blaidd

• /blai̯ð/

Cymraeg Canol bleidd, o'r Gelteg *bledios. Cymharer â'r Gernyweg bleydh, y Llydaweg bleiz a'r Hen Wyddeleg bled ‘anghenfil môr’, blesc ‘putain’.

blaidd g (lluosog: bleiddiaid)

1. Mamal mawr cigysol gwyllt o deulu'r Canidae, sy'n perthyn yn agos i'r ci domestig a sy'n byw ac yn hela mewn heidiau.

• enw gwyddonol: Canis lupus

• tarddeiriau: bleiddaidd, bleiddyn
• cyfansoddeiriau: blaidd-ddyn, bleiddast, bleiddgi
• cyfuniadau:
  • blaidd llwyd
  • llofnaid blaidd
  • nodyn blaidd
• blaidd mewn croen dafad
• cadw'r blaidd o'r drws
• gwyddfid y blaidd