Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Intermarium

Δεν έχετε την άδεια να τροποποιήσετε αυτή τη σελίδα, για τον ακόλουθο λόγο:
Η διεύθυνση IP σας βρίσκεται σε ένα εύρος που έχει αποκλειστεί σε όλα τα wiki του Ιδρύματος Wikimedia.
Ο αποκλεισμός έγινε από ‪EPIC‬ . Ο λόγος που δίνεται είναι Open proxy/Webhost: See the help page if you are affected .
Έναρξη αποκλεισμού: 08:48, 2 Ιουλίου 2024
Λήξη αποκλεισμού: 08:48, 2 Ιουλίου 2025
Η τρέχουσα διεύθυνση IP σας είναι 206.189.44.186 . Το αποκλεισμένο εύρος είναι 206.189.32.0/20 .
Παρακαλούμε συμπεριλάβετε τις παραπάνω λεπτομέρειες σε όποια ερωτήματα κάνετε. Εάν πιστεύετε ότι έχετε αποκλειστεί κατά λάθος, μπορείτε να βρείτε πρόσθετες πληροφορίες και οδηγίες στην παγκόσμια πολιτική No open proxies παγκόσμια πολιτική.
Διαφορετικά, για να συζητήσετε τον αποκλεισμό, παρακαλούμε αναρτήστε ένα αίτημα για έλεγχο στο Meta-Wiki. ⧼wikimedia-globalblocking-blockedtext-mistake- email-steward⧽
Μπορείτε να δείτε και να αντιγράψετε τον κώδικα της σελίδας:
[[Αρχείο:Intermarium.png|μικρογραφία| Το σχέδιο Intermarium του [[Γιούζεφ Πιουσούτσκι]] μετά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], που κυμαίνεται από τη [[Βαλτική Θάλασσα]] στα βόρεια έως τη [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσόγειο]] και τη [[Μαύρη Θάλασσα]] στο νότο. Με ανοιχτό πράσινο: ανατολικά τμήματα της ουκρανικής και της λευκορωσικής γης που ενσωματώθηκαν στη [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετική Ένωση]] το 1922.]]
Το '''Intermarium''' ({{Προφορά|Ιντερμάριουμ}}, {{Lang-pl|Międzymorze}}) ήταν γεωπολιτικό σχέδιο που σχεδιάστηκε από τον [[Γιούζεφ Πιουσούτσκι]] μετά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] για να ενώσει πρώην εδάφη της [[Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία|Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας]] σε ένα ενιαίο κράτος. Το σχέδιο πέρασε από πολλές επαναλήψεις, μερικές από τις οποίες προέβλεπαν τη συμπερίληψη γειτονικών κρατών. Η προτεινόμενη πολυεθνική πολιτική θα είχε ενσωματώσει εδάφη που βρίσκονται μεταξύ της [[Βαλτική Θάλασσα|Βαλτικής]], της [[Μαύρη Θάλασσα|Μαύρης]] και της [[Αδριατική Θάλασσα|Αδριατικής Θάλασσας]], εξ ου και η ονομασία ''Intermarium'' ([[Λατινική γλώσσα|λατινικά]] για «Μεταξύ Θαλασσών»).

Μελλοντικά μια [[Ομοσπονδιακό κράτος|ομοσπονδία]]<ref>Richard K Debo, ''Survival and Consolidation: The Foreign Policy of Soviet Russia, 1918–1921'', McGill-Queen's Press, 1992, {{ISBN|0-7735-0828-7}}, p. 59.</ref><ref>James H. Billington, ''Fire in the Minds of Men'', Transaction Publishers, {{ISBN|0-7658-0471-9}}, p. 432</ref><ref>David Parker, ''The Tragedy of Great Power Politics'', W. W. Norton & Company, 2001, {{ISBN|0-393-02025-8}}, p.194</ref> χωρών της [[Κεντρική Ευρώπη|Κεντρικής]] και [[Ανατολική Ευρώπη|Ανατολικής]] [[Ευρώπη|Ευρώπης]], το σχέδιο Intermarium μετά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] που ακολούθησε ο Πιουσούτσκι επεδίωξε να προσλάβει στην προτεινόμενη ομοσπονδία τα [[Βαλτικά κράτη|κράτη της Βαλτικής]] ([[Λιθουανία]], [[Λετονία]], [[Εσθονία]]), τη [[Φινλανδία]],<ref>Mark Hewitson, Matthew D'Auria ''Europe in Crisis: Intellectuals and the European Idea, 1917–1957'', 2012, p. 191 "...&nbsp;of the other national movements that had found themselves included in Piłsudski's project, especially the Lithuanians. ... The somewhat nostalgic image of 'Intermarium', the land of cultural and historical diversity destroyed by the wave of&nbsp;..."</ref> τη [[Λαϊκή Δημοκρατία της Λευκορωσίας|Λευκορωσία]], την [[Λαϊκή Δημοκρατία της Ουκρανίας|Ουκρανία]], την [[Βασίλειο της Ουγγαρίας (1920-1946)|Ουγγαρία]], τη [[Βασίλειο της Ρουμανίας|Ρουμανία]], τη [[Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας|Γιουγκοσλαβία]] και την [[Πρώτη Τσεχοσλοβακική Δημοκρατία|Τσεχοσλοβακία]].<ref>Miloslav Rechcígl, ''Studies in Czechoslovak history'', Czechoslovak Society of Arts and Sciences in America, 1976, Volume 1, p. 282. "This new policy, which was labeled the Intermarium, or Third Europe Project, called for the establishment of&nbsp;..."</ref><ref>Fritz Taubert, "The myth of Munich 1938", 2002 page 351 "...&nbsp;range détente with Germany and in the chance of creating a Polish-led 'Third Europe' or 'Intermarium' as illusory."</ref> Το πολωνικό όνομα ''Międzymorze'' (από ''το między'', «μεταξύ» και ''morze'', «θάλασσα»), που σημαίνει «Μεταξύ Θαλασσών», αποδόθηκε στα [[Λατινική γλώσσα|λατινικά]] ως Intermarium.<ref>Tomasz Piesakowski, ''Akcja niepodległościowa na terenie międzynarodowym, 1945–1990'', 1999, p. 149: {{Lang|pl|"...&nbsp;przyjmując łacińskie określenie 'Intermarium' (Międzymorze). Podkreślano, że 'Intermarium' to nie tylko pojęcie obszaru geopolitycznego zamieszkanego przez 16 narodów, ale idea wspólnoty wszystkich wolnych narodów tego obszaru."}}</ref>

