Դիտել Ֆրանս-իտալական համաձայնագիր (1935) էջի աղբյուրը

← Ֆրանս-իտալական համաձայնագիր (1935)
Ձեզ չի թույլատրվում խմբագրել այս էջը հետևյալ պատճառով.
Your IP address is in a range that has been blocked on all Wikimedia Foundation wikis.
The block was made by ‪EPIC‬. The reason given is Open proxy/Webhost: See the help page if you are affected.
Start of block: 08:48, 2 Հուլիսի 2024
Expiry of block: 08:48, 2 Հուլիսի 2025
Your current IP address is 206.189.44.186. The blocked range is 206.189.32.0/20.
Please include all above details in any queries you make. If you believe you were blocked by mistake, you can find additional information and instructions in the No open proxies global policy.
Otherwise, to discuss the block please post a request for review on Meta-Wiki. You could also send an email to the stewards VRT queue at stewards@wikimedia.org including all above details.
Դուք կարող եք դիտել և պատճենել այս էջի ելատեքստը.
{{Տեղեկաքարտ Պայմանագիր
| Անվանում = 1935 թվականի ֆրանս-իտալական համաձայնագիր
| Լրիվ_անվանում = 
| Պատկեր = The Spina dei Borghi before 1937.jpg
| Վերնագիր = Տեսարան դեպի [[Հռոմ]]ի [[Սուրբ Պետրոսի հրապարակ]], 1935 թվական
| Տիպ = [[պակտ]]
| Պատրաստման_թվական =  
| Ստորագրման_թվական = [[հունվարի 7]], [[1935]]
| Ստորագրման_վայր = [[Հռոմ]], [[Իտալիայի թագավորություն|Իտալիա]]
| Հաստատված_կնիքով = 
| Ուժի_մեջ_է_մտել = 
| Պայմաններ = 
| Ուժը_կորցրել_է = 
| Ստորագրել_են = [[Պիեռ Լավալ]]<br> [[Բենիտո Մուսոլինի]]
| Վավերացրել_են =
| Ավանդապահ =
| Կողմեր = [[Ֆրանսիա]]<br> [[Իտալիա]]
| Պահման_վայր = 
| Լեզու = [[ֆրանսերեն]]<br> [[իտալերեն]]
| Լեզուներ = 
| website = 
| wikisource = 
}}
'''1935 թվականի ֆրանս-իտալական համաձայնագիր''' ({{lang-fr|Accord franco-italien}}, {{lang-it|Accordo franco-italiano}}, նաև '''Մուսոլինի-Լավալ համաձայնագիր''', '''Հռոմեական պակտ'''), քաղաքական պայմանագիր [[Ֆրանսիա]]յի և [[Իտալիա]]յի միջև, որը կնքվել է 1935 թվականի հունվարի 7-ին [[Հռոմ]]ում։ 1935 թվականի համաձայնագիրը սկիզբ դրեց [[Խաղաղեցման քաղաքականություն|«խաղաղեցման քաղաքականությանը»]], որն այդ ժամանակ իրականացնում էին առաջատար արևմտյան տերությունները ի պատասխան ֆաշիստական երկրների ագրեսիվ էքսպանսիայի։

