Giovanni Papini

Giovanni Papini
Persona informo
Naskiĝo	9-an de januaro 1881 (1881-01-09) en Florenco
Morto	8-an de julio 1956 (1956-07-08) (75-jaraĝa) en Florenco
Mortis per	Amiotrofa lateralsklerozo vd
Tombo	Cimitero delle Porte Sante (en) vd
Religio	katolika eklezio vd
Lingvoj	itala vd
Ŝtataneco	Italio (1946–1956) Reĝlando Italio (1881–1946) vd
Subskribo
Profesio
Alia nomo	Gianfalco • Cartouche • Gentiluomo (Il) Malato • Climaco • Taigete • Tempestini • Versiere • The Florence Pragmatist Club vd
Okupo	poeto biografo sciencfikcia verkisto literaturkritikisto ĵurnalisto verkisto filozofo vd
Honorigoj Honorigoj  Marzotto Prize (en) vd
Membrecoj Membrecoj Accademia delle Arti del Disegno (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Giovanni Papini (9a de januaro 1881 - 8a de julio 1956)^[1] estis itala ĵurnalisto, eseisto, literatura kritikisto, poeto, kaj romanisto.

Li edukiĝis en kontraŭreligia etoso patra. Dekomence li havis la neeblan planon verki enciklopedion kien ĉiuj kulturoj estu resumitaj.

Li studis en la Instituto di Studi Superiori (1900–2), kaj instruis unu jaron en angl-itala lernejo kaj poste estis bibliotekisto ĉe la Muzeo de Antropologio el 1902 al 1904.^[2] La literatura vivo allogis Papini, kiu en 1903 fondis la gazeton Il Leonardo, al kiu li kontribuis per artikolojn verkitajn sub la pseŭdonimo "Gian Falco."^[3] Liaj kunlaborantoj estis Giuseppe Prezzolini, Borgese, Vailati, Costetti kaj Calderoni.^[4] Pere de la Leonardo Papini kaj liaj kontribuantoj enkondukis en Italion gravajn pensulojn kiaj Kierkegaard, Peirce, Nietzsche, Santayana kaj Poincaré. Li poste aliris la stabanaron de Il Regno,^[5] nome naciisma publikaĵo redaktorita de Enrico Corradini, kiu formis la Associazione Nazionalistica Italiana, por subteni la koloniisman etendismon de sia lando.

Papini renkontiĝis kun William James kaj Henri Bergson, kiuj ege influis siajn komencajn verkojn.^[6] Li ekpublikigis rakontojn kaj eseojn: en 1906, Il Tragico Quotidiano ("La tragika ĉiutagaĵo"), en 1907 Il Pilota Cieco ("La blinda piloto") kaj Il Crepuscolo dei Filosofi ("La krepusko de la filozofoj"). Tiu lasta konstituis polemikon kun stablitaj kaj diversaj intelektuloj, kiaj Immanuel Kant, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Auguste Comte, Herbert Spencer, Arthur Schopenhauer, kaj Friedrich Nietzsche. Papini deklaris la morton de la filozofoj kaj la detruon de la pensaro mem. Li iome flirtis kun Futurismo^[7][8] kaj aliaj violentaj kaj liberecaj formoj de Modernismo^[9] (Papini estas rolulo en kelkaj poemoj de la periodo verkitaj de Mina Loy).^[10]

• Tutte le Opere di Giovanni Papini, 11 vol. Milan: Mondadori (1958–66)

• Four and Twenty Minds. New York: Thomas Y. Crowell Company, 1922.
• The Story of Christ. London: Hodder and Stoughton, 1923 [Rep. as Life of Christ. New York: Harcourt, Brace and Co., 1923].
• The Failure. New York: Harcourt, Brace and Company, 1924 [Rep. kiel A Man-Finished. London: Hodder & Stoughton, 1924].
• The Memoirs of God. Boston: The Ball Publishing Co., 1926.
• A Hymn to Intelligence. Pittsburgh: The Laboratory Press, 1928.
• A Prayer for Fools, Particularly Those we See in Art Galleries, Drawing-rooms and Theatres. Pittsburgh: The Laboratory Press, 1929.
• Laborers in the Vineyard. London: Sheed & Ward, 1930.
• Life and Myself, translated by Dorothy Emmrich. New York: Brentano's, 1930.
• Saint Augustine. New York: Harcourt, Brace and Co., 1930.
• Gog, translated by Mary Prichard Agnetti. New York: Harcourt, Brace and Co., 1931.
• Dante Vivo. New York: The Macmillan Company, 1935.
• The Letters of Pope Celestine VI to All Mankind. New York: E.P. Dutton & Co., Inc., 1948.
• Florence: Flower of the World. Firenze: L'Arco, 1952 [kun Ardengo Soffici kaj Piero Bargellini].
• Michelangelo, his Life and his Era. New York: E. P. Dutton, 1952.
• The Devil; Notes for Future Diabology. New York: E.P. Dutton, 1954 [London: Eyre & Spottiswoode, 1955].
• Nietzsche: An Essay. Mount Pleasant, Mich.: Enigma Press, 1966.
• "The Circle is Closing." In: Lawrence Rainey (ed.), Futurism: An Anthology, Yale University Press, 2009.

