Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Αντισημιτισμός

Δεν έχετε την άδεια να τροποποιήσετε αυτή τη σελίδα, για τον ακόλουθο λόγο:
Η διεύθυνση IP σας βρίσκεται σε ένα εύρος που έχει αποκλειστεί σε όλα τα wiki του Ιδρύματος Wikimedia.
Ο αποκλεισμός έγινε από ‪EPIC‬ . Ο λόγος που δίνεται είναι Open proxy/Webhost: See the help page if you are affected .
Έναρξη αποκλεισμού: 08:48, 2 Ιουλίου 2024
Λήξη αποκλεισμού: 08:48, 2 Ιουλίου 2025
Η τρέχουσα διεύθυνση IP σας είναι 206.189.44.186 . Το αποκλεισμένο εύρος είναι 206.189.32.0/20 .
Παρακαλούμε συμπεριλάβετε τις παραπάνω λεπτομέρειες σε όποια ερωτήματα κάνετε. Εάν πιστεύετε ότι έχετε αποκλειστεί κατά λάθος, μπορείτε να βρείτε πρόσθετες πληροφορίες και οδηγίες στην παγκόσμια πολιτική No open proxies παγκόσμια πολιτική.
Διαφορετικά, για να συζητήσετε τον αποκλεισμό, παρακαλούμε αναρτήστε ένα αίτημα για έλεγχο στο Meta-Wiki. ⧼wikimedia-globalblocking-blockedtext-mistake- email-steward⧽
Μπορείτε να δείτε και να αντιγράψετε τον κώδικα της σελίδας:
{{Εβραίοι και Ιουδαϊσμός}}
[[Αρχείο:Antisemitisches Wahlplakat CSP 1920.jpg|thumb|right|Αντισημιτικό [[Αυστρία|αυστριακό]] πλακάτ του 1920]]
Ως '''αντισημιτισμός''' χαρακτηρίζεται η συστηματική αντίθεση προς την [[Εβραίοι|Εβραϊκή φυλή]], καθώς και η προσπάθεια περιορισμού της έκφρασής της, φτάνοντας πολύ συχνά στην εχθρότητα, αλλά και σε προσπάθειες ακόμη και εξόντωσής της.

Η εχθρότητα προς την εβραϊκή φυλή παρουσιάζει ιστορικά ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό συνέχειας, σε αντίθεση με άλλες που περιορίστηκαν ή περιορίζονται τόσο τοπικά όσο και χρονικά. Ο αντισημιτισμός απαντάται από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα, εκδηλούμενος πότε τοπικά σε μια χώρα και πότε σε πολλές μαζί, έτσι ώστε να προσλαμβάνει ο όρος μια παγκόσμια έκφανση.

Οι αιτίες του φαινομένου και οι ερμηνείες του αναζητούνται από τους ιστορικούς. Μεταξύ των πολλών τέτοιων προσπαθειών, υπάρχουν ορισμένες που αποβλέπουν στο να δικαιολογήσουν την εκδηλούμενη εχθρότητα, ενώ άλλες να αποδείξουν τον άδικο χαρακτήρα της.

Η ελληνική λέξη μαρτυρείται από το [[1887]] στην εφημερίδα ''"Αιών"''.  Ιστορικά, η βιαιότερη έκφραση του αντισημιτισμού υπήρξε στο [[Ολοκαύτωμα]] των Εβραίων, από τη [[Ναζιστική Γερμανία]] του [[Αδόλφος Χίτλερ|Χίτλερ]].

== Αρχαιότητα ==
Ο αντισημιτισμός κατά την αρχαιότητα σύμφωνα με τους υποστηρικτές της παρακάτω θεωρίας φαίνεται πως είχε [[πολιτισμός|πολιτισμική]] και θρησκευτική βάση. Σύμφωνα με τον Πήτερ Σάφερ (Peter Schafer), καθηγητή των Εβραϊκών σπουδών, οι [[Αρχαία Ελλάδα|Έλληνες]], επαναδιατυπώνοντας τις αιγυπτιακές προκαταλήψεις και διεκδικώντας έναν παγκόσμιας εμβέλειας πολιτισμό κατά την ελληνιστική περίοδο, μετέτρεψαν τον αντι-ιουδαϊσμό των Αιγυπτίων σε αντισημιτισμό. Ωστόσο, θεωρεί ότι η ελληνική επαναδιατύπωση ήταν απόλυτα εξαρτώμενη από το βαθύ αιγυπτιακό μίσος, έτσι όπως εκφράστηκε από τον [[Μανέθων]]α, (Schafer, 208). Αναζητώντας τα κίνητρα, θεωρεί ότι ο ιουδαϊκός λαός διακατέχεται από μια "διάθεση απομόνωσης και αποξένωσης", αλλά θεωρεί ότι οι Ελληνοαιγύπτιοι και Αιγύπτιοι συγγραφείς μετέτρεψαν την ιουδαϊκή ιδιαιτερότητα σε "τερατώδη συνωμοσία ενάντια στο ανθρώπινο γένος και τις αξίες του" (Schafer, 208).