== Նախապատմություն ==
19-րդ դարի վերջին [[Աֆրիկա]]յում Իտալական կայսրության քաղաքականության հիմնական վեկտորը եղել է [[Լիբիա]]յի և [[Եթովպիա]]յի ([[Հաբեշստան]]) ենթակայությունը և հետագա գաղութացումը։ Ֆրանսիական կառավարությունը միշտ համաձայնվում էր այդ երկրների հետ կապված փոխզիջումների գնալ իտալացիների հետ այն դեպքում, երբ ցանկանում էր հասնել Իտալիայի հետ բարենպաստ հարաբերությունների հաստատմանը<ref>{{книга
|автор =Вышинский А. Я., Лозовский С. А.
|заглавие =Дипломатический словарь. Баррера — Принетти соглашение (1902, 1—2 ноября)
|ссылка =http://doc20vek.ru/node/3527
|место =М.
|издательство=Государственное издательство политической литературы
|год =1948}}</ref><ref>{{книга 
|автор =Вышинский А. Я., Лозовский С. А.
|заглавие =Дипломатический словарь. Лондонское соглашение (1906, 13 декабря)
|ссылка =http://doc20vek.ru/node/3500
|место =М.
|издательство=Государственное издательство политической литературы
|год =1948}}</ref><ref>{{книга 
|автор = Вышинский А. Я., Лозовский С. А.
|заглавие =Дипломатический словарь. Франко-итальянское соглашение (1912, 28 октября)
|ссылка =http://doc20vek.ru/node/3574
|место =М.
|издательство=Государственное издательство политической литературы
|год =1948}}</ref>։ 1930-ականների առաջին կեսին Իտալիայի ֆաշիստական վարչակարգը, որն եկավ Առաջին համաշխարհային պատերազմից համընդհանուր դժգոհության ալիքի հետ<ref>''О.С. Сорока-Цюпа, А.О. Сорока-Цюпа.'' Новейшая история зарубежных стран XX — начала XXI века. — 7-е издание. — <abbr>М.</abbr>: Просвещение, 2005. — P. 104. — ISBN 5-09-013940-7.</ref>, այդ թվում՝ չափազանց աննշան, հատկապես գաղութային այլ տերությունների բաժնի համեմատ Իտալիայի ձեռքբերումներն Աֆրիկայում<ref>{{Cite journal |date=2017-12 |title=Михеев Д.В. Английские экспедиции к Магелланову проливу накануне англо-испанской войны 1585–1604 гг. |url=http://dx.doi.org/10.25136/2409-868x.2017.12.25129 |journal=Genesis: исторические исследования |volume=12 |issue=12 |pages=1–8 |doi=10.25136/2409-868x.2017.12.25129 |issn=2409-868X}}</ref> , ծրագրեց իրականացնել մեծ արտաքին քաղաքական գործողություն՝ [[Երկրորդ իտալա-եթովպիական պատերազմ|Եթովպիայի (Հաբեշստանի) գրավումը]]<ref name="воениздат">{{книга
|заглавие =История Великой Отечественной войны Советского Союза, 1941—1945
|ответственный=редколл. — П. Н. Поспелов и др.
|место =М.
|издательство =Воениздат
|год =1960
|том =1
|страницы =104
}}</ref>․ Ֆրանսիան իր հերթին ցանկանում էր, նույնիսկ Աֆրիկայի վերաբերյալ իտալական պահանջների բավարարման ճանապարհով ստանալ Իտալիայի աջակցությունն ընդդեմ գերմանական հզորացող ուժի։ Ինչպես Ֆրանսիան, այնպես էլ Իտալիան հետաքրքրված էին [[Ավստրիա]]յի անկախության պահպանմամբ․ առաջինը չէր ցանկանում ուժեղացնել Գերմանիային, իսկ երկրորդը ցանկանում էր պահպանել [[Ավստրոֆաշիզմ|ֆաշիստական ռեժիմը Ավստրիայում]]<ref>{{книга
|автор = Минц И. И., Панкратова А. М., Потемкин В. П., Тарле Е. В.
|заглавие = История дипломатии
|часть = Глава 20. Образование второго очага войны в Европе. Австрийский вопрос во взаимоотношениях Италии и Германии
|ответственный = под ред. Потемкин В. П.
|издание = 1-е изд
|место = М.
|издательство = ОГИЗ
|год = 1945
|том = 3
|страниц = 900
}}</ref>։ Այսպիսով, Ֆրանսիայի և Իտալիայի միջև փոխադարձ շահերի համընկնումը և նրանց պատմական հիմքը նախապատրաստեցին նրանց միջև համաձայնագրի կնքումը։

1934 թվականին [[Լուի Բարտու]]ի սպանությունից հետո [[Ֆրանսիայի եվրոպապական և արտաքին գործերի նախարար|Ֆրանսիայի արտաքին գործերի նախարարի]] պաշտոնը ստանձնեց [[Պիեռ Լավալ]]ը։ Նա ընդունեց իր նախորդի գաղափարները [[Եվրոպա]]յում կոլեկտիվ անվտանգության համակարգ ստեղծելու համար, որը թույլ կտար հետևել [[Նացիստական Գերմանիա]]յի կողմից հետզհետե ավելացող ռազմական վտանգի զսպմանը։ Այդ պատճառով էլ 1935 թվականի հունվարի 4-ին Լավալը մեկնեց [[Հռոմ]]՝ Գերմանիայի դաշնակից [[Իտալիայի թագավորություն (1861-1946)|ֆաշիստական Իտալիայի]] մայրաքաղաք, որպեսզի հանդիպի և համաձայնության գա իտալական առաջնորդ [[Բենիտո Մուսոլինի]]ի հետ<ref name="истдиплом" />։

