نبرد آردن

هجوم آردن
بخشی از جنگ جهانی دوم
سربازان آمریکایی در آردن
تاریخ ۶ دسامبر ۱۹۴۴ تا ۲۵ ژانویه ۱۹۴۵ موقعیت آردنن-بلژیک-لوکزامبورگ-آلمان نتایج پیروزی متفقین
طرف‌های درگیر
ایالات متحده آمریکا پادشاهی متحده بریتانیا	آلمان
فرماندهان و رهبران
جرج پتن	والتر مدل گرت فن روندشتت
قوا
۸۳۰٬۰۰۰ نفر	۵۰۰٬۰۰۰ نفر
تلفات و خسارات
آمریکا ۸۱٬۳۲۳ تلفات (۱۹٬۲۷۶ کشته و ۴۱٬۴۹۳ مجروح و ۲۳٬۵۵۴ اسیر یا مفقود) بریتانیا:۱٬۶۰۰ تلفات (۲۰۰ کشته و ۱٬۴۰۰ اسیر یا مفقود)	آلمان: ۱۰۰٬۰۰۰ تلفات

تهاجم آردن یا نبرد آردن یا نبرد بولج آخرین تلاش گسترده آلمان نازی برای جلوگیری از تهاجم نیروهای متفقین به خاک این کشور در جنگ جهانی دوم است. این درگیری نظامی در منطقهٔ آردن رخ داد.

این نبرد در ابتدا با شکستن خط مقدم متفقین در غرب و تسخیر آنتورپ و قطع تدارکات همراه بود. فیلدمارشال گرت فن روندشتت از شمال لوکزامبورگ و منطقهٔ آردن به مواضع متفقین حمله کرد و تلفات سنگینی بر ارتش دوازدهم آمریکا وارد آورد.^[۱] در آن روز برنارد لاو مونتگومری فرماندهٔ جبههٔ شمالی و عمر برادلی فرماندهٔ جنوب بود. هماهنگی این دو نیرو سبب شکست دشمن شد. واحد محاصره شدهٔ آمریکایی در نبرد باستون نیز در برابر حملات آلمان پایداری کرد و حمله را از سر گذرانید. با وجود برف سنگینی که باریده بود، متفقین در ۳ ژانویهٔ ۱۹۴۵ دست به ضد حمله زده و تا ۱۶ ژانویه منطقه را از دشمن پاکسازی کردند.^[۱]

هدف اولیهٔ آلمان تصرف شهر اسپا بود که مرکز تدارکاتی و انبار سوخت آمریکایی‌ها و محل ذخیره میلیون‌ها لیتر سوخت آن‌ها بود. آلمان از حیث سوخت و بنزین به شدت در مضیقه قرار داشت. مقاومت جدی نیروهای آمریکایی در قسمت‌های شمالی و جنوبی از رخنه آلمان در مونشو و باستون جلوگیری و پیشروی آن را متوقف نمود.^[۲]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نبرد آردن موجود است.

این یک مقالهٔ خرد جنگی در تاریخ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.