منطقه حفاظت‌شده بهرام گور
| منطقه حفاظت‌شده بهرام گور | |
|---|---|
| پارک ملی قطرویه | |
رده‌بندی آی‌یوسی‌ان: II (پارک ملی) | |
 گورخر ایرانی در منطقه حفاظت شده بهرام گور | |
  جایگاه پارک در نقشه ایران | |
 | |
| مکان | استان فارس، ایران |
| مساحت | ۴۰۸٬۰۱۷ هکتار (۱٬۵۷۵٫۳۶ مایل مربع)[۱] |
| بیشترین ارتفاع | ۲٬۷۸۷ متر |
| تاسیس‌شده | ۱۳۵۱ |
| هیئت حاکمه | سازمان حفاظت محیط زیست ایران |
منطقه حفاظت‌شده بهرام گور، منطقه‌ای حفاظت‌شده در شهرستان نی‌ریز و شهرستان سیرجان در مرز استان فارس و استان کرمان، در مثلث بین سه شهر قطرویه به فاصله ۱۰ کیلومتری شمال آن، شهر مشکان در فاصله ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی و ۶۰ کیلومتری غرب شهر سیرجان واقع شده است. این منطقه، که در سال ۱۳۵۱ خورشیدی بنیان‌گذاری شده، ۴۰۸٬۰۱۷ هزار هکتار مساحت دارد و در بلندترین نقطه به ۲٬۷۸۷ متر می‌رسد. آب و هوای منطقه بهرام گور گرم و خشک است و حدود ۲۰۰ میلی‌متر در سال بارندگی دارد. اهمیت این منطقه به تنها جمعیت پایدار گورخر ایرانی ساکن در آن است.[۱]
این منطقه اولین زیستگاه گورخر در ایران است و در دهه ۶۰ تعدادی از گورخرهای این منطقه جهت تکثیر به پارک ملی توران استان سمنان و در سال ۷۶ از آنجا به استان یزد انتقال داده شده است. در ایران بیشترین تعداد آن در منطقه حفاظت شده بهرام گور شهرستان نی‌ریز استان فارس با ۱٫۲۳۶ رأس در مردادماه ۱۴۰۳ شمارش شد[۲] و تنها جمعیت پایدار گورخر در ایران است.[۳]
پارک ملی قطرویه
[ویرایش]با توجه به وجود زیستگاه منحصر به فرد و همچنین وجود گونه در خطر انقراض گورخر ایرانی، قسمتی از ضلع غربی منطقه حفاظت شده بهرام گور طی مصوبه شماره ۲۹۸ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۱۳۸۶/۱۱/۱۲ به پارک ملی قطرویه ارتقا می‌یابد. پارک ملی قطرویه و منطقه حفاظت شده بهرام گور تنها منطقه ای در کشور است که جمعیت قابل ملاحظه و پویایی از گور خر ایرانی را در خود جای داده است.
وسعت کل منطقه در حال حاضر ۴۰۸٬۰۱۷ هکتار است که وسعت پارک ملی قطرویه ۳۱٬۸۱۵ هکتار و وسعت منطقه حفاظت شده بهرام گور ۳۷۶٬۲۰۲ هکتار می‌باشد.[۴][۵]
حیات وحش
[ویرایش]بهرام گور گونه‌های جانوری متعدد و گوناگونی را در خود جای می‌دهد که گورخر ایرانی مهم‌ترین آنها است. گونه‌هایی از پرندگان چون کبک، زاغ بور، هوبره، تیهو، باقرقره و انواع پرندگان شکاری را می‌توان در این منطقه یافت. از جمله دیگر مهره‌داران ساکن بهرام گور می‌توان به گربه‌سانانی چون سیاه‌گوش و گربه جنگلی اشاره کرد. در گذشته یوزپلنگ آسیایی نیز در منطقه زندگی می‌کرد که امروزه دیگر در آن پیدا نمی‌شود.
کل و بز، قوچ و میش، گورخر ایرانی، جبیر، گراز، روباه، گرگ، و کفتار از جمله پستانداران ساکن این منطقه هستند.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «منطقه حفاظت شده بهرام گور». تارنمای کویرهای ایران. دریافت‌شده در ۱۰ فوریه ۲۰۱۳.
- ↑ «رشد ۸٫۵ درصدی گورخرهای استان فارس». خبرگزاری ایرنا.
- ↑ «آخرین وضعیت زیستمندان بهرام گور». دیده‌بان زاگرس. ۸ آبان ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۰ فوریه ۲۰۱۳.
- ↑ «پارک ملی قطرویه نی ریز». خبرگذاری برنا.
- ↑ «پارک ملی قطرویه و منطقه حفاظت شده بهرام گور». خبرگزاری شیرازه.