Αντισημιτικές θεωρίες προσπάθησαν ήδη από τον 19ο αι. να δικαιολογήσουν τον αντισημιτισμό αναζητώντας τις αιτίες του στον θρησκευτικό ζηλωτισμό των Εβραίων και στο γεγονός ότι η εβραϊκή θρησκεία, ως μονοθεϊστική, καταδίκαζε ως ανήθικη την πίστη σε άλλους θεούς και την άσκηση διαφορετικών λατρευτικών πρακτικών. Για παράδειγμα, ο Γάλλος ιστορικός και φιλόλογος Ernest Renan (1823-1892) ισχυριζόταν στις ''Μελέτες για την ιστορία της θρησκείας'' (Études d'Histoire Religieuse) το 1862 ότι στους "Σημίτες", που ήταν στρατιωτικά, πολιτικά, επιστημονικά και πνευματικά υπανάπτυκτοι, η έλλειψη ανοχής υπήρξε φυσική συνέπεια του μονοθεϊσμού της θρησκείας τους. Υπεύθυνοι για το μίσος εναντίον τους από την αρχαιότητα, όπως υποστήριζε ο Renan, είναι οι ίδιοι οι "Σημίτες" και η υπεροπτική αυτοπροβολή τους ως του εκλεκτού λαού του θεού. 

Πράξεις βίας και καταπίεσης εναντίον των Εβραίων αναφέρονται ήδη στην Παλαιά Διαθήκη. Βίαιες συγκρούσεις σημειώθηκαν τον 2ο αιώνα π.Χ. (βλ. [[Μακκαβαίοι]]), όταν ο βασιλιάς της Συρίας [[Αντίοχος Δ' Επιφανής|Αντίοχος Δ' ο Επιφανής]] επιχείρησε να απαγορεύσει στους Εβραίους την άσκηση των θρησκευτικών τους καθηκόντων. 

Ο Εβραίος ιστορικός [[Φλάβιος Ιώσηπος]] (Josephus, 38-107 μ.Χ.) έγραψε δύο σημαντικά έργα: ''Περί του Ιουδαϊκού πολέμου'' και ''Ιουδαϊκή Αρχαιότητα''. Το πρώτο μισό του βιβλίου επαναλαμβάνει τη βιβλική ιστορία, με κάποια συμπύκνωση και καλλωπισμό, αλλά όταν γράφει για την ελληνιστική περίοδο στηρίζεται σε επίσημα αρχεία και διάφορους συγγραφείς της ελληνιστικής περιόδου, όπως είναι ο [[Βηρωσσός]] και ο [[Μανέθων]]. Για την επανάσταση των Μακκαβαίων στηρίζεται στο ''Μακκαβαίων Α'''.

Τα βιβλία ''[[Μακκαβαίων Α΄]]'' και ''[[Μακκαβαίων Β΄|Β΄]]'' είναι οι κύριες πηγές μας για την περίοδο πριν και κατά τη διάρκεια της Ασμόνειας εξέγερσης. Η [[Ασμόνεια εξέγερση]] ήταν μια ιδεολογική και πολιτική σύγκρουση, που οδήγησε τους Εβραίους της [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]]ς σε μια σύντομη, αλλά σημαντική περίοδο ανεξαρτησίας πριν την τελική ρωμαϊκή κυριαρχία. Την εξέγερση, που ήταν ουσιαστικά ένα λαϊκό κίνημα για θρησκευτική ανεξαρτησία και πολιτική αυτονομία, καθοδήγησε η οικογένεια του ιερατικού τάγματος των Ασμοναίων κατά τον δεύτερο αιώνα π.Χ. Ήταν μια σύγκρουση μεταξύ των Εβραίων της Παλαιστίνης και των Σελευκιδών, οι οποίοι απείλησαν τους Εβραίους και τη θρησκεία τους. 

Οι βίαιες συγκρούσεις συνεχίστηκαν και στη διάρκεια της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|ρωμαϊκής κυριαρχίας]] στην [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]]. Το [[65 μ.Χ.]] οι Εβραίοι, επειδή είχαν αγανακτήσει από τους υπέρογκους φόρους, επιχείρησαν μια εξέγερση που κατέληξε το 70 μ.Χ. με την καταστροφή της [[Ιερουσαλήμ]] από τον στρατηγό [[Τίτος|Τίτο]]. Μια δεύτερη εξέγερση το 132-135 μ.Χ. είχε ως επακόλουθο τη διασπορά των Εβραίων σε όλο τον κόσμο.

