دستارپوش مرمرین
| دستارپوش مرمرین | |
|---|---|
| |
| دو نما از پوسته دستارپوش مرمرین | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | نرم‌تنان |
| رده: | شکم‌پایان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | clade Vetigastropoda |
| بالاخانواده: | نوک‌دارواران |
| تیره: | حلزون‌های دستارپوش |
| زیرخانواده: | حلزون‌های دستارپوش |
| سرده: | Turbo |
| گونه: | T. marmoratus |
| نام دوبخشی | |
| Turbo marmoratus Linnaeus, 1758
| |
| مترادف | |
| |
دستارپوش مَرمَرین (نام علمی: Turbo marmoratus)، معروف به حلزون دستارپوش سبز، یا دستارپوش سبز بزرگ، گونه بزرگی از شکم‌پایان دریایی با دریچه کربنات‌کلسیم ضخیم در خانواده حلزون‌های دستارپوش است.[۱]
پوسته‌های این حلزون‌های بزرگ دریایی دارای لایه بسیار ضخیمی از مادرمروارید هستند. این گونه به‌عنوان منبع مادرمروارید به‌صورت تجاری صید شده‌است.
پراکندگی
[ویرایش]این حلزون‌های بزرگ در صخره‌های مرجانی در اقیانوس هند (در نزدیکی تانزانیا، ماداگاسکار، آلدابرا و حوضه ماسکارین) و اقیانوس آرام غربی استوا زندگی می‌کنند، همچنین در کوئینزلند و استرالیا. آنها شب‌زی هستند و از جلبک‌ها تغذیه می‌کنند.[۲]
شرح
[ویرایش]
پوسته متمایز به طول ۱۸ سانتی‌متر رشد می‌کند. پوسته بزرگ و ناقص و جامد متورم به‌طوری عریض است. الگوی رنگ آن سبز، مرمری با سفید و قهوه‌ای غنی است.
۶ تا ۷ واپیچه صاف یا مقعر در بالا، گرد و دارای دو میل گره‌ای در زیر و یک کارینای گره‌ای قوی‌تر در بالا است. دارای توبرکلول‌های بلانت، مخصوصاً روی شانه‌های قوی است.
دهانه بزرگ و مدور آن درخشش طلایی و مرواریدی دارد. پایه پوسته تولید می‌شود. ناحیه ستونی کم و بیش حفر شده‌است.
دریچه زیردایره تا حدودی مقعر است. سطح بیرونی آن دارای برجستگی و سفید رنگ است.[۳]
دستارپوش مرمرین میزبان پاروپایان برون‌انگلی (Anthessius isamusi) هستند.
پوسته دستارپوش مرمرین به‌عنوان منبع مادرمروارید استفاده می‌شود. دریچه بزرگ دستارپوش مرمرین به عنوان وزنه کاغذ یا ایست در فروخته می‌شود.[۴]
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Turbo marmoratus». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۰۴ سپتامبر ۲۰۲۱.
- ↑ WoRMS (2012). Turbo marmoratus Linnaeus, 1758. Accessed through: World Register of Marine Species at http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=216369 on 2012-10-01
- ↑ "Natural History Museum". Natural History Museum. Archived from the original on 2012-10-15.
- ↑ G.W. Tryon (1888), Manual of Conchology X; Academy of Natural Sciences, Philadelphia
- ↑ Man and mollusc
- Oostingh, C.H., 1925. Report on a collection of recent shells from Obi and Halmahera, Molluccas. Mededeelingen van de Landbouwhoogeschool Wageningen, 29(1):1-362.
- Allan, J., 1950. Australian Shells: with related animals living in the sea, in freshwater and on the land. Georgian House, Melbourne. xix 470 pp..
- Drivas, J. & M. Jay (1988). Coquillages de La Réunion et de l'île Maurice
- Wilson, B., 1993. Australian Marine Shells. Prosobranch Gastropods. Odyssey Publishing, Kallaroo, WA
- Alf A. & Kreipl K. (2003). A Conchological Iconography: The Family Turbinidae, Subfamily Turbininae, Genus Turbo. Conchbooks, Hackenheim Germany.