Η προτεινόμενη ομοσπονδία είχε σκοπό να μιμηθεί την [[Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία]], που εκτείνονταν από τη [[Βαλτική Θάλασσα]] έως τη [[Μαύρη Θάλασσα]], η οποία, από τα τέλη του 16ου αιώνα έως τα τέλη του 18ου, είχε ενώσει το [[Στέμμα του Βασιλείου της Πολωνίας|Βασίλειο της Πολωνίας]] και το [[Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας|Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανία]]. Το Intermarium συμπλήρωσε το άλλο [[Γεωπολιτική|γεωπολιτικό]] όραμα του Πιουσούτσκι, τον [[Προμηθεϊσμός|Προμηθεϊσμό]], στόχος του οποίου ήταν η διάσπαση της [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσικής Αυτοκρατορίας]] και η εκποίηση της αυτοκρατορίας των εδαφικών της αποκτήσεων.<ref name="Debo59">"Pilsudski hoped to build not merely a Polish nation state but a greater federation of peoples under the aegis of Poland which would replace Russia as the great power of Eastern Europe. Lithuania, Belorussia and Ukraine were all to be included. His plan called for a truncated and vastly reduced Russia, a plan which excluded negotiations prior to military victory." Richard K Debo, ''Survival and Consolidation: The Foreign Policy of Soviet Russia, 1918–1992'', [https://books.google.com/books?id=gQfUB0CXBO4C&q=excluded+negotiations&pg=PA59 p. 59], McGill-Queen's Press, 1992, {{ISBN|0-7735-0828-7}}.</ref><ref name="Billington1">"Pilsudski's program for a federation of independent states centered on Poland; in opposing the imperial power of both Russia and Germany it was in many ways a throwback to the romantic Mazzinian nationalism of [[Νέα Πολωνία|Young Poland]] in the early nineteenth century." James H. Billington, [https://books.google.com/books?id=a4PRx21WVqMC&q=0765804719 ''Fire in the Minds of Men''], p. 432, Transaction Publishers, {{ISBN|0-7658-0471-9}}</ref>

Το Intermarium έγινε αντιληπτό από ορισμένους [[Λιθουανοί|Λιθουανούς]] ως απειλή για τη νεοσύστατη ανεξαρτησία τους, και από ορισμένους [[Ουκρανοί|Ουκρανούς]] ως απειλή για τις φιλοδοξίες τους για ανεξαρτησία,<ref name="Derh">"The essence of [Józef Piłsudski's 'federalist' program] was that after the overthrow of tsardom and the disintegration of the Russian empire, a large, strong and mighty Poland was to be created in Eastern Europe. It would be the reincarnation of the ''Rzeczpospolita'' on 'federative' principles. It was to include the Polish, Lithuanian, Belarusian and Ukrainian lands. The leading role, of course, was to be given to the Polish ethnic, political, economic and cultural element. ... As such two influential and popular political doctrines with regard to Ukraine—the 'incorporationist' and the 'federalist'—even before the creation of Polish statehood, were based on ignoring the right of the Ukrainian people to self-determination and put forward claims to rule over the Ukrainian territories&nbsp;..." "Ukraine in Polish concepts of foreign policy", in Oleksandr Derhachov (ed.), ''Ukrainian Statehood in the Twentieth Century: Historical and Political Analysis'', Kyiv, 1996, {{ISBN|966-543-040-8}}.</ref><ref name="Szporluk">Roman Szporluk, ''Imperiia ta natsii'', Kyiv, Dukh i Litera, 2001, {{ISBN|966-7888-05-3}}, [http://litopys.org.ua/sporl/sh08.htm section II] {{In lang|uk}}</ref> και ενώ η Γαλλία υποστήριξε την πρόταση, αντιτάχθηκε από τη [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετικό Ένωση]] και από τις περισσότερες δυτικές δυνάμεις.<ref>{{Cite web|url=http://www.unian.info/politics/1110820-intermarium-alliance-will-the-idea-become-reality.html|title=Intermarium Alliance – Will the idea become reality?|website=www.unian.info|accessdate=2015-11-01}}</ref><ref name="Nowak">[http://src-h.slav.hokudai.ac.jp/coe21/publish/no7_ses/chapter12.pdf "Between Imperial Temptation And Anti-Imperial Function In Eastern European Politics: Poland From The Eighteenth To Twenty-First Century"]. [[Andrzej Nowak (historian)|Andrzej Nowak]]. Accessed September 14, 2007.</ref> Μέσα σε δύο δεκαετίες από την αποτυχία του μεγάλου σχεδίου του Πιουσούτσκι, όλες οι χώρες που είχε θεωρήσει ως υποψήφιες για ένταξη στην ομοσπονδία Intermarium είχαν περιέλθει στη [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετική Ένωση]] ή στη [[Ναζιστική Γερμανία]], εκτός από τη Φινλανδία (η οποία υπέστη κάποιες εδαφικές απώλειες στο [[Σοβιετοφινλανδικός πόλεμος του 1939|Χειμερινό Πόλεμος]] 1939-40 με τη Σοβιετική Ένωση).

== Προηγούμενα σχέδια ==
[[Αρχείο:Two-nat.Rep_1386-1434.png|μικρογραφία| Η [[Πολωνική-Λιθουανική Ένωση]] στη μεγαλύτερη έκτασή της, 1386–1434.]]
[[Αρχείο:Polish-Lithuanian_Commonwealth_1635.png|εναλλ.=|μικρογραφία| Η [[Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία]] στη μεγαλύτερη έκτασή της, 1635.]]

=== Κοινοπολιτεία ===
 
Μια [[Πολωνική-Λιθουανική Ένωση]] και [[Συμμαχία|στρατιωτική συμμαχία]] είχαν προκύψει ως αμοιβαία απάντηση στις κοινές απειλές που είχαν θέσει το [[Τευτονικό Τάγμα]], η [[Χρυσή Ορδή]] και το [[Μοσχοβία|Μεγάλο Δουκάτο της Μόσχας]]. Η συμμαχία ιδρύθηκε για πρώτη φορά το 1385, από την [[Ένωση του Κρέβο]],<ref>{{Cite web|url=https://polishhistory.pl/union-of-krewo-act-of-kreva/|title=Union of Krewo (Act of Kreva)|ημερομηνία=2022-08-13|website=Polish History|language=en-US|accessdate=2023-02-24}}</ref> που επικυρώθηκε με το γάμο της Πολωνής Βασίλισσας [[Γιαντβίγκα της Πολωνίας|Γιαντβίγκα]] και του Μεγάλου Δούκα της Λιθουανίας [[Βλαδίσλαος Β΄ Γιαγκέλο|Γιογκάιλα]], ο οποίος έγινε βασιλιάς Βλαδίσλαος Β΄ Γιαγκέλο της Πολωνίας.

Μια μακροβιότερη ομοσπονδία δημιουργήθηκε στη συνέχεια το 1569 με τη μορφή της [[Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία|Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας]], μια ρύθμιση που κράτησε μέχρι το 1795, δηλαδή μέχρι τον [[Τρίτος διαμελισμός της Πολωνίας|τρίτο διαμελισμό της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας]].