== Μεσαίωνας ==
Ο αντισημιτισμός κατά τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] φαίνεται πως έχει κυρίως θρησκευτική και [[Οικονομία|οικονομική]] βάση. Όταν ο [[Χριστιανισμός]] έγινε επίσημη θρησκεία του κράτους, η εχθρότητα των Εβραίων κατά του Χριστιανισμού αποτέλεσε πρόσχημα αποκλεισμού τους. Ο χριστιανισμός είδε τον [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμό]] ως ξεπερασμένη [[θρησκεία]], που είχε ήδη αντικατασταθεί από την [[Εκκλησία]]. Η πολιτική των εκκλησιών του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] χώρισε τους Εβραίους από την κοινότητα απαγορεύοντας την [[επιγαμία]] και επέβαλε οικονομικούς περιορισμούς. Αρκετοί μελετητές πιστεύουν πως οι νόμοι που επιβλήθηκαν από την εκκλησία προκάλεσαν ένα εκτεταμένο ρεύμα αντισημιτισμού. Καθώς, μάλιστα, στους Χριστιανούς απαγορευόταν να δανείζουν χρήματα με τόκο, οι Εβραίοι, που δεν είχαν τέτοια απαγόρευση, ενσάρκωναν την εικόνα των κακών τοκογλύφων. Οι κατηγορίες πως οι Εβραίοι σκότωναν τα παιδιά και χρησιμοποιούσαν το αίμα τους για την παρασκευή του άζυμου άρτου αναπτύχθηκαν κυρίως στα χριστιανικά μεσαιωνικά κείμενα. Παρόλο που θεωρείται ότι το [[Βατικανό]] άσκησε ήπια πολιτική απέναντι στους Εβραίους της διασποράς, αφού δεν απαγόρευσε την είσοδό τους στην Αγία Πόλη, υπήρξαν παραδείγματα βίαιης συμπεριφοράς. Η σταυροφορία, που υποκινήθηκε από μια ομιλία του Πάπα Ουρβανού ΙΙ το 1095, οδήγησε στη σφαγή χιλιάδων Εβραίων "απίστων".

Με τη σειρά του ο πάπας Γρηγόριος ΙΧ τυπικά καθιέρωσε την [[Ιερή Εξέταση|Ιερά Εξέταση]] το 1233 προκειμένου να καταπολεμήσει τις [[αίρεση|αιρέσεις]]. Η Ιερά Εξέταση τυπικά δεν στόχευσε στους Εβραίους, αλλά κατά τα μέσα του 13ου αιώνα το [[Ταλμούδ]] θεωρήθηκε βλάσφημο και τα δικαστήρια της Ιεράς Εξέτασης λογόκριναν και κατέστρεψαν εβραϊκά κείμενα. Ακόμα και αυτές οι ενέργειες ήταν σχετικά ήπιες σε σύγκριση με εκείνες της ισπανικής Ιερής Εξέτασης. Οι Ισπανοί ιεροεξεταστές βασάνισαν, εκτέλεσαν και απέβαλαν τελικά τους Εβραίους και τους Εβραίους-Marranos που είχαν βίαια προσηλυτιστεί αλλά πιστευόταν ότι ασκούσαν κρυφά τον Ιουδαϊσμό. Οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν από διάφορα κράτη σε όλη τη δυτική [[Ευρώπη]] κατά τη διάρκεια του πρώιμου κυρίως Μεσαίωνα, τη χειρότερη ίσως περίοδο για τους Ευρωπαίους Εβραίους μετά τις διώξεις της δεκαετίας 1930-40.

