Pink loving girl

Ik hou van roze, noem het een opwijking :) Na geel was roze mijn lievelingskleur. Ik denk dat Barbie er voor iets tussen zat, en later Dirty Dancing;)
Twee dingen die men niet met feminisme associeert, maar ik wel. Mijn Barbie was geen doetje en Baby ook niet.

Feminisme is geen dit of dat het is en én. Sommigen hebben liever geen roze (Merel), ik wel. En jij?
Maar roze of niet het gaat om de boodschap, van Merel (die ik super vind) of van het boek of... En die boodschap geef je zelf kleur, ongeacht de kleur die het heeft :)

Ik deel graag leestips met jullie, Merel trouwens ook dus daar kan je ook inspiratie halen. Ik voelde me lang geen 'echte feministe', omdat ik niet genoeg gelezen had of... Maar daar gaat het niet om. Dus nu voel ik me wel een 'echte'.
En lees ik lustig verder, veel vrouwen, graag memoirs en non-fictie.


En ik draag soms roze, verfde onze tuinbank roze en heb graag een (imaginaire) roze bril op :)

Dus ja, sommige feministen dragen wél roze ;)
Heb jij nog (roze) leestips?
Ahja, op mijn Instagram post ik ook vaak leestips.



Er is geen andere weg dan de eigen weg.
-Spinoza-

Nog een fijne opwijkende donderdag,
Els

Weer gevallen, nu weer opstaan.

Zondag was er weer een optreden waar ik heel graag naar toe wou. Nog geen twee weken na het vorige maar zo gaat dat: maanden niets en dan ineens alles ;)
De vorige keer (met koptelefoon) ging super dus ik had er zin in.

Maar zondagochtend voelde ik al dat het geen goede dag was. We gingen toch.
Er kwamen 3 groepen: de eerste wou ik zeker zien, de tweede graag, de derde kon maar hoefde niet.
Midden in het optreden van de tweede groep zijn we vertrokken. Mijn hart deed pijn, mijn schouders en nek waren verkrampt, ik had het immens koud en mijn hoofd en oren bonkten. Ademen ging niet meer zoals het moest. Ptss...
Ik nam zelfs geen afscheid van een oude vriend die ik al lang niet meer gezien had. Ik moést weg.

Dat is stom, flauw, zielig, triest, onnozel en ferm jammer.
Maar ergens ben ik best trots. Omdat ik deze keer wél naar mijn lichaam heb geluisterd en niet tot het einde ben gebleven. Zo is de lichamelijke 'schade' (waar ik dan dagen van moet bekomen) beperkt gebleven.

Ik ben Karel dankbaar, dat hij het begreep.
Ik ben de natuur dankbaar voor haar balsem op mijn ziel.





Dus nee, mijn verhaal is niet 'af'. En vaak gaat het goed, maar geregeld ook niet.
En omdat ik weet dat ik hierin niet alleen ben deel ik mijn verhaal. Om de schaamte te doen afnemen. Bij mij, bij jou, bij ons allemaal.


''De beloning van iets dat je goed hebt gedaan, is dat je het hebt gedaan.''
-Ralph Waldo Emerson-

Fijne dankbare dinsdag nog,
Els

...en dat gaat ook nooit gebeuren!

Vanochtend op de tram, op de terugweg van mijn homeopaat, las ik Nooit meer een zelfhulpboek uit. En hoewel dat boek niet bedoeld is als zelfhulpboek heeft het mij wel ferm geholpen:)

Om in te zien dat een verhaal kan verteld worden zonder af te zijn. Eyeopener.

Ik kan jullie dus vertellen dat ik mij (meestal) beter voel door mijn homeopathie. Niet alles gaat beter maar veel wel al. En soms is er een kleine terugval.
Het boek deed me beseffen dat ik nog steeds zit te wachten op de goede afloop. En dat die er (natuurlijk) niet gaat komen. Voor mijzelf had ik dat wel al een beetje voelen aankomen. Maar het leek me dat ik er dan ook niet te veel over mocht vertellen, aan jullie bijvoorbeeld.

Ik ben sinds 4 maanden gestopt met de pil, uit 'geen-chemische-troep-meer-in-mijn-lichaam-overweging'. (Geen kinderwens.) Ook daar zat ik te wachten op 'de goede afloop', eer ik er over mocht vertellen.