== Կողմերի բանակցություններն ու ստորագրումը ==
[[Պատկեր:A00058698.jpg|thumb|left|Բենիտո Մուսոլինիի և Պիեռ Լավալի հանդիպումը խորհրդականների ներկայությամբ՝ Հռոմեական պակտի պայմանների վերաբերյալ, 1935 թվական]]
Ֆրանսիայի արտաքին գործերի նախարարը և Իտալիայի վարչապետը չորս երկար հանդիպում ունեցան՝ երեքը խորհրդականների մասնակցությամբ և մեկը գաղտնի՝ ակն ընդ ական։ Առաջին երկու հանդիպումների արդյունքում հրապարակվեց ավստրիական հարցի հետ կապված կնքված համաձայնագիրը։ Երրորդ՝ գաղտնի հանդիպումից հետո Լավալը հայտարարեց, որ համաձայնության են հասել բոլոր կետերի շուրջ<ref name=истдиплом/>։

Հռոմում 1935 թվականի հունվարի 7-ի հանդիպման արդյունքների հիման վրա ընդհանուր դեկլարացիան հրապարակվեց հունվարի 11-ին։ Այն տեղեկացնում էր, որ երկու կողմերը մտադիր են «զարգացնել երկու ազգերին միավորող ավանդական բարեկամությունը և համագործակցել փոխադարձ վստահության և ընդհանուր խաղաղության պահպանման ոգով»<ref name=истдиплом>{{книга
|автор =Минц И. И., Панкратова А. М., Потемкин В. П., Тарле Е. В.
|заглавие =История дипломатии
|часть =Глава 21. Возникновение третьего очага войны и дальнейшее наступление поджигателей войны. Римский сговор (7 января 1935 г.)
|ответственный=под ред. Потемкин В. П.
|издание =1-е изд
|место =М.
|издательство =ОГИЗ
|год =1945
|том =3
|страниц =900
}}</ref>։

== Պայմաններ ==
1935 թվականի ապրիլի 15-ին հրապարակվեցին համաձայնագրի պայմանները․
* Իտալիան ստանում է աֆրիկական ափամերձ [[Բաբ էլ-Մանդեբի նեղուց]]ի տարածքը՝ ընդհանուր 800 կմ² մակերեսով, որը ծովից 22 կիլոմետր հեռավորության վրա էր գտնվում, ինչպես նաև դրան կից Դումեյրա փոքրիկ կղզին<ref name="{{lang-fr|Accord franco-italien}}" /><ref name=БСЭ /><ref name="СИЭ" />։ Մուսոլինիի նվաճողական ծրագրերի տեսանկյունից Աֆրիկայի այդ ափամերձ տարածքն ուներ ռազմավարական մեծ նշանակություն։ (Այս պայմաններից հատկապես դժգոհ էին անգլիական և ֆրանսիական զինվորական շրջանները և անգլիական ու ֆրանսիական բարձր քաղաքական էլիտայի մի մասը, քանի որ ագրեսիվ ռազմատենչ Իտալիայի ծովային հարևանությունը բացահայտ վտանգ էր ներկայացնում [[Ադենի գաղութ|բրիտանական Ադենի]] և [[Սոմալիի ֆրանսիական ափ|ֆրանսիական Սոմալի]]ի համար։ Այս գաղութները շատ կարևոր նշանակություն ունեին նրանց մետրոպոլիաների համար, որպես ռազմածովային բազաներ Կարմիր ծովի և Հնդկական օվկիանոսի միավորման վայրում)<ref name=истдиплом />։
* Իտալիային տրվեցին երկաթգծի բաժնետոմսերի 20%-ը, որը միավորում էր ֆրանսիական [[Ջիբութի (քաղաք)|Ջիբութի]] նավահանգիստը Հաբեշստանի (Եթովպիա) մայրաքաղաք [[Ադիս Աբեբա|Ադիս-Աբեբա]]յին<ref name=истдиплом /><ref name=БСЭ /><ref name="СИЭ" />։ Իտալիան նաև իրավունք ստացավ օգտագործել ֆրանսիական Ջիբութի—Ադիս-Աբեբա տարածքի երկաթգծի ճանապարհը՝ իտալական բանակին մատակարարելու համար։ (1935 թվականի պայմանագրի ստորագրումից հետո Իտալիան այս երկաթգծի միջոցով սկսեց զորքեր տեղափոխել իրեն պատկանող աֆրիկական գաղութներ)<ref name="воениздат" />։ 
* Իտալիան ստացավ 114 հազար կմ² տարածք ունեցող նախկին վիճելի [[Աուզու գիծ]]ը, որը գտնվում է [[Ֆրանսիական հասարակածային Աֆրիկա|ֆրանսիական Չադ]]ի (այս գծից հարավ) և [[իտալական Լիբիա]]յի միջև (այս գծից հյուսիս)<ref name="{{lang-fr|Accord franco-italien}}" /><ref name=БСЭ /><ref name="СИЭ" />։ Մուսոլինին, խոսելով Իտալիայի այդ ձեռքբերման մասին, ծաղրանքով փոքրացրել է դրա նշանակությունը<ref name=истдиплом />.

