Vivaj eksportoj

Vivaj eksportoj aŭ brutaj eksportoj estas liveroj de bestoj de lando al lando por grasigi kaj buĉi, kiel parto de la vianda industrio.

La vivaj sendoj celas kontentigi la postulon viziti la importantajn landojn, precipe en Mezoriento kaj Sudorienta Azio. Importado al Israelo kreskas jaron post jaro, en 2017 ĉirkaŭ duonmiliono da bovidoj kaj ŝafidoj estis importitaj al Israelo. En la unua duono de 2018, 36% pli estis importita ol en la respektiva periodo jaron antaŭe.

Bestaj bonfartaj organizaĵoj ĉirkaŭ la mondo kritikas vivajn sendaĵojn pro la malmolaj kondiĉoj dum la vojaĝo kaj la alta procento de malsaneco kaj morteco dum kaj post la vojaĝo.^[1][2] Aŭstraliaj organizaĵoj kontraŭas vivajn sendojn ankaŭ pro krueleco al aŭstraliaj bovidoj ĉe buĉejoj en cellokaj landoj.

Aŭstralio estas la plej granda eksportanto de vivaj sendaĵoj en la mondo. Indonezio estas la plej granda importisto de najbara Aŭstralio, kun pli ol 750 000 bovedoj jare, kio estas 55% de eksportaĵoj. Nov-Zelando estis eksportanto de vivaj sendaĵoj sed iom post iom ĉesis kaj ekde 2007 neniuj vivaj sendaĵoj forlasis ĝin.

El Eŭropo estas Hispanio kiu plej eksportas vivajn bovedojn. La transportado per ŝipo de tiuj animaloj povas rezulti en tragedio. Fine de Februaro 2021 oni diskonigis la kazon de 2600 bovoj kiuj eliris decembre el Hispanio, cele al Libio kaj Turkio respektive, sed estis malakceptitaj en Libio pro kazoj de malsanoj en la brutoj. Ekde tiam la ŝipoj Elbeik kaj Karim Allah ĉirkaŭveturis al diversaj mediteraneaj havenurboj, kiuj ĉiuj malakceptis la elŝipigon, dum animaloj ekmortis ĉu pro malsano, ĉu pro malsato, ĉu pro la malbonaj vivkondiĉoj en la ŝipoj. Multaj el tiuj animaloj estis forĵetitaj al la maro, ĝis Hispanio akceptis rericevi la bestojn por finmortigi ilin.^[3]