فهرست وام‌واژه‌های فارسی در ترکی استانبولی

• و (با صدای O)^[۶]

• من (در ترکی آذربایجانی)

• من (در ترکی آذربایجانی)

• و (با صدای O)^{[۹][۱۰][۱۱]}

• یا^[۱۲]
• و یا^[۱۳]
• اگر^[۱۴]
• گرچه (Gerçi)^[۱۵]
• مگر^[۱۶]
• چونکه^[۱۷]
• بلکه^[۱۸]
• که^[۱۹]
• هم^[۲۰]
• همچنین (Həmçinin در ترکی آذربایجانی)

• بی
• هم^[۲۱]
• نا^[۲۲]

• چه (ça)
• باز (در واژگانی مانند Sihirbaz به معنی تردست)
• دان (در واژگانی مانند Cüzdan به معنی کیف پول)
• ی (در واژگانی مانند Turuncu به معنی ترنجی/ به رنگ ترنج)
• کار (در واژگانی مانند Fedakâr به معنی فداکار)
• پرست (در واژگانی مانند Hayalperest به معنی خیال‌پرداز)
• ستان
• خانه- در واژگان بسیاری استفاده شده است (eczane,çamaşırhane,bimarhane,şeşhane,...)

• آبدست (abdest)
• آبدست‌خانه (abdesthane)
• آتش (تب) (ateş)
• آتش‌باز (ateşbaz)
• آرسنیک^[۲۳]
• آزاد (azat)^[۲۴]
• آسایش (asayiş)
• آستر (astar)^[۲۵]
• آسوده (asude)^[۲۶]
• آشفته (aşifte)
• آشنا (aşina)^[۲۷]
• آفتاب (afitap)
• آلوچه (alıç)^[۲۸]
• آونگ (hevenk)^[۲۹]
• آویزه (avize)^[۳۰]
• آهسته (aheste)
• آهنگ (ahenk)
• آهنگین (ahenkli)
• آینه (ayna)^[۳۱]
• ابریشم (ibrişim)^[۳۲]
• اجزاخانه (eczane)^[۳۳]
• ادعانامه (iddianame)
• ارابه
• ارغوان (erguvan)^[۳۴]
• اره (دست‌اره: testere)
• ازبر (ezber)^[۳۵]
• ازجمله (ezcümle)
• اژدر (در ترکی ازبکی)
• اژدها/ اژدرها (ejderha)
• استاد (üstad)^[۳۶]
• استوانه (üstüvane)
• افسانه^[۳۷]
• افسون (efsun)
• الماس (elmas)
• امرود (گلابی)^[۳۸]
• امرودیه (armudiye)
• امید^[۳۹]
• انار^[۴۰]
• انبار (ambar)
• انجام (encam)^[۴۱]
• انجیر^[۴۲]
• اندازه^[۴۳]
• اندبند (entbent)^[۴۴]
• اندیشه (endişe)
• ایواه/ای وای(eyvah)^[۴۵]

• باج (baç)
• بادآور/ بادآورده (bedava)^[۴۶]
• بادام^[۴۷]
• بادجاه (baca/ پاجا)^[۴۸]
• بادنجان^[۴۹]
• بازار (pazar)
• بازرگان (bezirgân)
• بازو (bazu)
• باغ
• باغچه (bahçe)
• باغچه‌بان (bahçıvan)
• بایرام^[۵۰]
• به‌جای (becayiş)^[۵۱]
• بخشش (bahşiş)
• به‌خصوص (bahusus)^[۵۲]
• بدبخت (bedbaht)
• بدتر (beter)
• بدرنگ (bedrenk)
• برزخ (berzah)^[۵۳]
• برطرف (bertaraf)
• برمعتاد^[۵۴]
• برنج (pirinç)
• بریان^[۵۵]
• بزستان/ بزّازستان (bedesten)
• بندگشا (menteşe),^[۵۶] لولا، مفصل
• بنفشه (menekşe)^[۵۷]
• به همه حال (behemehal)^[۵۸]
• بهار (bahar)
• بهانه (bahane)^[۵۹]
• بهره^[۶۰]
• بیابان (yaban)
• بیتاب^[۶۱]
• بیکار (bekar): به معنی مجرد
• بیگ^[۶۲]
• بیگانه^[۶۳]
• بیمارخانه^[۵۵]
• بی‌قرار (bikarar)
• بی‌کس^[۶۴]
• بی‌نماز (beynamaz)