Η Πολωνική-Λιθουανική συμμαχία διήρκεσε έτσι συνολικά 410 χρόνια και αποτελούσε κατά καιρούς το μεγαλύτερο κράτος στην [[Ευρώπη]].

Υπό την Κοινοπολιτεία, υποβλήθηκαν προτάσεις για τη δημιουργία διευρυμένων κρατών, [[Πολωνική-Λιθουανική-Μοσχοβίτικη Κοινοπολιτεία]] ή [[Πολωνική-Λιθουανική-Ρουθηνική Κοινοπολιτεία]]. Αν και η Κοινοπολιτεία έλεγχε προσωρινά τμήματα της Ρωσίας και κυβερνούσε μεγάλο μέρος της Ρουθηνίας για αιώνες, αυτές οι προτάσεις δεν εφαρμόστηκαν ποτέ σε συνταγματικό επίπεδο.

=== Σχέδιο του Τσαρτορίσκι ===
Μεταξύ των εξεγέρσεων του [[Νοεμβριανή Εξέγερση|Νοεμβρίου]] και του [[Ιανουαριανή Εξέγερση|Ιανουαρίου]], την περίοδο μεταξύ 1832 και 1861, η ιδέα της αναγέννησης μιας αναγεννηθείσας Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας υποστηρίχθηκε από τον Πρίγκιπα [[Άνταμ Γέζι Τσαρτορίσκι]], που κατοικούσε εξόριστος στο [[Hôtel Lambert]] στο [[Παρίσι]].<ref>[[Marian Kamil Dziewanowski]], "''Polski pionier zjednoczonej Europy''" ("A Polish Pioneer of a United Europe"), ''[[Gwiazda Polarna]]'' (Pole Star), Sept. 17, 2005, pp. 10–11.</ref>

Στα νιάτα του, ο Τσαρτορίσκι είχε πολεμήσει εναντίον της Ρωσίας στον [[Πολωνο-Ρωσικός Πόλεμος του 1792|Πολωνο-Ρωσικό Πόλεμο του 1792]]. Θα το είχε ξανακάνει στην [[Εξέγερση του Κοστσιούσκο]] του 1794, αν δεν είχε συλληφθεί στις [[Βρυξέλλες]] καθώς επέστρεφε στην Πολωνία. Στη συνέχεια, το 1795, αυτός και ο μικρότερος αδερφός του είχαν διαταχθεί να εισέλθουν στον [[Ρωσικός αυτοκρατορικός στρατός|Ρωσικό Αυτοκρατορικό Στρατό]] και η [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Μεγάλη Αικατερίνη]] είχε εντυπωσιαστεί τόσο ευνοϊκά μαζί τους που τους είχε αποκαταστήσει μέρος των κατασχεμένων κτημάτων τους. Ο Άνταμ Τσαρτορίσκι υπηρέτησε στη συνέχεια τους Ρώσους Αυτοκράτορες [[Παύλος Α΄ της Ρωσίας|Παύλο Α΄]] και [[Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας|Αλέξανδρο Α΄]] ως διπλωμάτης και υπουργός Εξωτερικών, ιδρύοντας έναν αντιγαλλικό συνασπισμό κατά τη διάρκεια των [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντειων Πολέμων]]. Ο Τσαρτορίσκι, ένας από τους ηγέτες της Πολωνικής [[Νοεμβριανή Εξέγερση|Νοεμβριανής Εξέγερσης]] του 1830, είχε καταδικαστεί σε θάνατο μετά την καταστολή της από τη Ρωσία, αλλά τελικά του επετράπη να εξοριστεί στη Γαλλία.

Στο Παρίσι, ο «οραματιστής»<ref>"The Prince [Czartoryski] thus shows himself a ''visionary'' (emphasis added], the outstanding Polish statesman of the period between the November and January Uprisings." [[Marian Kamil Dziewanowski|Dziewanowski]], "''Polski pionier zjednoczonej Europy''," p. 11.</ref> πολιτικός και πρώην φίλος, έμπιστος και ''[[de facto]]'' υπουργός Εξωτερικών του [[Αυτοκράτορας|αυτοκράτορα]] της Ρωσίας [[Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας|Αλέξανδρου Α΄]], ενήργησε ως «μη εστεμμένος βασιλιάς και ανομολόγητος υπουργός Εξωτερικών» μιας ανύπαρκτης Πολωνίας.<ref>[[Marian Kamil Dziewanowski|Dziewanowski]], "''Polski pionier zjednoczonej Europy''," p. 10.</ref>

Στο βιβλίο του ''Essai sur la diplomatie'' (Δοκίμιο για τη Διπλωματία), που ολοκληρώθηκε το 1827 αλλά δημοσιεύτηκε μόλις το 1830, ο Τσαρτορίσκι παρατήρησε ότι, «Έχοντας επεκτείνει την ταλάντευσή της νότια και δυτικά και όντας από τη φύση των πραγμάτων απρόσιτη από την ανατολή και τον βορρά, η Ρωσία γίνεται πηγή συνεχούς απειλής για την Ευρώπη». Υποστήριξε ότι η Ρωσία θα τα κατάφερνε καλύτερα καλλιεργώντας «φίλους παρά σκλάβους». Προσδιόρισε επίσης μια μελλοντική απειλή από την [[Βασίλειο της Πρωσίας|Πρωσία]] και προέτρεψε την ενσωμάτωση της [[Ανατολική Πρωσία|Ανατολικής Πρωσίας]] σε μια αναστημένη Πολωνία.<ref>[[Marian Kamil Dziewanowski| Dziewanowski]], ''Polski pionier zjednoczonej Europy'', p. 10.</ref>

Οι διπλωματικές προσπάθειες του Τσαρτορίσκι προέβλεπαν το έργο του [[Προμηθεϊσμός|Προμηθεϊσμού]] του Πιουσούτσκι για τη σύνδεση των προσπαθειών για την ανεξαρτησία της Πολωνίας με παρόμοια κινήματα άλλων υποταγμένων εθνών στην Ευρώπη, ανατολικά μέχρι τα [[Καύκασος|βουνά του Καυκάσου]], κυρίως στη [[Γεωργία]].<ref>[[Marian Kamil Dziewanowski|Dziewanowski]], "''Polski pionier zjednoczonej Europy''," pp. 10–11.</ref>

