Przejdź do zawartości

Marian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian
Płeć

męskie lub żeńskie

Język(i)

polski, hiszpański, angielski

Znaczenie
Języki

łacina

Znaczenie

„należący do Mariusza / rodu Mariuszów”

Alternatywne nazwy
Warianty obcojęzyczne

Mariano (hiszp.)

Odpowiednik dla płci przeciwnej

Marianna

Pokrewne imiona

Mariusz

Marian – imię męskie pochodzenia łacińskiego od imienia Marius lub nazwy rodu Marii[1]. Oznacza „należący do Mariusza, rodu Mariuszów”. Występuje w Polsce od 1332 roku, jako Marzyjan[2]. Forma Marian pojawiła się w Polsce w XVI wieku[1]. W języku angielskim używane jest jako imię żeńskie[3]. W Polsce w żeńskim użyciu w 2025 roku wystąpiło 35 razy[4].

Rozpowszechniło się w Polsce w drugiej połowie XIX wieku, kiedy było siódmym najczęściej nadawanym imieniem[1]. Najczęściej nadawano to imię w latach 50. XX wieku[1]. Pozostając popularnym imieniem męskim w kraju, traci popularność w XXI wieku. W marcu 2001 r. imię było noszone przez 336.983 mężczyzn[1]. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 123.964 mężczyzn o imieniu Marian nadanym jako imię pierwsze[5].

Marian imieniny obchodzi: 20 kwietnia[6][1], 30 kwietnia[2], 6 maja[6][1], 1 lipca[2], 11 października[2] i 17 października[2].

Żeńskie odpowiedniki: Marianna[7], Mariana

Mężczyźni noszący imię Marian

[edytuj | edytuj kod]

Postaci fikcyjne

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Grzenia 2008 ↓, s. 232.
  2. a b c d e Marian [online], deon.pl [dostęp 2025-02-09].
  3. Mike Campbell, Meaning, origin and history of the name Marian (1) [online], Behind the Name [dostęp 2025-02-09] (ang.).
  4. Ministerstwo_Cyfryzacji, Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 24 stycznia 2025 [dostęp 2025-02-09], Marian jako żeńskie imię pierwsze.
  5. Ministerstwo_Cyfryzacji, Otwarte Dane [online], dane.gov.pl, 24 stycznia 2025 [dostęp 2025-02-09], Marian - imię pierwsze.
  6. a b Bubak 1993 ↓, s. 220.
  7. Janowowa i in. 1991 ↓, s. 183.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]