Μαρία Α΄ του Κουσί
| Μαρία Α΄ του Κουσί | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marie Ire de Coucy (Γαλλικά) |
| Γέννηση | Απριλίου 1366 Château de Coucy |
| Θάνατος | 3 Μαρτίου 1405[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης[2] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ερρίκος του Μαρλ (1362-1397)[2] Ερρίκος του Μαρλ (1362-1397) (από 1393)[3] |
| Τέκνα | Ροβέρτος του Μαρλ[2] |
| Γονείς | Ανγκιεράν Ζ΄ του Κουσύ[4] και Ισαβέλλα του Κουσί[4] |
| Αδέλφια | Φιλίππη του Κουσί |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαρία, γαλλ.: Marie I de Coucy (Απρίλιος 1366 - μετά τις 3 Μαρτίου 1405) από τον Οίκο του Κουσύ ήταν κόρη του κυρίου του Κουσύ & Ουαζύ και κόμη του Σουασόν. Διαδέχθηκε στην κομητεία του Σουασόν τον πατέρα της μετά το τέλος του στις 18 Φεβρουαρίου 1397. Εκτός από τον τίτλο της, κατείχε επίσης πολλά κτήματα στη βορειοανατολική Γαλλία. Με τον γάμο της έγινε μαρκησία του Ποντ-α-Μουσόν και κυρία του Μαρλ.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μαρία γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1366 στο κάστρο Κουσύ της Πικαρδίας στη Γαλλία. Ήταν η μεγαλύτερη κόρη ενός ισχυρού Γάλλου ευγενή, του Ανγκεράν Ζ΄ κυρίου του Κουσύ και της Iσαβέλλας των Ανζού, [5] κόρης του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας. Είχε μία μικρότερη αδελφή, τη Φίλιππα (1367–1411), η οποία παντρεύτηκε τον Ροβέρτο ντε Βερ 9ο κόμη της Οξφόρδης, μαρκήσιο του Δουβλίνου, δούκα της Ιρλανδίας.
Όταν η Μαρία ήταν περίπου ενός μηνός, συνόδευσε τους γονείς της στην Αγγλία, όπου στις 11 Μαΐου 1366 ο πατέρας της έλαβε τον τίτλο του κόμη του Μπέντφορντ και εντάχθηκε στο Τάγμα της Περικνημίδος. Το 1376 σε ηλικία δέκα ετών, η Μαρία εντάχθηκε στο νοικοκυριό τής Ιωάννας των Βουρβόνων, συζύγου του Καρόλου Ε΄ της Γαλλίας και εκπαιδεύτηκε μαζί με τον δελφίνο (διάδοχο) και τα αδέλφια του.
Ο γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Νοέμβριο του 1384 παντρεύτηκε τον Ερρίκο των Μονμπελιάρ μαρκήσιο του Ποντ-Μουσόν & κύριο του Μαρλ, [6] γιο του Ροβέρτου Α΄ δούκα του Μπαρ και της Μαρίας του Βαλουά, αδελφής του Καρόλου Ε΄ της Γαλλίας. Έκαναν τέκνα:
- Ανγκεράρ (1387 - περ. 1400) , απεβ. 13[ ] ετών.
- Ροβέρτος (1390 - 25 Οκτωβρίου 1415), κόμης του Μαρλ και του Σουασόν. Απεβ. στη μάχη του Aζενκούρ. [6]
Μέχρι τον 15ο αι. η Μαρία και ο σύζυγός της Ερρίκος είχαν μετακομίσει στο κάστρο του Κοντέ (Château de Condé), το οποίο ανήκε στην οικογένεια Κουσύ από το τέλος του 12ου αι.
