Χάρολντ Πίντερ

Χάρολντ Πίντερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Harold Pinter (Αγγλικά)
Γέννηση	10 Οκτωβρίου 1930[1] Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο[1]
Θάνατος	24 Δεκεμβρίου 2008 (78 ετών)[1] Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο[1]
Αιτία θανάτου	καρκίνος του ήπατος
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο Κένσαλ Γκριν[2]
Ψευδώνυμο	David Baron[3]
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένο Βασίλειο
Θρησκεία	αθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[4][5]
Σπουδές	Κεντρική Σχολή Ομιλίας και Δράματος[6] Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου (έως 1949)[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	θεατρικός συγγραφέας[8] ηθοποιός[8] σκηνοθέτης κινηματογράφου σεναριογράφος[9] συγγραφέας θεατρικός σκηνοθέτης ποιητής[10][8] μυθιστοριογράφος[11] σκηνοθέτης[8][12]
Αξιοσημείωτο έργο	The Room Πάρτι γενεθλίων The Dumb Waiter Ο επιστάτης
Περίοδος ακμής	1947 - 2003
Οικογένεια
Σύζυγος	Vivien Merchant (1956–1980)[13] Antonia Fraser (1980–2008)[13][14]
Τέκνα	Daniel Brand[13]
Γονείς	Jack Haim Pinter[13] και Frances Moskowitz[13]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (2005)[15][16] Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής Βραβεία Ολίβιε Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας Hermann Kesten Prize βραβείο Φραντς Κάφκα (2005) λογοτεχνικό βραβείο Αμέρικα (1995) Sretenje Order Companion of Honour Εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας Κρατικό Βραβείο της Αυστρίας για την Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία (1973)[17] Society of London Theatre Special Award Critics' Circle Award for Distinguished Service to the Arts Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου (2006)
Ιστότοπος
www.haroldpinter.org
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Χάρολντ Πίντερ (αγγλικά: Harold Pinter‎‎, 10 Οκτωβρίου 1930 - 24 Δεκεμβρίου 2008) ήταν Άγγλος συγγραφέας θεατρικών έργων και θεατρικός σκηνοθέτης. Έγραψε έργα για θέατρο, ραδιόφωνο, τηλεόραση και ταινίες. Το πρώιμο έργο του συνδέεται με το θέατρο του παραλόγου. Το 2005 κέρδισε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας καθώς και το Βραβείο Φραντς Κάφκα.

Ήταν γνωστός επίσης για τον πολιτικό του ακτιβισμό και την αντίθεσή του στην Αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν και τον Πόλεμο στο Ιράκ. Πέθανε από καρκίνο του ήπατος.

Ο Πίντερ γεννήθηκε το 1930 στο Χάκνεϋ του Λονδίνου από Εβραίους γονείς εργατικής τάξης. Έλαβε την εκπαίδευσή του στο Hackney Downs Grammar School και για σύντομο χρονικό διάστημα, στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου. Σε νεαρή ηλικία δημοσίευσε ποίηση.

Ο Πίντερ ξεκίνησε να δουλεύει στο θέατρο ως ηθοποιός, με το ψευδώνυμο Ντέιβιντ Μπάρον. Το πρώτο θεατρικό του έργο, Το Δωμάτιο, πρωτοπαρουσιάστηκε από φοιτητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ το 1957.

Το δεύτερο έργο του (το οποίο είναι ένα από τα πλέον γνωστά του), Πάρτι Γενεθλίων (1958), γνώρισε αρχικά παταγώδη αποτυχία, μολονότι απέσπασε θετική κριτική από τον διακεκριμένο θεατρικό κριτικό των Sunday Times Χάρολντ Χόμπσον. Μετά ωστόσο από την επιτυχία του The Caretaker το 1960, το οποίο τον καθιέρωσε, το Πάρτι Γενεθλίων παίχτηκε ξανά και κέρδισε καλή υποδοχή.

Τα έργα αυτά, καθώς και άλλες πρώιμες δουλειές όπως το The Homecoming (1964), έχουν λάβει τον τίτλο από μερικούς ως κωμωδία της απειλής. Συχνά εκκινούν από μία φαινομενικά αθώα κατάσταση, και την αποκαλύπτουν ως απειλητική και παράλογη εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο δρουν οι χαρακτήρες, τρόπο ο οποίος μπορεί να φαίνεται ανεξήγητος και στο κοινό, αλλά και μερικές φορές και στους άλλους χαρακτήρες. Το έργο του Πίντερ έχει σημαδευτεί από την επιρροή που του άσκησε από τα πρώτα έργα ο Σάμιουελ Μπέκετ, και οι δύο άντρες συνδέθηκαν με μακροχρόνια φιλία.

Ο Πίντερ άρχισε να σκηνοθετεί πιο συχνά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, και το 1973 έγινε συνεργάτης σκηνοθέτης στο Εθνικό Θέατρο. Τα μεταγενέστερα έργα του τείνουν να είναι βραχύτερα, συχνά με την εμφάνιση αλληγοριών καταπίεσης. Αρκετές φορές έχει εμφανιστεί ο ίδιος στο θεατρικό σανίδι, με τελευταία το 2001 σε δικό του έργο.

