց այդտեղ են ստեղծում փիլիսոփայական քարը, սակայն երկու մարդիկ, ովքեր իրենց անվանում են տռփանք և նախանձ ոչնչացնում են լաբորատորիան, որպեսզի վերացնեն հետքերը: Դրանից հետո Մայնս Հյուզը, ով աշխատում էր բանակում և Ռոյ Մուստանգի ու Էլրիկ եղբայրների սկսում է իր հետազոտությունը և փորձում է իմանալ ինչով են միմյանց հետ կապված Իշվարի մարտերը, փիլիսոփայական քարը և բանակի պաշտոնյաները, սակայն սպանվում է նախանձի կողմից:

Այդ ժամանակ էլ Էլրիկները գնում եմ Դաբլիս, իրենց նախկին ուսուցչուհու մոտ, ով նրանց սեվերեցրել էր ալքիմիա: Երբ որ եղբայրները գնում են Դաբլիս, Ալֆոնսին առևանգում է Ժլատությունը և նրա թիմը, որը բաղկացած է մարդ-խիմերաներից, որպեսզի իմանան, թե ինչպես է Էդվարդը Ալֆոնսի հոգին ամրացրել զրահների մեջ և այդպես ունենան անմահություն: Ժլատությունը Ալֆոնսին պատմում է համմունկուլուսների մասին և ասում է, որ ինքը, տռփանքը, շատակերությունը և նախանձը նրանցից են: Սակայն գալիս է ֆյուրեր Կինգ Բրեդլին, ով ազատում է Ալֆոնսին և սպանում է հերթով Ժլատության թիմի անդամներին և մահվան եզրին հասցնում Ժլատությանը, իսկ հետո պարզ է դառնում, որ նա նույնպես համունկուլուս է, իսկ Ժլատությանը տանում է համունկուլուսներին ստեղծողի մոտ, ում նրանք անվանում էին Հայր, ով կուլ է տալիս Ժլատությանը: Էդվարդը ծանոթանում Լին Յաոյի հետ, ով Սին կայսրության արքայազն էր և եկել է Ամեստրիս անմահության գաղտնիքը բացահայտելու համար: Լինը կարող է զգալ համունկուլուսներին և այդ պատճառով Էդվարդը նրանից օգնություն է խնդրում համունկուլուսների դեմ պայքարի համար: Մուստանգը սպանում է տռփանքին` Էդվարդը, Ալֆոնսը, Սպին, Լինը, Մեյ Չանը` աղջիկ-ալքիմիկոս և Սին կայսրության արքայադուստր, ով նույնպես եկել էր Ամեստրիս անմահություն ստանալու համար, անցնում են գետնի տակ` Հոր թաքստոց: Ինչպես պարզվում է Հոր տեսքը արտաքին տեսքվ կրկնում է Վան Հոհենհայմին` Էդվարդի և Ալֆոնսի հորը: Հայրը չի սպանում Էլրիկներին` ասելով, որ նրանք պետք են դեռ իրեն: Հետո Լինի մեջ դնում է փիլիսոփայական քար և ստեղծում նոր համմունկուլուս` Ժլատությանը: Սպին և Մեյ Չանը կարողանում են փախչել ազատագրելով Մարկո բժշկին, ում առևանգել էին համունկուլուսները: Կատարվածից հետո ֆյուրերը փաստացի պատանդ է վերցնում Վինրիին այդպիսով արգելելով Էդվարդին զբաղվել փիլիսոփայական քարի գործերով: Ռոյ Մուստանգը` իմանալով, որ ֆյուրերը համունկուլուս է, գործողություններ է ձեռնարկում կառավարության դեմ, սակայն անհաջողություն է կրում, քանի որ Մուստանգի բոլոր աշխատակիցներին ուղարկում են տարբեր Ամեստրիսի մարզեր, իսկ Լիզա Հոուկային նշանակում են Կինգ Բրեդլիի ադյուտանտ, ադյպիսով իր մոտ պահելով:

Հայտնաբերելով, որ ամեստրիսական ալքիմիան չի աշխատում Հոր դեմ, իսկ Մեյ Չան ալկագեստիան աշխատեց, Էդվարդը և Ալֆոնսը ուղևորվում են հյուսիս` Մեյ-Չանին գտնելու, որպեսզի նա իրենց սովորեցնի ալկագեստիա: Այդ ժամանակ էլ հենց Մեյ Չանը, Սպին, Մարկոն փնտրում են Սպիի գրառումները ալկագեստիայի և ալքիմիայի մասին: Էդվարդը և Ալֆոնսը ժամանում են Բրիգս ամրոց, որը գտնվում է Դրահմայի սահմանին, որտեղ նրանց հանդիպում է գեներալ Օլիվիա Ամստրոնգը: Հանկարծ Բրիգսի ամենացածր մակարդակ է դուրս գալիս համունկուլուս Ծուլությունը, ով զարմացնում է բոլորին իր անխոցելիությամբ: Էդը, ով ցույց տվեց, որ իրազեկված է համունկուլուսների մասին` հրաժարվեց պատասխանել նրանց հարցերին: Բրիգսի զինվորներին հաջողվում է հաղթել Ծուլությանը և սառեցնել նրան: Ինչպես պարզվում է` Ծուլությունը փորում է թունել, որը ինչպես մտածում է Էդվարդը շրջապատում է ամբողջ Ամեստրիսը և կազմում է Ամեստրիս երկրի բնակչությունից փիլիսոփայական քար ստեղծելու ծրագրի մաս: Լիզան պարզում է, որ Սելիմ Բրեդլին իրականում համունկուլուս է և առաջինն է յոթ համունկուլուսներից: Լիզա Հոուկայը պարզում է նաև, որ Սելիմի իրական անունը Հպարտություն է: Կինգ Բրեդլին պետական ալքիմիկոս Կիմբլիին ուղարկում է հյուսիս, որպեսզի նա սպանի Սպիին: Կիմբլիի հետ ֆյուրերը ուղարկում է նաև Վինրիին, որպեսզի Էլրիկները հասկանան, որ Վինրիի կյանքը կախված է իրենց գործողություններից: Կիմբլին Էդվարդից օգնություն է խնդրում Սպիին գտնելու հարցում և խոստանում է նրա համար փիլիսոփայական քար: Էդվարդը համաձայնվում է, սակայն ամենևին էլ չի պատրաստվում օգտագործել փիլիսոփայական քարը: Եղբայրները ուղևորվում են որոնման, սիկ Վինրին որոշում է ուղեկցել նրանց: Վինրին, որպեսզի Կիմբլիին խաբի, մտածում է թակարդ հենց իր առևանգումը Սպիի կողմից, նախօրոք Սպիի հետ պայմանավորված: