ارفکشاد

ارفکشاد یا ارفخشذ یا فارک (عبری:אַרְפַּכְשָׁד به معنی رهاکننده) یکی از پنج پسر سام^[۱] و نواده نوح^[۲] است. ارفکشاد دو سال پس از طوفان نوح ولادت یافت.^[۳] برادرانش عیلام، آشور، لود و آرام بودند.^[۴] پسر نخست ارفکشاد شالح یا صالح و دومین پسر او قینان و پسر دیگر او مکران نام داشت. در کتاب یوبیل، از ارفکشاد به عنوان نیای بزرگ اقوام اور و کشان نام برده شده است. ارفکشاد قلعه اور کلدانیان را در کرانه جنوبی فرات بنا نهاد.^[۵] ارفکشاد چهارصد و سی و هشت سال زندگی کرد.^[۶] نام او در نسب‌نامه ابراهیم خلیل، داوود،^[۷] نسب‌نامه عیسی^[۸] و نسب‌نامه محمد^[۹] ذکر شده است. شهر ارفکشاد در میانرودان سال‌ها محل زندگی ایزدیان، مسلمانان و یهودیان بوده است. شهر ارفکشاد هم‌اکنون در کشور عراق واقع است.

پانویس

عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN 9643071634
کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، ISBN 964-331-068-X
یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
ابن هشام (۱۳۶۰)، سیرت رسول‌الله صلی الله علیه و سلم، ترجمهٔ رفیع‌الدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی، به کوشش علی‌اصغر مهدوی.، تهران: انتشارات خوارزمی، ص. ۵۱۹

ن ب و آدم تا داوود طبق کتاب مقدس
آفرینش تا طوفان	آدم شیث انوش قینان مهللئیل یارد خنوخ متوشالح لمک نوح سام
خط قاین	آدم قاین خنوخ عیراد محویائیل متوشائیل لمک توبال-قاین
پطریارک‌های پس از طوفان	ارفکشاد قینان شالح عابر فالج رئو سروج ناحور تارح ابراهیم اسحاق یعقوب
سبط یهودا تا پادشاهی	یهودا فارص حصرون ارام عمیناداب نحشون شلمون بوعز عوبید یسی داوود
نام‌های ایتالیک تنها در نسخهٔ یونانی هفتادگانی آمده‌اند

ن ب و اعقاب نوح در سفر پیدایش ۱۰
سام و سامی	عیلام آشور ارفکشاد لود آرام
حام و حامیون	کوش مصرائیم فوط کنعان
یافث و یافثی	جومر مأجوج مدای یاوان توبال ماشک تیراس