Político independente

Un político independente é un político individual non afiliado a ningún partido político.

Hai numerosas razóns polas que alguén pode exercer un cargo como independente.

• Un independente pode apoiar políticas que son diferente daquelas dos partidos políticos maioritarios.
• Nalgunhas partes do mundo, os electores poden ter unha tradición de elixir independentes, así que presentarse cun partido político é unha desvantaxe.
• Nalgúns países (como Rusia), un partido político só pode ser rexistrado se ten un número grande de membros en máis dunha rexión, mais en certas rexións só unha minoría de electores apoia os partidos importantes.
• Nalgúns países (como Kuwait), os partidos políticos son ilegais e todos os candidatos se presentan como independentes.^[1]
• Nalgúns países onde a política é tradicionalmente partidista, como os Estados Unidos, os cargos e corpos sub-nacionais como a Lexislatura de Nebraska e varios cargos xudiciais e executivos directamente elixidos son independentes e requiren que os políticos se absteñan de presentarse por un partido político, mesmo aínda que sexan membros dun.
• Nalgúns países onde a política é tradicionalmente partidista, como Mongolia, o presidente sempre ten que ser un independente e non se pode presentar á reelección como membro dun partido político.

Algúns políticos independentes poden estar asociados a un partido político, quizais como antigos membros do mesmo, ou ben ter opinións que se axusten a el, pero elixen non estar no seu nome ou non poden facelo porque o partido en cuestión seleccionou a outro candidato. Outros poden pertencer ou apoiar a un partido político a nivel nacional, pero consideran que non deben representalo formalmente (e estar suxeitos ás súas políticas) a outro nivel.

Ao presentarse a un cargo público, os independentes ás veces optan por formar parte ou alianza con outros independentes e poden rexistrar formalmente o seu partido ou alianza. Mesmo cando se emprega a palabra "independente", estas alianzas teñen moito en común cun partido político, especialmente se hai unha organización que necesita aprobar os candidatos "independentes".

Os independentes son unha constante no parlamento federal de Australia e son máis comunmente elixidos para os parlamentos estatais. Desde 1990 houbo ata cinco independentes en cada parlamento federal e os independentes gañaron vinte e oito veces durante as eleccións nacionais nese momento. Unha gran proporción de independentes son antigos membros dun dos catro principais partidos de Australia, o Partido Laborista de Australia, o Partido Liberal de Australia, os Verdes de Australia ou o Partido Nacional de Australia. En 2013 un partido político chamado Independentes australianos foi rexistrado na Comisión Electoral de Australia.

Máis da metade do Consello Lexislativo de Hong Kong está composta por independentes ou por membros cuxos grupos políticos están representados por un único membro na lexislatura. Son comúns nas circunscricións funcionais e non son raras entre as circunscricións xeográficas.

Tras unhas eleccións inconclusas en 2015, Tihomir Orešković foi nomeado primeiro primeiro ministro non partidario de Croacia.

O actual presidente de Islandia, Guðni Thorlacius Jóhannesson, é un independente.

Marcelo Rebelo de Sousa, o actual presidente de Portugal, foi elixido o 24 de xaneiro de 2016 como independente.

Todos os presidentes de Rusia foron independentes. O expresidente Dmitrii Medvedev rexeitou a oferta de unirse a Rusia Unida, dicindo que el cre que o presidente debe ser independente para que sirva aos intereses do país e non ao seu partido político.

Vladimir Putin, o actual presidente de Rusia, foi o líder do partido Rusia Unida ata o 26 de maio de 2012, pero aínda así non era o seu membro, polo que formalmente era e aínda independente.