پرش به محتوا

کلیسای سن-دنی

مختصات: ۴۸°۵۶′۰۸″ شمالی ۲°۲۱′۳۵″ شرقی / ۴۸٫۹۳۵۵۶°شمالی ۲٫۳۵۹۷۲°شرقی / 48.93556; 2.35972
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از کلیسای سن‌دنی)
کلیسای سن-دنی
باسیلیک سن-دنی
نمای غربی سن-دنی
Map
دین
وابستگیکلیسای کاتولیک
استاناسقف نشین سن دنی
وضعیت سازمانی یا کلیساییکلیسای جامع
رهبریپاسکال دلانوی
وضعیتفعال
مکان
مکانسَن-دُنی، فرانسه
مختصات۴۸°۵۶′۰۸″ شمالی ۲°۲۱′۳۵″ شرقی / ۴۸٫۹۳۵۵۶°شمالی ۲٫۳۵۹۷۲°شرقی / 48.93556; 2.35972
معماری
گونهکلیسا
سبکمعماری گوتیک
نمایی از کلیسای سن‌دُنی.

کلیسای سن دنی یا باسیلیک سن‌دُنی (به فرانسوی: Basilique Saint-Denis) یک کلیسای قرون وسطایی بزرگ است که در شهرستان سن دنی در حومه شمالی پاریس در کشور فرانسه واقع شده‌است.

کلیسای سن‌دنی بین سالهای ۱۱۴۰ تا ۱۱۴۴ ميلادی به سبک معماری گوتیک ساخته شده‌است.[۱] این کلیسا نه تنها زيارتگاه و جائی برای عبادت و راز و نیاز است، بلکه بنايي سلطنتی بشمار می رفته و پادشاهان فرانسه در آن به خاک سپرده می شدند. اما در جریان انقلاب فرانسه در سال ۱۷۹۳ میلادی، توسط گروهی از انقلابیون به غارت رفت.[۲]

تاریخچه کلیسای سن دنی

[ویرایش]

تاریخچه کلیسای سن دنی که نخستين کليسای جامع عظيم پاريس است به نمازخانه‌ای کوچک در قبرستان سن دنی در قرن پنجم ميلادی باز می گردد. در قرن هفتم میلادی، زیارتگاه سن دنی، به دستور و هزینه پادشاه فرانک ها، داگوبرت یکم (Dagobert I) تبديل به کليسای دير سلطنتی می‌شود که به شيوه معماری کارولنژی ساخته می‌شود که وی را در همین مکان به خاک سپردند. اين بنا اختصاص به يادبودهای مقدس سن دنی (دنی شکل فرانسوی ديونوسيوس است) و ساير قديسان داشت.

تمامی پادشاهان فرانسه بجز سه نفر از آنان به همراه بسیاری از اعضای خانواده‌های سلطنتی فرانسه در کلیسای سن‌ دنی دفن شده‌اند. اجساد برخی از این پادشاهان از صومعه سن ژنوویو به کلیسای سن‌دنی منتقل شده بود.

از انجائی که باسیلیک سن‌دنی و مقبره برخی از پادشاهان دفن‌شده در آن، سمبلی از پادشاهی و سلطنت محسوب میشد. امروزه این کلیسا، آرامگاه 43 پادشاه، 32 ملکه و 10 خدمه‌ وفادار فرانسه است.[۳]

مراحل ساخت

[ویرایش]

کار ساختمان سن دنی پرهزینه و پیچیده بود و نیاز به منابع ترکیبی کلیسا و دولت داشت. «ابوت سوژه» (۱۱۵۱-۱۰۸۱ م.) در سال ۱۱۳۷ آغاز به بازسازی بنای دير نمود. سوژه، راهب بزرگ دير و پشتوانه تاج و تخت دو شاه و همچنين نايب السلطنه فرانسه در مدت غيبت يکي از شاهان به هنگام دومين جنگ صليبی (۱۱۴۷ تا ۱۱۴۹ ميلادی) بود. وی ايوان و نمای غربی را در سال ۱۱۴۰ و جايگاه خوانندگان را نيز در سال ۱۱۴۴ تکميل کرد. او برای سنگ ستون‌های غلامگردش از معدن سنگ پونتوئاز و برای الوار سقف از جنگل ایولین بهره‌برداری کرد. این مصالح را باید از راه زمین و رودخانه می‌بردند که پرهزینه بود و سرعت کمی داشت. گمان می‌رود هر استادکار بنّا چندین صد سنگ‌تراش و دو یا سه برابر آن باربر استخدام کرده باشد. در نتیجه تلاش برای بهبود فنون ساختمانی لازم برای ساختن تاق‌های تویزه‌دار، به پیشرفت‌هایی در فناوری دست یافتند. به ویژه فناوری جرثقیل‌هایی که با توان طناب و قرقره و چرخ دوقرقرهٔ ترکیبی کار می‌کرد، نقش مهمی داشت. این ابزارها را به راحتی می‌شد نصب کرد و جمع کرد و داربست سبک‌تر به جای آن که روی زمین باشد، از دیوار آویزان بود.[۴]