Νομικές διαφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μητέρα της Μαρίας, η Ισαβέλλα, απεβίωσε το 1379. Ο πατέρας της Ανγκεράν νυμφεύτηκε πάλι τον Φεβρουάριο του 1386 με την Iσαβέλλα, κόρη του Ιωάννη Α΄ δούκα της Λωρραίνης. Μετά το τέλος του Ανγκεράν στις 18 Φεβρουαρίου 1397 σε μία τουρκική φυλακή στην Προύσα της Μ. Ασίας, πέντε μήνες μετά την άγρια μάχη της Νικόπολης, η Mαρία κληρονόμησε τον τίτλο του και έγινε ιδίω δικαιώματι (suo jure) κόμισσα του Σουασόν. Κοντά στο τέλος του ίδιου έτους, χήρευσε. Ο σύζυγός της Ερρίκος κρατήθηκε επίσης φυλακισμένος στη μάχη της Νικόπολης, αλλά αργότερα πλήρωσαν τα λύτρα του [7] [8]. Όμως τον Οκτώβριο του 1397, στο μακρινό ταξίδι επιστροφής στη Γαλλία, ο Ερρίκος απεβίωσε στο στρατόπεδο των σταυροφόρων στο Τρεβίζο, αφού είχε μολυνθεί από την πανώλη κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Βενετία. [9] Τάφηκε στη μονή των Σελεστίνων στο Παρίσι.
Η Mαρία φιλονίκησε για την πλούσια κληρονομιά των Κουσύ με τη μητριά της: η Μαρία αξίωνε ολόκληρη την περιουσία, ενώ η Iσαβέλλα ζητούσε να λάβει το ήμισυ. Καμία δεν κέρδισε. Η πλούσια βαρονία παριγραφόταν ότι «είχε μεγαλειώδη κάστρα, 150 πόλεις και χωριά, περίφημα δάση, ωραίες λίμνες, πολλούς καλούς υποτελείς, πολλούς μεγάλους ευγενείς και απίστευτα έσοδα». Οι γυναίκες ζούσαν σε αμοιβαία εχθρότητα, η καθεμία σε ένα ξεχωριστό κάστρο της ιδιοκτησίας, με τους δικούς τους επιστάτες και την ακολουθία ευγενών, κάνοντας και οι δύο ατελείωτες αγωγές.
Η Μαρία εξαναγκάστηκε από τον Λουδοβίκο Α΄ δούκα της Ορλεάνης να του πουλήσει τη βαρονία το 1404. [10] Έκανε τουλάχιστον έντεκα αγωγές εναντίον του δούκα σε μία προσπάθεια να ανακτήσει την περιουσία της. Μετά από μία γαμήλια γιορτή, στην οποία είχε παρευρεθεί το 1405, η Mαρία απεβίωσε ξαφνικά. Υπήρχαν επίμονες φήμες ότι είχε δηλητηριαστεί, αλλά τίποτα δεν μπορούσε να αποδείξει αξιόπιστους τους ισχυρισμούς. Ο γιος της Ροβέρτος συνέχισε τη δίκη, αλλά τελικά η βαρονία του Κουσύ πέρασε στο Γαλλικό Στέμμα.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00012426.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ p10725.htm#i107247. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Lutkin 2010, σελ. 139.
- ↑ 6,0 6,1 Souchal 1974, σελ. 124.
- ↑ Sumption 2009, σελ. 839.
- ↑ Setton 1976, σελ. 355.
- ↑ Setton 1976, σελ. 361.
- ↑ Famiglietti 1986, σελ. 36.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Famiglietti, R. C. (1986). Royal Intrigue: Crisis at the Court of Charles VI, 1392-1420. AMS.
- Lutkin, Jessica (2010). «Isabella de Coucy, daughter of Edward III: The Exception Who Proves the Rule». Στο: Given-Wilson, επιμ. Fourteenth Century England VI. The Boydell Press.
- Setton, Kenneth Meyer (1976). The Papacy and the Levant, 1204-1571: The Thirteenth and Fourteenth Centuries. I. The American Philosophical Society.
- Souchal, Geneviève (1974). Masterpieces of Tapestry from the Fourteenth to the Sixteenth Century. Metropolitan Museum of Art.
- Sumption, Jonathan (2009). Divided Houses:Hundred Years War. 3. Faber and Faber Ltd.