• پاپوش (pabuç)
• پاچه (bacak)^[۶۵]
• پادزهر (panzehir)^[۶۶]
• پارا (para)^[۶۷]
• پارسنگ (pelesenk)^[۶۸]
• پاسبان (pazvant)^[۶۹]
• پاستانه (pastane)، به معنی قنادی؛ صرفاً جزء دوم اسم (ane) که از خانهٔ فارسی گرفته شده
• پاینده (payanda به معنی نگه‌دارنده و ایستا)
• پاییز
• پخته (pıhtı)
• پراکنده (perakende)
• پرچین (perçin)
• پرداخت (perdah)
• پرده (perde)
• پرگار (pergel)
• پریشان (perişan)
• پژمرده (pejmürde)
• پست (پایین) (pes)^[۷۰]
• پست‌پایه (pespaye)
• پستانکارانی (pestenkerani)^[۷۱]
• پشمینه (pişmaniye)
• پشیمان (pişman)
• پمبک (pamuk)
• پنج‌شنبه^[۷۲]
• پنجه (pençe)^[۷۳]
• پنهان (pinhan)^[۷۴]
• پنیر^[۷۵]
• پوته (pota)
• پول (pul)^[۷۶]
• پهلوان (pehlivan)^[۷۷]
• پیش‌کش (peşkeş)^[۷۸]
• پیشرو (peşrev)
• پیشین (peşin)
• پیغمبر (peygamber)

• تابک (tabak)
• تاج (taç)
• تارومار (tarumar)
• تاوه/تابه (tava)
• تباشیر (tebeşir)
• تبر (teber)
• تخت روال - الاکلنگ (tahterevalli)
• تخته (tahta)^[۷۹]
• تخم (tohum)
• ترازو (terazi)
• تراش (tıraş)
• ترب/تربچه^[۸۰]
• ترسا (tersa)^[۸۱]
• ترشی (در ترکی آذزبایجانی به معنی اسید: turşu)
• ترنج (turunç)
• ترنجی (turuncu)
• تریاکی (tiryaki)
• تریت/ترید/تلیت (tirit)^[۸۲]
• تفنگ (tüfəng و tüfek)^[۸۳]
• تنبل (tembel)
• تنجیره/تنگیره (tencere)^[۸۴]
• توت (dut)
• تیرکش (tirkeş)

• جادو (cadı)
• جاده (cadde)
• جام (cam) در ترکی استانبولی به معنای شیشه
• جامه‌شور (çamaşır) به معنی رخت چرک
• جامه‌شورخانه (çamaşırhane)
• جان (can)
• جان خراش (canhıraş)
• جاندار/زنده (canli)
• جانور (canavar)
• جبخانه (cephane)^[۸۵]
• جزءدان (cüzdan)
• جگر (ciğer)
• جوان (civan)
• جوانک (civelek)^[۸۶]
• جوانمرد (civanmert)
• جوجه (cüce)
• جوز (ceviz)، قوز، گردو^[۸۷]
• جوهر/گوهر (cevher)
• جهازگیر^[۸۸]
• جهان‌گیر (cihangir)
• جهان‌نما (cihannüma)
• جیوه (cıva)

• چابک (çabuk)
• چادر شب (çarşaf)^[۸۹] به معنی ملحفه
• چارچوب (çerçeve)
• چارسو (çarşı)
• چارک (çeyrek)
• چارمیخ (çarmıh)
• چاره (çare)
• چالاک (çalak)
• چانه (çene)
• چایخانه (çayhane)
• چپ راست (çapraz)
• چرخ (çark)
• چرک‌آب (çirkef)
• چرکین (çirkin) به معنی زشت
• چشم بلبل (çeşmibülbül)
• چشمه (çeşme)
• چشیده (çeşit)^[۹۰]
• چغندر (çükündür)^[۹۱]
• چکش (çekiç)^[۹۲]
• چلته (چهل تا، تشک) (şilte)^[۹۳]
• چلنگر (çilingir)
• چنار (çınar)
• چنبر/چپر (çeper)^[۹۴]
• چنته (çanta)^[۹۵] به معنی توشه‌دان، کیف
• چندگانه (çingene)^[۹۶]
• چنگ، چنگال (çengel) (çəngəl)^[۹۷]
• چنگی (çengi)^[۹۸]
• چوب (cop): به معنی باتوم
• چوپان (çoban)
• چوگان (çevgan)^[۹۹]
• چهارشنبه^[۱۰۰]
• چهره (çehre)
• چهره‌ای (çəhrayı): به معنی رنگ چهره‌ای