{{քաղվածք|Վերջերս ֆրանսիացիներից Սահարայի անապատից 110 հազ կմ² եմ ստացել․․․ Գիտե՞ք, թե որքան բնակչություն է ապրում այդ անպտղատու տարածքում։ 62․․․ Նրանց ստիպված էինք փնտրել, ինչպես ասեղը խոտի դեզում։ Վերջիվերջո նրանց գտանք ավազում կորած հովտում, որտեղ, սակայն, դրանց մշակման համար բավականաչափ ջուր չկար։|}}

[[Պատկեր:Aozou Strip.png|thumb|Աուզու գիծ]]
[[Պատկեր:Cheik-Saïd 1938.jpg|thumb|Ֆրանսիական Սոմալիի և Իտալական Էրիթրեայի սահմանը՝ ըստ Հռոմեական պակտի]]
* Թունիսում 1935 թվականի պայմանագրի արձանագրությունը պարունակում էր կետ՝ 30 տարվա ընթացքում [[Թունիս]]ում իտալական հպատակների արտոնյալ վիճակի վերացման մասին<ref name="СИЭ" />։ Այստեղ Մուսոլինին մասնակիորեն բավարարեց ֆրանսիական կառավարության պահանջները։ Կողմերը համաձայնվեցին, որ Իտալիայի քաղաքացիությունը կպահպանեն Ֆրանսիական Թունիսի իտալացիների այն երեխաները, որոնք ծնվել են մինչև 1945 թվականը։ 1945 թվականից հետո Թունիսում ապրող իտալացիներն այլևս իրավունք չէին ունենա ընդունել իտալական քաղաքացիություն<ref name=истдиплом/>։

Հունվարի 7-ի պայմանագիրը նախատեսում էր նաև [[Դանուբյան դաշնագրի]] եզրահանգումը։ Ճանաչելով Ավստրիայի անկախության և ինքնիշխանության պահպանման խիստ վերահսկումը Եվրոպայում խաղաղության պահպանման համար՝ Ֆրանսիան և Իտալիան որոշեցին համաձայնության գալ ավստրիական սահմանների անձեռնամխելիության վերաբերյալ<ref name=БСЭ>{{книга 
|заглавие =Большая советская энциклопедия. Римский пакт
|ссылка =http://bse.slovaronline.com/Р/РИ/36335-RIMSKIY_PAKT
|место =М.
|издательство=Советская энциклопедия
|год =1969—1978
}}</ref><ref name="СИЭ"/>։ Նրան պետք է միացվեին [[Լեհաստան]]ը, [[Ռումինիա]]ն և այլ պետություններ<ref name=истдиплом/>։

== Հետևանքներ ==
1935 թվականի մարտի 26-ին Լավալի և Մուսոլինիի կողմից Հռոմում ստորագրված բոլոր համաձայնագրերը վավերացվեցին Ֆրանսիայի կողմից<ref name="{{lang-fr|Accord franco-italien}}">{{Cite web |title=7 janvier 1935 - Accord franco-italien (Laval-Mussolini) |url=http://djibouti.frontafrique.org/?doc117 |accessdate=2017 թ․ հոկտեմբերի 16 |website=djibouti.frontafrique.org}} {{ref-fr}}</ref>։ Սակայն Իտալիայի խորհրդարանը չհաստատեց այն, քանի որ այս պայմանագրում չէր քննարկվել ֆրանսիական [[Կորսիկա]]յին, [[Նիս]]ին և [[Թունիս]]ին վերաբերվող հարցերը, որոնց վրա տարածվում էին իտալական [[իրրեդենտիզմ]]ի պահանջները<ref>{{Cite web |title=XXIX Legislatura del Regno d'Italia |url=http://storia.camera.it/cronologia/leg-regno-XXIX/elenco |accessdate=2017 թ․ հոկտեմբերի 16 |website=storia.camera.it}}{{ref-it}}</ref>։

Ֆրանս-իտալական պայմանագրերն ավելի կարևոր հետևանքներ առաջացրեցին կապված Ավստրիայի և [[Աուզու գիծ|Աուզու գծի]] հետ.

