Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ροντ Λαβέρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ροντ Λαβέρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9  Αυγούστου 1938[1][2][3]
Ρόκχάμπτον[1][4]
ΚατοικίαΣαν Ντιέγκο
Κάρλσμπαντ
Ρόκχάμπτον
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστραλία[5][6]
Ύψος175 cm Edit this on Wikidata
Βάρος68 kg Edit this on Wikidata
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααντισφαιριστής[1][7]
Περίοδος ακμής1963 - 1979
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας
Australian Sports Medal
BBC World Sport Star of the Year (1969)
Australian National Living Treasure
Διεθνής Αίθουσα Φήμης της Αντισφαίρισης
Εταίρος του Τάγματος της Αυστραλίας (26  Ιανουαρίου 2016)[8]
Philippe Chatrier Award (1998)[9]
Australian Tennis Hall of Fame[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ροντ Λαβέρ (αγγλ. Rodney George Laver, γεννημένος στις 9 Αυγούστου 1938) είναι Αυστραλός πρώην πρωταθλητής του τένις και ένας από τους πιο σημαντικούς αθλητές στην ιστορία της αντισφαίρισης. Κατέλαβε το νο. 1 της παγκόσμιας κατάταξης το 1964, το διατήρησε όλα τα χρόνια από το 1965 έως το 1969 και μερικούς μήνες εντός του 1970.[11] Οι συνολικοί τίτλοι του Λαβέρ στο απλό ανδρών είναι οι περισσότεροι στην ιστορία του τένις, συνολικά 198. Αυτό είναι το ρεκόρ του για άνδρες όλων των εποχών με 10 ή περισσότερους τίτλους ανά έτος για επτά συνεχόμενα χρόνια (1964–70). Διέπρεψε σε όλες τις επιφάνειες των γηπέδων τένις της εποχής του, δηλ. γρασιδιού, χωμάτινης, σκληρής, τεχνητού τάπητα και ξύλινης.

Κέρδισε 11 τίτλους Grand Slam στο απλό ανδρών, αν και του απαγορεύτηκε να παίξει σε αυτά τα τουρνουά για πέντε ολόκληρα χρόνια, πριν από την Open Era. Υπήρξε ο μόνος παίκτης (σε επίπεδο ανδρών και γυναικών) που κέρδισε ένα Grand Slam (κερδίζοντας και τους τέσσερις μεγάλους τίτλους το ίδιο ημερολογιακό έτος) δύο φορές στο απλό, το 1962 και το 1969. Είναι ο δεύτερος από τους τέσσερις άνδρες παίκτες που κέρδισαν κάθε σημαντικό τίτλο δύο φορές (προηγήθηκε ο Ρόι Έμερσον και ακολουθούν οι Νόβακ Τζόκοβιτς και Ραφαέλ Ναδάλ).

Ο Λαβέρ κέρδισε επίσης οκτώ τίτλους Pro Slam, συμπεριλαμβανομένου του pro Grand Slam[12][13] το 1967, και κατέκτησε πέντε τίτλους Davis Cup για την Αυστραλία σε μια εποχή που το Davis Cup θεωρούνταν το ίδιο σημαντικό με τα τέσσερα μεγάλα τουρνουά.[14]

Σήμερα, προς τιμήν του, το όνομά του φέρουν τόσο το τουρνουά Laver Cup, όσο και η Rod Laver Arena της Μελβούρνης (Australian Open).[15]

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Barrett, John· Maskell, Dan (1989). Oh, I say!. London: Fontana. ISBN 0-00-637434-4. 
  • FitzSimons, Peter (2006). Great Australian Sports Champions. Harper Collins Publishers. ISBN 0-7322-8517-8. 
  • Bercow, John (2014). Tennis Maestros: The Twenty Greatest Male Tennis Players of All Time, Biteback Publishing, ASIN: B00KPSCV40
  • Bellamy, Rex (1990). Love Thirty. Three Decades of Champions.
  • Collins, Bud· Laver, Rodney George (1973). The Education of a Tennis Player. New York: Simon and Schuster. ISBN 0-671-21533-7. 
  • Deford, Frank· Kramer, Jack (1979). The Game: My 40 Years in Tennis. New York: Putnam. ISBN 0-399-12336-9. 
  • Heldman, Julius. The Style of Rod Laver. In Phillips, Caryl (1999). The Right Set: A Tennis AnthologyΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. New York: Vintage Books. ISBN 0-375-70646-1. 
  • Laver, Betty (2001). Rod Laver: The Red-headed Rocket from Rockhampton. Gladstone, Qld: Betty Laver. ISBN 0-9579932-0-X. 
  • McCauley, Joe (2003). The History of Professional Tennis. Windsor: The Short Run Book Company Limited. 
  • Newcombe, John; Writer, Larry (2002). Newk – Life on and Off the Court.
  • Sutter, Michel (1992). Vainqueurs-Winners 1946–1991 (forewords by Arthur Ashe and Mark Miles).
  • Trengove, Alan (2003). Advantage Australia. Rod Laver and Margaret Court: Legends of the Grand Slam.
  • Laver, Rod· Writer, Larry (2014). Rod Laver : An Autobiography. London: Allen & Unwin. ISBN 978-1-76011-124-3. OCLC 887686666. 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Lance Tingay: «100 years of Wimbledon» (Αγγλικά) Guinness Superlatives. London Borough of Enfield. 1977. σελ. 200.
  2. ↑ 2,0 2,1 www.nndb.com/lists/504/000063315/.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6bq65mk. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ www.smh.com.au/rugby-league/league-news/beetson-farewelled-with-tears-and-cheers-20111208-1om3d.html.
  5. ↑ espn.go.com/tennis/story/_/id/12149924/roger-federer-records-1000th-career-match-win-claims-brisbane-international-title.
  6. ↑ espn.go.com/tennis/story/_/id/8628923/mary-laver-wife-tennis-great-rod-laver-dies-84.
  7. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/147012. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. ↑ (Αγγλικά) Australian Honours Search Facility. honours.pmc.gov.au/honours/awards/1152654.
  9. ↑ www.itftennis.com/en/about-us/itf-events/itf-world-champions-awards/chatrier-award/. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2023.
  10. ↑ artsandculture.google.com/story/australian-tennis-hall-of-fame-tennis-australia/-wWRj7NgH4tbKw. Ανακτήθηκε στις 22  Νοεμβρίου 2023.
  11. ↑ «The Greenville News, 24 October 1962». newspapers.com. 
  12. ↑ Dave Anderson (30 Αυγούστου 2009). «The Greatest? Don't Forget Laver's Lost Years». The New York Times. 
  13. ↑ «Rod Laver: Hall of Famers Inductee». tennisfame.com. International Tennis Hall of Fame. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2016. 
  14. ↑ Tignor, Steve (6 Δεκεμβρίου 2013). «40 Years Ago: Look Out, Cleveland». tennis.com. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2015. 
  15. ↑ «Dynamic Doubles Duo: Roger Federer, Rafael Nadal to team up in inaugural Laver Cup». Tennis.com. 24 Αυγούστου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Rod Laver στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ροντ_Λαβέρ&oldid=10679430"