Przejdź do zawartości

Orsztyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orsztyn

Orsztyn - forma konkrecji występująca w silnie zbielicowanych glebach bielicowych, bielicach i glejobielicach. Jest to scementowana ciemnobrunatna forma poziomu iluwialnego, powstała przy szczególnie intensywnym i długotrwałym procesie bielicowania. Wytrącenia amorficznych form glinu, żelaza i próchnicy tworzą warstwę trudną do sforsowania dla wody i korzeni drzew[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Renata Bednarek: Konkrecje. W: Renata Bednarek, Helena Dziadowiec, Urszula Pokojska, Zbigniew Prusinkiewicz: Badania ekologiczno-gleboznawcze. 2005. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 81. ISBN 83-01-14216-2
  2. Systematyka gleb Polski. 2019. Wyd. 6. Wrocław-Warszawa. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Instytut Nauk o Glebie i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Polskie Towarzystwo Gleboznawcze, Komisja Genezy, Klasyfikacji i Kartografii Gleb, s. 48-49. ISBN 978-83-7717-322-0

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]