== Αναγέννηση και Διαφωτισμός ==
[[Αρχείο:Antisemiticroths.jpg|right|200px|thumb|Αντισημιτική καρικατούρα από τη Γαλλία (1898)]]
Μετά τη [[χειραφέτηση]] των Εβραίων στο πλαίσιο του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]] του 18ου αι. και της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]], οι θρησκευτικές και οικονομικές δυσαρέσκειες έδωσαν βαθμιαία τη θέση τους σε συναισθήματα προκατάληψης που είχαν ως βάση τους το ιδεολόγημα ότι οι Εβραίοι είναι ξεχωριστή φυλή. Αυτή η νέα τάση δεν οφειλόταν μόνο στον αυξανόμενο εθνικισμό του 19ου αιώνα, αλλά και στη συνειδητή καλλιέργεια, ιδιαίτερα μεταξύ των ορθόδοξων Εβραίων, πολιτιστικών και θρησκευτικών φραγμών που απομόνωναν τις εβραϊκές μειονότητες από άλλους πολίτες. Αναφέρεται επίσης ότι στα χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ της πτώσης του Ναπολέοντα και της ανόδου του Χίτλερ η [[Καθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολική εκκλησία]], η οποία άλλοτε προσυπέγραφε μερικές φορές την ιδέα της εβραϊκής φυλετικής ταυτότητας και άλλοτε την αρνείτο, όχι μόνο απέφυγε να καταδικάσει τον ευρωπαϊκό αντισημιτισμό, αλλά στην πραγματικότητα συνεισέφερε στην αύξησή του. Η εβραϊκή αντίδραση στο φαινόμενο του αντισημιτισμού με τις πολλές μορφές του βρήκε την πολιτική έκφραση στον [[Σιωνισμός|Σιωνισμό]].
[[Αρχείο:1543 On the Jews and Their Lies by Martin Luther.jpg|thumb|left|180px|Το φυλλάδιο ''Οι Εβραίοι και τα ψέματά τους'' του Λουθήρου, 1543]]
Ο [[Λούθηρος]], ο εμπνευστής της [[Προτεσταντική Μεταρρύθμιση|προτεσταντικής μεταρρύθμισης]], διατύπωσε τις αντισημιτικές του απόψεις στο βιβλίο ''Οι Εβραίοι και τα ψέματά τους''. Εκεί εκφράζεται για τους Εβραίους με πολύ σκληρά λόγια και διατυπώνει συγκεκριμένες προτάσεις για [[πογκρόμ]] εναντίον τους και για διαρκή καταπίεση και αποκλεισμό τους. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο [[Πωλ Τζόνσον]] (Paul Johnson), "μπορεί να χαρακτηριστεί το πρώτο βιβλίο του σύγχρονου αντισημιτισμού και ένα γιγάντιο βήμα στο δρόμο προς το Ολοκαύτωμα."<ref>Johnson, Paul. ''A History of the Jews'', HarperCollins Publishers, 1987, 242. ISBN 5-551-76858-9</ref> Ωστόσο, λίγο πριν τον θάνατό του, ο Λούθηρος κήρυττε ότι "θέλουμε να τους αντιμετωπίσουμε με χριστιανική αγάπη και να προσευχηθούμε γι' αυτούς, ώστε να αλλάξουν πίστη και να δεχθούν τον Κύριο."<ref>Luther, Martin. ''D. Martin Luthers Werke: kritische Gesamtausgabe'', Weimar: Hermann Böhlaus Nachfolger, 1920, Vol. 51, 195.</ref> Τα σκληρά σχόλια του Λουθήρου για τους Εβραίους θεωρούνται από πολλούς συνέχεια του μεσαιωνικού χριστιανικού αντισημιτισμού. 

Η αντιπάθεια κατά των Εβραίων χρησιμοποιήθηκε από δημαγωγούς, όπως ο [[Εντουάρ Ντρυμόν]] στη [[Γαλλία]], για να στρέψει τις μάζες ενάντια σε μια υπάρχουσα κυβέρνηση, και από αντιδραστικές κυβερνήσεις, όπως στη [[Ρωσία]], για να εκτονωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια, καλλιεργώντας το πρότυπο του [[αποδιοπομπαίος τράγος|αποδιοπομπαίου τράγου]]. Εκατομμύρια Ρωσοεβραίων και Πολωνοεβραίων μετά από τη δολοφονία (1881) του [[Αλέξανδρος Β΄ της Ρωσίας|Αλέξανδρου Β΄]], υπέστησαν [[πογκρόμ]] και βρήκαν καταφύγιο σε άλλες χώρες, εντείνοντας την άποψη ότι οι Εβραίοι ήταν "ξένοι" και "εισβολείς". Με αντισημιτικά επιχειρήματα προωθήθηκαν εθνικιστικά, ρατσιστικά, αντισοσιαλιστικά και αντικαπιταλιστικά πολιτικά προγράμματα.