Het zijn geen geheimen, ik had het er hier en daar wel al eens over maar op de één of andere manier wou ik het eerst tot een verhaal met begin-midden-einde kneden. Vooraleer ik het recht had om er iets zinnings over te vertellen.

Maar dat hoeft dus niet hé. Ik kan en mag nu al vertellen hoe het voelt. Want er is nooit een einde aan ons verhaal (ja, ooit wel, maar dat is iets anders). Het gaat op en af, dingen komen en gaan. Controle is er niet (moeilijke voor mij).

Homeopathie is mijn ding en geen pil ook.
Punt.
Nu moet ik wat bekomen. Van mijn inzicht, het boek en (jammer genoeg) ook van het tram-avontuur naar de dokter (want dat is het, steeds opnieuw, een vermoeiend avontuur. Leven met ptss...)

En als ik wat bekomen ben, en ik heb zin, dan vertel ik nog wel eens 'teen en tander'. Zonder begin of einde. Maar gewoon zoals het is. Omdat dat kan, omdat dat mag.
Ahja, zeker op mijn eigen blog ;)

Herkenbaar?






''Reiziger, er is geen pad. Je moet het pad al gaande banen.''
-Antonio Machado-

Nog een fijne opwijkende donderdag!
Els

Laten we een lichtje zijn

Laten we op donkere dagen een lichtje zijn voor elkaar.
Door kleine dingen voor iemand anders te doen, zomaar.
Zoals echte post sturen. #dankbaredinsdag
Ik help je daar bij:






Nomineer iemand die volgens jou wel een kaartje kan gebruiken. Vertel me ook waarom, dan kies ik een gepast gedicht. Uit al jullie reacties kies ik er 1 iemand uit.
Als je niet gewonnen hebt en je wil zelf deze toffe kaartjes sturen, kijk dan even hier.


''Alleen met het hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.''
-Antoine de Saint-Exupéry-

Wees lief voor elkaar,
Els

Slachtoffer worden en blijven...

In de media gaat het vaak over de ellende die de slachtoffers van de aanslagen van 22/3 meemaakten en nog steeds meemaken. En dat is erg, dat breekt mijn hart. Wat nog erger is is dat ik dat zo hard herken...

Dat is niet erg omdat het over mij gaat maar dat is erg omdat het wil zeggen dat slachtoffers van verschillende feiten eenzelfde soort na-ellende meemaken. Het wil hoogst waarschijnlijk zeggen dat (quasi) alle slachtoffers dit meemaken. En dat is naast fout ook immens triest.

Na de tweede gewapende overval was ik zo kapot, was mijn leven zo om zeep en toen moest het in feite nog beginnen... Het jarenlange proces en alle vernederingen die er bij hoorden, de schadevergoeding die hoogst waarschijnlijk niet eens de kosten dekte, de slapeloze nachten, de zero privacy,... Dat alles was een tweede trauma an sich.

Dus naast het feit dat ik het heel erg vind voor de slachtoffers van de aanslagen vind ik het een schande dat slachtoffer na slachtoffer een tweede trauma oploopt door de behandeling door overheidsdiensten, verzekeringen, advocaten van tegenpartijen,... Dat gebeurt dagdagelijks, nu, hier in België.
Het wordt tijd dat daar ook eens naar gekeken wordt, iets aan gedaan wordt.

Ondertussen gaat het meestal best goed met mee. Je leert er met leven.
Je gaat anders leven en vaak ook beter.
Je gaat meer het leven leiden dat (nog wel) bij je past.

Zo ga ik nog naar optredens van mijn favoriete groepen. Met 2 biertjes in mijn keel (therapeutisch/kalmeermiddel) en sinds afgelopen weekend een koptelefoon op mijn hoofd. Super aanrader!

Waar ik bij het vorige optreden (met stoppen in mijn oren, dat wel al) quasi niets gezien heb omdat ik heel de tijd ademhalingsoefeningen moest doen om niet flauw te vallen/te hyperventileren ging het nu best vlot.
En ok, echt cool is dat niet, zo een ding op je hoofd. Zeker niet als je het ook ophoudt in de bar; maar het maakt wel dat ik het aankon. Dat telt toch!? Ik moet ook zeggen dat niemand me raar aankeek maar dat had ik kunnen weten want de mensen in de hardcore wereld zijn meestal heel lief en open-minded.

