Saltu al enhavo

Jud Süß

El Vikipedio, la libera enciklopedio
La printebla versio ne plu estas subtenata kaj povas havi bildigajn erarojn. Bonvolu ĝisdatigi viajn retumilajn legosignojn kaj bonvolu anstataŭe uzi la defaŭltan retumilan printan funkcion.
Jud Süß
filmo
Originala titolo Jud Süß
Originala lingvo germana lingvo
Kina aperdato 1940
Ĝenro propaganda filmo, drama filmo, filmo bazita de literatura verko
Kameraado Bruno Mondi
Reĝisoro(j) Veit Harlan
Produktisto(j) Otto Lehmann
Scenaro Veit Harlan • Eberhard Wolfgang Möller
Loko de rakonto Germanio
Muziko de Wolfgang Zeller
Rolantoj Ferdinand Marian • Werner Krauss • Heinrich George • Kristina Söderbaum • Eugen Klöpfer • Bernhard Goetzke • Hilde von Stolz • Malte Jaeger • Albert Florath • Theodor Loos • Walter Werner • Jakob Tiedtke • Erna Morena • Else Elster • Willy Kaiser-Heyl • Eduard Wenck • Käte Jöken-König • Emil Heß • Ursula Deinert • Erich Dunskus • Heinrich Schroth • Wolfgang Staudte • Valy Arnheim • Franz Arzdorf • Reinhold Bernt • Lewis Brody • Paul Mederow • Hans Meyer-Hanno • Hellmuth Passarge • Josef Peterhans • Arthur Reinhardt • Ernst Stimmel • Walter Tarrach • Otz Tollen • Hans Waschatko • Otto Hunte • Karl Vollbrecht • Alfred Braun • Jean Darcante
Produktinta firmao Terra Film
IMDb
vdr

Jud Süß estas kontraŭjudisma propaganda filmo kreita de la nazioj en 1940 (reĝisoro Veit Harlan). Ĝi estas bazita sur la samnoma novelo Jud Süß de Wilhelm Hauff de 1827, kaj iom sur la samnoma romano Jud Süß de Lion Feuchtwanger de 1925.

La filmo prezentis la historian figuron Joseph Süß Oppenheimer (1698-1738), intence en negativa prezento, en kontraŭjudisma tono. Tio antaŭpreparis persekuton de la judoj.

Enhavo de la filmo

La fimo prezentis Joseph Süß Oppenheimer kiel judan financiston, kiu aspektas kiel Mefistofelo kaj provas per ĉiu metodo akiri simpation de la princo kaj eluzi lin por siaj luksaj bezonoj. Oppenheimer same provis tenti la arjan Dorothea, kies edzo apartenis al opozicio de la princo kaj kiu iĝis turmentita - je komisio de Oppenheimer. Oppenheimer perfortas Dorothea, kiu pro tio memmortigas sin. Ŝia edzo trovas la kadavron en la rivero. Ekokazas ribelo.

Kiam la princon trafas abrupta morto, oni arestas Oppenheimer kaj mortpunas lin pro seksumado kun kristano.

Fine de la filmo, oni pendumigas la petadan Oppenheimer. Pri fino de la filmo decidis mem Joseph Goebbels, kiu volis prezenton de Oppenheimer kiel mizerulo en tiu sceno.

Vidu ankaŭ