== Νεότεροι χρόνοι ==
[[File:Covent Garden Theater and the Old Price Riots antisemitic medal, House of Hanover, George IIII, 1760-1820.jpg|thumb|Βρετανικό αντισημιτικό μετάλλιο, 18ος αιώνας]]

[[Αρχείο:Die Generalpumpe.JPG|thumb|]] 

[[Αρχείο:Anti-Semitismus 1933.jpg|thumb|Αντισημιτική εκστρατεία στη Γερμανία, [[1 Απριλίου]] [[1933]]. Η πινακίδα καλεί τους Γερμανούς να μην ψωνίζουν από καταστήματα Εβραίων]]
Η βάση του αντισημιτισμού στους νεότερους χρόνους πέραν του θρησκευτικού και πολιτισμικού χαρακτήρα αποκτά και έναν ιδιότυπο βιολογικό χαρακτήρα. Στο τέλος του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]], μία από τις μεγαλύτερες πλαστογραφίες της ιστορίας, τα ''[[Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών]]'' αποτέλεσαν ισχυρά όπλα στα χέρια των αντισημιτών όλου του κόσμου. Τα παρουσίασαν ως πρακτικά συνεδριάσεων, που έκαναν δήθεν οι αρχηγοί του ιουδαϊσμού το [[1897]], με σκοπό να υποτάξουν τον κόσμο στην «ιουδαιομασονική» κυριαρχία. Στην πραγματικότητα τα "Πρωτόκολλα" είχαν γραφτεί κατ' εντολήν του Τσάρου της [[Ρωσία]]ς, με σκοπό να νομιμοποιήσουν κάποιες ενέργειές του εναντίον των Εβραίων.

Οι φυλετικές [[ψευδοεπιστήμη|ψευδεπιστημονικές]] θεωρίες της αποκαλούμενης άριας ανωτερότητας προέκυψαν κατά τον 19ο αι. με κείμενα του [[Αρτύρ ντε Γκομπινώ]] (Joseph Arthur Gobineau) και του [[Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν]] (Houston Stewart Chamberlain) και βρήκαν το αποκορύφωμά τους σε εκείνες του [[Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ]] (Alfred Rosenberg).

===Γερμανία του μεσοπολέμου===
Στη [[Γερμανία]], η συνθηκολόγηση κατά το τέλος του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] (Νοέμβριος [[1918]]) προκάλεσε την αναβίωση του αντισημιτισμού, που από την περίοδο του Μπίσμαρκ δεν έπαψε να εκδηλώνεται στον τύπο και τη λογοτεχνία. Ως εξήγηση της ήττας της Γερμανίας, αναπτύχθηκε ο μύθος του «πισώπλατου μαχαιρώματος», που απέδιδε τη συνθηκολόγηση στις παρασκηνιακές ενέργειες των πολιτικών την ώρα που ο στρατός μαχόταν νικηφόρα στο μέτωπο. Οι πολιτικοί αυτοί, όπως υποστήριζε ο μύθος, είχαν διαβρωθεί από κομμουνιστές και Εβραίους. Ο μύθος του «πισώπλατου μαχαιρώματος» αποτέλεσε κεντρικό ιδεολόγημα της προπαγάνδας του Χίτλερ και συνέβαλε σημαντικά στην άνοδο και την επικράτησή του. Ταπεινωμένη από την ήττα, η Γερμανία είδε να ανδρώνεται το [[Εθνικοσοσιαλισμός|εθνικοσοσιαλιστικό]] κίνημα, του οποίου ένας από τους κύριους στόχους ήταν η πολιτική και ηθική εξόντωση και στη συνέχεια η φυσική εξαφάνιση όλων των Εβραίων, όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και σε όλη την [[Ευρώπη]].

Οι αντισημιτικές ταραχές άρχισαν να αναπτύσσονται στη Γερμανία από το [[1921]]. Ο Χίτλερ και οι συνεργάτες του εκμεταλλεύθηκαν επιδέξια την οικονομική κρίση. Στο όνομα της καθαρότητας της άριας φυλής, η νομοθεσία του [[Τρίτο Ράιχ|Γ' Ράιχ]]<ref>Φύλλο εφημερίδας 'Έθνος' της [[11 Σεπτεμβρίου]] του [[1935]], σελ. 7 : "''Αι αντισημιτικαί τάσεις εις την Γερμανίαν''"</ref> στέρησε ουσιαστικά τους Εβραίους από όλα τα δικαιώματα του πολίτη<ref>Φύλλο εφημερίδας 'Έθνος' της [[24 Αυγούστου]] του [[1935]], σελ. 2, στήλη "''Νέα και περίεργα''", τίτλος: "''Πως συλλαμβάνονται οι Εβραίοι εις την Γερμανίαν''"</ref>, πριν στερηθούν και την ιθαγένειά τους. Μέχρι την απελευθέρωση, τακτικές αποστολές διοχέτευαν στα [[ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης|στρατόπεδα συγκέντρωσης]] εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους, προοριζόμενους για την «[[τελική λύση]]» που είχε σχεδιάσει ο Χίτλερ.