• "Philosophy in Italy," The Monist 8 (4), Julio 1903, pp. 553–585.
• "What Pragmatism is Like," Popular Science Monthly, Vol. LXXI, Oktobro 1907, pp. 351–358.
• "The Historical Play," The Little Review 6 (2), pp. 49–51.
• "Ignoto," The New Age 26 (6), 1919, p. 95.
• "Buddha," The New Age 26 (13), 1920, pp. 200–201.
• "Rudolph Eucken" The Open Court, 38 (5), May 1924, pp. 257–261.

• "The Debt of a Day," The International 9 (4), 1915, pp. 105–107.
• "The Substitute Suicide," The International 10 (5), 1916, pp. 148–149.
• "Four-Hundred and Fifty-Three Love Letters," The Stratford Journal 3 (1), 1918, pp. 9–12.
• "The Beggar of Souls" The Stratford Journal 4, 1919, p. 59–64.^[11]
• "Life: The Vanishing Mirror," Vanity Fair 13 (6), 1920, p. 53.
• "Don Juan's Lament," Vanity Fair 13 (10), 1920, p. 43.
• "An Adventure in Introspection," Vanity Fair 13 (10), 1920, p. 65.
• "Having to do with Love – and Memory," Vanity Fair 14 (2), 1920, p. 69.
• "For no Reason," Vanity Fair 14 (3), 1920, pp. 71, 116.
• "The Prophetic Portrait," Vanity Fair 14 (4), 1920, p. 73.
• "The Man who Lost Himself," Vanity Fair 14 (5), 1920, p. 35.
• "Hope," Vanity Fair 14 (6), 1920, p. 57.
• "The Magnanimous Suicide," Vanity Fair 15 (1), 1920, p. 73.
• "The Lost Day," Vanity Fair 15 (3), 1920, pp. 79, 106.^[12]
• "Two Faces in the Well," Vanity Fair 15 (4), 1920, p. 41.
• "Two Interviews with the Devil," Vanity Fair 15 (5), 1921, pp. 59, 94.
• "The Bartered Souls," Vanity Fair 15 (6), 1921, p. 57.
• "The Man Who Could Not be Emperor," Vanity Fair 16 (1), 1921, p. 41.
• "A Man Among Men — No More," Vanity Fair 16 (2), 1921, p.
• "His Own Jailer," The Living Age, December 9, 1922.
• "Pallas and the Centaur," Italian Literary Digest 1 (1), April 1947.

• La Historio de Kristo.

„ Ni havas ĉi tie rimarkindan libron de rimarkinda viro. La aŭtoro, iam preskaŭ ateisto, “retrovis” Kriston post jaroj da akraj animkonfliktoj. Tiam, kun koro plena de amo al sia Savinto, li decidis verki ĉi tiun belan Historion de Kristo —ne por jam kredantoj, sed por homoj tiaj, kia li mem antaŭe estis—indiferentaj pri la dia animbeleco de Jesuo kaj Liaj rajtaj pretendoj. La libro celas montri, ke la Kristo ne estas elpelita el la tero: ke Li estas vivanta, ama persono, kiu regas la korojn de milionoj da adorantoj. Ofte la leganto havas la senton, ke la koncepto de la aŭtoro pri Jesuo estas unika, kaj ke li pentras Lian portreton per la vivovera plumo de sincera, amanta disĉiplo. Malgraŭ kelke da nekonvenaj esprimoj en la libro, mi kore rekomendas ĝin same al kredantoj kaj al nekredantoj. La traduko estas bone farita. La stilo estas flua kaj plaĉa. Tamen ne mankas eraroj. Tre bedaŭrinde estas, ke la tradukinto ne utiligis, eĉ por unuformeco ĉe propraj nomoj, la mirindan tradukon de la Malnova Testamento faritan de Zamenhof, kaj la Novan Testamenton eldonitan de la Brita kaj Alilanda Biblia Societo ; ankaŭ ke li ne uzis la nun ĝenerale akceptitan formon Jesuo. ” — H. A. LUYKEN. La Brita Esperantisto- Numero 320, Decembro (1931)

• Biografio parte prenita el la enkonduko al Gog de Ettore Allodoli.