بازسازی کلیسا

[ویرایش]

از انجائی که باسیلیک سن‌دنی و مقبره برخی از پادشاهان دفن‌شده در آن، سمبلی از پادشاهی و سلطنت محسوب میشد ؛ در جریان انقلاب فرانسه در سال ۱۷۹۳ میلادی، توسط گروهی از انقلابیون به ویران شده و به غارت رفت؛ به طوری که فقط بخش اصلی کلیسا از ساختمان آن باقی ماند.

متأسفانه نمای داخلی، مجسمه‌ها و مقبره‌های این بنا نیز آسیب دیدند تا اینکه «اوژن ویوله لودوک» ( Eugène Viollet-le-Duc )، بازسازی بناهای تاریخی صدمه دیده در انقلاب از جمله کلیسای نوتردام و سنت دنیس را در قرن 19 میلادی برعهده گرفت. برج شمالی باسیلیک سنت دنیس نیز بر اثر برخورد با صاعقه در همین دوران خراب شد و سنگ‌های آن را نگه داشتند تا بعداً برای بازسازی برج از همان‌ها کمک بگیرند. شیشه‌های رنگی این کلیسا نیز از دوره‌های مختلفی در تاریخ باقی مانده‌اند و 2 پنجره‌ی گل رز هم در این مکان دیده می‌شود.

افسانه کلیسای سن دنی

[ویرایش]

طبق روایتی قدیمی محل فعلی کلیسای سن دنی , آخرین محلی است که اسقفی به نام « سنت دنیس » که از قدیسان و شهدای مسیحیت در قرن سوم میلادی به شمار می‌رود و بسیاری، او را به عنوان اولین اسقف شهر پاریس می‌شناسند به خطابه پرداخته است .سنت دنیس در سال 250 میلادی گردن زده شد. طبق این افسانه او دست از خطابه برنداشته ! ؛ زیرا روایتی در مذهب کاتولیک وجود دارد که می‌گوید پس از گردن زدن او، سنت دنیس سر خود را از زمین برداشت و در حال خواندن خطابه و اندرزگویی، چندین مایل از آنجا فاصله گرفت!

مکانی که او تصمیم گرفت توقف کند و در آنجا دفن شود، به یکی از زیارتگاه‌های مهم برای مسیحیت تبدیل شده است؛ بدون شک اگر اسقف سن دنی این مسیر را بدون سر طی کرده، دیگر بهانه‌ای برای زائران باقی نمی‌ماند!

مقبره پادشاهان

[ویرایش]
قبر شارل مارتل.
قبر هانری اول، روبر دوم و ژان اول.
قبر لئو پنجم، پادشاه ارمنستان.
قبر فیلیپ چهارم.

تمامی پادشاهان فرانسه بجز سه نفر از آنان به همراه بسیاری از اعضای خانواده‌های سلطنتی فرانسه در کلیسای سن‌دُنی دفن شده‌اند. اجساد برخی از این پادشاهان از صومعه سن ژنوویو به کلیسای سن‌دُنی منتقل شده بود. برخی از مهم‌ترین پادشاهانی که در کلیسای سن‌دُنی دفن شده‌اند، عبارتند از:

نگارخانه

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ Banister Fletcher, A History of Architecture on the Comparative Method
  2. ↑ سر هنری چهارم شناسایی شد بایگانی‌شده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine، یورونیوز فارسی
  3. ↑ "Basilique cathédrale de Saint-Denis". Centre des monuments nationaux (به فرانسوی). Retrieved 2020-12-19.
  4. ↑ تاریخ هنر جنسن، سرمترجم فرزان سجودی،1388، ص387
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کلیسای_سن-دنی&oldid=37472965»