Το τέλος του πολέμου και της ναζιστικής δίωξης δεν σήμανε το τέλος του αντισημιτισμού, όπως φαίνεται από τις σποραδικές επιθέσεις στις συναγωγές σε πολλές χώρες μετά το τέλος του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|B΄ παγκοσμίου πολέμου]].

===Σοβιετική Ένωση===
Στις [[ΕΣΣΔ]] και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου ο αντισημιτισμός αποκηρύχθηκε επίσημα, συνέχισε να εμφανίζεται με νέες μορφές. Από τη [[Δεκαετία 1940|δεκαετία του 1940]] μέχρι τον θάνατο του [[Ιωσήφ Στάλιν]] το [[1953]], οι αντισημιτικές διώξεις έλαβαν τη μορφή εκτοπίσεων, φυλακίσεων και πολιτισμικής καταστολής.

Μετά τη λήξη του Β' ΠΠ άρχισε στην ΕΣΣΔ μια εκστρατεία κατά των ξένων επιρροών στην πνευματική ζωή της χώρας, η οποία ονομάστηκε "εκστρατεία κατά του κοσμοπολιτισμού" με κυρίως αντιδυτικό χαρακτήρα. Αρχικά είχε στόχο διανοούμενους και καλλιτέχνες της ΕΣΣΔ ανεξαρτήτως εθνότητας. Σταδιακά όμως πήρε κυρίως αντισημιτική μορφή, και πλέον όροι όπως  "''κοσμοπολίτης''" (''kosmopolit''),  "''κοσμοπολίτης χωρίς ρίζες''" (''bezrodnyi kosmopolit''), "''μπουρζουά κοσμοπολίτης''" και "''άτομα χωρίς έθνος ή φυλή''" εμφανίζονταν συχνά στις εφημερίδες και άλλα έντυπα ως κώδικες αντί του "''Εβραίος''". Πολλοί από τους "κοσμοπολίτες" έχασαν τις δουλειές τους, φυλακίστηκαν και ορισμένοι δολοφονήθηκαν ή πέθαναν από τις κακουχίες. Μεταξύ των δολοφονηθέντων ήταν ο αξιόλογος ηθοποιός Solomon Mikhoels (Μινσκ, 1948). Σκοπός των διώξεων ήταν η αντικατάστασή τους από  "πραγματικούς" Ρώσους, με την εθνική έννοια. Σήμερα πιστεύεται ότι ο Ιωσήφ Στάλιν έδινε προσωπικά οδηγίες γι' αυτή την εκστρατεία. Η "αντι-κοσμοπολιτική" εκστρατεία κράτησε μέχρι το θάνατο του Στάλιν, ωστόσο άφησε κατάλοιπα και στη μετέπειτα εποχή. Ορισμένα από τα θύματα των διώξεων αποκαταστάθηκαν αλλά συχνά μετά θάνατον.<ref>[http://www.fas.harvard.edu/~hpcws/egorov.htm Konstantin Azadovskii και Boris Egorov, From Anti-Westernism to Anti-Semitism, Journal of Cold War Studies, 4:1, Winter 2002, pp. 66-80]</ref>

Αν και ο αντισημιτισμός υποχώρησε σταδιακά κατά τη διάρκεια της [[Δεκαετία 1950|δεκαετίας του 1950]], επανεμφανίστηκε στη [[Δεκαετία 1960|δεκαετία του 1960]] και τη [[Δεκαετία 1970|δεκαετία του 1970]], με περιοδικό κλείσιμο των συναγωγών, ιδιαίτερα με την άνοδο του αντισημιτισμού που ακολούθησε τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του [[1967]]. Με την γκλάσνοστ του [[Μιχαήλ Γκορμπατσώφ]] και την αποσύνθεση της Σοβιετικής Ένωσης, ένας μεγάλος αριθμός Εβραίων μετανάστευσε. Φαίνεται, όμως, πως ο διεθνής αντισημιτισμός έγινε τόσο αποδεκτός από την παγκόσμια κοινότητα, ώστε τα [[Ηνωμένα Έθνη]] δεν τον καταδίκασαν ως ρατσισμό μέχρι το [[1999]].

== Νέος αντισημιτισμός ==
Σε αρκετές χώρες του αποκαλούμενου [[Δυτικού Κόσμου]], ο αντισημιτισμός είναι [[έγκλημα μίσους]] (επιβαρυντική περίσταση).