* Ավստրիայի սահմանների ինքնիշխանության և անձեռնամխելիության աջակցության պայմանը այդպես էլ չիրականացվեց երկու կողմերի կողմից. Իտալիան պայմանագրի կնքումից արդեն երկու տարի անց (1937 թվականի նոյեմբերին) միանալով [[Հակակոմինտերնյան պակտ]]ին<ref>{{БРЭ|статья= «Антикоминтерновский пакт»|id= 696437|автор= А. Г. Матвеева|том= 2|страницы= 47—48}}</ref>, չառարկեց [[Ավստրիայի անշլյուսի հանրաքվե|Ավստրիայի անշլյուսին]]․ Ֆրանսիան ևս հրաժարվեց միջամտել<ref>{{книга
|автор =Минц И. И., Панкратова А. М., Потемкин В. П., Тарле Е. В.
|заглавие =История дипломатии
|часть =Глава 21. Возникновение третьего очага войны и дальнейшее наступление поджигателей войны. Захват Австрии Германией (18 марта 1938 г.)
|ответственный=под ред. Потемкин В. П.
|издание =1-е изд
|место =М.
|издательство =ОГИЗ
|год =1945
|том =3
|страниц =900
}}</ref>։

* Աուզու գիծը [[ֆրանսիական հասարակածային Աֆրիկա]]յից [[իտալական Լիբիա]]յին փոխանցելու որոշումն ուներ հեռուն գնացող հետևանքներ, որը տարածքային վեճերի պատճառ հանդիսացավ արդեն անկախությունը կորցրած Լիբիայի և [[Չադ]]ի միջև և նույնիսկ խոշոր զինված հակամարտության պատճառ դարձավ, որը շարունակվեց մինչև 20-րդ դարի վերջը<ref>{{Cite web |title=Ливийско-чадский конфликт |url=http://nado.znate.ru/Ливийско-чадских_конфликт#link6 |url-status=dead |archive-url=https://web.archive.org/web/20171104031647/http://nado.znate.ru/%D0%9B%D0%B8%D0%B2%D0%B8%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%BE-%D1%87%D0%B0%D0%B4%D1%81%D0%BA%D0%B8%D1%85_%D0%BA%D0%BE%D0%BD%D1%84%D0%BB%D0%B8%D0%BA%D1%82#link6 |archive-date=2017 թ․ նոյեմբերի 4 |accessdate=2017 թ․ նոյեմբերի 5 |website=nado.znate.ru}}</ref>։

Հետագայում պարզ դարձավ, որ Հռոմում ֆրանսիական դեսպանատանը՝ Ֆարնեզե պալատում տեղի ունեցած ընդունելության ժամանակ, Մուսոլինին Լավալին հայտնել էր Եթովպիան (Հաբեշստան) գրավելու իր ծրագրի մասին։ Լավալն իր կողմից շատ պարզ հասկացրել էր Մուսոլինիին, որ ֆրանսիական կառավարությունը չի խոչընդոտի իր ծրագրի իրականացմանը<ref name=истдиплом/><ref name=БСЭ/><ref name="СИЭ">{{книга 
|заглавие =Советская историческая энциклопедия (КОШАЛА – МАЛЬТА). Лаваля — Муссолини соглашения 1935 года, 7 января
|ссылка =http://www.doc20vek.ru/node/3909
|место =М.
|издательство=Советская энциклопедия
|год =1965
|том =8}}</ref>։ Իր անձնական դիվանագիտության արդյունքում Մուսոլինին կարողացավ կանխել [[Երկրորդ իտալա-եթովպիական պատերազմ|նոր իտալա-եթովպիական պատերազ]]մի սանձազերծման համար հիմնական խոչընդոտներից մեկը։