• حقارت‌آمیز (hakaretamiz)
• حکمدار (hükümdar)
• حکمران (hükümran)
• حمد و ثنا (hamdüsena)^{[۱۰۱][۱۰۲]}

• خام (ham)^[۱۰۳]
• خاندان (hanedan)
• خانقاه (در ترکی آذربایجانی xanəgah)
• خانه بر دوش (hane berdûş)
• خاویار (havyar)
• خداوندگار (hünkâr)^[۱۰۴]
• خربوزه^[۱۰۵]
• خرپشته (harpuşta)
• خرده (hırdavat)^[۱۰۶]
• خرما (hurma)^[۱۰۷]
• خروس (horoz)^[۱۰۸]
• خسته - در ترکی استانبولی و آذربایجانی به معنی اصلی آن در فارسی یعنی مجروح و بیمار است.
• خسته‌خانه^[۱۰۹]
• خفتن (در ترکیب نماز خفتن: xüftən namazi رایج در ترکی آذربایجانی)
• خنج آخنج (hıncahınç)^[۱۱۰]
• خندق (hendek)
• خواجه (hoca)
• خواننده (hanende)
• خوش باش (hoşbeş)
• خوش مرم (hoşmerim)
• خوش (hoş)
• خولیا/مالیخولیا (hülya)
• خون‌خوار (hunhar)
• خیار (hiyar)
• خیز (hız)^[۱۱۱] به معنی سرعت

• دار (darağacı)^[۱۱۲]
• دارچین (tarçın)
• دارفلفل (darülfülfül)
• داستان (destan)
• داماد (damat)^[۱۱۳]
• دانه (tane)^[۱۱۴]
• در عهده (deruhte)
• درحال (derhal)^[۱۱۵]
• درد (dert)^[۱۱۶]
• دردست (derdest)
• درز (derz)^[۱۱۷]
• درزی (terzi) به معنی خیاط
• درکنار (derkenar)، پی‌نوشت، حاشیه
• درگاه (dergâh)
• درمان (derman)
• درویش (derviş)^[۱۱۸]
• دره (آذربایجانی: dərə)
• دستار (destar)
• دستک (destek) به معنی حمایت
• دستور (destur)
• دستور (düstur)
• دستی (testi)^[۱۱۹]
• دست‌اره (testere) به معنی اره
• دشمن^[۱۲۰]
• دعاخوان (duahan)^[۱��۱]
• دلخون (dilhun)
• دم (dem)
• دوست^[۱۲۲]
• دولاب (dolap)^[۱۲۳] به معنی کمد
• دهلیز (dehliz)
• دیباچه (dibace)
• دین
• دیندار
• دیوار (duvar)
• زایشگاه (dogumhane)

• راهوار (Rahvan)^[۱۲۴]
• رشته (Erişte)^[۱۲۵]
• رنجبر (Rençber)
• رنگ (renk)^[۱۲۶]
• روا (reva)^[۱۲۷]
• روزگار (rüzgâr)^[۱۲۸] به معنی باد
• روزه (oruc)
• روغنی (revani)^[۱۲۹]
• ریچار/ریچال/لیچار (reçel) به معنی مربا

• زالو (zeli, sülük)
• زره (zırh)
• زعفران^[۱۳۰]
• زلف (zülüf)^[۱۳۱]
• زمان (zaman)^[۱۳۲]
• زنبیل^[۱۳۳]
• زنجیر^[۱۳۴]
• زندان (zindan)
• زنگی (zenci)
• زولبیا^[۱۳۵]
• زن‌باره (zampara)^[۱۳۶]
• زهر (zehir)
• زیان^[۱۳۷]
• زیبیدی (zibidi)^[۱۳۸]
• زیمبا (zimba از سمبه فارسی)^[۱۳۹]