Ο Τσαρτορίσκι φιλοδοξούσε πάνω απ' όλα να ανασυστήσει — με τη γαλλική, τη βρετανική και την τουρκική υποστήριξη — ένα είδος «[[Πανσλαβισμός|πανσλαβικής]]» Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας ομοσπονδιακής με τους Τσέχους, Σλοβάκους, Ούγγρους, Ρουμάνους και όλους τους [[Νότιοι Σλάβοι|Νότιους Σλάβους]] της μελλοντικής [[Γιουγκοσλαβία|Γιουγκοσλαβίας]]. Η Πολωνία, στην αντίληψή του, θα μπορούσε να μεσολαβήσει στις συγκρούσεις μεταξύ της Ουγγαρίας και των Σλάβων και μεταξύ της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας.<ref name="Europy p. 11">[[M.K. Dziewanowski| Dziewanowski]], "''Polski pionier zjednoczonej Europy''," p. 11.</ref> Το σχέδιο φαινόταν εφικτό<ref>"Adam Czartoryski's great plan, ''which had seemed close to realization'' (emphasis added) during the [[Spring of Nations]] in 1848–49, failed..." [[Marian Kamil Dziewanowski| Dziewanowski]], "''Polski pionier zjednoczonej Europy''," p. 11.</ref> κατά την περίοδο των [[Επαναστάσεις του 1848|εθνικών επαναστάσεων]] το 1848–49, αλλά βασίστηκε στην έλλειψη δυτικής υποστήριξης, στην αδιαλλαξία της Ουγγαρίας προς τους Τσέχους, Σλοβάκους και Ρουμάνους και στην άνοδο του γερμανικού εθνικισμού.<ref>[[M.K. Dziewanowski|Dziewanowski]], "''Polski pionier zjednoczonej Europy''", p. 11.</ref>

Ο [[ιστορικός]] [[Μάριαν Κάμιλ Ντζιεβανόφσκι]] γράφει ότι «η προσπάθεια του Πρίγκιπα αποτελεί έναν ζωτικό σύνδεσμο μεταξύ των [[Οίκος των Γιαγκελλόνων|Γιαγκελλόνων]] (ομοσπονδιακό πρωτότυπο) του 16ου αιώνα και του ομοσπονδιακού-[[Προμηθεϊσμός|προμηθεϊστικού]] προγράμματος του [[Γιούζεφ Πιουσούτσκι]] (ου επρόκειτο να ακολο��θήσει μετά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]])».<ref name="Europy p. 11">[[M.K. Dziewanowski| Dziewanowski]], "''Polski pionier zjednoczonej Europy''," p. 11.</ref>

== ''Międzymorze'' του Πιουσούτσκι ==
[[Αρχείο:Jozef_Pilsudski1.jpg|μικρογραφία| [[Γιούζεφ Πιουσούτσκι]]]]
[[Αρχείο:Intermarium_Polish-Lithuanian_Commonwealth.png|μικρογραφία| Το αρχικό σχέδιο του Πιουσούτσκι για το Intermarium: μια αναστημένη [[Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία]].]]
Ο στρατηγικός στόχος του Γιούζεφ Πιουσούτσκι ήταν να αναστήσει μια σύγχρονη, δημοκρατική μορφή της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας, ενώ εργαζόταν για τη διάλυση της [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσικής Αυτοκρατορίας]], και αργότερα της [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετικής Ένωσης]], στα εθνικά της συστατικά.<ref name="Levy2007">{{Cite book|title=The Intermarium: Wilson, Madison, & East Central European Federalism|last=Jonathan Levy|publisher=Universal-Publishers|isbn=978-1-58112-369-2|date=6 June 2007|pages=166–167|url=https://books.google.com/books?id=wNb4RXDxEt4C&pg=PA166|accessdate=11 April 2011}}</ref> (Το τελευταίο ήταν το έργο του [[Προμηθεϊσμός|Προμηθεϊσμού]]).<ref name="Levy2007" /> Ο Πιουσούτσκι είδε την ομοσπονδία Intermarium ως αντίβαρο στον ρωσικό και γερμανικό [[Ιμπεριαλισμός|ιμπεριαλισμό]].<ref name="Cisek2002">{{Cite book|title=Kościuszko, we are here!: American pilots of the Kościuszko Squadron in defense of Poland, 1919-1921|last=Janusz Cisek|publisher=McFarland|isbn=978-0-7864-1240-2|date=26 September 2002|page=47|url=https://books.google.com/books?id=hNuGZOGk6UoC&pg=PA47|accessdate=11 April 2011}}</ref><ref name="Spero2004">{{Cite book|title=Bridging the European divide: middle power politics and regional security dilemmas|last=Joshua B. Spero|publisher=Rowman & Littlefield|isbn=978-0-7425-3553-4|year=2004|page=36|url=https://books.google.com/books?id=RaLqtGuwyoEC&pg=PA36|accessdate=11 April 2011}}</ref>

Σύμφωνα με τον Ντζιεβανόφσκι, το σχέδιο δεν εκφράστηκε ποτέ με συστηματικό τρόπο, αλλά στηρίχθηκε στα πραγματιστικά ένστικτα του Πιουσούτσκι.<ref>Kenneth F. Lewalski (March 1972). [https://www.jstor.org/stable/1878849 "Review of ''Joseph Pilsudski: A European Federalist, 1918–1922'', by M. K. Dziewanowski"]. ''Journal of Modern History''. Accessed September 16, 2007.</ref> Σύμφωνα με τον Βρετανό μελετητή Τζορτζ Σάνφορντ, περίπου την εποχή του [[Πολωνο-Σοβιετικός Πόλεμος|Πολωνο-Σοβιετικού Πολέμου]] του 1920, ο Πιουσούτσκι αναγνώρισε ότι το σχέδιο δεν ήταν εφικτό.

=== Αντίθεση ===
Το σχέδιο του Πιουσούτσκι αντιμετώπισε την αντίθεση σχεδόν από όλες τις πλευρές. Οι Σοβιετικοί, των οποίων η [[σφαίρα επιρροής]] απειλούνταν άμεσα, εργάστηκαν για να αποτρέψουν την ατζέντα του Intermarium.<ref name="Nowak">[http://src-h.slav.hokudai.ac.jp/coe21/publish/no7_ses/chapter12.pdf "Between Imperial Temptation And Anti-Imperial Function In Eastern European Politics: Poland From The Eighteenth To Twenty-First Century"]. [[Andrzej Nowak (historian)|Andrzej Nowak]]. Accessed September 14, 2007.</ref> Οι Συμμαχικές Δυνάμεις υπέθεσαν ότι ο [[Μπολσεβικισμός]] ήταν μόνο μια προσωρινή απειλή και δεν ήθελαν να δουν τον σημαντικό (από την άποψη της ισορροπίας δυνάμεων) παραδοσιακό σύμμαχό τους, τη Ρωσία, να αποδυναμώνεται. Αγανακτούσαν για την άρνηση του Πιουσούτσκι να βοηθήσει τους [[Λευκός Στρατός|Λευκούς]] συμμάχους τους, αντιμετώπισαν τον Πιουσούτσκι με καχυποψία, έβλεπαν τα σχέδιά του ως μη ρεαλιστικά και προέτρεψαν την Πολωνία να περιοριστεί σε περιοχές ξεκάθαρης πολωνικής εθνότητας.<ref name="WERS">[[Νόρμαν Ντέιβις|Norman Davies]], ''White Eagle, Red Star'', Polish edition, Wydawnictwo Znak, 1997, {{ISBN|83-7006-761-1}}, p.228</ref> Οι Λιθουανοί, που είχαν αποκαταστήσει την ανεξαρτησία τους το 1918, ήταν απρόθυμοι να ενταχθούν. Οι Ουκρανοί, που επιδιώκουν ομοίως την ανεξαρτησία, επίσης φοβήθηκαν ότι η Πολωνία θα μπορούσε να τους υποτάξει ξανά και οι Λευκορώσοι, αν και δεν ενδιαφέρονταν σχεδόν τόσο για την ανεξαρτησία όσο η Ουκρανία, εξακολουθούσαν να φοβούνται την πολωνική κυριαρχία. Οι πιθανότητες για το σχέδιο του Πιουσούτσκι δεν ενισχύθηκαν από μια σειρά πολέμων μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και συνοριακές συγκρούσεις μεταξύ της Πολωνίας και των γειτόνων της σε αμφισβητούμενα εδάφη - τον [[Πολωνο-Σοβιετικός Πόλεμος|Πολωνο-Σοβιετικό Πόλεμο]], τον [[Πολωνο-Λιθουανικός Πόλεμος|Πολωνο-Λιθουανικό Πόλεμο]], τον [[Πολωνο-Ουκρανικός Πόλεμος|Πολωνο-Ουκρανικό Πόλεμο]] και τις [[συνοριακές συγκρούσεις Πολωνίας-Τσεχοσλοβακίας]].