Լավալի Հռոմ մեկնելուց անմիջապես հետո Իտալիայի [[Մեծ ֆաշիստական խորհուրդ]]ը հայտարարեց, որ ռազմական հակամարտությունների բարձր հավանականության պատճառով անհրաժեշտ միջոցներ կկիրառվեն, այդ թվում և իտալական Սոմալիում, և Էրիթրեայում<ref name=истдиплом/>։ Ինը ամիս անց՝ 1935 թվականի հոկտեմբերին, իտալական զորքերը կմտնեն Եթովպիա։

Համաձայնագիրը ստորագրելով և Մուսոլինիի հետ համաձայնության գալով՝ Ֆրանսիան հույս ուներ թուլացնել Իտալիայի հարձակումը Դանուբյան ավազանի տարածքում և Բալկաններում և իտալական էքսպանսիան ուղղել Աֆրիկայի ուղությամբ, ինչպես նաև կանխարգելել Նացիստական Գերմանիայի և Իտալիայի մերձեցումը, սակայն, ինչպես հետագայում երևաց, այդ հաշվարկները սխալ դուրս եկան։ 1938 թվականի դեկտեմբերին, երբ այդ մերձեցումը դարձավ ակնհայտ, Իտալիան չեղարկեց Հռոմեական պակտը<ref name=БСЭ/><ref name="СИЭ"/>։

== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ|2}}

== Գրականություն ==
*{{книга
|авторы =Langer E., William L.
|заглавие =An Encyclopaedia of World History {{ref-en}}
|часть =
|ответственный=
|издание =
|место =Boston
|издательство =Houghton Mifflin Company
|год =1948
|том =
|страницы =990
|страниц =
}}
*{{книга
|автор =R. Festorazzi
|заглавие =Laval Mussolini. L'impossibile Asse
|часть =
|ответственный=
|издание =
|место =Milano
|издательство =Mursia
|год =
|том =
|страницы =
|страниц =
|isbn =9788842530817
}}
*{{книга
|автор =Минц И. И., Панкратова А. М., Потемкин В. П., Тарле Е. В.
|заглавие =История дипломатии
|часть =Глава 21.Возникновение третьего очага войны и дальнейшее наступление поджигателей войны
|ответственный=под ред. Потемкин В. П.
|издание =1-е изд
|место =М.
|издательство =ОГИЗ
|год =1945
|том =3
|страницы =514-517
|страниц =900
}}

== Արտաքին հղումներ ==
* {{статья
|автор =G. Bruce Strang
|заглавие=The Historical Journal. Imperial Dreams: The Mussolini-Laval Accords of January 1935
|ссылка =https://www.cambridge.org/core/journals/historical-journal/article/imperial-dreams-the-mussolinilaval-accords-of-january-1935/33B7ABB03EDC67E9ED509980CEEA0959
|год =2001
|месяц =September
|число =3
|номер =44
|страницы=799–809
|issn =0018-246X
}}{{ref-en}}
*{{Cite web |title=Palazzo Venezia - Римские соглашения в официальной прессе Сената Италии |url=http://senato.archivioluce.it/senato-luce/scheda/foto/IL0010030103/12/Mussolini-e-Laval-in-piedi-dietro-una-scrivania-nella-sala-del-Mappamondo-insieme-a-un-gruppo-di-personalitagrave-consultano-le-carte-degli-accordi-italofrancesi.html |accessdate=2017 թ․ հոկտեմբերի 3 |lang=it}}
*{{Cite web |title=An Illegal Map? - Eritrea's official map of 1995 annexes a portion of northern Djibouti |url=http://www.geocities.com/~dagmawi/NewsMay99/May18_Illegal_Map.html |url-status=dead |archiveurl=https://web.archive.org/web/20111213111230/http://geocities.com/~dagmawi/NewsMay99/May18_Illegal_Map.html |archivedate=2011 թ․ դեկտեմբերի 13 |accessdate=2017 թ․ հոկտեմբերի 3 |lang=en}}
*{{Cite web |title=4 janvier 1935: Laval rencontre Mussolini à Rome |url=http://www.herodote.net/4_janvier_1935-evenement-19350104.php |accessdate=2017 թ․ հոկտեմբերի 3 |lang=fr}}

[[Կատեգորիա:Ֆրանսիայի արտաքին հարաբերություններ]]
[[Կատեգորիա:Իտալիայի արտաքին հարաբերություններ]]
[[Կատեգորիա:Իտալիայի թագավորություն (1861–1946)]]
Այս էջում օգտագործված կաղապարները.
Վերադարձ դեպի Ֆրանս-իտալական համաձայնագիր (1935)։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Ֆրանս-իտալական_համաձայնագիր_(1935)» էջից