Jump to content

«Նովել»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ Bot: Migrating 51 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q149537 (translate me)
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Նովել''', '''Նորավեպ''' (իտալ. novella «նորություն»), պատմողական պրոզայիկ ժանր, որին բնորոշ են սուր, կարճ սյուժեն, պատմողական նեյտրալ ոճը, հոգեբանականության բացակայությունը, անսպասելի արդյունքը։ Երբեմն օգտագործվում է որպես պատմվածքի հոմանիշ կամ համարվում է նրա տարատեսակ։
'''Նովել''', '''Նորավեպ''' (novella «նորություն») պատմողական պրոզայիկ ժանր, բնորոշ են սուր, կարճ սյուժեն, պատմողական ոճը, անսպասելի արդյունքը։ Երբեմն օգտագործվում է որպես պատմվածքի հոմանիշ կամ համարվում է նրա տարատեսակ։

Նովելը ձևավորվել է [[Վերածնունդ|վաղ Վերածնության]] շրջանում և իր դասական ձևով հանդես է եկել իտալացի [[Ջովաննի Բոկաչչո|Բոկաչչոյի]] [[Դեկամերոն|«Դեկամերոն»]] գրքում (14-րդ դար): Նովելների հիմքում ընկած էր հասարակությա բարձր խավի թերությունները երգիծող որևէ արտասովոր պատմություն կամ անեկդոտանման նորություն: Իր հետագա զարգացման ընթացքում նորավեպն ընդլայնում է թեմատիկ ընդգրկման շրջանակները և դառնում արձակի տարածված ժանրերից մեկը:

[[Պատմվածք]]ի նման նորավեպը ևս սակավաթիվ կերպարներ ունեցող փոքրածավալ երկ է, որը պատկերում է մարդկային կյանքի մեկ, համեմատաբար ավարտուն դրվագ: Նրա բնորոշ առանձնահատկություններից են անսովոր [[սյուժե]]ն, սուր բախումը, գործողության արագ զարգացումը և անսպասելի, կտրուկ վախճանը: Բնության տեսարանների, առարկաների, հանգամանքների և հոգեվիճակների մանրամասն նկարագրություններ նովելի մեջ սովորաբար չեն լինում:


== Տես նաև ==
* [[Պատմվածք]]


== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}


[[Կատեգորիա:Գրականություն]]
[[Կատեգորիա:Գրականություն]]
[[Կատեգորիա:14-րդ դար]]
[[Կատեգորիա:Գրական ժանրեր]]
[[Կատեգորիա:Էպիկական սեռի ժանրեր]]

11:00, 3 հուլիսի 2013-ի տարբերակ

Նովել, Նորավեպ (իտալ.՝ novella - «նորություն») պատմողական պրոզայիկ ժանր, համեմատաբար սեղմ ծավալի արձակ ստեղծագործություն, որն ունի դեպքերի ընթացք (սյուժե) և կերպարներ: ։[1] Սրան բնորոշ են սուր, կարճ սյուժեն, պատմողական չեզոք ոճը, անսպասելի արդյունքը։ Երբեմն օգտագործվում է որպես պատմվածքի հոմանիշ կամ համարվում է նրա տարատեսակ։ Ժամանակակից գրականության մեջ նովելը և պատմվածքը հաճախ դժվար է սահմանազատել:

Նովելը ձևավորվել է վաղ Վերածնության շրջանում և իր դասական ձևով հանդես է եկել իտալացի Բոկաչչոյի «Դեկամերոն» գրքում (14-րդ դար): Նովելների հիմքում ընկած էր հասարակությա բարձր խավի թերությունները երգիծող որևէ արտասովոր պատմություն կամ անեկդոտանման նորություն: Իր հետագա զարգացման ընթացքում նորավեպն ընդլայնում է թեմատիկ ընդգրկման շրջանակները և դառնում արձակի տարածված ժանրերից մեկը:

Պատմվածքի նման նորավեպը ևս սակավաթիվ կերպարներ ունեցող փոքրածավալ երկ է, որը պատկերում է մարդկային կյանքի մեկ, համեմատաբար ավարտուն դրվագ: Նրա բնորոշ առանձնահատկություններից են անսովոր սյուժեն, սուր բախումը, գործողության արագ զարգացումը և անսպասելի, կտրուկ վախճանը: Բնության տեսարանների, առարկաների, հանգամանքների և հոգեվիճակների մանրամասն նկարագրություններ նովելի մեջ սովորաբար չեն լինում:


Տես նաև


Ծանոթագրություններ

  1. Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան. «Գրականագիտական բառարան», Երևան, 1980, էջ 222-223։