οίκος

Δείτε επίσης : οἶκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	οίκος	οι	οίκοι
γενική	του	οίκου	των	οίκων
αιτιατική	τον	οίκο	τους	οίκους
κλητική		οίκε		οίκοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

οίκος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική οἶκος

οίκος αρσενικό

(αρχαιοπρεπές)
1. το σπίτι, η κατοικία
  ⮡ Η Εκκλησία θεωρείται ο οίκος του Θεού/Κυρίου.
  
  σε #Εκφράσεις όπως κατ' οίκον
  
  ⮡ Η παράδοση των εμπορευμάτων κατ' οίκον.
  
  παλιότερα, σε φράση όταν σηκώναμε το τηλέφωνο + επώνυμο ενοίκου
  
  ⮡ Οίκος Παπαδοπούλου. Λέγετε παρακαλώ;
(ιστορία) το γένος, η οικογένεια με παράδοση ή δυναστεία
⮡ Ο οίκος των Κομνηνών/Αγγέλων/Παλαιολόγων.
η εμπορική επιχείρηση ή το κοινωφελές ίδρυμα
⮡ Εκδοτικός οίκος.
(εκκλησιαστικός όρος, βυζαντινή μουσική) η στροφή κοντακίου
(αστρολογία) ένα από τα 12 τμήματα στα οποία χωρίζουν οι αστρολόγοι το γενέθλιο χάρτη ενός ατόμου

που λήγουν σε -οικος

επίσης

Όροι που αρχίζουν με οικ-, οικο-, Όροι που λήγουν σε -οικος — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)

οίκος

οίκος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
οίκος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)