Перайсці да зместу

Камарынскі сельсавет

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Камарынскі пасялковы савет)
Камарынскі сельсавет
Краіна  Беларусь
Уваходзіць у Брагінскі раён
Уключае 8 населеных пунктаў
Адміністрацыйны цэнтр Камарын
Дата ўтварэння 8 снежня 1926
Насельніцтва (2019) 2 554
Часавы пояс +2
Код аўтам. нумароў 3
Афіцыйны сайт

Кама́рынскі сельсавет (руск.: Комаринский сельский совет) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Брагінскага раёна Го��ельскай вобласці. Адміністрацыйны цэнтр — гарадскі пасёлак Камарын. Знаходзіцца на поўдні раёна.

Пасля другога ўзбуйнення БССР з 8 снежня 1926 года сельсавет у складзе Камарынскага раёна Рэчыцкай акругі БССР. Цэнтр — вёска Камарын. З 9 чэрвеня 1927 года ў складзе Гомельскай акругі. 30 снежня 1927 года сельсавет узбуйнены, у яго склад увайшла тэрыторыя скасаваных Бярозкаўскага, Карлаўскага і Кацічаўскага сельсаветаў. Пасля скасавання акруговага падзелу 26 ліпеня 1930 года ў складзе Камарынскага раёна БССР. З 20 лютага 1938 года ў складзе Палескай вобласці, з 8 студзеня 1954 года — Гомельскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года скасаваны, тэрыторыя далучана да Кіраўскага сельсавета[1].

17 лістапада 1959 года вёска Камарын атрымала статус гарадскога пасёлка, утвораны Камарынскі пасялковы савет. 26 верасня 1972 года ў адміністрацыйнае падпарадкаванне пассавета з Новаялчанскага сельсавета перададзена вёска Іванкі[2]. 17 лістапада 2005 года скасавана вёска Скароднае[3]. 26 верасня 2006 года ў склад Камарынскага пассавета былі перададзеныя ўсе населеныя пункты — Верхнія Жары, Гдзень, Ніжнія Жары — скасаванага Верхнежароўскага сельсавета[4]. 20 жніўня 2008 года былі ліквідаваныя населеныя пункты Вяльмоў, Жалібор, Залессе, Калыбань, Крукі, Кулажын, Міхалёўка, Пасека, Пасудава, Прыстанскае, Чыкалавічы[5].

Зноў Камарынскі сельсавет утвораны 12 лістапада 2013 года ў складзе Брагінскага раёна Гомельскай вобласці шляхам рэарганізацыі Камарынскага пассавета[6].

Насельніцтва паводле перапісу 2009 года — 2766 чалавек[7], з іх 86,7 % — беларусы, 8,9 % — украінцы[8]; паводле перапісу 2019 года — 2554 чалавекі[9].

Зноскі

  1. Указ Президиума Верховного Совета БССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Гомельской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938—1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
  2. Рашэнне выканкома Гомельскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 26 верасня 1972 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1972, № 31 (1369).
  3. Решение Гомельского областного исполнительного комитета от 17 ноября 2005 г. № 793 Об исключении из данных по учету и регистрации административно-территориальных и территориальных единиц населенных пунктов Брагинского, Ветковского, Ельского и Хойникского районов(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 чэрвеня 2021. Праверана 30 мая 2021.
  4. Решение Гомельского областного Совета депутатов от 26 сентября 2006 г. № 295 Об изменении административно-территориального устройства районов Гомельской области Архівавана 22 верасня 2019.
  5. Решение Брагинского районного Совета депутатов от 20 августа 2008 г. № 68 Об упразднении сельских населенных пунктов Брагинского района Архівавана 17 сакавіка 2018.
  6. Решение Гомельского областного Совета депутатов от 12 ноября 2013 г. № 276 О некоторых вопросах административно-территориального устройства Брагинского района Гомельской области
  7. Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Гомельскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года
  8. Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
  9. Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Гомельскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2019 года
  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.