• Berghaus, Günter (2000). International Futurism in Arts and Literature. Berlin: Walter de Gruyter.
• Colella, E. Paul (2005). "Reflex Action and the Pragmatism of Giovanni Papini," The Journal of Speculative Philosophy 19 (3), pp. 187–215.
• Filippis, M. de (1944). "Giovanni Papini," The Modern Language Journal 28 (4), pp. 352–364.
• Gironella, José María (1958). "The Death and Judgment of Giovanni Papini," Modern Age 2 (3), pp. 240–250.
• Giuliano, William P. (1946). "Spiritual Evolution of Giovanni Papini," Italica 23 (4), pp. 304–311.
• Golino, Carlo L. (1955). "Giovanni Papini and American Pragmatism," Italica 32 (1), pp. 38–48.
• James, William (1906). "G. Papini and the Pragmatist Movement in Italy," The Journal of Philosophy, Psychology and Scientific Methods 3 (13), pp. 337–341.
• Phelps, Ruth Shepard (1923). "The Poet in Papini," The North American Review, Vol. CĈVII, No. 811, pp. 834–843.
• Phillips, Charles (1921). "A Prophet in Italy," Catholic World, Vol. CIV, pp. 210–219.
• Prezzolini, Giuseppe (1922). "Giovanni Papini," Broom 1 (3), pp. 239–248.
• Riccio, Peter M. (1938). "Giovanni Papini." In: Italian Authors of Today. New York: S.F. Vanni, Inc., pp. 87–96.
• Waterfield, Lina (1921). "Giovanni Papini," The Living Age, No. 4016, pp. 788–789.
• Wilson, Lawrence A. (1961). "A Possible Original of Papini's Dottor Alberto Rego," Italica 38 (4), pp. 296–301.
• Wohl, Robert (2009). The Generation of 1914. Harvard University Press.

• Prezzolini, Giuseppe (1915). Discorso su Giovanni Papini. Firenze: Libreria Della Voce.
• Fondi, Renato (1922). Un costruttore: Giovanni Papini. Firenze: Vallecchi.
• Ridolfi, Roberto (1957). Vita di Giovanni Papini. Milano: A. Mondadori, 1957 (Edizioni di Storia e Letteratura, 1996).
• Horia, Vintilă (1963). Giovanni Papini. Paris: Wesmael-Charlier.
• Castelli, Eugenio & Julio Chiappini (1971). Diez Ensayos sobre Giovanni Papini. Santa Fe, Argentina: Ediciones Colmegna.
• Fuente, Jaime de la (1970). Papini: Una Vida en Busca de la Verdad. Madrid: E.P.E.S.A.
• Righi, Lorenzo (1981). Giovanni Papini Imperatore del Nulla: 1881-1981. Firenze: Tip. Sbolci.
• Fantino, Giuseppe (1981). Saggio su Papini. Milano: Italia Letteraria.
• Frangini, Giovanni (1982). Papini Vivo. Palermo: Thule.
• Invitto, Giovanni (1984). Un Contrasto Novecentesco: Giovanni Papini e la Filosofia. Lecce: Ed. Milella.
• Di Biase, Carmine (1999). Giovanni Papini. L'Anima Intera. Napoli: Edizioni Scientifiche Italiane.
• Richter, Mario (2005). Papini e Soffici: Mezzo Secolo di Vita Italiana (1903–1956). Florence: Le Lettere.
• Arnone, Vincenzo (2005). Papini, un Uomo Infinito. Padova: Messaggero.
• Castaldini, Alberto (2006). Giovanni Papini: la Reazione alla Modernità. Firenze: Leo S. Olschki.
• De Paulis-Dalembert, Maria Pia (2007). Giovanni Papini: Culture et Identité. Toulouse: Presses de l'Université du Mirail.
• Di Giovanni, Antonino (2009). Giovanni Papini. Dalla Filosofia Dilettante al Diletto della Filosofia. Roma-Acireale: Bonanno.

• **Almost There** Arkivigite je 2018-09-12 per la retarkivo Wayback Machine
• L'Anima Magazine, Majo 1911
• Retejo pri Giovanni Papini en itala
• Listo de libroj de Papini tradukitaj en anglan