Η ιδέα του Πιουσούτσκι αντιτάχθηκε στην ίδια την Πολωνία, όπου ο ηγέτης της [[Εθνική Δημοκρατία (Πολωνία)|Εθνικής Δημοκρατίας]], [[Ρόμαν Ντμόφσκι]],<ref name="Pacz1">"Pilsudski dreamed of drawing all the nations situated between Germany and Russia into an enormous federation in which Poland, by virtue of its size, would be the leader, while Dmowski wanted to see a unitary Polish state, in which other Slav peoples would become assimilated." Andrzej Paczkowski, [https://books.google.com/books?id=WoKQWem2yl4C&q=0271023082 ''The Spring Will Be Ours: Poland and the Poles from Occupation to Freedom''], p. 10, Penn State Press, 2003, {{ISBN|0-271-02308-2}}</ref> υποστήριξε για μια εθνικά ομοιογενή Πολωνία στην οποία οι μειονότητες θα [[Πολωνοποίηση|πολωνοποιούνταν]].<ref name="BFG">Manfred F. Boemeke, Gerald D. Feldman, Elisabeth Glaser, ''The Treaty of Versailles: A Reassessment After 75 Years'', Cambridge University Press, 1998, {{ISBN|0-521-62132-1}}, [https://books.google.com/books?id=zqj-oHp4KsgC&pg=RA1-PA314 p.314]</ref><ref name="DmowskiQuote">[[Ρόμαν Ντμόφσκι|Roman Dmowski]] has been quoted as saying: "Wherever we can multiply our forces and our civilizational efforts, absorbing other elements, no law can prohibit us from doing so, as such actions are our duty." J. Tomaszewski, {{Lang|pl|Kresy Wschodnie w polskiej mysli politycznej XIX i XX w./Między Polską etniczną a historyczną. Polska myśl polityczna XIX i XX wieku}}, vol. 6, Warsaw, 1988, p. 101. Cited in Oleksandr Derhachov, ''ibid.''</ref> Πολλοί Πολωνοί πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου του Ντμόφσκι, αντιτάχθηκαν στην ιδέα μιας πολυεθνικής ομοσπονδίας, προτιμώντας αντ΄ αυτού να εργαστούν για ένα [[Ενιαίο κράτος|ενιαίο]] πολωνικό [[Έθνος κράτος|έθνος-κράτος]].<ref name="Pacz1" /> Ο Σάνφορντ έχει περιγράψει τις πολιτικές του Πιουσούτσκι μετά την ανάκτηση της εξουσίας του το 1926 πως εστίασαν παρόμοια στην πολωνοποίηση των ανατολικών σλαβικών μειονοτήτων της χώρας και στον συγκεντρωτισμό της εξουσίας.

Ενώ ορισμένοι μελετητές αποδέχονται στην ονομαστική τους αξία τις δημοκρατικές αρχές που διεκδικεί ο Πιουσούτσκι για το ομοσπονδιακό του σχέδιο, άλλοι αντιμετωπίζουν αυτούς τους ισχυρισμούς με σκεπτικισμό, επισημαίνοντας το [[Πραξικόπημα του Μαΐου (Πολωνία)|Πραξικόπημα του Μαΐου το 1926]] όταν ο Πιουσούτσκι ανέλαβε σχεδόν δικτατορικές εξουσίες.<ref name="Billington1">"Pilsudski's program for a federation of independent states centered on Poland; in opposing the imperial power of both Russia and Germany it was in many ways a throwback to the romantic Mazzinian nationalism of [[Νέα Πολωνία|Young Poland]] in the early nineteenth century." James H. Billington, [https://books.google.com/books?id=a4PRx21WVqMC&q=0765804719 ''Fire in the Minds of Men''], p. 432, Transaction Publishers, {{ISBN|0-7658-0471-9}}</ref> Συγκεκριμένα, το σχέδιό του αντιμετωπίζεται αρνητικά από τους περισσότερους Ουκρανούς ιστορικούς, με τον Ολεκσάντρ Ντερχάτσοφ να υποστηρίζει ότι η ομοσπονδία θα είχε δημιουργήσει μια μεγαλύτερη Πολωνία στην οποία τα συμφέροντα των μη Πολωνών, ιδιαίτερα των Ουκρανών, θα είχαν υποβαθμιστεί.<ref name="Derh">"The essence of [Józef Piłsudski's 'federalist' program] was that after the overthrow of tsardom and the disintegration of the Russian empire, a large, strong and mighty Poland was to be created in Eastern Europe. It would be the reincarnation of the ''Rzeczpospolita'' on 'federative' principles. It was to include the Polish, Lithuanian, Belarusian and Ukrainian lands. The leading role, of course, was to be given to the Polish ethnic, political, economic and cultural element. ... As such two influential and popular political doctrines with regard to Ukraine—the 'incorporationist' and the 'federalist'—even before the creation of Polish statehood, were based on ignoring the right of the Ukrainian people to self-determination and put forward claims to rule over the Ukrainian territories&nbsp;..." "Ukraine in Polish concepts of foreign policy", in Oleksandr Derhachov (ed.), ''Ukrainian Statehood in the Twentieth Century: Historical and Political Analysis'', Kyiv, 1996, {{ISBN|966-543-040-8}}.</ref>

Ορισμένοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο Πιουσούτσκι, ο οποίος υποστήριξε ότι «Δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη Πολωνία χωρίς μια ανεξάρτητη Ουκρανία», μπορεί να ενδιαφερόταν περισσότερο για τη διάσπαση της Ουκρανίας από τη Ρωσία παρά για τη διασφάλιση της ευημερίας των Ουκρανών. Δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη για να επεκτείνει τα σύνορα της Πολωνίας στη [[Γαλικία (Ανατολική Ευρώπη)|Γαλικία]] και τη [[Βολυνία]], συντρίβοντας μια [[Λαϊκή Δημοκρατία της Δυτικής Ουκρανίας|ουκρανική απόπειρα αυτοδιάθεσης]] σε αμφισβητούμενα εδάφη ανατολικά του ποταμού [[Μπουκ (ποταμός)|Μπουκ]] που περιείχε σημαντική πολωνική παρουσία (πολωνική πλειοψηφία κυρίως σε πόλεις όπως το [[Λβιβ|Λβουφ]], που περιβάλλονταν από μια αγροτική ουκρανική πλειοψηφία).

