Станіслаў Ежы Лец

Станіслаў Ежы Лец
польск.: Stanisław Jerzy Lec
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	польск.: Stanisław Jerzy de Tusch-Letz
Псеўданімы	Stach
Дата нараджэння	6 сакавіка 1909(1909-03-06)[1][2][…]
Месца нараджэння	Львоў, Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі, Аўстра-Венгрыя[3]
Дата смерці	7 мая 1966(1966-05-07)[4][1][…] (57 гадоў)
Месца смерці	Варшава, Варшаўскае ваяводства, Польская Народная Рэспубліка[3]
Пахаванне	Вайсковыя могілкі Павонзкі[d]
Грамадзянства	Аўстра-Венгрыя  Польская Народная Рэспубліка  Польшча
Альма-матар	юрыдычны факультэт Львоўскага ўніверсітэта[d] Львоўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Івана Франко
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, паэт, аўтар афарызмаў
Мова твораў	польская
Грамадская дзейнасць
Партыя	Польская працоўная партыя[d]
Член у	Нацыянальны саюз пісьменнікаў Украіны[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Станіслаў Ежы Лец (польск.: Stanisław Jerzy Lec; 6 сакавіка 1909, Лемберг, Аўстра-Венгрыя — 7 мая 1966, Варшава, Польшча) — выдатны польскі паэт, філосаф, пісьменнік-сатырык і афарыст XX стагоддзя.

Нарадзіўся 6 сакавіка 1909 года ў Лембергу (Аўстра-Венгрыя). У 1933 годзе скончыў Львоўскі ўніверсітэт. У 1941—43 гадах быў вязнем нацысцкага канцлагера. У 1946—50 гадах — аташэ Польскай місіі ў Вене.

Памёр 7 мая 1966 года ў Варшаве. Пахаваны ў Варшаве на Павонзкаўскіх могілках.

Першая кніга вершаў — «Колеры» (1933). Аўтар зборнікаў рэфлексійна-лірычных вершаў «Палявы блакнот» (1946), «Іерусалімскі рукапіс» (1956), «Да Авеля і Каіна» (1961), «Паэмы, падрыхтаваныя да скоку» (1964), а таксама сатырычных твораў і фрашак (зборнікі «Заасад», 1935; «Прагулка цыніка», 1946; «Здзекуюся і пытаюся пра дарогу», 1959, і інш.). Майстар кароткага філасофскага парадоксу. У цыклах афарызмаў «Непрычасаныя думкі» (1957), «Новыя непрычасаныя думкі» (1964) пры дапамозе жарту, іроніі, сарказму, алюзіі, гульні слоў выказваў пратэст супраць дагматызму і любых форм гвалту над асобай.

• Колеры (Barwy) (1933)
• Пахне зямлёй (Ziemia pachnie) (1939)
• Палявы блакнот (Notatnik polowy) (1946)
• Жыцце гэта — фрашка (Życie jest fraszką) (1948)
• Новыя вершы (Nowe wiersze) (1950)
• Іерусалімскі рукапіс (Rękopis jerozolimski) (1956)
• Непрычасаныя думкі (Myśli nieuczesane) (1957)
• Кплю і пытаю пра дарогу? (Kpię i pytam о drogę?) (1959)
• Да Авеля і Каіна (Do Abla i Kaina) (1961)
• Аб'ява аб вышуку (List gończy) (1963)
• Паэмы, гатовыя да скачка (Poema gotowe do skoku) (1964)

• Utwory wybrane. T 1-2. Warszawa, 1977.

• 3 «Непрычасаных думак» / пер. У. Арлоў. // Далягляды. Мн., 1990.
• Цынік на прагулцы: выбраныя вершы і фрашкі / Станіслаў Ежы Лец. — Vilnius [Вільнюс] : Логвінаў, 2021. — 349 с.

У Вікіцытатніку ёсць старонка па тэме Станіслаў Ежы Лец

• dziejaslou.by
• knihi.com
• Фрашказбор
• ЛітРАЖ