Έχει υποστηριχθεί ευρέως ότι σε ορισμένους κύκλους ο όρος «Σιωνιστές» χρησιμοποιείται για να δηλώσει τους Εβραίους και ο αντισιωνισμός χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα για την έκφραση αντισημιτισμού. Άλλοι θεωρούν ότι αυτή η ταύτιση χρησιμοποιείται ως όπλο για να καταστέλλεται η κριτική κατά του κράτους του Ισραήλ. Επικριτές του αντι-σιωνισμού θεωρούν ότι κάποιες φορές η κριτική του Ισραήλ φτάνει πέρα από τη διατύπωση διαφωνιών με τις πολιτικές που ακολουθεί να αρνείται το δικαίωμά του να υπάρχει.<ref>{{cite news|url=http://www.bbc.com/news/magazine-36160928|title=What's the difference between anti-Semitism and anti-Zionism?|publisher=[[BBC]] News, Magazine|date=29 April 2016|accessdate=08-04-2017}}</ref>

Ο [[Αραβία|Αραβικός]] και [[Ισλάμ|Ισλαμικός]] κόσμος από την άλλη πλευρά συχνά εκδηλώνει αντισημιτικά αισθήματα όταν αντιδρά στις πολιτικές του Ισραήλ. Ο πρώην πρόεδρος του Ιράν [[Μαχμούτ Αχμεντινετζάντ]] έχει επανειλημμένα αρνηθεί ότι το [[Ολοκαύτωμα]] συνέβη. Αντίθετα, ο διάδοχός του [[Χασάν Ρουχανί]] έχει δηλώσει πως τα εγκλήματα των Ναζί, συμπεριλαμβανομένων αυτών με θύματα τους Εβραίους, είναι κατακριτέα και καταδικαστέα<ref>{{Cite news|title = Iranian president Hassan Rouhani recognises 'reprehensible' Holocaust|date = 25 Σεπτεμβρίου 2013|url = http://www.theguardian.com/world/2013/sep/25/iran-rouhani-recognises-holocaust|publisher = The Guardian}}</ref>.

== Δείτε επίσης ==
* [[Ιστορία των Εβραίων στην Ελλάδα]]
* [[Φάσεις του Ολοκαυτώματος]]
* [[Ο Στάλιν και ο αντισημιτισμός]]

== Παραπομπές==
<references />

== Βιβλιογραφία ==
*Peter Schafer. ''Judeophobia: Attitudes toward the Jews in the Ancient World''. Cambridge: Harvard University Press, 1997, ISBN 0-674-48777-X.
*H. A. Oberman, ''The Roots of Anti-Semitism in the Age of Renaissance and Reformation'' (1984).
*Καράμπαμπας Αναστάσιος (2022). Στα ίχνη των Εβραίων της Ελλάδας, Αθήνα: Ψυχογιός
*D. I. Kertzer, ''The Popes against the Jews: The Vatican's Role in the Rise of Modern Anti-Semitism'' (2001).
*Nicholls, William, ''The Satanizing of the Jews: Origin and Development of Mystical Anti-Semitism.(Review)'', στο ''Judaism: A Quarterly Journal of Jewish Life and Thought'', June 22, 1998.
*Norman Finkelstein. ''THE HOLOCAUST INDUSTRY: REFLECTIONS ON THE EXPLOITATION OF JEWISH SUFFERING''.
*Δημήτρης Ψαρράς, ''Το μπεστ σέλερ του μίσους. Τα "Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών" στην Ελλάδα, 1920-2013'', εκδόσεις Πόλις, (2013).
* [https://books.google.gr/books?id=hCJNQPszu5sC&printsec=frontcover&hl=el&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false Peter Kupfer, Youtai, ''Presence and Perception of Jews and Judaism in China''], Peter Lang, 2008.
* Poliakov, Leon. ''The Aryan Myth: A History of Racist and Nationalistic Ideas In Europe'', Barnes & Noble Books, 1996. ISBN 0-7607-0034-6.
* [https://books.google.gr/books?id=V7g8AAAAIAAJ&pg=PR1&lpg=PR1&dq=Benjamin+Pinkus,+The+Soviet+Government+and+the+Jews,+1948%E2%80%931967&source=bl&ots=YH5L9eZkc5&sig=uNYVDJ0WrIfo6cus3ZSZtShzX0k&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwjhg7-iz8_OAhUBlRQKHfGODfYQ6AEIIzAB#v=onepage&q=Benjamin%20Pinkus%2C%20The%20Soviet%20Government%20and%20the%20Jews%2C%201948%E2%80%931967&f=false Benjamin Pinkus, The Soviet Government and the Jews 1948-1967, Cambridge University Press, 1984.]

