Аляксандр Мяленцьевіч Волкаў

Аляксандр Мяленцьевіч Волкаў
руск.: Александр Мелентьевич Волков
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	14 чэрвеня 1891(1891-06-14)[1][2]
Месца нараджэння	Усць-Каменагорск, Расійская імперыя[3]
Дата смерці	3 ліпеня 1977(1977-07-03)[4][2] (86 гадоў) ці 1 ліпеня 1977(1977-07-01)[1] (86 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР[5]
Пахаванне	Кунцаўскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя, СССР
Альма-матар	Томскі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт[d] (1909) Яраслаўскі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт[d]
Месца працы	Дзяржаўны ўніверсітэт каляровых металаў і золата[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік
Гады творчасці	1916 — 1977
Жанр	казка, гістарычны раман
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Мяле́нцьевіч Во́лкаў (руск.: Александр Мелентьевич Волков, 14 чэрвеня 1891, Усць-Каменагорск, Расійская імперыя — 3 ліпеня 1977, Масква, СССР) — рускі пісьменнік, аўтар шырока вядомага цыкла аповесцей-казак аб Ізумрудным горадзе.

Аляксандр Волкаў нарадзіўся 14 чэрвеня 1891 года ў горадзе Усць-Каменагорск у сям'і адстаўнога фельдфебеля Мяленція Міхайлавіча. У 1907 годзе паступіў у Томскі настаўніцкі інстытут, пасля заканчэння якога ў 1910 годзе (па спецыяльнасці — матэматык) працаваў настаўнікам у алтайскім горадзе Калывані, а затым у горадзе Усць-Каменагорск, у вучылішчы, дзе пачынаў сваю адукацыю. У 1920-х гадах пераехаў у Яраслаўль, дзе працаваў дырэктарам школы. Завочна скончыў Яраслаўскі педагагічны інстытут.

У 1929 годзе пераехаў у Маскву, дзе працаваў загадчыкам вучэбнай часткі рабфака. За сем месяцаў скончыў курс Маскоўскага універсітэта. З 1931 года, на працягу дваццаці гадоў, з моманту заснавання, выкладчык, затым дацэнт кафедры вышэйшай матэматыкі Маскоўскага інстытута каляровых металаў і золата.

Свой першы раман пачаў пісаць ва ўзросце дванаццаці гадоў. Друкавацца пачаў у 1917 годзе. У 1920-я гады яго п'есы ішлі на сцэнах некалькіх правінцыйных тэатраў. У канцы 1930-х гадоў заняўся вялікай літаратурай. Агульны тыраж яго твораў, выдадзеных на многіх мовах свету, перавысіў 25.000.000 асобнікаў.

У аснове першай кнігі ляжала кніга амерыканскага дзіцячага пісьменніка Лаймэна Фрэнка Баўма «Чараўнік краіны Оз».

Аўтар твораў для дзяцей (аповесці-казкі «Чараўнік Ізумруднага горада» (1939), «Урфін Джус і яго драўляныя салдаты» (1963), «Сем падземных каралёў» (1964), «Вогненны бог Маранаў» (1968), «Жоўты туман» (1970) і інш.), кніг займальных апавяданняў па геаграфіі і астраноміі («Зямля і неба» (1957)), пра гісторыю навукі («У пошуках праўды», апубл. 1980).

У гістарычным рамане «Дойліды» (1954) паказана мастацкае асэнсаванне жыцця і дзейнасці рускіх дойлідаў 16 стагоддзя, у «Блуканні» (1963) — перыпетыі асабістага лёсу італьянскага філосафа і паэта Дж. Бруна.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).

• Біяграфія ў «Архіве фантастыкі» (руск.)
• Форум «Ізумрудны горад» (руск.)