Μιλώντας για τα μελλοντικά σύνορα της Πολωνίας, ο Πιουσούτσκι είπε: «Όλα όσα μπορούμε να κερδίσουμε στη Δύση εξαρτώνται από την [[Τριπλή Συνεννόηση|Αντάντ]] — από το βαθμό στον οποίο θα θέλει να πιέσει τη Γερμανία», ενώ στα ανατολικά «υπάρχουν πόρτες που ανοίγουν και κλείνουν και εξαρτάται από το ποιος τις αναγκάζει να ανοίξουν και πόσο μακριά». Στο ανατολικό χάος, οι πολωνικές δυνάμεις ξεκίνησαν να επεκταθούν όσο το δυνατόν περισσότερο. Από την άλλη πλευρά, η Πολωνία δεν είχε κανένα συμφέρον να συμμετάσχει στη δυτική επέμβαση στον [[Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος|Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο]] ή να κατακτήσει την ίδια τη Ρωσία.<ref name="Merejkowsky">Joseph Pilsudski. Interview by [[Dymitr Merejkowsky]], 1921. Translated from the Russian by Harriet E Kennedy B. A. London & Edinburgh, Sampson Low, Marston & Co Ltd 1921. Piłsudski said: "Poland can have nothing to do with the restoration of old Russia. Anything rather than that–even Bolshevism".</ref>

=== Αποτυχία ===
[[Αρχείο:Intermarium_revised.png|μικρογραφία|Το αναθεωρημένο σχέδιο Intermarium του Πιουσούτσκι.]]
[[Αρχείο:Intermarium_third_europe.png|μικρογραφία| Το σχέδιο του [[Γιούζεφ Μπεκ]] για τη συμμαχία «Τρίτη Ευρώπη» της Πολωνίας, της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας.]]
Μετά τον [[Πολωνο-Σοβιετικός Πόλεμος|Πολωνο-Σοβιετικό Πόλεμο]] (1919-1921) και την ίδρυση της [[Ουκρανική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία|Ουκρανικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας]], η ιδέα του Πιουσούτσκι για μια ομοσπονδία χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, βασισμένη σε έναν Πολωνο-Ουκρανικό άξονα, έχασε κάθε πιθανότητα υλοποίησης.

Στη συνέχεια, ο Πιουσούτσκι σκέφτηκε μια ομοσπονδία ή συμμαχία με τα κράτη της [[Βαλτικά κράτη|Βαλτικής]] και των [[Βαλκάνια|Βαλκανίων]]. Αυτό το σχέδιο προέβλεπε μια ένωση στην [[Κεντρική Ευρώπη]], που θα περιελάμβανε την Πολωνία, την [[Τσεχοσλοβακία]], το [[Βασίλειο της Ουγγαρίας (1920-1946)|Βασίλειο της Ουγγαρίας]], τη [[Σκανδιναβία]], τα κράτη της Βαλτικής, το [[Βασίλειο της Ιταλίας]], το [[Βασίλειο της Ρουμανίας]], το [[Βασίλειο της Βουλγαρίας]], τη [[Γιουγκοσλαβία]] και το [[Βασίλειο της Ελλάδας]] — εκτείνοντας έτσι όχι μόνο δυτικά-ανατολικά από τη Βαλτική στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά βορρά-νότο από από τον [[Αρκτικός Ωκεανός|Αρκτικό Ωκεανό]] έως τη [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσόγειο Θάλασσα]]. Αυτό το σχέδιο απέτυχε επίσης: η Τσεχοσλοβακία και η Λιθουανία είχαν δυσπιστία για την Πολωνία και ενώ είχε σχετικά καλές σχέσεις με τις άλλες χώρες, είχαν εντάσεις με τους γείτονές τους, καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατο να δημιουργηθεί στην [[Κεντρική Ευρώπη]] ένα μεγάλο μπλοκ χωρών που όλες είχαν καλές σχέσεις μεταξύ τους. Τελικά, στη θέση μιας μεγάλης ομοσπονδίας, ιδρύθηκε μόνο μια Πολωνο-Ρουμανική συμμαχία, ξεκινώντας το 1921.<ref>Hugh Ragsdale, ''The Soviets, the Munich Crisis, and the Coming of World War II'', Cambridge University Press, Cambridge {{ISBN|0-521-83030-3}}
</ref> Συγκριτικά, η Τσεχοσλοβακία είχε μεγαλύτερη επιτυχία με τη [[Μικρή Αντάντ]] της (1920–1938) με τη Ρουμανία και τη Γιουγκοσλαβία, υποστηριζόμενη από τη Γαλλία.

Ο Πιουσούτσκι πέθανε το 1935. Μια μεταγενέστερη, πολύ μειωμένη εκδοχή της ιδέας του επιχείρησε ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών του [[Μεσοπόλεμος|Μεσοπολέμου]], [[Γιούζεφ Μπεκ]], προστατευόμενος του Πιουσούτσκι. Η πρότασή του, στα τέλη της δεκαετίας του 1930, για μια «Τρίτη Ευρώπη» —μια συμμαχία της Πολωνίας, της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας — κέρδισε ελάχιστα έδαφος πριν την έναρξη του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Η ιδέα της Τρίτης Ευρώπης του Μπεκ απέτυχε να επιτύχει κάποια έλξη επειδή η Γερμανία ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και ολόκληρη η Ανατολική Ευρώπη κυριαρχούνταν οικονομικά από το ''Ράιχ''.<ref name="green">{{Cite book|title=Origins of the Second World War Reconsidered A.J.P. Taylor and the Historians|first=Sean|last=Greenwood|publisher=Taylor & Francis|isbn=9781134714186|date=2002|chapter=Danzig: the phantom crisis, 1939|editor-last=Gordon Martel|location=London|page=227}}</ref> Για οικονομικούς λόγους, υπήρχε μια τάση στην Ανατολική Ευρώπη να ακολουθήσει την ηγεσία του Βερολίνου και όχι της Βαρσοβίας.<ref name="green" />

