پرش به محتوا

پریمیدون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Paiamshadi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۵:۳۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

پریمیدون (به انگلیسی: Primidone)

رده درمانی: داروهای درمان تشنج

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف

پریمیدون در درمان حملات تشنجی تونيك – كلونيك عمومی (صرع بزرگ)، ميوكلونيك ، حملات تشنج پارشیال پيچیده و ساده‌ و ترمور اسانشیل بکار می‌رود. اصولا پریمیدون در درمان بیماریهای روانی مصرف نمی‌شود.

مکانیسم اثر

مکانیسم اثر این دارو دقیقا نامشخص است.اگرچه پريميدون در بدن به فنوباربيتال تبديل میشود، اما مكانيسم اثر پريميدون احتمالاً شبيه فني‌توئين است.احتمالا بر کانالهای سدیمی موثر است.

عوارض جانبی

خواب آلودگی ، عدم تعادل، تهوع، اختلالات بينايي و بثورات جلدي، بخصوص در شروع درمان بروز مي‌كند و معمولاً با ادامه درمان برگشت‌پذير هستند. ساير عوارض دارو شامل افسردگي، تحرك پذيری، بيقراری و اغتشاش شعور در سالمندان ،‌هيجانات و فعاليت زياد و غير عادی در كودكان و آنمی مگالوبلاستيك هستند.

جستارهای وابسته

باربیتورات

منابع

  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