Το 2005 ανακοίνωσε πως αποσύρεται από τη συγγραφή θεατρικών έργων για να αφοσιωθεί στην πολιτική εκστρατεία.

Το 1985 ο Πίντερ, μαζί με τον Αμερικανό θεατρικό συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ, ταξίδευσε στην Τουρκία, όπου συνάντησε πολλά θύματα πολιτικής καταπίεσης. Σε μια τελετή της Αμερικανικής πρεσβείας που τιμούσε τον Μίλερ, ο Πίντερ αντί να ανταλλάξει τα συνήθη αστεία, μίλησε για ανθρώπους στους οποίους διοχετεύεται ηλεκτρικό ρεύμα στα γεννητικά τους όργανα, γεγονός που οδήγησε στο να τον εκδιώξουν κακήν κακώς. (Σε υποστήριξή του ο Μίλερ έφυγε κι αυτός από την πρεσβεία.) Η εμπειρία του Πίντερ για την καταπίεση στην Τουρκία και η καταστολή της Κουρδικής γλώσσας τον ενέπνευσε για το θεατρικό του έργο του 1988 Mountain Language.

Ο Πίντερ αντετάχθη στον βομβαρδισμό της Σερβίας, στην Αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν και στην εισβολή στο Ιράκ το 2003. Απεκάλεσε τον πρόεδρο Μπους μαζικό δολοφόνο και τον Τόνυ Μπλερ "απατεώνα ηλίθιο". Συχνά, σε Βρετανικές εφημερίδες δημοσιεύονταν επιστολές του με πολιτικό περιεχόμενο. Είχε παρομοιάσει την κυβέρνηση Μπους με την Ναζιστική Γερμανία του Αδόλφου Χίτλερ, λέγοντας πως οι ΗΠΑ επιτίθενται για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυριαρχίας ενω το Αμερικανικό κοινό και ο "μαζικός δολοφόνος" του Ηνωμένου Βασιλείου κάθονται και παρακολουθούν. [1]

Ο Πίντερ υπήρξε μαχητής της ελευθερίας της έκφρασης για πολλά χρόνια μέσα από την σχέση του με το International PEN. Το 1985, μαζί με τον Αμερικανό συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ πήγε σε μια αποστολή Επιτροπής του International PEN-Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι στην Τουρκία για να διερευνήσει και να διαμαρτυρηθεί για τα βασανιστήρια φυλακισμένων συγγραφέων.

Ο Πίντερ ήταν επίσης ενεργός αντιπρόσωπος της Εκστρατείας Αλληλεγγύης για την Κούβα (Cuba Solidarity Campaign), μια οργάνωση για την προάσπιση των δικαιωμάτων της Κούβας που εκστρατεύει εναντίον του Αμερικανικού εμπάργκο κατά της χώρας, και μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για την Υπεράσπιση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς (International Committee to Defend Slobodan Milosevic Αρχειοθετήθηκε 2010-10-11 στο Wayback Machine.), μια οργάνωση που έκανε έκκληση για την απελευθέρωση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Είχε υπάρξει επίσης επικριτής της Μάργκαρετ Θάτσερ και του Ρόναλντ Ρίγκαν.

Στις 13 Οκτωβρίου 2005 η Σουηδική Ακαδημία ανακοίνωσε πως ο Πίντερ είναι ο αποδέκτης του Βραβείου Νομπέλ Λογοτεχνίας για το 2005, δηλώνοντας πως "στα έργα του αποκαλύπτει τον γκρεμό κάτω από την καθημερινή μωρολογ��α και σπρώχνει προς τα κλειστά δωμάτια της καταπίεσης"^[18].

Όλως περιέργως την ίδια μέρα με την ανακοίνωση της βράβευσης ένα καλωδιακό τηλεοπτικό κανάλι ανακοίνωσε λανθασμένα πως ο Πίντερ είχε πεθάνει.

Ο Πίντερ είχε επίσης τιμηθεί με διάφορους τίτλους στην πατρίδα του (και με το βραβείο Ντέιβιντ Κοέν) ενώ είχε απαρνηθεί τον τίτλο του ιππότη.

• The Room (1957) Το δωμάτιο
• The Birthday Party (1957) Πάρτι γενεθλίων
• The Dumb Waiter (1957) Το βουβό γκαρσόνι
• A Slight Ache (1958) Ασήμαντος πόνος
• The Hothouse (1958)
• The Caretaker (1959) Ο επιστάτης
• A Night Out (1959)
• Night School (1960) Νυχτερινό σχολείο
• The Dwarfs (1960) Οι νάνοι
• The Collection (1961) Η συλλογή
• The Lover (1962) Ο εραστής
• Tea Party (1964) Το πάρτι
• The Homecoming (1964) Επιστροφή
• The Basement (1966) Το υπόγειο
• Landscape (1967) Τοπίο
• Silence (1968) Σιωπή
• Old Times (1970) Παλιοί καιροί
• Monologue (1972) Μονόλογος
• No Man's Land (1974) Νεκρή ζώνη
• Betrayal (1978) Προδοσία
• Family Voices (1980) Οικογενειακές φωνές
• Other Places (1982) Άλλοι τόποι
• A Kind of Alaska (1982) Ένα είδος Αλάσκας
• Victoria Station (1982) Σταθμός Βικτόρια
• One For The Road (1984) Ένα ακόμα και φύγαμε
• Mountain Language (1988) Βουνίσια γλώσσα
• The New World Order (1991)
• Party Time (1991)
• Moonlight (1993) Φεγγαρόφωτο
• Ashes to Ashes (1996) Τέφρα και σκιά
• Celebration (1999) Επέτειος
• Remembrance of Things Past (2000)

