Daniel Ricciardo: Diferenzas entre revisións

Modelo:Piloto F1

Daniel Joseph Ricciardo (nado o 1 de xullo de 1989 en Perth, Australia Occidental) é un piloto de carreiras Australiano que actualmente compite na Formula 1 con Red Bull.^[1] Gañou o Campionato británico de Fórmula Tres de 2009. Logo de que Mark Webber anunciara a súa retirada da Fórmula Un, Ricciardo foi confirmado como o seu substituto en Infiniti Red Bull Racing para 2014.^[2] Na súa primeira tempada con Red Bull, Ricciardo terminou terceiro no campionato logrando as súas tres primeiras vitorias na Fórmula Un, no Canadá,^[3] Hungría,^[4] e Bélxica.^[5]

Ricciardo comezou no karting á idade de nove anos. En 2005, participou no campionato de Fórmula Ford de Australia Occidental cun coche Van Diemen, terminando oitavo na clasificación.^[6] Ao final da tempada Ricciardo participou nunha carreira en Sandown Raceway do campionato nacional da Fórmula Ford, pero obtendo resultados pouco interesantes debido a antigüidade do coche.^[7] Ao ano seguinte gañou a oportunidade de participar na Fórmula BMW Asia con Eurasia Motorsport. Obtén dúas vitorias, ámbalas dúas no circuíto Bira, e tamén marca a pole position no circuíto de Zhuhai. Rematou terceiro na clasificación final con 231 puntos, 59 menos que o primeiro, Earl Bamber.

En agosto dese ano tomou parte, grazas a Motaworld Racing, nunha carreira do Campionato de Fórmula BMW. Na primeira carreira retírase, mentres que na segunda carreira chegou oitavo. Ao final da tempada participará nas Finais da Formúla BMW World con Fortec Motorsport onde termina quinto a 14 segundos do gañador Christian Vietoris.

No 2007 o Australiano pasa á Fórmula Renault con RP Motorsport que participa tanto no Campionato de Europa como no campionato italiano. Terminou sexto no campionato italiano con 196 puntos e conseguiu un podio na carreira de Valencia, pero non sumou puntos en catro carreiras da tempada do campionato europeo.

Continuou na fórmula Renault en 2008, competindo tanto na serie europea como na do oeste de Europa. A final de ano, o novo piloto conseguiu o seu primeiro título europeo na Copa de Europa occidental e terminou segundo na Eurocup tras o finlandés Valtteri Bottas.

A mediados de 2008 Ricciardo debuta na Fórmula 3 nunha carreira celebrada en Nürburgring, co equipo SG Formula Fórmula 3 Euroseries, conseguindo un oitavo posto na cualificación e un sexto posto na carreira logo de problemas técnicos de James Jakes e Vietoris.^[8]

Ricciardo pasa ao Campionato británico de Fórmula 3 de 2009 con Carlin Motorsport.^[9] Gaña o campionato, o último australiano que o gañara foi David Brabham en 1989. Do mesmo xeito que o seu predecesor, pilotou un automóbil propulsado por Volkswagen. Gañou con 87 puntos de marxe sobre Walter Grubmüller.

Ricciardo, sempre co equipo Carlin, participou no Gran Premio de Macao.^[10] Ricciardo é segundo máis rápido (e o novato máis rápido) por detrás de Marcus Ericsson na primeira cualificación, a continuación, é quinto na segunda rolda para determinar a grella da clasificación. Logo dun sexto lugar na carreira de cualificación Ricciardo viuse obrigado a retirarse logo de chocar contra o muro na curva San Francisco. Continua cunha picada antes de golpear a curva Esses Solitarias, causando un grande accidente ao bloquear o circuíto o que eliminou outros sete competidores.

Debuta nas World Series by Renault en 2009 con Charles Pic como compañeiro no Tech 1 Racing na carreira celebrada no Autódromo Internacional do Algarve. Retirouse na primeira carreira e chegou 15º na 2ª carreira.

O 30 de outubro de 2009 firma co equipo Tech 1 para competir na World Series by Renault de 2010. O seu compañeiro de equipo é Brendon Hartley ata que é substituído despois da carreira de Hungaroring.^[11] Esa tempada logra terminar subcampión a 2 puntos do campionato absoluto. Para a tempada seguinte repite na competición, alternándo o seu asento na F1, no entanto logra terminar 5º no campionato a pesar de non disputar 4 carreiras polo motivo anterior.

Ricciardo fai o seu debut cun monopraza de F1 logo de ser seleccionado para o programa de novos pilotos de Red Bull Racing nun test que se celebrou en Xerez do 1 ao 3 decembro de 2009.^[12] No último día marcou o mellor tempo, foi o único que rodou nun 1:17.^[13]

Posteriormente, Ricciardo (xunto con Hartley) é designado como piloto de probas do equipo austríaco e da Scuderia Toro Rosso para a tempada de 2010,^[14] participando nos adestramentos libres do venres.

O 30 de xuño de 2011, confírmase a súa fichaxe como piloto oficial de Hispania polo resto da tempada, substituíndo a Narain Karthikeyan.^[15]

O 14 de decembro de 2011, confirmouse que Ricciardo podería pilotar un Scuderia Touro Rosso para a tempada 2012, xunto co francés Jean-Eric Vergne.^[16]

No Gran Premio de Australia de 2012 o 18 de marzo de 2012, Ricciardo logrou superar ao seu compañeiro de equipo Vergne na última volta para chegar á meta no noveno lugar, acadando os seus dous primeiros puntos no Campionato do Mundo.

En condicións de mollado en Malasia terminou 12º, logo de ser dos primeiros en cambiar a pneumáticos lisos. En Bahrain clasificouse sexto, pero deixouse caer durante a carreira e terminou 15º. No Gran Premio de Mónaco de 2012 sufriu a súa única retirada da tempada, logo de saír desde a 15ª posición.

O 31 de outubro de 2012, Toro Rosso anunciou a renovación do contrato de Ricciardo para a tempada 2013.^[17]

O 02 de setembro de 2013 Ricciardo revelouse como o substituto de Mark Webber en Red Bull, será o compañeiro de Sebastian Vettel, que é o actual campión do mundo.

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

* Tempada en curso

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Daniel Ricciardo

• Páxina Oficial
• Perfil na base de datos do piloto