• ساختگی‌/قلابی (sahte)
• سایه (saye)
• سبد^[۱۴۰]
• سبزه (sebze)
• سپاهی (sipahi)
• ستم (sitem) به معنی شکوه و ملال
• ستون (sütun)^[۱۴۱]
• سرا، سرای و به ترکی سارای (saray)^[۱۴۲]
• سرخوش (sarhoş) به معنی مست
• سرسام (sersem)
• سرسفیل (sersefil)
• سرکش (serkeş)
• سرگذشت (sergüzeşt)
• سرمایه (sermaye)^[۱۴۳]
• سفارش/سپارش (sipariş)
• سلاخ‌خانه (salhane)
• سنگین (zengin) در معنی پولدار
• سوسن (süsen)^[۱۴۴]
• سه‌پا (sehpa) در معنی میز عسلی
• سیاه (siyah)
• سیاهی (siyahi) به معنی سیاهپوست
• سیروسفر (seyrüsefer)^{[۱۴۵][۱۴۶]}
• سیمرغ (simurg)^[۱۴۷]
• سیمرغ (zümrüdü Anka)

• شاه (şah)
• شاهزاده (ترکی آذربایجانی: şahzadə، ترکی استانبولی: şehzade)
• شاهنشاه (şehinşah)
• شاهین (şahin)^[۱۴۸]
• شاه‌تره (şahtere)
• شاه‌ماران (şahmaran)
• شب/شام (akşam)^[۱۴۹]
• شبنم (şebnem)
• شب‌بوی (şebboy)
• شش‌خانه (şeşhane)
• شغال (çakal)^[۱۵۰]
• شفتالو (şeftali)^[۱۵۱]
• شکرپاره (şekerpare)
• شکررنگ (şekerrenk)
• شکم‌پرور (şikemperver)
• شکنجه (işkence)^[۱۵۲]
• شنبه (şənbə)
• شوربا (çorba)^[۱۵۳]
• شورک (çorak): شوره‌زار
• شهر (şehir)^[۱۵۴]
• شیرپنجه (şirpençe)
• شیشه (şüşə در ترکی آذربایجانی و shisha در ازبکی)

• ضبط و ربط (zapturapt)^{[۱۰۱][۱۵۵]}
• ضرب خانه (ضرابخانه) (Darphane)^[۱۵۶]

• طاووس (tavus)

• عاقل‌دانا (Akıldane)^[۱۵۷]
• عسکر (سرباز) (Asker)
• علم و خبر (ilmühaber)^{[۱۰۱][۱۵۸]}
• علی النیزک (alinazik از نیزک فارسی)^[۱۵۹]
• عملیات خانه (ameliyathane)
• عنبر (amber)
• عنبربوی (amberbu)

• غنچه (gonca)^[۱۶۰]
• غول بیابانی (gulyabani)^[۱۶۱]

• فداکار (Fedakar)
• فرسنگ/فرسخ (Fersah , Fərsəx)
• فرشته (Feriştah)
• فریاد (feryat)
• فسون (Füsun)
• فنجان (Fincan)^[۱۶۲]
• فوطه (Futa)^[۱۶۳]
• فهرست (Fihrist)^[۱۶۴]
• فیروزه^[۱۶۵]

• قارپوز) ترکی است (karpuz)
• قاطر ترکی است (katır)^[۱۶۶]
• قالی (halı)
• قپان (kapan)^[۱۶۷]
• قرارگاه (karargâh)
• قرمز (kırmızı)^[۱۶۸]
• قهرمان (kahraman)

• karnabahar^[۱۶۹]
• کارخانه (kerhane)
• کارگاه (gergef)^[۱۷۰]
• کاروان (kervan)^[۱۷۱]
• کاسه (kâse)
• کاش (keşke)
• کاشانه (kâşane)
• کاغذ (kâğıt)^[۱۷۲]
• کاکل (kâkül)
• کانجیک/قانجوخ (فارسی میانه kanīçag) (kancık)^[۱۷۳]
• کتابخانه (kütüphane)
• کتیرا (kitre)
• کچل (keçəl) رایج در ترکی آذربایجانی
• کردگدن (gergedan)
• کرفس (kereviz)
• کشک (keş)^[۱۷۴]
• کشکول (keşkül)
• کشمکش (keşmekeş)
• کشیده (keşide)
• کفچه (kepçe)^[۱۷۵]
• کل (kel)
• کلبچه (kelepçe)
• کلبه (kulübe)
• کلچه/گلیچه (külçe)^[۱۷۶]
• کلید (kilit)^{[۱۷۷][۱۷۸]}
• کمان (keman) به معنی ویولن
• کمانچه (kemençe)
• کمانکش (kemankeş)
• کمند (kement)^[۱۷۹]
• کنار (در eşkenar)
• کنت (به معنی شهر، از سغدی)^[۱۸۰]
• کنجد (در ترکی آذربایجانی)
• کور (kör)
• کوشک (köşk)
• کوفته (köfte)
• کهربا (kehribar)
• کهنه (köhne)