• The Black and White (1959)
• Trouble in the Works (1959)
• Last to Go (1959)
• Request Stop (1959)
• Special Offer (1959)
• That's Your Trouble (1959)
• That's All (1959)
• Interview (1959
• Applicant (1959)
• Dialogue Three (1959)
• Night (1969)
• Precisely (1983)
• Press Conference (2002)

• Voices (2005)

• The Caretaker (1963)
• The Servant (1963)
• The Pumpkin Eater (1963)
• The Quiller Memorandum (1965)
• Accident (1966)
• The Birthday Party (1967)
• The Go-Between (1969)
• The Homecoming (1969)
• Langrishe Go Down (1970) (προσαρμοσμένο για τηλεόραση το 1978)
• The Proust Screenplay (1972)
• The Last Tycoon (1974)
• The French Lieutenant's Woman (1981)
• Betrayal (1981)
• Victory (1982)
• Turtle Diary (1984)
• The Handmaid's Tale (1987)
• Reunion (1988)
• Heat of the Day (1988)
• Comfort of Strangers (1989)
• The Trial (1989)
• The Dreaming Child (1997)
• The Tragedy of King Lear (2000)

• Kullus (1949)
• The Dwarfs (1952-56)
• Latest Reports from the Stock Exchange (1953)
• The Black and White (1954-55)
• The Examination (1955)
• Tea Party (1963)
• The Coast (1975)
• Problem (1976)
• Lola (1977)
• Short Story (1995)
• Girls (1995)
• Sorry About This (1999)
• God's District (1997)
• Tess (2000)
• Voices in the Tunnel (2001)

• Poems (1971)
• I Know the Place (1977)
• Poems and Prose 1949-1977 (1978)
• Ten Early Poems (1990)
• 100 Poems by 100 Poets (1992)
• Collected Poems and Prose (1995)
• "The Disappeared" and Other Poems (2002)
• War (2003)

Μεταξύ άλλων στα ελληνικά έχουν κυκλοφόρήσει τα:

• Πάρτυ Γενεθλίων (εκδόσεις Δωδώνη) (μετάφραση: Παύλος Μάτεσις)
• Η Συλλογή – Ο Εραστής (εκδόσεις Δωδώνη) (μτφρ: Παύλος Μάτεσις)
• Παλιοί Καιροί – Ένα Ακόμα Και Φύγαμε (εκδόσεις Δωδώνη) (μτφρ: Μάγια Λυμπεροπούλου)
• Ο Επιστάτης (εκδόσεις Κακουλίδης) (μτφρ: Κώστας Σταματίου)
• Οι Νάνοι (εκδόσεις Καστανιώτης) (μτφρ: Παύλος Μάτεσις)
• Προδοσία (εκδόσεις Δωδώνη) (μτφρ: Μάριος Πλωρίτης)
• Τέφρα και Σκιά (εκδόσεις Καστανιώτης) (μτφρ: Τζένη Μαστοράκη)
• Τοπίο και Σιωπή (εκδόσεις Λαβύρινθος) (μτφρ: Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλλη)
• Πόλεμος (εκδόσεις Αιώρα) (μτφρ: Τάνια Παπαδοπούλου)
• Ποιήματα 1948-2004 (εκδόσεις Κέδρος) (μτφρ: Νίνος Φενέκ Μικελίδης)

Κατάλογος ελληνικών θεατρικών παραστάσεων που βασίστηκαν σε έργα του Χ. Πίντερ.

• Επίσημο site του Χάρολντ Πίντερ
• Site Νομπέλ βιο-βιβλιογραφία
• Ο Πίντερ επιχειρηματολογεί εναντίον του πολέμου στο Ιράκ Δεκέμβριος 2002
• Ο Πίντερ υπερασπίζεται την Κούβα 1996
• Ο Πίντερ επιτίθεται εναντίον της ‘Ναζιστικής Αμερικής’ και του ‘απατεώνα ηλίθιου’ Blair από τους Angelique Chrisafis και Imogen Tilden, εκδόθηκε στο The Guardian 11 Ιουνίου 2003.
• Η Αμερικάνικη κυβέρνηση είναι ένα αιμοδιψές άγριο ζώο Αρχειοθετήθηκε 2008-05-11 στο Wayback Machine. εντιτόριαλ από τον Χάρολντ Πίντερ, από την The Daily Telegraph, 12 Νοεμβρίου 2002.
• Η International PEN Συγχαίρει τον Πίντερ^{[νεκρός σύνδεσμος]}