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat|Antisemitism}}
*[https://web.archive.org/web/20070927212710/http://www.archive.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=43 Κ. Καλογερόπουλος, Ιουδαϊσμός και Ελληνισμός – Η συνάντηση δύο πολιτισμών]
*[https://web.archive.org/web/20080314204208/http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14011&m=A08&aa=3 Αντιαμερικανισμός - αντισημιτισμός του Γ. Ρωμαίου]
*[http://www.enet.gr/online/online_text?c=111&id=99500164 Το σχόλιο της Deutsche Welle - Δεν είναι αντισημιτισμός η κριτική στον Σαρόν] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070929095510/http://www.enet.gr/online/online_text?c=111&id=99500164 |date=2007-09-29 }}
*[https://web.archive.org/web/20060516042856/http://www.apopsy.gr/t_138/apop_01.htm M. Στυλιανού - Εξ αφορμής της αμερικανικής έκθεσης «Αντισημιτισμός» και ανθελληνισμός]
*[https://web.archive.org/web/20060210084032/http://www.e-rooster.gr/articles/metaksas2.htm Σ. Μεταξάς Αρρωστημένος αντισημιτισμός]
*[http://www.nytimes.com/2007/06/11/arts/11depa.html?ex=1339214400&en=ed585a1989381dc7&ei=5088&partner=rssnyt&emc=rss «Outspoken Political Scientist Denied Tenure at DePaul», ''New York Times'' 2007].
*[http://news247.gr/newspapers/Afternoon/eleftheri_ora/eleytherh_wra.1764886.html Ο εφημερίδα "Ελεύθερη Ώρα" αφιερώνει το πρωτοσέλιδό της, της 8 Μαΐου 2012 στο αντισημιτικό έντυπο "Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών"] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120510194807/http://news247.gr/newspapers/Afternoon/eleftheri_ora/eleytherh_wra.1764886.html |date=2012-05-10 }}.
* [http://www.marxists.org/ellinika/archive/marx/works/1890/04/19/antisemitism_engels.html Φρίντριχ Ένγκελς - για τον αντισημιτισμό]
* [http://www.yivoencyclopedia.org/article.aspx/Anticosmopolitan_Campaign Anticosmopolitan Campaign]

{{Διακρίσεις}}
{{Authority control}}

{{DEFAULTSORT:Αντισημιτισμος}}
[[Κατηγορία:Ολοκαύτωμα]]
[[Κατηγορία:Αντισημιτισμός|*]]
[[Κατηγορία:Αντισιωνισμός]]
[[Κατηγορία:Διάκριση]]
Πρότυπα που χρησιμοποιούνται σε αυτή την σελίδα:
Πρότυπο:Authority control (προβολή κώδικα) (προστατευμένη)
Πρότυπο:Citation/core (επεξεργασία)
Πρότυπο:Citation/make link (επεξεργασία)
Πρότυπο:Cite news (προβολή κώδικα) (ημιπροστατευμένη)
Πρότυπο:Commons (επεξεργασία)
Πρότυπο:Commons category (προβολή κώδικα) (προστατευμένη)
Πρότυπο:Commonscat (προβολή κώδικα) (ημιπροστατευμένη)
Πρότυπο:Hlist/styles.css (επεξεργασία)
Πρότυπο:Icon (επεξεργασία)
Πρότυπο:Navbox (επεξεργασία)
Πρότυπο:Sidebar with collapsible lists (επεξεργασία)
Πρότυπο:Sisterproject (επεξεργασία)
Πρότυπο:Webarchive (επεξεργασία)
Πρότυπο:· (επεξεργασία)
Πρότυπο:Διακρίσεις (επεξεργασία)
Πρότυπο:Εβραίοι και Ιουδαϊσμό�� (επεξεργασία)
Πρότυπο:Πλαίσιο πλοήγησης (προβολή κώδικα) (προστατευμένη)
Πρότυπο:Πτυσσόμενη μπάρα πλοήγησης (επεξεργασία)
Module:Arguments (προβολή κώδικα) (ημιπροστατευμένη)
Module:Authority control (επεξεργασία)
Module:Navbar (επεξεργασία)
Module:Navbar/configuration (προβολή κώδικα) (προστατευμένη)
Module:Navbar/styles.css (προβολή κώδικα) (ημιπροστατευμένη)
Module:Navbox (επεξεργασία)
Module:Navbox/configuration (επεξεργασία)
Module:Navbox/styles.css (προβολή κώδικα) (προστατευμένη)
Module:Sidebar (επεξεργασία)
Module:Sidebar/configuration (επεξεργασία)
Module:Sidebar/styles.css (επεξεργασία)
Module:StringReplace (επεξεργασία)
Module:TableTools (επεξεργασία)
Module:Webarchive (επεξεργασία)
Επιστροφή στη σελίδα Αντισημιτισμός.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Αντισημιτισμός"