• گاومیش (camiz)^[۱۸۱]
• گپ زن (geveze)^[۱۸۲]
• گذرگاه (güzergâh)
• گردکان، گیردکان. رایج در ترکی آذربایجانی و به معنی گردو است.
• گروه (güruh)
• گستاخ (küstah)
• گل ماهی (در ازبکی gulmoyi)
• گل^[۱۸۳]
• گلاب^[۱۸۴]
• گلابدان
• گلیم/کلیم (kilim)
• گمراه (gümrah)
• گمرک gümrük
• گناه^[۱۸۵]
• گنبد
• گوشه (köşe)
• گوگرد (kükürt)^[۱۸۶]
• گوله (gülle)^[۱۸۷]
• گوناگون (gûnagûn)^[۱۸۸]

• لاله (lale)
• لک‌لک (leylek)
• لوله (lüle)
• لوند (levent)^[۱۸۹]
• لیمو (limon)

• ماله (Mala)
• مانند (Menent)^[۱۹۰]
• مرجمک (عدس)^[۱۹۱]
• مرد، مرت (Mert)^[۱۹۲]
• مرهم (merhem)^[۱۹۳]
• مزه (Meze)
• مژده (Müjde, Muştu)، در ترکی آذربایجانی هم واژه مشتلق از «مژده» فارسی + پسوند «لق» ترکی ساخته شده است.
• مس (mis)
• مشته (muşta به معنی پنجه بکس)
• مشکل‌پسند (Müşkülpesent)
• موز (muz)^[۱۹۴]
• مهتر (Mehter)
• مهر (mühür)
• مهره (mühre)
• مهماندار (Mihmandar)^[۱۹۵]
• می^[۱۹۶]
• میخ (mih)^[۱۹۷]
• میخانه
• میدان^[۱۹۸]
• میرآخور (imrahor)^[۱۹۹]
• میوه (meyve)

• نابود (nabüd)^[۲۰۰]
• ناچار (naçar)^[۲۰۱]
• ناچخ (nacak)^{[۲۰۲][۲۰۳]}
• ناچیز (naçiz)^[۲۰۴]
• ناحق (nahak)
• ناخوش (nahoş)
• نارین (narin)
• نام (nom)^[۲۰۵] رایج در ترکی ازبکی
• نامتناهی (namütenahi)^[۲۰۶]
• نامحرم (namahrem)
• نامرد (namert)
• نامزد (namzet)
• نخود (در ترکی آذربایجانی)(noxud)
• نردبان (merdiven)^[۲۰۷]
• نشادر (nişadır)
• نشانه (nişane)
• نعلچه (nalça)^[۲۰۸]
• نگار (nigâr)
• نماز (namaz)
• نوروز^[۲۰۹]
• نوظهور (nevzuhur)
• نهالی^{[۲۱۰][۲۱۱]}
• نهان (nihan)^[۲۱۲]
• نیمتنه (mintan)^[۲۱۳]

• هاله (hale)^[۲۱۴]
• هرکس (herkes) در معنی همه
• هزارفن (hezarfen)
• هفته (hafta)^[۲۱۵] رایج در همه زبان‌های ترکی (آذربایجانی، ازبکی، قزاقی و ترکمنی)^[۲۱۶]
• همشهر (hemşehri)
• همشیره (hemşire)^[۲۱۷] به معنی پرستار
• همفکر (hemfikir)^[۲۱۸]
• هم‌حال (hemhal)^[۲۱۹]
• هند (Hint)^[۲۲۰]
• هندسه (hendese)
• هنر (hüner)
• هویج (havuç)
• هیرواتستان/هیروات/کرواسی (Hırvatistan)
• هیکل‌تراش (heykeltraş)

• یا خود (yahut/yaxud)
• یادگار (Yadigâr)
• یخنی (Yahni)^[۲۲۱]
• یکپاره (yekpare)
• یکشنبه (Yakshanba)^[۲۲۲] رایج در ترکی ازبکی