Παραβλέποντας το [[Σοβιετικό-Πολωνικό σύμφωνο μη επίθεσης]] του 1932, η [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετική Ένωση]] συμμάχησε με τη [[Ναζιστική Γερμανία]] για να διαιρέσει την [[Κεντρική Ευρώπη|Κεντρική]] και [[Ανατολική Ευρώπη]] μεταξύ τους.<ref name="Intermarium">[[Marek Jan Chodakiewicz]], ''Intermarium: The Land between the Black and Baltic Seas''. Transaction: [[New Brunswick, New Jersey]], 2012.</ref> Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς, ήταν η αποτυχία να δημιουργηθεί ένα ισχυρό αντίβαρο στη Γερμανία και τη Σοβιετική Ένωση, όπως πρότεινε ο Πιουσούτσκι, που καταδίκασε τις υποψήφιες χώρες μέλη του Intermarium στη μοίρα τους στο [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]].<ref name="Cisek2002">{{Cite book|title=Kościuszko, we are here!: American pilots of the Kościuszko Squadron in defense of Poland, 1919-1921|last=Janusz Cisek|publisher=McFarland|isbn=978-0-7864-1240-2|date=26 September 2002|page=47|url=https://books.google.com/books?id=hNuGZOGk6UoC&pg=PA47|accessdate=11 April 2011}}</ref><ref name="Spero2004">{{Cite book|title=Bridging the European divide: middle power politics and regional security dilemmas|last=Joshua B. Spero|publisher=Rowman & Littlefield|isbn=978-0-7425-3553-4|year=2004|page=36|url=https://books.google.com/books?id=RaLqtGuwyoEC&pg=PA36|accessdate=11 April 2011}}</ref><ref name="Petersen2011-2">
{{Cite book|title=The World Island: Eurasian Geopolitics and the Fate of the West|last=Alexandros Petersen|publisher=ABC-CLIO|isbn=978-0-313-39137-8|date=18 February 2011|pages=77–78|url=https://books.google.com/books?id=PZDriQW8DHIC&pg=PA78|accessdate=12 April 2011}}
</ref><ref name="Petersen2011">
{{Cite book|title=The World Island: Eurasian Geopolitics and the Fate of the West|last=Alexandros Petersen|publisher=ABC-CLIO|isbn=978-0-313-39137-8|date=18 February 2011|page=153|url=https://books.google.com/books?id=2QwHa1iec-0C&pg=PA153|accessdate=12 April 2011}}
</ref>

== Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και έκτοτε ==
[[Αρχείο:Wladyslaw_Sikorski_2.jpg|αριστερά|μικρογραφία| Ο Πολωνός πρωθυπουργός κατά το [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], Στρατηγός [[Βουαντίσουαφ Σικόρσκι]].]]
Η έννοια της «Κεντρικής [και Ανατολικής] Ευρωπαϊκής Ένωσης» — μιας τριγωνικής γεωπολιτικής οντότητας αγκυροβολημένης στη Βαλτική, τη Μαύρη και την Αδριατική ή το [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίο]] — αναβίωσε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην [[Πολωνική εξόριστη κυβέρνηση|πολωνική εξόριστη Κυβέρνηση]] του [[Βουαντίσουαφ Σικόρσκι]]. Ένα πρώτο βήμα προς την εφαρμογή της - συζητήσεις του 1942 μεταξύ των εξόριστων κυβερνήσεων της Ελλάδας, της Γιουγκοσλαβίας, της Πολωνίας και της Τσεχοσλοβακίας σχετικά με τις μελλοντικές [[Ελληνο-Γιουγκοσλαβική συνομοσπονδία|Ελληνο-Γιουγκοσλαβικές]] και [[Πολωνο-Τσεχοσλοβακική Συνομοσπονδία|Πολωνο-Τσεχοσλοβακικές Ομοσπονδίες]] - θεμελιώθηκε τελικά στη σοβιετική αντίθεση, η οποία οδήγησε σε δισταγμό των Τσέχων και αδιαφορία ή εχθρότητα των Συμμάχων. Μια δήλωση του [[Πολωνικό Υπόγειο Κράτος|Πολωνικού Υπόγειου Κράτους]] εκείνη την περίοδο ζητούσε τη δημιουργία μιας ομοσπονδιακής ένωσης της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης χωρίς την κυριαρχία ενός κράτους.<ref name="Gar246">{{Cite journal|first=Józef|last=Garliński|date=April 1975|title=The Polish Underground State 1939–1945|journal=Journal of Contemporary History|volume=10|issue=2|page=246|jstor=260146|doi=10.1177/002200947501000202}}</ref><ref name="Kersten1991">{{Cite book|title=The establishment of Communist rule in Poland, 1943–1948|last=Krystyna Kersten|publisher=University of California Press|isbn=978-0-520-06219-1|year=1991|page=50|url=https://books.google.com/books?id=RD3-e7Zx-rEC&pg=PA50|accessdate=8 April 2011}}</ref>

Στις 12 Μαΐου 2011, οι χώρες της [[Ομάδα Βίσεγκραντ|Ομάδας Βίσεγκραντ]] ([[Πολωνία]], [[Τσεχία]], [[Σλοβακία]] και [[Ουγγαρία]]) ανακοίνωσαν τον σχηματισμό [[Ομάδα Μάχης Βίσεγκραντ|Ομάδας Μάχης Βίσεγκραντ]], υπό τη διοίκηση της Πολωνίας. Η ομάδα μάχης είχε δημιουργηθεί μέχρι το 2016 ως ανεξάρτητη δύναμη, όχι ως μέρος της διοίκησης του [[ΝΑΤΟ]]. Επιπλέον, ξεκινώντας από το 2013, οι τέσσερις χώρες επρόκειτο να ξεκινήσουν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις υπό την αιγίδα της [[Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ|Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ]]. Ορισμένοι μελετητές θεώρησαν αυτό ως ένα πρώτο βήμα προς τη στενή περιφερειακή συνεργασία στην Κεντρική Ευρώπη.

