rykkja

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Leasnam (talk | contribs) as of 23:11, 3 July 2024.
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse rykkja, from Proto-Germanic *rukkijaną (“to move, rock”).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

rykkja (weak verb, third-person singular past indicative rykkti, supine rykkt)

  1. (transitive, with dative) to tug, to jerk
  2. (transitive, with accusative) to gather threads together; to shirr

Conjugation

[edit]
rykkja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að rykkja
supine
(sagnbót) 		rykkt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		rykkjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég rykki við rykkjum present
(nútíð) 		ég rykki við rykkjum
þú rykkir þið rykkið þú rykkir þið rykkið
hann, hún, það rykkir þeir, þær, þau rykkja hann, hún, það rykki þeir, þær, þau rykki
past
(þátíð) 		ég rykkti við rykktum past
(þátíð) 		ég rykkti við rykktum
þú rykktir þið rykktuð þú rykktir þið rykktuð
hann, hún, það rykkti þeir, þær, þau rykktu hann, hún, það rykkti þeir, þær, þau rykktu
imperative
(boðháttur) 		rykk (þú) rykkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
rykktu rykkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rykkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að rykkjast
supine
(sagnbót) 		rykkst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		rykkjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég rykkist við rykkjumst present
(nútíð) 		ég rykkist við rykkjumst
þú rykkist þið rykkist þú rykkist þið rykkist
hann, hún, það rykkist þeir, þær, þau rykkjast hann, hún, það rykkist þeir, þær, þau rykkist
past
(þátíð) 		ég rykktist við rykktumst past
(þátíð) 		ég rykktist við rykktumst
þú rykktist þið rykktust þú rykktist þið rykktust
hann, hún, það rykktist þeir, þær, þau rykktust hann, hún, það rykktist þeir, þær, þau rykktust
imperative
(boðháttur) 		rykkst (þú) rykkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
rykkstu rykkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rykktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		rykktur rykkt rykkt rykktir rykktar rykkt
accusative
(þolfall) 		rykktan rykkta rykkt rykkta rykktar rykkt
dative
(þágufall) 		rykktum rykktri rykktu rykktum rykktum rykktum
genitive
(eignarfall) 		rykkts rykktrar rykkts rykktra rykktra rykktra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		rykkti rykkta rykkta rykktu rykktu rykktu
accusative
(þolfall) 		rykkta rykktu rykkta rykktu rykktu rykktu
dative
(þágufall) 		rykkta rykktu rykkta rykktu rykktu rykktu
genitive
(eignarfall) 		rykkta rykktu rykkta rykktu rykktu rykktu

Synonyms

[edit]
[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=rykkja&oldid=80622845"