Laatst ging ik nog eens op restaurant met Karel en moesten we vroegtijdig door omdat ik door de drukte en het lawaai een aanval kreeg. Dat eindigt dan in tranen en een heel groot schuld- en schaamtegevoel.
Misschien moet ik op restaurant dan ook maar die koptelefoon opzetten? (Hoewel ik eerlijk gezegd vrees dat ik daar meer rare blikken zou krijgen.)

Weet je, het is waar, slachtoffer ben je en blijf je. Maar je kan er met leren leven. Jammer genoeg is het ook iets dat op en af gaat (bij mij toch). Dus een volgende keer gaat het misschien niet zo goed maar dan heb ik toch deze goede keer om op terug te kijken. En ik wil dat elk slachtoffer dat weet: het gaat op en af maar ups komen er telkens weer hoor. Ik heb ondertussen al 9 jaar ervaring dus ik weet waar ik het over heb :)

Ik zou ook zo graag willen dat er voor eens en voor altijd iets verandert voor slachtoffers. Dat er meer begrip en aandacht komt. Dat we met ons allen proberen te voorkomen dat ze een tweede trauma oplopen.

Dank u Karel voor de foto van Madball en mijn koptelefoon ;

Times are changing for the worse
Gotta keep a positive outlook
Growing up in such violent times
Have some faith and you'll get by
-Madball-


Maak er nog een liefdevolle, klimaat-liefhebbende, opwijkende donderdag van!
Liefs Els 

Inspiratie

Dank u aan de bib voor het geweldige aanbod films.
Wij zagen Maudi en die film was zo mooi en ontroerend en inspirerend!
Ik loop er nog met in mijn hoofd. De schilderijen van Maud Lewis zijn super mooi.

Gisteren luisterde ik op aanraden van Karel ook nog een super boeiende podcast over Vrouwendag.

Het is zo fijn om al dat inspirerends tot mij te nemen en te laten samenkomen en groeien en bloeien in mijn hoofd, hart en handen!



Wat inspireerde jou afgelopen week?
Nog een fijne Dankbare Dinsdag!

''Dwing je brein niet tot een besluit. Neem geen beslissing voordat je haar van binnen werkelijk genomen hebt.''
-Marinus Knoope in de Creatiespiraal-

Fijne dag nog,
Els

8 maart

Morgen is het Vrouwendag! Een dag om te staken; staken in je betaalde job en/of je huishoudelijke taken. Een dag om even te overdenken hoe ver we al gekomen zijn en te beseffen dat we nog een lange weg te gaan hebben.
Voor meer informatie over morgen kijk even hier.

Dat we er nog niet zijn, dat kan je elke dag merken.
Toch zijn er lichtpuntjes, want 'who run the world'?
-Alexandria
-Oprah
-Greta
-Anuna
-Lady Gaga
-...

En dat zijn nog maar een paar meisjes die super goed bezig zijn. De lijst is eindeloos.
Laten we dus lief zijn voor elkaar, wij meisjes onder elkaar.
Lief voor elkaar, lief voor onszelf.
Elke dag en morgen een beetje extra!
Want jij bent het waard, want wij zijn het waard!
#girlpower

Girls can do anything button nog steeds te koop! (De rest ook.)

Het leven is aan de doeners.
Wacht niet tot je iets durft.
Wat durf jij niet, maar ga je vandaag wel doen?
Hup, maak een keuze en go for it.
-Eva Daeleman-

Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van!
Els

Het is de moment

Het is dé moment om buiten te gaan en te kijken, écht te kijken en te zien.
Er valt zooo veel te zien; alles bot en ontluikt en bloeit en tiert welig.
Het groen is groener dan groen. Mooi, mooi, mooi, voedsel voor de ziel.


Voor wie wil lezen over écht kijken, lees dit boek: Pelgrim langs Tinker Creek.
Mooi!


''Onthoud altijd dat je moediger bent dan je je voelt, sterker dan je lijkt en slimmer dan je denkt.''
-Christopher Robin-

Nog een fijne dankbare dinsdag,
Els