• Asuman - آسمان
• Arzu - آرزو
• Agah - آگاه
• Arash - آرش
• Avi - آبی
• Aşina - آشنا
• Ahu - آهو
• Ahter - اختر
• Afitab - آفتاب
• Azad , Azat - آزاد
• Ateş , Ates - آتش
• Ejder - اژدر
• Efruz - افروز
• Ercüment - ارجمند
• Elmas - الماس (پهلوی almas)
• Ümit - امید - م / Umut - امید^{[نیازمند منبع]}

• Bihter - بهتر
• Berna - برنا
• Bahtiyar - بختیار
• Berfu - برف
• Beha - بها
• Bülent - بلند
• Behram - بهرام
• Babür - ببر
• Bahar - بهار
• Banu - بانو
• Baran - باران

• Polat - پولاد
• Pervin - پروین
• Pertev - پرتو
• Pakize - پاکیزه
• Pehlivan - پهلوان
• Piruz - پیروز
• Peri - پری
• Perran - پران (پریدن)

• Taze - تازه

• Cihan - جهان
• Can - جان
• Cihangir - جهانگیر
• Cenk - جنگ
• Civan - جوان
• Cavit - جاوید
• Cem - جَم
• Cavidan - جاویدان
• Canan - جانان

• Çinar - چنار
• Çimen - چمن
• Çeşman - چشمان

• Hazan - خزان
• Hurşit - خورشید
• Hürmüz - هرمز
• Hüsrev - خسرو
• Hürrem - خرم

• دل‌آرا(Dilara)
• Didem - دیده
• Derya - دریا
• Dilaver - دلاور
• Dilşad - دلشاد
• Dilruba - دل‌ربا
• Dürdane - دردانه
• Derviş - درویش (اوستایی / driwi پهلوی driyush)
• Deryace - دریاچه
• Dibace - دیباچه
• Didar - دیدار
• Dildade - دل داده
• Duhter - دختر
• Dervışe - درویشه
• Destan - دستان یا داستان
• Deste - دسته

• Rengin - رنگین
• Rüstem - رستم
• Rüşen - روشن
• Rahşan - رخشان
• Ruhsar - رخسار

• Zerdali - زردآلو
• Zerrin - زرین

• Jülide - ژولیده
• Jale - ژاله

Sahte

• Suzan - سوزان
• Simten - سیمتن
• Serap - سراب
• Serdar - سردار
• Sim - سیم (نقره)
• Serbülent - سربلند

• Şahin - شاهین
• Şehzade - شهزاده
• Şirin - شیرین
• Şebnem - شبنم
• Şadan - شادان
• Şehrazad - شهرزاد
• Şahnaz , Şehnaz - شهناز
• Şehsuvar - شهسوار
• Şadi - شادی

• فیروزه (Firuze)
• Feridun - فریدون
• Fusun - فسون
• Ferhat - فرهاد
• Ferzane - فرزانه
• Füruzan - فروزان
• Firdevs - فردوس
• Ferda - فردا (آینده)

• کاکل(Kâkül)
• Kamuran , kamran - کامران - م، ز
• Kent - کند (شهر)
• Kardide - کاردیده

• Güzide - گزیده
• Gülriz - گلریز
• Gülgün - گولگون
• Güldem - گلدم
• Güldeste - گلدسته
• Gülçin - گلچین
• Güher - گوهر
• Gülfem - گل فام
• Gülten - گل تن
• Gülşen - گلشن
• Gülizar - گلزار
• Gül - گل
• Gülnaz - گلناز
• Gülistan - گلستان
• Gülbahar - گلبهار
• Güzin - گزین
• Gülberk - گلبرگ

• Lale - لاله
• Lalegün - لاله گون

• Mehtap - مهتاب
• Mehpare - مهپاره
• Mine - مینا
• Mihriban - مهربان
• Mehveç - مهوش
• Mehr - مهر (خورشید)
• Müjde - مژده
• Mestan - مستا
• Müjdat - مژده
• Mert - مرد

• Nihan - نهان^[۲۱۲]
• Nigar - نگار
• Nermin - نرمین
• Nevin - نوین
• Nevcivan - نوجوان
• Nazan - نازان
• Nadide - نادیده
• Naz - ناز
• Nilüfer - نیلوفر
• Nihal - نهال
• Neriman - نریمان
• Nergis - نرگس (پهلوی narkis)

• Yekta - یکتا
• Yaren - یار