بزرگراه ۲ آسیا
بزرگراه آسیایی ۲ | ||||
---|---|---|---|---|
تقاطعهای بزرگ | ||||
انتهای شرقی | دنپاسار، اندونزی | |||
انتهای غربی | خسروی (قصر شیرین)، ایران | |||
موقعیت | ||||
کشورها | اندونزی، سنگاپور، مالزی، تایلند، میانمار، بنگلادش، هند، نپال، پاکستان و ایران | |||
سامانه بزرگراهی | ||||
جادههای ارتباطی آسیا
|
بزرگراه ۲ آسیا (به انگلیسی: AH2)، بزرگراهی است که از دنپاسار در جزیره جاوه اندونزی شروع شده و پس از گذشتن از سنگاپور، مالزی، تایلند، میانمار، بنگلادش، هند، نپال و پاکستان، از مرز میرجاوه وارد ایران شده و در مرز خسروی در غرب ایران خاتمه پیدا میکند.[۱] طول این بزرگراه ۱۳۱۷۷ کیلومتر است.[۱][۲]
این بزرگراه بخشی از شبکه بزرگراههای آسیایی AH است که توسط 32 کشور برای عبور از قاره آسیا و رسیدن به اروپا امضا شده است.[۳]
اهمیت استراتژیک
[ویرایش]این بزرگراه آسیایی از مسیرهایی با اهمیت بینالمللی در داخل آسیا و از داخل کشورهای عضو عبور میکند، بطوریکه دسترسی به محلهای مهم و استراتژیک اقتصادی را بین اعضا فراهم میسازد.[۴] محلهای استراتژیک اقتصادی مانند مراکز اصلی کشاورزی و صنعتی، بنادر اصلی دریایی و رودخانهای وفرودگاههای اصلی و همچنین جاذبههای جهانگردی.
استانداردهای طراحی و طبقه بندی
[ویرایش]استانداردهای طراحی بزرگراه آسیایی، حداقل معیارها و دستورالعملهای ساخت، بهبود و نگهداری مسیرهای مختلف بزرگراه را ارائه میدهد. بدین معنا که کلیه اعضا باید تلاش کنند در کشور خودشان استاندارد و ارتقاء سطح و نوسازی مسیرهای جدید رعایت گردد.[۵]
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «Asian Highway Route Map» (PDF). The United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific (UN ESCAP). دریافتشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۶.
- ↑ «About: AH2». dbpedia.org. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۷-۰۵.
- ↑ «Asian Highway Network». RideYourStory (به انگلیسی). ۲۰۱۸-۰۴-۰۳. دریافتشده در ۲۰۲۲-۰۷-۰۵.
- ↑ مصوبات مجلس شورا. «قانون موافقتنامه بین دولتی شبکه بزرگراه آسیایی». مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲.
- ↑ «قانون موافقتنامه بین دولتی شبکه بزرگراه آسیایی». مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۲.