Uridín difosfato

Uridín difosfato
Nome IUPAC Uridina 5'-(trihidróxeno difosfato)
Identificadores
Número CAS	58-98-0
PubChem	1158
ChemSpider	19952429
MeSH	Uridine+diphosphate
ChEMBL	CHEMBL130266
Ligando IUPHAR	1749
InChI InChI=1S/C9H12N2O6.2H3O4P/c12-3-4-6(14)7(15)8(17-4)11-2-1-5(13)10-9(11)16;2*1-5(2,3)4/h1-2,4,6-8,12,14-15H,3H2,(H,10,13,16);2*(H3,1,2,3,4)/t4-,6-,7-,8-;;/m1../s1 Key: PMPFLUWUGZHTOK-WFIJOQBCSA-N
Propiedades
Fórmula molecular	C9H14N2O12P2
Masa molecular	404.161
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

O uridín difosfato ou difosfato de uridina, abreviadamente UDP, é un nucleósido difosfato formado polo nucleósido uridina esterificado con dous fosfatos en forma de pirofosfato. Os seus compoñentes son a base nitroxenada uracilo unida por enlace N-glicosídico co azucre ribosa, que se establece entre o carbono 1 da ribosa e o nitróxeno 1 da base, e dous fosfatos esterificados no carbono 5' da ribosa, que están unidos entre si por enlace anhidro.

Pode sintetizarse a timina a partir de UDP. A transformación final a dTMP é catalizada polo encima timidilato sintetase^[1][2].

Nos animais, poden incorporarse á glicólise outros azucres distintos da glicosa. Nestas reaccións o UDP funciona como coencima transportador de grupos hexosa. No fígado a galactosa pode converterse en glicosa por medio de dúas reaccións. A primeira é unha reacción catalizada por unha transferase entre a UDP-glicosa e a galactosa-1-fosfato, que rende glicosa-1-fosfato e UDP-galactosa. Na segunda reacción, o encima UDP-glicosa 4 epimerase transforma a UDP-galactosa en UDP-glicosa. Despois a glicosa pode liberarse do UDP ^[3].

Na síntese de sacarosa e glicóxeno, os residuos de azucre necesarios chegan en forma de UDP-glicosa. O papel da UDP-glicosa na síntese do glicóxeno foi descuberto polo premio Nobel arxentino Luis Federico Leloir. O UDP-glicosa e UDP-glicuronato interveñen na ruta de transformación da glicosa en ácido glicurónico e ácido ascórbico ^[3].

• Nucleótido azucre