Malta hundo
| ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| FCI-norma n-ro 65 | ||||
| ||||
| Postkola alto: |
virhundo: 21–25 cm | |||
| Pezo: |
virhundo: 3–4 kg | |||
| Listo de hundorasoj | ||||
La malta hundo aŭ malta devenas de antaŭ ĉirkaŭ 2800 jaroj. Male al tiuj, kiuj aldonas la vorton terhundo al la fino de la vorto malta, la nomo de la raso estas malta laŭ la internacia organizo FCI. Kvankam maltaj hundoj supozeble estis breditaj en Malto, tio ne signifas ke la malta estas indiĝena de Malto. La vorto malta devenas de la ŝemida vorto "Malat". Malat signifas havenon. Ĝia origino estas ĉefe la meza mediteraneo. La dorlothundo, kiu estas en Grupo 9 laŭ la FCI, estas konsiderita en la ornama hundogrupo. Plenkreskuloj estas ĉirkaŭ 24 cm altaj (trunko) kaj pezas 3-4 kg. La specifaj trajtoj de la raso estas: Longaj blankaj haroj (pala eburo kaj pala oranĝo povas esti toleritaj), nigraj grandaj okuloj (sklero (blanko de la okulo) ne estu videbla kiam oni rigardas de antaŭe). Malta: ĝi estas hunda raso kun nigra nazo, nigraj okuloj, nigraj lipoj, nigraj piedkusenetoj, nigraj ungoj (malhelaj ungoj povas esti toleritaj). Ĝi havas falintajn orelojn kaj malgrandan korpon. Neniu senpigmenta kaj nenigra koloro estas tolerata en la nazo. Ĝi estas kialo por malkvalifiko. Ili estas ne-alergiaj hundoj ĉar ili ploras tre malmulte.
Malgraŭ sia milda aspekto, maltaj hundoj estas ĝenerale viglaj kaj aktivaj, kaj ili estas tre societaj hundoj. Tamen iuj povas esti ferocaj. En la pasinteco, ĝi estis populara raso precipe de la riĉuloj kaj aristokratoj[1].