Στις 6 Αυγούστου 2015, ο [[Πρόεδρος της Πολωνίας]], [[Άντζεϊ Ντούντα]], στην εναρκτήρια ομιλία του, ανακοίνωσε τα σχέδια για την οικοδόμηση μιας περιφερειακής συμμαχίας των κρατών της Κεντρικής Ευρώπης, με βάση το πρότυπο Intermarium.<ref>{{Cite web|url=http://geostrategy.org.ua/en/komentari-ta-ocinki/item/800-misiya-dudi-povernennya-do-kontseptsiyi-mizhmor%E2%80%99ya-yuzefa-pilsudskogo-ta-ideyi-ukrayinsko-polskoyi-spivpratsi-ezhi-gedroytsya|title=Duda's mission: Recover Pilsudski's Intermarium and Giedroyc's commitment to Ukraine|website=Geostrategy|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190526020731/https://geostrategy.org.ua/en/komentari-ta-ocinki/item/800-misiya-dudi-povernennya-do-kontseptsiyi-mizhmor%E2%80%99ya-yuzefa-pilsudskogo-ta-ideyi-ukrayinsko-polskoyi-spivpratsi-ezhi-gedroytsya|archivedate=2019-05-26|url-status=dead|accessdate=2015-08-18}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://forsal.pl/artykuly/886941,sojusz-panstw-od-baltyku-po-morze-czarne-duda-chce-odnowic-miedzywojenna-idee-miedzymorza.html|title=Sojusz państw od Bałtyku po Morze Czarne? Duda chce odnowić międzywojenną ideę miedzymorza|ημερομηνία=5 August 2015}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://slavaukraine.net/en/news/latest-news/2978-plan-intermarium-britain-will-support-you-not-against-france-ukraine-and-poland-will-do.html|title=Plan 'Intermarium' – Britain will support you, not against France, Ukraine and Poland will do|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190417055752/http://slavaukraine.net/en/news/latest-news/2978-plan-intermarium-britain-will-support-you-not-against-france-ukraine-and-poland-will-do.html|archivedate=2019-04-17|accessdate=2015-08-18}}</ref> Το 2016, η [[Πρωτοβουλία Τριών Θαλασσών]] πραγματοποίησε μια αρχική συνάντηση κορυφής στο [[Ντούμπροβνικ]] της [[Κροατία|Κροατίας]].<ref>{{Cite web|url=https://visegradpost.com/en/2016/08/28/the-three-seas-initiative-central-and-eastern-europe-takes-charge-of-its-own-destiny/|title=The Three Seas Initiative: Central and Eastern Europe takes charge of its own destiny|ημερομηνία=28 August 2016|website=Visegrád Post|accessdate=2017-07-04}}</ref> Η Πρωτοβουλία Τριών Θαλασσών έχει 12 κράτη μέλη κατά μήκος ενός άξονα Βορρά-Νότου από τη [[Βαλτική Θάλασσα]] προς την [[Αδριατική Θάλασσα]] και τη [[Μαύρη Θάλασσα]]: [[Εσθονία]], [[Λετονία]], [[Λιθουανία]], [[Πολωνία]], [[Τσεχία]], [[Σλοβακία]], [[Αυστρία]], [[Ουγγαρία]], [[Σλοβενία]], [[Κροατία]], [[Ρουμανία]], [[Βουλγαρία]].

== Δείτε επίσης ==
* [[Βαλκανικό Σύμφωνο (1934)]]
* [[Βαλκανικό Σύμφωνο (1953)]]
* [[Τριμερές σύμφωνο Βρετανίας-Πολωνίας-Ουκρανίας]]
* [[Ελληνοτουρκισμός]]
* [[Ενδιάμεση Περιοχή]]
* [[Κρέσι]]
* [[Ομάδα Βίσεγκραντ]]
* [[Πολωνική-Λιθουανική-Ρουθηνική Κοινοπολιτεία]]
* [[Προμηθεϊσμός]]
* [[Προγεφύρωμα της Ρουμανίας]]
* [[Πρωτοβουλία Τριών Θαλασσών]]
* [[Τρίγωνο του Λούμπλιν]]
* [[Τσεχικός Διάδρομος]]

== Παραπομπές ==
<references />

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [https://belsat.eu/en/program/intermarium-en/ Intermarium] . Τηλεοπτικό πρόγραμμα του [[Belsat TV]].

{{authority control}}

[[Κατηγορία:Intermarium| ]]
[[Κατηγορία:Νεότερη Ευρώπη]]
[[Κατηγορία:Ανατολική Ευρώπη]]
[[Κατηγορία:Κεντρική Ευρώπη]]
[[Κατηγορία:Διεθνείς σχέσεις της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας]]
[[Κατηγορία:Ομοσπονδισμός]]
[[Κατηγορία:Γιούζεφ Πιουσούτσκι]]
[[Κατηγορία:Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση]]
Πρότυπα που χρησιμοποιούνται σε αυτή την σελίδα:
Πρότυπο:Authority control (προβολή κώδικα) (προστατευμένη)
Πρότυπο:Citation/core (επεξεργασία)
Πρότυπο:Citation/make link (επεξεργασία)
Πρότυπο:Cite book (προβολή κώδικα) (ημιπροστατευμένη)
Πρότυπο:Cite journal (προβολή κώδικα) (ημιπροστατευμένη)
Πρότυπο:Cite web (προβολή κώδικα) (ημιπροστατευμένη)
Πρότυπο:ISBN (επεξεργασία)
Πρότυπο:In lang (επεξεργασία)
Πρότυπο:Lang (επεξεργασία)
Πρότυπο:Lang-aux (επεξεργασία)
Πρότυπο:Lang-pl (επεξεργασία)
Πρότυπο:Main other (επεξεργασία)
Πρότυπο:Προφορά (επεξεργασία)
Module:Arguments (προβολή κώδικα) (ημιπροστατευμένη)
Module:Authority control (επεξεργασία)
Module:Biblio (επεξεργασία)
Module:Biblio/Références (επεξεργασία)
Module:Citation/CS1 (επεξεργασία)
Module:Citation/CS1/COinS (επεξεργασία)
Module:Citation/CS1/Configuration (επεξεργασία)
Module:Citation/CS1/Date validation (επεξεργασία)
Module:Citation/CS1/Identifiers (επεξεργασία)
Module:Citation/CS1/Utilities (επεξεργασία)
Module:Citation/CS1/Whitelist (επεξεργασία)
Module:Citation/CS1/styles.css (επεξεργασία)
Module:Lang (επεξεργασία)
Module:Lang/ISO 639 synonyms (επεξεργασία)
Module:Lang/data (επεξεργασία)
Module:Lang/utilities (επεξεργασία)
Module:Language/data/ISO 639-3 (επεξεργασία)
Module:Language/data/iana languages (επεξεργασία)
Module:Language/data/iana regions (επεξεργασία)
Module:Language/data/iana scripts (επεξεργασία)
Module:Language/data/iana suppressed scripts (επεξεργασία)
Module:Language/data/iana variants (επεξεργασία)
Module:Language/data/wp languages (επεξεργασία)
Module:Language/name/data (επεξεργασία)
Module:Navbox (επεξεργασία)
Module:Navbox/configuration (επεξεργασία)
Module:Navbox/styles.css (προβολή κώδικα) (προστατευμένη)
Module:Outils (επεξεργασία)
Module:TableBuilder (επεξεργασία)
Module:TableTools (επεξεργασία)
Module:Unicode data (επεξεργασία)
Module:Yesno (προβολή κώδικα) (προστατευμένη)
Επιστροφή στη σελίδα Intermarium.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Intermarium"