Balingen

Balingen

Localización
48°16′23″N 8°51′02″L / 48.2731, 8.8506
Estado	Alemaña
Estado federado	Baden-Württemberg
Rexión administrativa	Rexión de Tubinga - Regierungsbezirk Tübingen
Distrito rural	Zollernalbkreis (pt)
Vereinbarte Verwaltungsgemeinschaft	Balingen VVG (en)
Capital de	Zollernalbkreis (pt)
Contén a división administrativa	Dürrwangen (en) Endingen Engstlatt Erzingen Frommern Heselwangen Ostdorf Roßwangen Stockenhausen Streichen Weilstetten Zillhausen
Poboación
Poboación	35.054 (2023) (388,02 hab./km²)
Xeografía
Superficie	90,34 km²
Altitude	517 m
Comparte fronteira con	Grosselfingen Dotternhausen Dormettingen Geislingen Hausen am Tann Albstadt Meßstetten Bisingen Haigerloch
Organización política
• Xefe do goberno	Helmut Reitemann (pt)
Membro de	Kommunale Informationsverarbeitung Reutlingen-Ulm (KIRU) (en) (–2018) Zweckverband 4IT (en) (2018–)
Identificador descritivo
Código postal	72336 e 7460
Fuso horario	UTC+01:00, horario estándar UTC+02:00, horario de verán
Prefixo telefónico	07433
Clave de rexión en Alemaña	084175002002
Número de municipio alemán	08417002
Outro
Irmandado con	Royan
Páxina web	balingen.de

A cidade de Balingen está enclavada no corazón da Serra de Suabia, no suroeste de Alemaña. É a capital do Distrito de Zollernalb, comarca que comparte coa cidade de Ebingen-Albstadt. Conta con 34 000 habitantes e forma parte do Estado federado de Baden-Württemberg.

Foi por primeira vez mencionada nun texto no ano 863. Nos seus inicios a aldea pertenceu ao señor de Haigerloch que, en 1162, traspasoullo ao Conde de Hohenberg. No século XIII recibiu a carta de cidade por parte do conde Friedrich der Erlauchte. Por este motivo a cidade foi en gran parte reconstruída na ribeira esquerda do río Eyach. Desta época datan os seus dous monumentos máis antigos; a Stadtkirche ou Igrexa da Cidade, hoxe coñecida como Igrexa Protestante e a Friedhofkirche ou Igrexa do Cemiterio, construídas ambas en estilo gótico. A principios do século XV, en 1403, a cidade foi vendida ao reino de Württemberg e naceu a comarca homónima. Até o século XVIII o mordomo do rei de Württemberg fixou a súa residencia na cidade, nun pequeno castelo, parte do cal aínda se conserva xunto ao río. A unificación alemá de 1870 e a consecuente reordenación territorial non afectaron a Balingen exceptuando a desaparición da antiga coroa de Württemberg. Despois da segunda guerra mundial creouse de nova planta o Estado de Baden-Württemberg no que Balingen pasou a ser capital do Kreis ou comarca do mesmo nome. En 1973, e debido ao auxe da veciña Ebingen-Albstadt, conformouse o actual Zollernalbkreis do que Balingen segue sendo capital.

Na actualidade Balingen é unha próspera cidade de pequeno tamaño pero cunha industria local moi potente. Marcas como Bizerba, multinacional que fabrica balanzas e máquinas de corte, ou Ideal, líder mundial en material de oficina son bo exemplo da súa puxanza industrial. A cidade creceu ocupando ambas as ribeiras do río Eyach estendéndose polas outeiros que forman o seu val até alcanzar antigas aldeas como Frommern, Hesselwangen, Rosswangen ou Engslatt. As comunicacións son excelentes. Está unida pola autoestrada A-81 con Stuttgart e coa B-27 con Tubinga e Rottweil. Ademais, conta con estación de ferrocarril atendida pola Deutsche Bahn e a rexional Hohenzollerische Landesbahn. A rúa principal (Friedrichstrasse) fíxose peonil nos anos noventa e está poboada por innumerábeis comercios, bancos e restaurantes.

Balingen sufriu un severo incendio en 1809 que obrigou a reconstruír todo o centro urbano. Do lume ceibouse a Igrexa protestante, o castelo e algúns edificios illados da ribeira do río. A planta da cidade antiga deseñouse conforme ás últimas tendencias urbanísticas de principios do século XIX e é en forma de cuadrícula. Dos edificios que quedaron tralas lapas destaca por méritos propios a Igrexa protestante. Tras varios séculos de construción foi terminada en 1541, data en que se rematou a torre. Conta cun orixinal reloxo de sol no ábsida. O castelo é tamén destacábel. Foi residencia do mordomo do rei até 1752, data en que foi vendido ao concello da cidade. Ao longo dos dous séculos seguintes foi deteriorándose ata que as autoridades ordenaron a súa derriba en 1935. Da antiga fortaleza hoxe só queda a chamada Torre da auga, que asenta os seus cimentos sobre a beira do Eyach, e un edificio anexo que hoxe acubilla o Museo de Balanzas de Balingen. Xunto ao museo atópase o Zehntscheuer ou Casa do décimo, unha grande casa de estilo suabo que outrora foi o lugar onde os campesiños da comarca acudían a deixar o décimo da Igrexa, hoxe alberga o Heimat Museum, un agradábel lugar onde se gardan obxectos tradicionais da cidade antes da industrialización.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Balingen

• Balingen Stadt (Cidade de Balingen)